تاثیرات دی اکسید کربن و مونوکسیدکربن

اختصاصی از فی بوو تاثیرات دی اکسید کربن و مونوکسیدکربن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

خواص دی‌اکسید کربن

دی‌اکسید کربن گازی بی‌رنگ می‌باشد که تنفس  آن در غلظت‌های بالا باعث ایجاد مزه ترش در دهان و احساس سوزش در بینی و گلو می‌شود (عمل خطرناکی که در آن احتمال خفه شدن شخص بالاست). این اثر ناشی از حل شدن در بزاق دهان و تولید محلول اسیدی ضعیفی به نام اسید کربونیک می‌باشد.
مولکول دی‌اکسید کربن خطی و دارای دو پیوند دوگانه بین کربن و دو اتم اکسیژن می‌باشد. ماده‌ای غیر قطبی می‌باشد و در دمای پایین تر از 78- درجه سانتیگراد متراکم شده و جسم سفید رنگ جامدی به نام یخ خشک ایجاد می‌کند. دی‌اکسید کربن مایع فقط تحت فشار خاصی تشکیل می‌شود. به میزان کمی در آب حل می‌شود و اسید ضعیف اسید کربنیک تولید می‌کند که آن هم بطور جزئی به بی‌کربنات و کربنات تفکیک می‌شود.

این فایل دارای 12 صفحه می باشد.

دانلود تحقیق مولکول

اختصاصی از فی بوو دانلود تحقیق مولکول دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :  4

فهرست

تعریف مولکول

اندازه هر مولکول

مولکول آب

شکل مولکول آب

رقص مولکول ها

پازل مولکولی

بوی مولکول ها

مقدمه

مولکول ، دسته‌ای از اتمهاست که با پیوندهای شیمیایی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. مولکول‌های یک عنصر ، یکسان و فقط حاوی اتمهای از یک نوع هستند. مثلا مولکول‌های گاز اکسیژن‌ از دو اتم اکسیژن تشکیل شده‌اند. مولکولهای یک ترکیب نیز یکسانند. اما در این مورد ، هر مولکول حاوی بیش از یک اتم است. مثلا در آب ، هر مولکول از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن تشکیل شده است.

***********************************************************

برای دانلود این تحقیق ، به پایین همین صفحه رفته ، پس از پرداخت ملبغ میتوانید آن را دریافت کنید

پایان نامه ی بررسی مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج. doc

اختصاصی از فی بوو پایان نامه ی بررسی مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج. doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نوع فایل: word

قابل ویرایش 255 صفحه

تئوری قفل و کلید:

مفهوم برهم کنش مولکولی بسیار قدیمی بوده و بوسیله مؤسسات یونانی و ایتالیایی استفاده شده است. در نیمه دوم قرن نوزدهم، ظهور نظریه‌های مدرن در مورد این برهم کنش‌ها از میان آزمایش‌های واندروالس در مطالعاتش پیرامون برهم کنش‌های مابین اتمها در حالت گازی آغاز شد و در سال 1894، فیشر نظریه مشهور «قفل و کلید »اش را در مورد‌روش برهم کنش سوبسترا با آنزیم ارائه‌کرد(شکل‌1-1).

براساس نظریه فوق، عمل خاص یک آنزیم با یک سوبسترا تنها می‌تواند با استفاده از تشبیه قفل به آنزیم و کلید به سوبسترا توضیح داده شود. فقط وقتی که کلید (سوبسترا) اندازه قفل باشد در درون سوراخ قفل (مکان فعال  آنزیم) جای می‌گیرد. کلیدهای کوچکتر، کلیدهای بزرگتر یا کلیدهایی با دندانه‌های نامشابه (مولکولهای سوبسترا با شکل و اندازه نادرست) در داخل قفل (آنزیم) جای نخواهند گرفت

فهرست مطالب:

فصل اول – مقدمه

۱-۱- تئوری قفل و کلید

۱-۲- تاریخچه مولکول نگاری

۱-۳- روش های مختلف مولکول نگاری

فصل دوم- اهمیت مولکولهای پذیرنده درعلم و تکنولوژی پیشرفته

۲-۱-مقدمه

۲-۲- پذیرنده های طبیعی

۲-۴- پذیرنده ها برای کاربردهای عملی

۲-۵- چرا روش مولکول نگاری اینقدر امید بخش است؟

مراجع

فصل سوم – اساس مولکول نگاری

۳-۱- مقدمه

۳-۲-ماکرومولکول ها (۱)

