فردوسی : حکیم فرزانه ابوالقاسم حسن ابن اسحق . از وی به نام خداوندگار تاریخ و فرهنگ ایرانشهر یاد میکنند . شاعر نامی ایران که ایران را پس از 200 سال از دست زبان اعراب نجات داد و دوباره زبان پارسی را که از ریشه پهلوی و دری گرفته شده است را به
کشور هدیه کرد . او در سال 329 در قریه باژ از توابع طوس پا به حیات گذاشت
و مدت 35 سال از عمر خود صرف جمع آوری تاریخ ایران به صورت نظم و شعر کرد
که منبع گردآوری او از کتاب خدای نامه شاهنشاهی ساسانیان بود . اما حاکم
وقت سلطان محمود غزنوی رنج او را ضایع کرد و او را آزرده و رنجیده خاطر
نمود . او یکی از سه اثر بزرگ و
شاهکار ادبی جهان را بوجود آورد که هم اکنون کشورهای مختلفی یادواره او را
گرامی میدارند و او در نهایت اندوه در سال 411 هجری در طوس درگذشت . که
بدلیل سروده های جنجالی او علیه اعراب و نکوهش چنیدن باره آنان - مسلمانان
بر جشدش نماز نگذاشتند و وی را در گورستان مسلمان خاک نکردند ولی او در
تاریخ جاوید ماند .
دیاکو :
دیاکو بنیانگذار ایران و نخستین پادشاه سرزمین ماست دولت ماد یکی از سه تیره
آریایی ( ماد، پارس و پارت ) فلات ایران است در سال ۱۳۳۲ پیش از تاریخ
خورشیدی بود . مردم ایران او را به پادشاهی برگزیدند. شاهنشاه دیاکو همدان
( هگمتانه ) را به پایتختی خود برگزید و در آن بر روی تپه‌ای، هفت
دژ تو در تو ساخت و هر یک را به رنگ ویژه‌ای در آورد.دیاکو ۵۳ سال بر
ایران فرمانروایی کرد او توانست اتحادی تاریخی بین تیره های مختلف نژاد
آریایی ایجاد نماید .
دیاکو ابتدا توانست 7 طایفه قوم ماد را با هم متحد کند ، وی سپس به عنوان رهبر و
قاضی آن 7 طایفه انتخاب شد که این مساله در سال 701 قبل از میلاد مسیح
اتفاق افتاد. پس از 7 سال رهبری در بین این 7 طایفه، وی از طرف مادها ،
پارسها و پارتها به عنوان پادشاه ایران انتخاب شد و تا سال 656 قبل از میلاد
مسیح حکومت کرد. ماجراهای به قدرت رسیدن دیاکو در کتاب تاریخ
هرودوت آمده است. دیاکو پسر کیاکسار (کسی که می‌تواند خوب نشانه‌گیری
کند) و کیاکسار نام پدرش دیاکو را بر فرزند گذاشته بود .
فرهاد پسر دیاکو و دومین پادشاه ایران بود و بین سالهای 665 قبل از میلاد
تا 633 قبل از میلاد حکومت کرد. مانند پدرش ، فرهاد هم جنگ بر
علیه آشوریان را آغاز کرد اما متاسفانه شکست خورد ، به دست آشور بنی پال
افتاد و به دست او کشته شد. جانشین فرهاد ، کیاکسار نام داشت او ارتش ماد
را تجدید
سازمان و نوسازی کرد و با نَبوپَلَّسَر شاه بابل متحد شد. برای استوارسازی
این اتحاد، دختر کیاکسار به نام امتیس به همسری پسر نبوپلسر یعنی
بخت‌النصر دوم درآمد. امتیس از زندگی در جلگه میان‌رودان دلگیر شد و برای
کوه‌های بلند همدان و ایران دلتنگی بسیار کرد. از این رو بُخت‌النصر دوم
به عنوان هدیه برای همسرش دستور ساختن باغ‌های معلق بابل را داد تا بلندای
دیوارهای آن برای امتیس حکم کوهساران را داشته باشد.
