لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:10
فهرست مطالب
بیان مساله:
مدل تحقیق
تحقیق نظری
تحقیق کاربردی
تحقیق عملی
تحقیقات در داخل:
تحقیقات در خارج:
صادرات یکی از مطمئنترین راهها برای رشد اقتصادی هر کشوری است، البته به شرط آنکه درست برنامهریزی شده و محصولات صادراتی آن کشور قابل رقابت در بازارهای جهانی باشد. یک محصول در صورتی می‌تواند در بازارهای جهانی قابل رقابت باشد که اولاٌ کشور صادر کننده دارای مزایای نسبی مرتبط با آن محصول بوده، ثانیاٌ آن مزایا را با برنامهریزیهای مناسب توسعه داده و به بهره‌برداری رسانده باشد. از جمله مزایای نسبی می‌توان به قیمت تمام شده، امکانات، عوامل طبیعی، دسترسی به بازارهای صادراتی، حمل و نقل، نگهداری، کیفیت، مراکز تولید و .... در مقایسه با سایر کشورها اشاره نمود.
کشور ما نیز برای افزایش سرعت رشد اقتصادی خود نیاز به توسعه صادرات دارد، اما همانطور که گفته شد باید محصولاتی برای صادرات انتخاب گردد که قابل رقابت با سایر محصولات عرضه شده در بازار جهانی باشد. به همین منظور اولین شرط برای انتخاب محصولات صادراتی وجود مزایای نسبی مناسب با هر یک از آنها در کشور می‌باشد.
بنابراین، برای شناسایی مزیت نسبی در عرصه تولید باید عوامل تولید و کم و کیف ضرایب مزیت نسبی آنها مشخص شود تا بتوان عامل مزیت نسبی را در فرآیند تولید کالا برآورد کرد. علاوه بر تغییرات و پیشرفت‌های تکنولوژیکی که نوعی پیچیدگی در تئوری مزیت نسبی ایجاد می‌کند، عرضه محصولات به بازارهای جهانی یعنی مرحله «صدور کالا» نیز می‌تواند بر روی «مزیت نسبی» تاثیرگذار باشد. در واقع، در بازارهای بین‌المللی عوامل تاثیرگذاری از قبیل تقاضای جهانی برای محصول، هزینه‌های ترانسپورت (حمل و نقل)، بازاریابی و تبلیغات تجاری، خدمات بیمه بین‌المللی و... می‌توانند محدودیت‌هایی برای «مزیت نسبی» در عرصه اقتصادی بین‌الملل و همچنین فعالیتهای اقتصادی ایجاد کند( مصطفوی و همکاران، 1387).
کشورهای در حال توسعه معمولاً با کمبود سرمایه، که از مهمترین منابع تولیدی محسوب می شود، مواجه اند . سایر منابع تولیدی در این کشورها ممکن است فراوان بوده باشد ولی به دلیل عدم استفاده بهینه اتلاف شود که نتیجه این امر بهره وری پایین آنهاست . لذا، برای این کشورها مهم خواهد بود که در راستای توسعه و پیشرفت، سرمایه محدودشان را طوری تخصیص دهند که اولاً سبب بکارگیری سایر عوامل تولیدی و افزایش بهره وری آنها گردد ؛ ثانیاً منابع تولیدی در راستای تولید محصولاتی به کار گرفته شود که دارای مزیت نسبی منطقه ای و ملی باشند. بنابراین، در یک منطقه محصولات برحسب مزیت نسبی رتبه بندی می شوند. در مر حله بعدی کالاهای تولید شده دارای مزیت نسبی وارد عرصه تجارت خواهند شد و با کسب ارز خارجی سبب سرمایه گذاری بیشتر می شوند و در نتیجه ، تجارت به عنوان موتور رشد عمل خواهد کرد.
با توجه به اهمیت و ارزش صادرات غیر نفتی و ارزآوری حاصل از صادرات فرآورده های عسل به عنوان یکی از زیربنایی ترین صنایع در این امر، در بخش صادرات محصول عسل، از آنجا که توجه به مزیت نسبی فعالیتهای مختلف اقتصادی، یکی از جنبه های مهم برنامه ریزی اقتصادی است، تعیین مزیت نسبی در طول زمان در مقایسه با کشورهای رقیب و تخمین توابع عرضه صادراتی و شاخص ناپایداری درآمد صادراتی این فرآورده ها جهت افزایش عملکرد صادراتی و توسعه صادرات در این بخش بسیار حائز اهمیت است. ناپایداری درآمد با استفاده از تابع عرضه و عوامل تاثیرگذار بر عرضه صادرات تعیین می گردد. ناپایداری زیاد در درآمد صادراتی به دلیل عدم وجود استراتژی مشخص در صادرات می باشد. بنابراین میزان این شاخص مشخص کننده میزان ثبات یا عدم ثبات در تدوین و اجرای استراتژی صادراتی عسل است.
تحقیق در مورد بررسی مزیت نسبی و پایداری درآمد صادرات عسل ایران
نویسنده: مریم اتحادی