۳-۲-۱-ماکرومولکول های سنتزی

I-واکنشهای پلیمریزاسیون

A- پلیمریزاسیون رادیکالی

a- تحریکهای حرارتی

b- فعال کننده‌های فوتوشیمی

c- تشکیل مرحله اولیه بوسیله اجسام مولد رادیکالهای آزاد

:Bپلیمریزاسیون یونی

a- پلیمریزاسیون کاتیونی

-bپلیمریزاسیون آنیونی

g – خاتمه فعالیت با افزایش متوقف کننده ها

۳-۳-تکنیکهای پلیمریزاسیون

۳-۴-قواعد اساسی مولکول نگاری

۳-۵- روش‌های مختلف مولکول نگاری

۳-۶- مزایا و معایب منتقوش پذیری غیر کووالانسی و کووالانسی

مراجع

فصل چهارم – روشهای آزمایشگاهی

فرآیند های مولکول نگاری

۴-۱- مقدمه

۴-۲- واکنشگر ها و فرآیند های آزمایشگاهی

۴-۲-۱- مونومر های عاملی

۴-۲-۲- مولکول الگو

۴-۲-۳- عوامل اتصال دهنده عرضی

۴-۲-۶- تأثیر زمان

۴-۳-منقوش پذیری کووالانسی

۴-۳-۱- منقوش پذیری به وسیله استر های برونیک اسید

۴-۳-۳- منقوش پذیری با استالهاو کتالها

۴-۳-۴- منقوش پذیری با بازهای شیف

۴-۳-۵- منقوش پذیری با پیوندهای S-S

4-3-6- منقوش پذیری با پیوندهای کئوردینه شده

۴-۴- منقوش پذیری غیر کووالانسی

۴-۵- مولکول نگاری تصنعی

مراجع

فصل پنجم – روشهای تجربی درارزیابی کارآیی منقوش پذیری

۵-۱- مقدمه

۵-۲- آزمایشات کروماتوگرافی

۵-۳- آزمایشات پیوند الگو به روش نا پیوسته

۵-۴- تعیین ثابت اتصال الگو

مراجع

فصل ششم – مطالعه اسپکتروسکوپی واکنشهای مولکول نگاری

۶-۱-مقدمه

۶-۲-ساختار کمپلکس در مرحله پیش پلیمریزاسیون

۶-۳-بررسی برهمکنش های الگو- مونومر توسط روش های اسپکتروسکوپی

۶-۴-بررسی برهمکنش های الگو-  MIP

6-6- رابطه بین میزان K و کارایی مولکول نگاری

۶-۷ – ساختار سایت اتصال مولکول الگو

مراجع

فصل هفتم – شمایی از روش مولکول نگاری

۷-۱- مقدمه

۷-۲- انتخاب عوامل

۷-۲-۱- مونومرهای عاملی

۷-۲-۲-حلال پلیمریزاسیون

۷-۲-۳- عامل اتصال دهنده عرضی

۷-۳- پلیمریزاسیون

۷-۴ پرکردن ستون HPLC با پلیمر منقوش

۷-۵- ارزیابی کمی کارایی منقوش پذیری

مراجع

فصل هشتم- کاربرد های مولکول نگاری

۸-۱- کاربرد های مولکول نگاری

۸-۱-۲- تقلید گر های باند پادتن و پذیرنده

۸-۱-۳- کاربرد های کاتالیستی و آنزیمی

۸-۱-۴- حسگر های زیستی

۸-۱-۶- پلیمر های منقوش پذیر به عنوان غشاء های سلولی

۸-۱-۷- کاربرد مولکول نگاری در جذب انتخابی یون ها

۸-۱-۸- پلیمر های منقوش پذیر برای تغلیظ انتخابی یون ها

۸-۱-۹- کاربرد پلیمر های منقوش پذیر در جداسازی پپتیدها

۸-۲- مروری کلی بر کارهای انجام شده به روش مولکول نگاری

مراجع

فصل نهم – چالش ها و پیشرفت های اخیر

۹-۱- مقدمه

۹ -۲- مولکول نگاری در آب

۹ – ۳- استفاده از دو نوع مونومر عاملی برای شناسائی مشترک

۹-۴- ژل معدنی به عنوان بستری برای مولکول نگاری

۹-۴-۱- منقوش پذیری کووالانسی در ماتریس سیلیکا ژل

۹-۴-۲- فیلم فوق نازک TiO2 به عنوان ماتریس برای فرایند منقوش پذیری (۱۵و۱۶)

۹-۴-۳- سیلیکا ژل مارپیچ برای تکنیک مولکول نگاری (۱۷)

۹-۵- آنزیم های مصنوعی (کاتالیزور مولکولی ) برای تکنیک مولکول نگاری

۹-۵-۱- ترکیب سایت های کاتالیزوری و سایت های اتصال سابستریت

۹-۵-۲- پادتن کاتالیزی تهیه شده با استفاده از مرحله گذار آنالوگ

مثال ۹-۳: پادتن کاتالیزی به عنوان یک استرس مصنوعی

مراجع

منابع و مأخذ:

1- www.elmhurst.edu/~chm/vchembook/571lockkey.html

2- www.smi.tu-berlin.de/story/intro.htm

3- L. Pauling, JACS, 1940, 62, 2643.

4- G. Wulff. R. Grobe-Einsler, A. Sarhan, Makromol. Chem., 1977, 178, 2817.

5- K. J. Shea, T. K. Doughertly, J. Am. Chem. Soc., 1986, 108, 1091.

6-R. Arshady, K. Mosbach, Macromol. Chem., 1981, 182, 687.