کیاکسار در جوانی، شکست پدرش، فرهاد را در برابر آشوری ها دیده بود و از
آن درس عبرتی آموخته بود. او فهمید که برای مقابله در برابر آشوریان، می
بایست نیروی نظامی مجهزی تشکیل دهد. زیرا سربازانی که رؤسای زمین دار جمع
آوری می کنند، هرگز از عهده ی سپاه منظم بر نمی آیند. از این رو، بر آن شد
که سپاهی رزمی، مانند آشور، بنا کند. این نیرو، مجهز به تیر و کمان و
شمشیر و سواره نظام ماهر بود.
کیاکسار با این نیروی نظامی، به سوی نینوا حرکت کرده، آن شهر را محاصره
کرد. اما پس از مدتی، به او خبر رسید که سکاها، به ایران هجوم آورده اند.
او دست از محاصره برداشت و به مقابله با آنان شتافت. کیاکسار ، در شمال
دریاچه ی ارومیه، نبردی سخت با آنان کرد و از آنان شکست خورد. سکاها، 28
سال بر سرزمین ماد تسلط یافتند و کیاکسار، در این مدت، مطیع آنان بود.
سکاها، شهر سقز را بنا کردند و آن شهر را پایتخت خود قرار
دادند.
با گذشت زمان ، کیاکسار ، تصمیم به بیرون راندن سکاها گرفت. او، فرمانده ی
سکاها و سردارانش را به یک میهمانی دعوت کرد و همه ی آنان را یکجا مسموم
کرد. سپس، لشکریان سکاها را از سرزمین ایران بیرون راند.
چون از این جهت، آسودگی خاطر فراهم شد، کیاکسار برای بار دوم، تصمیم به
نابودی آشوریان گرفت. او و نبوپلسر توانستند با همیاری، امپراتوری آشور را
درهم‌شکسته و پایتخت آن یعنی شهر نینوا را در ۶۱۲ پ.م فتح کنند. ساراگوس،
چون در برابر ایرانیان و آشوریان، تاب مقاومت نیاورد، خود و خانواده اش را
در آتش، سوزاند. سپس، شهر نینوا، با خاک یکسان شد و دنیا از جنایات دولت
ستمگر آشور، رهایی یافت.
پس از این پیروزی ، ایرانیها میان رودان ( بین النهرین) ، ارمنستان و
بخشهایی از آسیای صغیر و بخش شرقی رود قزل ایرماق را نیز ضمیمه امپراطوری
خود کردند. در این شرایط رود قزل ایرماق به عنوان مرز بین امپراطوری
قدرتمند ایران و سرزمین لیدیه شد. جنگ معروف بین ایرانی ها و لیدی ها که با
نام جنگ قزل ایرماق معروف است ، در 28 ماه می 585 قبل از میلاد مسیح ، به
دلیل کسوف ناگهانی پایان یافت.
کیاکسار پس از این که جنگ با پیروزی پسرش ، آستیاگ به پایان رسید از دنیا
رفت. آستیاگ مرزهای ایران را تا اروپا گسترش داد او پدربزرگ مادری کوروش
بزرگ بود.
عمر خیام : فیلسوف - منجم - ریاضیدان و اندیشمند ایران زمین . که نه تنها ایران را
دگرگون نمود بلکه تاثیری ژرف در جهان از خود برجای گذاشت . هم اکنون تندیس
این بزرگ مرد در دانشگاه فلورنس ایتالیا نصب است و فلسفه و خصوصیات او
تدریس میشود . او در زمان جلال الدین ملکشاه سلجوقی زیست کرد و از قوانین
اعراب بیابانگرد که سایه در کشورمتمدن ما گسترانیده بود به تنگ آمده بود و
رباعیات بسیاری در شکایت از آنان به روشنی گفت
ابوریحان محود بن احمد بیرونی : (
440-363 هجری)(1048-973 م) ایرانی نژاد زاده خوارزم، ریاضیدان،زمین شناس،
جغرافی دان،جهانگرد، فیلسوف،و نظریه پرداز در علوم طبیعی ودانشمند علوم
تجربی . یکی از برجسته ترین دانشمندان ایران که به هویت
ملی کشورش بسیار پایبند بود . کتاب آثارالباقیه بیرونی یکی از برجسته ترین
اسناد تاریخی ایران باستان است
ابوبکر زکریای رازی : ( مرگ در 924- 923 م / 312 - 311 ه ) فیزیک دان ، شیمی دان و پزشک و مهندس و فیلسوف - کاشف الکل . پزشک
نامدار و دانشمند ایرانی که در شهر ری در نزدیک تهران به دنیا آمد.در
جوانی سفری به بغداد داشت که در آنجا علم کیمیا را آموخت و به واسطه آسیبی
که به چشمانش وارد شد به فرا گرفتن علم طب پرداخت و در این علم آنچنان
پیشرفت کرد که اداره بیمارستان بغداد را به او سپردند همچنین زمانی که به
ری بازگشت از طرف منصور بن اسحق حاکم ری سرپرست بیمارستان ری شد.از
مهمترین آثار او در طب کتاب(الحاوی)است که یکی از کتاب های اصلی درز زمینه