7- G. Vlatakis, L I. Andersson, R. Muller. K. Mosbach, Nature. 1993, 361, 645.

8- M. J. Whitcombe, M. E. Rodriguez, P. Villar, E. N. VulfsonJ. Am. Chem. Soc., 1995, 117, 7105.

1-         L Stryer, Biochemistry, 3rd edn, W. H. Freeman and Co., New York, 1988.

2-         J.-M. Lehn, Supramolecular Chemistry. VCH, Weinheim. 1995.

3-         Rebek, J. Jr et a\.,J. Am. Chem. Soc. 1987, 109, 5033.

4-         (a) D. B. Amabilino, J. F. Stoddart, Chem. Rev. 1995. 95, 2725. (b) T. R. Kelly. H. Silva, R. A. Silva, Nature 1999, 402, 150. (c) N. Koumura, R. W. J. Zijlstra, R. A. Delden, N. Harada. B. L Feringa, Nature 1999, 40J, 152. (d) H. Shigekawa, K. Miyake, J. Sumaoka, A. Harada, M. Komiyama, J. Am. Chem. Soc. 2000, 122, 5411.

5-         H. Asanuma, T. Hishiya, M. Komiyama, Adv. Mater. 2000, 12, 1019.

1-         سنتز پلیمر، پول رمپ و ادوارد مویل، ترجمه دکتر غلامحسین ظهوری انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، نشر رز، 1377

2-         Molecular imprinting, M. Komiyama, et al. Wiley-vch, 2003

3-         L. Wu and Y. Li, Anal. Chim. Acta, 482 (2003) 175

4-         P. Turkewitsch, B. Wandelt, G. D. Darling, and W. S. Powell, Anal. Chem., 70 (1998) 2025.

5-         K. Haupt and K. Mosbach, Chem. Rev., 100 ( 2000) 2495.

1-         P. A. G. Cormack and A. Z. Elorza, J. Chromatography B, 804 (2004) 173.

2-         1 G. Wulff. W. Vesper. R. Grobe-Einsler, A. Sarhan, Makromol. Chem., 178, 2799 (1977).

3-         A. Kugimiya, J. Matsui, T. Takeuchi. K.Yano, H. Muguruma, A. V. Elgers-ma, I. Karube, Anal. Lett., 28, 2317 (1995).

4-         M.J. Whitcombe, M. E. Rodriguez, P. Villar. E. N. Vulfion.J. Am. Chem. Soc., 117, 7105 (1995).

5-         G. Wulff, J. Vietmeier, Makromol. Chem., 190,1717 (1989).

6-         T. Mukawa, T. Goto, H. Nariai, Y. Aoki, A. Imamura, T. Takeuchi, J. Pharm. Biomed. Anal., in press.

7-         T. Takeuchi, T. Mukawa, J. Matsui, M. Higashi, K. D. Shimizu, Anal. Chem., 73, 3869 (2001).

8-         J. Matsui, I. A. Nicholls. I. Karube, K. MosbachJ. Org. Chem., 61, 5414 (1996).

9-         K. Haupt, A. Dzgoev, K. Mosbach, Anal. Chem., 70. 628 (1998).

10-       K. Tanabe, T. Takeuchi, J. Matsui, K. Ikebukuro. K. Yano, I. Karube, J. Chem. Soc. Chem. Commun., 1995, 2303.

11-       P. Turkewitsch, B. Wandelt, G. D. Darling, W. S. Powell. Anal. Chem.. 70, 2025 (1998).

12-       J. Matsui, K. Fujiwara, T.Takeuchi, Anal. Chem., 72,1810 (2000).

1. D. Spivak et al.,J. Am. Chcm. Soc. 1997,119, 4388-4393.
2. H. Asanuma et al., Anal. Chim. Acta. 2001,435, 25-33.

1-K. Karim, F. Breton, R. Rouillon, E. V. Piletska, A. Gueerreiro, I. Chianella, S. A. Piletsky, Advanced drug Delivery Reviews 57 (2005) 1795-1805.

2- B. Sellegren, et al., J. Am. Chem. Soc., 1988, 1 JO, 5853-5860.

3- H. Asanuma et al., Supremo/. Sci., 1998,5,41721.

4- Takeuchi et al.,y. Chcm. Soc. Chem. Commun. 1995, 2303-2304.

5- D. f. Duffy et al., Polym. Mater. Sri. Eng., 2000, 82. 69-70.

6- D. Y. Sasaki et al., Chem. Mater. 2000, 12, 1400-1407.

7-. Matsui et al.. Anal. Chem., 1995. 67, 4404-4408.

8- H. Asanuma, T. Hishiya, M. Komiyama, Adv. Mater., 2000, 12, 1019-1030.

9- H. Hishiya, H. Acanuma, M. Komiyama, J. Am. Chem. Soc., 2002, 124, 570-575.

1- J. Matsui etal., Anal. Chem. 1995, 67, 4404- 4408.

1. Ensing, K., Berggren, C., Majors, R. E., LCGC, 19 (2001) 9-16.
2. Kempe, M., Anal. Chem., 68 (1996) 1948-1953.
3. Fujimoto, Ch., Anal. Sci., 18 (2002) 19-25.
4. Andersson, L. I., J. Chromat. B, 745 (2000) 3-13.
5. Yoshikawa, M., Yonetani, K., Desalination, 149 (2002) 287-292.
6. Huang X., Zou, H., Chen, X., Luo, Q., Kong., J. Chromat. A, 984 (2003) 273-282 .
7. Lai, E., Future drug Discovery, 2002, 92-95.
8. Zhu, L., Xu, X., J.Chromat. A, 991 (2003) 151-158.
9. Kriz, D., Ramstrom, O., Mosbach, K., Anal. Chem., 69 (1997) 349.
10. Piletsky, S. A., Piletska, E. V., Bossi, B., Karim, K., Lowe, P., Turner, A. P. F., Biosensors & Bioelectronics, 16 (2001) 701-707.
11. Taba, M., Lwasawa, Y., J. Mole. Catal. A: Chem.,

         199(2003), 115-137.

1. Batra, D., Shea, K. J. Cur. Opin Che.Bio., 7 (2003) 434-442.
2. Boer, T. de., Selectivity Enhancement in Capillary Electrokinetic Separations via chiral and Molecular Recognition, Enschede, 2001.
3. Alexander, C., Davidson, L., Hayes, W., Tetrahedron, 59 (2003) 2025-2057.
4. Bradley, R., Shea, J., J. Am. Chem. Soc., 123 (2001) 2072-2073.
5. Mathew- Krotz, J., J. Am. Chem. Soc., 118 (1996) 8154-8155.
6. Ramstrom, O., Nicholls, I.A. and Mosbach, K., Tetrahedron Asymmetry, 5 (1994) 649-656.
7. Yano, K. Nakagiri, T., Takeuchi, T., Matsui, J., Ikebukuro, K. and Karube, I., Anal. Chim. Acta, 357 (1997) 91-98.
8. B. A. Rashid, R. J. Briggs, J. N. Hay, and D. Stevenson,
9. Commun., 34 (1997) 303.
10. M. Walshe, J. Howarth, M. T. Kelly, R. Okennedy and M. R. Smyth, J. Pharm. Biomed. Anal., 16 (1997) 319.
11. A. Zander, P. Findlay, T. Penner, B. Sellergren and A. Swietlow, Anal. Chem., 70 (1998) 3304.
12. W. M. Mullett and E. P. C. Lai,Anal. Chem.70(1998) 3636.
13. C. Baggiani, G. Giraudi, C. Giovannoli, A. Vanni and F. Trotta, Anal. Commun., 36 (1999) 263.
14. W. M. Mullett, and E. P. C. Lai B. Sellergren, Anal. Commun. 36 (1999) 217.
15. J. Olsen, P. Martin, I. D. Wilson and G. R. Jones, Analyst,

       124 (1999) 467.

1. W. M. Mullett and E.P.C.Lai,Microchem. J., 61 (1999) 143.
2. W. M. Mullett and E. P. C. Lai, J. Pharm. Biomed. Anal.

       21 (1999) 835.

1. A. Kugimiya and T. Takeuchi, Anal. Chim. Acta, 395

        (1999) 251.

1. B. Bjarnason, L. Chimuka and O. Ramstroen, Anal. Chem.,

       71 (1999) 2152.

1. C. Berggren, S. Bayoudlay, D. Sherrington and K. Ensing, J. Chromatogr. A, 889 (2000)105.
2. L. I. Anderson, Analyst, 125 (2000) 1515.
3. P. Martin, I. D. Wilson and G. R. Jones, J. Chromatogr. A,

       889 (2000) 143.

1. P. Martin, I. D. Wilson and G. R. Jones, Chromatographia,

       25 (2000) s19.

1. W. M. Mullett, M. F. Dirie, E. P. C. Lai, H. Guo and X. he, Anal. Chim Acta, 414 (2000) 123.
2. J. Matsui, K. fujiwara, S. Ugata and T. Takeuchi, J. Chromatogr. A, 889 (2000) 25.
3. I. Ferrer, F. Lanza, A. Tolokan, V. sellergren, G. Horvai and D. Barcelo, Anal. Chem. 72 (2000) 3934.
4. N. Masque, R. M. Marce, F. Borrull, P. A. G. Cormack and D. C. sherrington, Anal. Chem. 72 (2000) 4122.
5. M.Zi-Hui andL. Qin, Anal. Chim. Acta, 435 (2001) 121.
6. K.Adbo and I.A.Nicholls,Anal. Chim. Acta, 435(2001) 115.
7. G. Brambilla, M. Fiori , B. Rizzo, V. Crescenzi and G. Masci, J. Chromatogr. B, 759 (2001) 27.
8. T.Pap, V. Horvath, A. Tolokan, G. Horvai, B. Sellergren, J. Chromatogr. A, 973 (2002) 1.
9. G. Theodoridis, A. Kantifes, P. Manesiotis, N. Raikos and H.Tsoukali-Papadopoulou,J.Chromatogr.A, 987 (2003) 103.
10. R. Say, E. Birlik, A. Ersoz, F. Yilmaz, T. Gedikbey and A. Denizli, Anal. Chim. Acta, 480 (2003) 251.
11. V. M. Biju, J. M. Gladis and T. P. Rao, Anal. Chim. Acta,

       478 (2003) 43.