طب به شمار می رفته این کتاب را رازی در ابتدا بصورت پراکنده گردآوردی
کرده بود که پس از مرگ وی به دستور ابن عمید کتاب را از یادداشتها استنساخ
نمودند.از آثار طبی دیگرش میتوان به کتاب (الطب الملوکی)و کتاب(طب
منصوری)نام برد.کتاب طب منصوری به نام منصوربن اسحق تالیف شده است.یکی
دیگر از آثار او کتاب(من لا یحضره الطبیب)است که شامل دستورهای ساده در
زمینه طب میباشد.زساله های طبی دیگری که در زمینه بعضی از امراض نوشته و
معروفترین آنها عبارتند از:کتاب الجدری و الحصبه می باشد که کتاب الحصبه
یکی از بهترین رساله های طبی در زمان قدیم بوده که اروپائیان همواره آن را
تحسین می کرده اند.راز ی در علم کیمیا تبحری به سزا داشته است از کارهای
مهم او کشف جوهرگوگرد و الکل می باشد.وی کتاب الاکسیر را در زمینه کیمیا
نوشته است.رازی اولین کسی است که تمام اشیاء عالم را به سه گروه و جامدات
و نباتات و حیوانات طبقه
بندی کرده است.رازی در الاهیات و ماوراء طبیعه آثاری از خود بر جا گذاشته
است.رازی در زمینه طب فقط به جنبه علمی آن اکتفا نمی کرد بلکه به عمل و
آزمایش نیز دست می زد وی در سالهای آخر عمر به دلیل کار زیاد به بیماری
چشم مبتلا شد. برای معالجه نزد چشم پزشک رفت اما چشم پزشک برای درمان او
پول زیادی طلب کرد و خطاب به رازی گفت:من پیش از تو کیمیا را یافته ام و
آن همان پزشک است.وی در سال ۳۱۳(ه.ق)در حلی که بعلت کار مداوم بینایی خود
را از داده بود در شهر ری وفات یافت.
نادر شاه افشار :
نادر شاه افشار از ایل افشار بود او از مشهورترین پادشاهان ایران بعد از
اسلام است ، ابتدا نادر قلی یا ندرقلی نامیده می شد موقعی که افغانها و
روس ها و عثمانی ها از اطراف بایران دست انداخته بودند و مملکت در نهایت
هرج و مرج بود یکعده سوار با خود همراه کرد و به طهماسب صفوی که کین پدر
برخواسته بود همراه شد فتنه های داخلی را خواباند افغانها را هم بیرون
ریخت ، شاه طهماسب صفوی از شهرت و اعتبار نادر در بین مردم دچار رشک و
حسادت گشت و برای نشان دادن قدرت خود با لشکری بزرگ به سوی عثمانی تاخت و
در آن جنگ هزاران سرباز ایرانی را در جنگ چالدران بدلیل عدم توانایی به
کشتن داد و خود از میدان جنگ گریخت نادر با سپاهی اندک و خسته از کارزار
از مشرق به سوی مغرب ایران تاخت و تا قلب کشور عثمانی پیش رفت و سرزمینهای
بسیاری را به خاک ایران افزود و از آنجا به قفقاز تحت اشغال روس ها رفت که
با کمال تعجب دید روسها خود پیش از روبرو شدن با او پا به فرار گذاشته اند
در مسیر بر گشت در سال 1148 در دشت مغان در مجلس ریش سفیدان ایران از
فرماندهی ارتش استعفا نمود و دلیلش اعمال پس پرده خاندان صفوی بود . و خود
عازم مشهد شد در نزدیکی زنجان سوارانی نزدش آمدند و خبر آوردند که مجلس به
لیاقت شما ایمان دارد و در این شراط بهتر است نادر همچنان ارتش دار ایران
باقی بماند و کمر بند پادشاهی را بر کمرش بستند . او سه بار به هند اخطار
نمود که افسران اشرف افغان را که حدودا 800 نفر بودند و در قتل عام مردم
ایران نقش داشتند را به ایران تحویل دهد که در پی عدم تحویل آنها سپاه
ایران از رود سند گذشتند و هندوستان را تسخیر نمود ند 800 متجاوز افغان را
در بازار دهلی به دار زدند و بازگشتند و نادر شاه حکومت محمد گورکانی را
به او بخشید و گفت ما متجاوز نیستیم اما از حق مردم خویش نیز نخواهیم گذشت
محمد گورکانی بخاطر این همه جوانمردی نادر از او خواست هدیه ای از او
بخواهد و نادر قبول نکرد و در پی اسرار او گفت جوانان ایران به کتاب
نیازمندند سالها حضور اجنبی تاریخ مکتوب ما را منهدم نموده است محمد
گورکانی متعجب شد او علاوه بر کتابها جواهرات بسیاری به نادر هدیه نمود که
بسیاری از آن جواهرات اکنون پشتوانه پول ملی ایرا ن در بانک مرکزی است .