1. E. Caro, R. M. Marce, P. A. G. Cormack, D. C. Sherrington

       and F. Borrull, J. Chromatogr. A, 995 (2003) 233.

1. G. Theodoridis, C. K. Zacharis, P. D. Tzanavaras, D. G. Themelis and A. Economou, J. Chromatogr. A, 1030 (2004) 69.
2. F. Chapuis, V. Pichon, F. Lanza, B. Sellergren and M. C. Hennion, J. Chromatogr. B, 804 (2004) 93.
3. R. Kala, J. M. Gladis and T. P. Rao, Anal. Chim. Acta, 518

       (2004) 143.

1. P. D. Martin, G. R. Jones, F. Stringer and I. D. Wilson, J. Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 35 (2004) 1231.
2. X. Dong, N. Wang, S. Wang, X. Zhang and Z. Fan, J. Chromatogr. A, 1057 (2004) 13.
3. L. I. Andersson., E. Hardenborg, M. Sandberg-Stall, K. Moller, J. Henriksson, I. Bramsby-Sjostrom, L. Olsson and M. AbdeRehim, Anal. Chim. Acta 526 (2004) 147.
4. E. Caro, R. M. Marce, P. A.G. Cormack, D. C. Sherrington and F. Borrull, J. Chromatogr. B, 813 (2004) 137.
5. S. Hu, L. Li and X. He, J. Chromatogr. A, 1062 (2005) 31.
6. S. Hu, L. Li and X. He, Anal. Chim. Acta, 537 (2005) 215.
7. X. Zhu, J. Yang, Q. Su, J Cai and Y. Gao, J. Chromatogr. A, 1092 (2005) 161.
8. S. Daniel, P. E. J. Babu and T. P. Rao, Talanta, 65 (2005)
10. M. Khajeh et al. Anal. Chim. Acta, 581 (2007) 208

1. Allender, C.J.; Brain, K.R.; Heard, C.M. «Progress in Medicinal Chemistry», P.235, Elsevier Science, Oxford (1999).
2. Bender, M. L.; Komiyama, M.« Cyclodextrin Chemistry», springer- verlag, Berlin (1978).
3. Asanuma, H.; Akiyama, T.; Kajiya, K.; Hishiya, T.; Komiyama, M. Anal. Chim. Acta., 2001, 435, 25-33.
4. Akiyama, T.; Hishiya, T.; Asanuma, H.; Komiyama, M. J. Inclu. Phenom. Macrocyclic Chemistry, 2001, 41, 149-153.
5. Hart, B.R.; Shea, K.J.J.Am. Chem. Soc., 2001, 123, 2072-2073.
6. Kurihara, K.; Ohto, K.; Honda, Y.; Kunitake, T.J.Am. Chem. Soc. 1991, 113, 5077-5079.
7. Matsumoto, J.; Ijiro, K.; Shimomura, M. Chem.Lett., 2000, 1280-1281.
8. Ijiro, K.; Matsumoto, J.; Shimomura, M. Studies in Surface Science and Catalysis, 2001, 132, 481-484.
9. Takeuchi, T.; Mukawa T.; Matsui, J.; Higashi, M.; Shimizu, K.D. Anal. Chem. 2001, 73, 3869- 3874.
10. Matsui, J.; Higashi, M.; Takeuchi, T.J.Am. Chem. Soc. 2000, 122, 5218-5219.
11. Dickey, F.H. Proc. Natl. Acad. Sci, 1949, 35, 227-229.
12. Morihara, K.; Takiguchi, M.; Shimada, T. Bull. Chem. Soc.Jpn. 1994, 67,1078-1084.
13. Wulff, G.Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1995, 34, 1812-1832.
14. Katz, A.; Davis, M.E. Nature, 2000, 403, 286-289.
15. Lee. S-W,; Ichinose, I.; Kunitake, T. Langmuir, 1998, 14,2857-2863.
16. Ichinose, I.; Kikuchi, T.; Lee, S.W.; Kunitake, T. Chem. Lett. 2002. 104-105.
17. Jung, H.J.; Ono, Y.; Shinkai, S. Chem. Eur.J.2000, 6, 4552-4557.
18. Takeuchi, T.; Fukuma, D.; Matsui, J.; Mukawa, T.Chem. Lett.2001, 530-531.
19. Matsui, J.; Miyoshi, Y.; Doblhoff Dier, O.; Takeuchi, T. Anal. Chem. 1995, 67, 4404-4408.
20. Pauling, L. Am. Sci. 1948, 36,51.
21. Lerner, R.A.; Benkovic, S.J.; Schultz, P.G. Science, 1991, 252, 659-667.
22. Matsui, J.; Nicholls, I.A.; Karube, I.; Mosbach, K.J. org. Chem. 1996.61, 5414-5417.
23. Morihara, K.; Kurihara, S.; Suzuki, J. Bull. Chem. Soc. Jpn. 1988, 61, 3991-3998.
24. Kawanami, Y.; Yunoki, T.; Nakamura, A.; Fujii, K.; Umano, K.; Yamauchi, H.; Masuda, K. J. Mol. Catal. A 1999, 145,107-110.
25. Markowitz, M.A.; Kust, P.R.; Deng, G.; Schoen, P.E.; Dordick, J.s.; Clark, D.S.; Gaber, B.P. Langmuir, 2000, 16, 1759-1765.
26. Wulff G.; Gross T.; Schonfeld, R. Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1997, 36, 1962-1964.