12 سال سطنت نمود و در سال 1160 بوسیله عده ای خائن کشته شد . نکته قابل
ذکر آنست که او از 15 سالگی تا 25 سالگی بهمراه مادرش در بردگی ازبکان
گرفتار بود و با مرگ مادرش از اردوگاه ازبکان گریخت و پس از آن با جوانان
آزادیخواهی همپیمان شد ...
خواجه نصرالدین طوسی : خـواجه
نصیر الدیـن طوسى، روز شنبه یازدهـم جمادى الاول سال 597 هـ.ق در شهر توس
خراسان چشـم به جهان گشـود نام او محمد، کنیه اش (ابو جعفر ) لقبش (نصیر
الدیـن) (محقق طوسى) (استاد البشر) و شهرتـش (خـواجه) است.
سورنا : سورنا یکی از سرداران بزرگ و نامدار تاریخ است که سپاه ایران را در نخستین
جنگ با رومیان فرماندهی کرد و رومیها را که تا آن زمان قسمتی از ارمنستان
و آذربادگان را تصرف نموده بودند، را با شکستی سخت و تاریخی روبرو ساخت.
«ژول سزار» Julius Caesar و «پومپه» Pompee و «کراسوس» Crassus سه تن از
سرداران بزرگ روم بودند که کشورهای پهناوری را که به تصرف این دولت درآمده
بود، اداره می‌کردند. «کراسوس» فرمانروای شام (سوریه) بود و برای گسترش
دولت روم در آسیا، سودای چیرگی بر ایران و سپس هند را در سر می‌پروراند و
سرانجام با حمله به ایران این نقشه خویش را عملی ساخت. «کراسوس» با سپاهی
مرکب از 42 هزار نفر از لژیونهای ورزیده روم که خود فرماندهی آنان را بر
دوش داشت به سوی ایران روانه شد و « ارد Orod » ( اشک 13) پادشاه
دلاور اشکانی که خود در شرق ایران در حال جنگ با مهاجمین بود ، سورنا
فرمانده مورد اعتماد خود را به جنگ رومیها فرستاد. نبرد میان دو کشور در
سال 53 پیش از آذربادگان آغاز و تا قلب میان رودان ادامه یافت . در جنگی
که در جلگه‌های میان رودان ( بین‌النهرین ) و در نزدیکی شهر کاره Carrhae
«حران» روی داد. در جنگ «حران»، سورنا با یک نقشه نظامی ماهرانه و به
یاری سواران پارتی که تیراندازان چیره دستی بودند، توانست یک سوم سپاه روم
را نابود و دستگیر کند. «کراسوس» و پسرش «فابیوس» Fabius در این جنگ کشته
شدند و تنها شمار اندکی از رومیها موفق به فرار گردیدند. جنگ حران که
نخستین جنگ میان ایران و روم به شمار می‌رود، دارای اهمیت بسیار در تاریخ
است زیرا رومیها پس از پیروزیهای پی‌درپی برای نخستین بار در جنگ شکست
بزرگی خوردند و این شکست به قدرت آنان در دنیای آن روز سایه افکند و نام
ایران و دولت پارت را بار دیگر در جهان پرآوازه کرد.،دولت روم در پیشرفت
مرزهای خود در شرق، با سد نیرومند ایرانی روبرو شد و از آن زمان به بعد
گسترش و توسعه آن دولت در آسیا، پایان پذیرفت. پس از پیروزی «سورنا» بر
«کراسوس» و شکست روم از ایران، نزدیک به یک سده، رود فرات مرز شناخته شده
میان دو کشور گردید و رومیها برای جلوگیری از شکستهای آینده و به پیروی از
ایرانیان ناچار شدند به وجود سواره نظام در سپاه خود توجه بیشتری بنمایند.