دانلود مقاله مولکول اتیلن

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله مولکول اتیلن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه:
بعضی از ترکیبات آلی فقط شامل دو عنصر هیدروژن و کربن می‌باشد که به وسیله‌ی یک پیوند کووالانسی به یکدیگر متصل شده‌اند. به این ترکیبات آلی هیدروکربن‌ها می‌‌گوییم.
در واقع هیدروکربن‌ها به، آلکان‌ها، آلکن‌ها و آلکین‌ها و همانند‌های حلقوی آنها (سیکلو آلکان‌ها و غیره) تقسیم می‌شوند.
عده‌ی ترکیب‌های کربن‌ آن طوری که به نظر می‌رسد بینهایت است که تا کنون بیش از 000/000/3 از آنها شناخته شده است.
در حال حاضر و در جامعه‌ی کنونی سالانه 100000 جسم جدید از اجسام طبیعی به صورت مجزا یا به همراه ترکیب‌ها تهیه می‌گردند.
همانطور که گفتیم در هیدروکربن‌ها اتم‌های کربن توسط پیوند کووالانسی با اتمهای دیگر کربن پیوند داده شده است که امکان ایجاد مولکول‌هایی با 70 اتم کربن را که به صورت یک زنجیر بلند‌ ترکیب شده‌اند را می‌دهد. مولکول‌های بعضی از ترکیب‌های آلی شامل زنجیر‌های بلند است که یک یا چند زنجیر کوتاهتر به صورت شاخه به آنها بسته شده است. در بعضی ترکیب‌های دیگر کربن‌دار، مولکول‌ها از ترکیب اتم‌های کربن که به شکل حلقه به هم بسته شده‌اند به وجود می‌آیند و در برخی دیگر چندین حلقه به هم بسته شده‌اند.
هیدروکربن‌ها را می‌توان در چندین سری دسته بندی کرد که به خاطر تفاوت در نوع پیوند بین اتم‌های کربن آنهاست.
این تقسیمات شامل:
1- آلکان‌ها: که گاهی سری پارافین‌ها خوانده می‌شوند که ترکیب‌های شاخه داری هستند که توسط یک پیوند کووالانسی ساده اتم‌های آنها به هم بسته شده است.
2- آلکن‌ها: آلکن‌ها که سابق بر این اجسام روغنی شکل بودند، ترکیب‌های خطی یا شاخه‌دار هیدروکربن‌ها هستند که در آنها دو تا از اتم‌های کربن با یک پیوند دوگانه‌ی کربن - کربن به هم وصل می‌شوند.
3- آلکین‌ها: که سری استیلنی نامیده می‌شوند و مانند هیدروکربن‌های دیگر، خطی یا شاخه‌دار هستند و دست کم دو تا از اتم‌های کربن مولکول آنها توسط پیوند کووالانسی سه تایی به هم وصل شده‌اند.
4- آلکادین‌ها: از هیدروکربن های خطی یا شاخه دار هستند که دارای دو تا پیوند مضاعف بین اتم‌های کربن هستند.
5- هیدروکربن‌های معطر: این دسته پیوندهای کووالانسی، ساده و دوگانه هستند که مرتباً با نوعی رزنانس خود را تغییر می‌دهند و حلقه‌‌های 6 تایی به وجود می‌آورند.
در ضمن این ترکیبات که بخش عمده‌ای از ترکیبات آلی محسوب می‌شوند را از لحاظ خواص ساختمانی به دو نوع آروماتیک و آلفاتیک تقسیم می‌شوند که آلفاتیک‌ها به 4 دسته آلکان، سیکلو آلکان، آلکین، آلکن تقسیم می‌شوند.
واکنش های آلکن‌ها
آلکنها با HBr واکنش داده و محصولهای افزایشی می‌دهند. برای نمونه 2- متیل پروپن با HBr واکنش می‌دهد و 2- برمو 2-متیل – پروپان به دست می‌آید. واکنش در دو مرحله صورت گرفته و در بر گیرنده‌ی یک کربوکاتیون حد واسط است.
HBr , Hcl و HI همگی می‌توانند به آلکانها افزوده گردند. به این ترتیب که جهت گیری افزایش واکنشگر yz به یک آلکن به این امر بستگی دارد که کدام اتم کربن پیوند دو گانه پذیرای y و کدام پذیرای z خواهد شد. با بررسی شمار زیادی از این افزایش‌ها، والادیمید مارکونیکوف (دانشگاه قازان) شیمیدان برجسته‌ی روسی متوجه گردید که در مواردی که امکان تشکیل دو فراورده‌ی ایزومری باشد، معمولاً یکی از آنها فراورده اصلی خواهد بود. این دانشمند در سال 1860 نشان داد که جهت‌گیری افزایش از الگویی پیروی می‌کند که آن را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:
«در افزایش یک اسید به پیوند دوگانه کربن – کربن یک آلکن، هیدروژن اسید به کربنی متصل خواهد شد که بیشترین تعداد هیدروژن را داشته باشد»
این عبارت به قاعده مارکونیکوف مشهور است. با استفاده از قاعده مارکونیکوف می‌توان فراورده‌های اصلی بسیاری از واکنش‌ها را به درستی پیش‌بینی کرد.
اتیلن
اتیلن ، ساده ترین هیدروکربن غیر اشباع بوده و اولین عضو از گروه آلکنها می‌باشد. فرمول شیمیایی آن C2H4 بوده ، بین دو اتم کربن پیوند دوگانه وجود دارد. به دلیل وجود این پیوند دوگانه ، اتیلن ایزومر صورت‌بندی ندارد، یعنی دو نیمه مولکول نمی‌توانند با چرخش حول پیوند دوگانه ، صورت‌بندی خود را تغییر دهند.
تاریخچه اتیلن
در سال 1795، اتیلن را گاز اولفین می‌نامیدند. اولین سنتز ترکیبات اتیلن (دی کلرو اتان) در سال 1795 توسط شیمیدان هلندی انجام شد. در اواسط قرن 19 به علت اینکه C2H4 یک هیدروژن از C2H5 اتیل کم داشت، پسوندهای ene (از ریشه یونانی) به آخر اتیل اضافه کرده و از آن به بعد گاز اولفین را اتیلن می‌نامند. تا سال 1852 در متون علمی واژه اتیلن استفاده می‌شد.
در سال 1866 "هافمن" شیمیدان آلمانی ، سیستم نامگذاری هیدروکربنها را بر پایه آلکان بنا نهاد. در این سیستم ، هر هیدروکربنی که از آلکان مربوطه دو هیدروژن کمتر داشت، آلکن با فرمول CnH2n و اگر چهار هیدروژن از آلکان مربوطه کم داشت آلکین CnHn نامیده می‌شود. طبق این نامگذاری ، اتیلن به اتن تغییر نام یافت. انجمن بین المللی شیمیدانها در سال 1892 این نام را وارد نامگذاری IUPAC کردند و از آن تاریخ تا امروز ، این نام در متون علمی و کتابهای درسی و ... مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مشخصات ترکیب
اتیلن دارای ساختمان مسطح بوده ، زاویه بین دو اتصال کربن - هیدروژن ، 117 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. یعنی مقداری بسته‌تر از زاویه 120 درجه که برای هیبریداسیون sp2 مناسب می‌باشد.

اتیلن گازی بی رنگ و آتش گیر بشمار می‌رود و در ترکیب نفت و گاز طبیعی یافت می‌شود.
اتیلن می‌تواند آب برم را بی‌رنگ کند. هر گاه این آزمایش به صورت کمی صورت گیرد. مشاهده می ‌شود که در مقابل هر مول اتیلن یک مول برم مصرف می‌شود و فقط یک ماده مرکب به فرمول پدید می‌اید. از طرفی هر مولکول اتیلن می‌تواند به کمک کاتالیزورهایی مانند نیکل، پلاتین و پالادیم یک مولکول ئیتروژن جذب کند و به اتان تبدیل شود. چون شیمیدان‌های آلمانی دریافتند که اتیلن با کلرو برم ترکیب‌های روغنی شکل به وجود می‌آورد اعضای این خانواده را او لفین یعنی روغن ساز می‌نامند. یکی از ویژگی‌های اتیلن شرکت در واکنش‌های افزایش است. در این واکنش‌ها پیوند ضعیف می‌شکند و به جای آن دو پیوند محکمترتشکیل می‌شود.
اتم‌های کربن در اتیلن وضعیت‌ یکسانی دارند، پس اتیلن مولکولی متقارن است. از همپوشانی اوربیتالهای 1s مربوط به اتم ئیتروژن با این اوربیتالهای هیبریدی چهار پیوند C-H تشکیل می‌گردد که چون تراکم ابر الکترونی در اطراف این پیوندها نیز متقارن است آنها را نیز از نوع سیگما می‌دانیم در مولکول اتیلن برای هر اتم کربن یک اوربیتال باقیمانده است و آرایش هندسی اتم‌ها در مولکول به شکلی است که هم محور شدن این اوربیتال‌ها با یکدیگر امکان ندارد ولی امکان موازی قرار گرفتن آنها موجود است. بنابراین می‌توانند از پهلو یکدیگر را بپوشانند و یک پیوند پی تشکیل دهند.
روش های تولید
اتیلن در صنایع پتروشیمی با روش کراکینگ با بخار آب تولید می‌شود. در این فرآیند هیدروکربنهای گازی و محلولهای سبک هیدروکربن حاصل از نفت به مدت بسیار کوتاه در دمای 950 - 750 درجه سانتی‌گراد حرارت داده می‌شوند. عموما در این واکنش هیدروکربنهای بزرگ به هیدروکربنهای کوچک شکسته شده ، هیدروکربنهای اشباع با از دست دادن هیدروژن به هیدروکربنهای غیر اشباع تبدیل می‌شوند.
محصول این واکنش مخلوطی از انواع هیدروکربنهاست که اتیلن عمده ترین آن می‌باشد. مخلوط را بوسیله متراکم سازی و تقطیر جز به جز جداسازی می‌کنند. روشهای دیگر ، هیدروژن‌دار کردن استیلن با استفاده از کاتالیزور و آبگیری از اتانول می‌باشد.
واکنش های شیمیایی مربوطه
آلکنها به علت داشتن پیوند دوگانه در واکنشهای افزایشی شرکت می‌کنند. هالوژنها با اتیلن واکنش داده و تولید هالو اتان می‌کند. با افزودن آب به پیوند دوگانه اتانول تولید می‌شود، اما سرعت واکنش بدون حضور کاتالیزور پایین می‌باشد. در حضور کاتالیزورهای فلزی نظیر پلاتین ، نیکل و ... و فشار بالا ، اتیلن ، هیدروژن‌دار شده ، به اتان تبدیل می‌شود. اتیلن در حضور پراسیدها به اتواکسید که یک ترکیب حلقوی است تبدیل می‌شود. اتیلن در حضور رادیکالهایی که واکنش پلیمریزاسیون را آغاز می‌کنند، به پلی اتیلن پلیمریزه می‌شود.