مرگ سورنا ، باعث شد اروپائیان مرگ او را برگردن اشک سیزدهم بیافکنند تا بدین گونه انتقام از پادشاه مقتدر امپراطوری ایران بگیرند .
و متاسفانه این دسیسه کارگر افتاد بگونه ای که زخم این نیرنگ سپاه ایران را ضعیف و ضعیف تر نمود .
و تا پایان دوره سلسله اشکانی دیگر سپاهی به اقتدار و بزرگی دوران اشک سیزدهم پدید نیامد .
اروپائیان
هر گاه در صحنه قدرت نتوانسته اند پیش روند ، دست به حیله گری و دروغ گویی
زده اند و فاحش ترین نمونه آن دسایس آنها در طی سلسله اشکانی است...
سعدی شیرازی : سعدی در شیراز دیده به جهان گشود. خانواده‌اش از دین‌آموختگان بودند و
پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس شاغل بود. پس از
درگذشت پدر، سعدی که هنوز نوجوان بود، به توصیه اتابک برای ادامه تحصیل
عازم بغداد شد و در مدرسه مشهور نظامیه و دیگر حوزه‌های علمی آن شهر به
دانش‌آموزی پرداخت. تا ۶۲۳ (هجری قمری) (۱۲۲۶ (میلادی)) سعدی به عنوان
طالب علم در بغداد ماند و از محضر استادانی چون شیخ ابوالفرج جوزی و شیخ
شهاب‌الدین سهروردی بهره برد. پس از دانش‌آموختگی تصمیم به ترک بغداد گرفت
ولی چون ایالت فارس ناامن و محل تاخت و تاز مغولان بود، به شیراز بازنگشت
و برای حج گزاردن و جهانگردی یک رشته سفرهای طولانی را در پیش گرفت.پس از
حدود سی سال جهانگردی، وقتی سعدی به زادگاه خود بازگشت، مردی کهنسال بود
(۱۲۵۵ (میلادی)) و ابوبکر بن سعد بن زنگی بر فارس حکومت می‌کرد. سالهای
باقیمانده عمر سعدی به موعظه و نگارش گذشت. با استفاده از تجربه‌ها و
آموخته‌هایش کتاب بوستان را در سال ۶۵۵ (هجری قمری) (۱۲۵۷ (میلادی)) به
نظم، و گلستان را در سال ۶۵۶ (هجری قمری) (۱۲۵۸ (میلادی)) به نظم و نثر
نگاشت.
شهاب الدین سهروردی :
شیخ شهاب الدین یحیی بن حبشی بن امیرک سهروردی ، بی شک یکی از بزرگان حکمت
و فلسفه و عرفان ایران زمین است .و این حکیم فرزانه درمدت عمر کوتاه ولی
پربار خویش ،آثار ارزنده و ماندگاری به جامعه بشری تقدیم کرده است که از
زوایای گوناگون درخور توجه و دقت هستند . هدف اصلی او در پرداختن به مسایل
فلسفی ، احیای تفکر فلسفی ایران باستان وبد و با حکیم ابوالقاسم فردوسی
دریک مسیر قرار گرفت . شهاب الدین ازکودکی اندیشه ای نیرومندو هوش سرشار و
برای تحصیل علم و طبعی حریص و مولع داشت . دوران کودکی و اوان حداثت سن و
آغاز تحصیل را در مولدو مسقط خود سهرورد گذرانید.
شهاب
الدین دراصفهان کتاب «البصائر النصیریه »تالیف عمربن سهلان الساوی استاد
مبرز علم و منطق و حکمت را نزد ظهیر پارسی خواند و درمراغه ، پیش شیخ مجد
الدین جبلی ،از بزرگان نامدار عصر الیاس علوم و حکمت و اصول فقه را آموخت
. سهروردی درضمن تحصیل علم و دانش به فعالیت های گوناگونی پرداخت . او
درباب چگونگی تشکیل و تحقیق علم حصولی و ادراکات حصولی به مراتبی قائل بود
که عبارتند از : 1ـ ادراک عقلی 2ـ ادراک خیالی 3ـ ادراک حسی ز جمله
استادان سهرورد می توان به مجد الدین جبلی و طاهر الدین قاری اشاره کرد .
طوریکه جبلی تحصیلات اولیه را به وی آموخته و قاری نیز تحصیلات عالیه را
به او آموزش داده است . ا ز جمله استادان سهرورد می توان به مجد الدین
جبلی و طاهر الدین قاری اشاره کرد . طوریکه جبلی تحصیلات اولیه را به وی
آموخته و قاری نیز تحصیلات عالیه را به او آموزش داده است . سهروردی درروز
جمعه سلخ ذی الحجه ( یا پنجم رجب ) سال 587 هجری قمری وفات یافت . اهمیت
وعمق فلسفه سهروردی که مهمترین فعالیت آموزشی شیخ شهاب الدین سهروردی بود
،درهمین است که دو اصل به ظاهر دوراز هم تفکر شرق و غرب را به یکدیگر
نزدیک ساخته است . شیخ شهاب الدین یحیی بن حبشی بن امیرک سهروردی ، بی شک
یکی از بزرگان حکمت و فلسفه و عرفان ایران زمین است .و این حکیم فرزانه
درمدت عمر کوتاه ولی پربار خویش ،آثار ارزنده و ماندگاری به جامعه بشری
تقدیم کرده است که از زوایای گوناگون درخور توجه و دقت هستند . هدف اصلی
او در پرداختن به مسایل فلسفی ، احیای تفکر فلسفی ایران باستان وبد و با
حکیم ابوالقاسم فردوسی دریک مسیر قرار گرفت .
شهاب
الدین بسیار کم می خورد و اغلب به یک هفته روزه می گشود . به امور دنیا و
ظاهر حال ، خوراک ،پوشاک ، جاه و مقام ، ضیاع، عقار ، تعنیات مادی و
تشخیصات اجتماعی بی اعتنا بود و حتی گاهی برخلاف عرف و عادت و منظور درهم
شکستن قیود و حدود ،جامه و کلاهی دراز و سرخ می پوشید و یا خرقه ای دیگر
بر سر می افکند . اغلب روزها روزه دارو بیشتر شبها در مناجاب و بیدار بود
. به آواز و ترانه خوش و نغمات موسیقی و سماع دلکش عشق می ورزید و در سخن
گفتن دلیر و بی با ک بود . شیخ اشراق درطرح وبیان تجربیات عرفانی خویش ،
از تجربیات پیشینیان خود بویژه متون حماسی بهره برده است و نه تنها ادامه
دهنده راه بزرگانی چون فردوسی دراحیای فرهنگی ایران باستان است ، بلکه
درشیوه بیان این مطالب نیز بیش از پیش تحت تاثیر متون حماسی از جمله
شاهنامه است .
مولانا : بزرگترین عارف ایران زمین و پارسی گوی بزرگ قرن 6 هجری
آرتاخه : دوره هخامنشی (زمان خشایار شاه) مهندس و سازنده کانال آتوس
آرش :
ملقب به کمانگیر . پهلوان ایرانی در عهد منوچهر شاه که در تیر اندازی سر
آمد زمان خود بوده است که در جنگ میان منوچهر و افراسیاب قرار بر پرتاب
کردن تیری میگذارند تا مرز میان ایران و توران را تعین کند آرش از طربستان
تیری پرتاب کرد که در مرو فرود آمد و بعد از آن جانش را در راه ایران زمین
فدا نمود
اسکیلاس : دوره هخامنشی (زمان حکومت داریوش از سال 486- 521 ق.م.) دریا نورد و مکتشف و مهندس سازنده قنات
آریه : سردار معروف و بزرگ ایرانی که به حمایت از پادشاهی کورش کوچک برخواست
استانس : دوره هخامنشی شیمیدان و استاد دموکریتوس
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 38 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله زندگینامه نامداران ایران