کاربردهای اتیلن
اتیلن ماده اولیه مهم برای تولید بسیاری از ترکیبات آلی پر مصرف در صنعت بشمار می‌رود. اتیلن به صورت گسترده در صنعت پلاستیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. اتیلن با پلیمریزه شدن ، پلی اتیلن را تولید می‌کند که یک پلاستیک بسیار مهم است. با تکرار شدن ، پیش ماده پلی وینیل کلرید (PVC) را تولید می‌کند. با ترکیب شدن ، بنزن ، اتیل بنزن ایجاد می‌کند که ماده اصلی پلی استر می‌باشد.
اتیلن ، نوعی هورمون گیاهی است که باعث رسیدن میوه‌ها ، باز شدن شکوفه‌ها و گلها و همچنین ریزش برگها در پاییز می‌شود. به دلیل این خاصیت در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای جلوگیری از خراب شدن میوه‌هایی مانند سیب ، گلابی و موز ، در حمل و نقل یا انبار ، آنها را کمی نارس می‌چینند و قبل از وارد کردن به بازار ، تحت تاثیر اتیلن قرار می‌دهند تا رسیده شود.
نحوه شناسایی اتیلن
اتیلن ، رنگ قهوه‌ای محلول برم در تتراکلرید کربن را بی‌رنگ می‌کند و رنگ بنفش محلول سرد و رقیق پرمنگنات پتاسیم را از بین می‌برد و در نتیجه واکنش رسوبات قهوه‌ای MnO2 حاصل می‌شود. در اسید سولفوریک سرد و غلیظ حل می‌شود.

توجیه برخی خواص اتیلن بر اساس پیوند دوگانه واکنش با کلر:
اگر مخلوطی از گاز کلر و گاز اتیلن را در یک لوله آزمایش وارد کرده و بر روی ظرفی که از محلول سیر شده نمک طعام پر شده است واژگون کنیم پس از مدتی سطح آب نمک در لوله بالا می‌رود بالا رفتن سطح محلول نشانه آن است که واکنش بین گاز کلر و گاز اتیلن با کم شدن حجم همراه است پس می‌توان نتیجه گرفت که بین اتیلن و کلر نوعی واکنش افزایشی صورت گرفته است اما چگونگی این واکنش‌؛ کلر یک عنصر الکترنگاتیوی قوی است و تمایل زیادی به گرفتن الکترون دارد. از طرفی پیوند موجود در اتیلن پیوندی ضعیف و به آسانی قابل گسستن است. بنابراین می‌توان پذیرفت که وقتی مولکول کلر به مولکول اتیلن نزدیک شود ابر الکترون مربوط به پیوندی از مولکول اتیلن به سمت کلر کشیده می‌شود که این جابه‌جایی الکترون‌ها پیوند Cl-Cl را قطبی می‌کند پس از قطبی شدن مولکول کلر ترکیب واسط ناپایداری تشکیل می‌شود که چون یک مولکول کلر به پیوند افزوده شده آن را لاکمپلکس می‌‌گویند همچنین دی کلرواتان هم تولید می‌شود.
اگر ئیتروژن به اتیلن افزوده شود آن را به اتان تبدیل می‌کند که این واکنش را ئیتروژناسیون می‌نامند. این واکنش در دمای متوسط و به کمک کاتالیزور نیکل یا پلاتین صورت می‌گیرد.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   11 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید