تحقیق در موردآداب و رسوم خراسان

اختصاصی از فی بوو تحقیق در موردآداب و رسوم خراسان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه56

فهرست مطالب

• چهارشنبه سوری
• نوروز
• آبستنی و زایمان
• ختنه‌سوران
• عروسی
• مرگ و عزا
• شب چله
  • چهارشنبه سورى

بخت‌گشائی

شب چهارشنبهٔ آخر سال، یکى از شب‌هاى بسیار دلپذیر و شیرین ایرانى است. در این شب مردم شادى‌ها مى‌کنند و مجالس سور و سرور برپا مى‌سازند و آداب و مراسم مخصوصى انجام مى‌دهند که از هر جهت دل‌انگیز و زیبا است. این آداب و مراسم در هر نقطه و در هر شهرى رنگى مخصوص به خود مى‌گیرد و مطابق ذوق و سلیقهٔ اهالى هر محل به‌طرز خاصى اجراء مى‌گردد. در این شب در تمام شهرها و دهات، ایرانیان آتش مى‌افروزند و با خواندن اشعار شیرین و گرفتن فال و انجام مراسم دیگر نحوست و بدبختى و پلیدى را از خود دور مى‌سازند و در عوض خوشبختى و تندرستى و طالع نیک براى خود آرزو مى‌کنند. از آنجا که آتش از قدیم‌الایام در نزد ایرانیان مقدس و مظهر فروغ یزدان بوده، ایرانیان معتقد هستند که قبل

دانلود مقاله زبان و آداب و رسوم جودو

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله زبان و آداب و رسوم جودو دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

جودو یک کلمه ژاپنی است زیرا جودو درژاپن ابداع شده است.یاد گرفتن نام تکنیک ها به ژاپنی چند دلیل مهم دارد.اولین منظور از یاد گرفتن این اصطلاحات آن است که کسانی که این ورزش را در کشور های مختلف انجام می دهند قادر باشند با یکدیگر ارتباط بر قرار کنند و در مسابقات بین المللی از آنها استفاده کنند.
دوم اینکه یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی باعث می شود که در مسابقات حرف داور مسابقه را بفهمید و از او پیروی کنید . معمولا در تمام طول مسابقه تمام دستورات و امتیازات به ژاپنی گفته می شود.
سوم اینکه دانستن نام تکنیک به زبان اصلی به جای ترجمه آن به زبان خودتان برای همه راحت ترخواهد بود. برای مثال مربی با گفتن "سی اوناگه" در مسابقه به جای "پرتاب شانه با دو دست" راحت تر خواهد بود.
یکی دیگر ازجنبه های یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی احترام گذاشتن به آن زبان می باشد. استفاده از زبان ژاپنی نشانه احترام گذاشتن به کشوری است که این ورزش رزمی در آنجا شروع شده است.
ایستادن ها

جودو بر ایستادن و حرکت طبیعی تاکید بسیار دارد.
وضعیت طبیعی(شی زن هونتای)
برای ایستادن به نحو شی زن هونتای به طور طبیعی بایستید و پشت خود را راست و زانو ها را کمی خم کنید.پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید و وزن بدن را به طور مساوی بین آنها تقسیم کنید. این وضعیت ایستادن به "شی زنتای" نیز معروف است
وضعیت دفاع شخصی
برای ایستادن به روش "جیگو تای" ابتدا پاها دو برابر عرض شانه باز کنیدودر حالیکه پشت خود را راست نگهداشته زانوها راخم کنید دستها ی مشت شده خود را در کنار داخل کشاله ران قرار دهید.
وضعیت نشستن راست
"سی زا"نشستن رسمی ژاپنی می باشد. از وضعیت شی زنتای ابتدا به روی زانوی چپ و سپس روی زانوی راست قرار بگیرید، پشت خود را در تمام مدّت راست نگهدارید. کفل ها را روی قوزک پاها قرار دهید و دست ها را روی ران ها بگذارید،نوک انگشتان کمی به سمت داخل قرار می گیرد.
وضعیت زانو زدن
"کیو شی نو کامائه" وضعیت زانو زدن می باشد،در این روش در حالیکه بدن بالا آمده، زانوی یک پا و کف پای دیگر روی زمین قرار می گیرد .این وضعیت معمول برای تمرین "شی مه و ازا "(تکنیک های خفه کردن)می باشد ودر کاتانیز از آن استفاده می شود.

گرفتن ها

یک جودو کار باید بداند چگونه حریف را به روش صحیح بگیرد .در جودو هنر گلاویز شدن اولیه،توانایی ارتباط و کنترل حریف با گرفتن اوبه روش صحیح و مناسب شروع می شود.
گرفتن اصلی
با دست راست یقه چپ در ارتفاع سینه و با دست چپ استین حریف را از ناحیه بالای آرنج بگیرید. در ایام گذشته ،مسابقه با این نوع گرفتن شروع می شد،اما به ندرت دیده می شود که در مسابقات ازاین نوع گرفتن استفاده شود چون رقبا برای گرفتن یکدیگر مبارزه می کنند.
گرفتن زیر بغل
بادست راست طرف چپ حریف را در نقطه ای کهآستین به یونیفرم وصل می شود(زیر بغل)بگیریدوبادست چپ آستین راست حریف(نزدیک مچ )را بگیرید.
با این نوع گرفتن کنترل بسیار خوبی بر روی قسمت بالای بدن حریف خواهیدداشت،امادر مسابقات اروزه به دلیل لباس های تنگی که جودوکاها می پوشنداین نوع گرفتن کمتردیده میشود.
گرفتن کمر بند
به محض اینکه آستین راست را با دست چپ گرفتید،دست راست خود را از زیر دست چپ حریف به پشت او ببریدو کمر بند اورا بگیرید.
گرفتن کمربند شاید محکم ترین و قوی ترین نوع گرفتن در جودو باشد چون داکثر کنترل قسمت بالای بدن حریف را به جودوکا می دهد. گرفتن کمر بند جودوکاهای باتجربه کاری بسیار دشوار است و همیشه به خاطر داشته باشید که بعد از گرفتن کمربند حریفباید در کمتر از3 تا5 ثانیه حمله خودراانجام دهید. کوتاهی دراین کارنتیجه اش خطای "شیدو" (جریمه کمی است که برای شکستن قوانین جزئی به کار می رود)خواهد بود.
خفه کردن ها

یکی از مهارت های گلاویز شدن شیمه وازا(تکنیک های خفه کردن)می باشد. در دفاع شخصی، شیمه برای حمله به هریک از سه ناحیه گردن طراحی شده است. بعضی از این تکنیک های خفه کردن به مسیر عبورهواکه نای می باشدحمله می کند. بعضی دیگرجریان خون راقطع می کند تاحریف در اثر نرسیدن اکسیژن به مغزبیهوش شود. و خفه کردن در اثر حمله به اعصابی که از گردن عبور می کنند،که نتیجه اش بی حسی و بی حرکت کردن حریف است.
خفه کردن با قسمت برهنه دست
هاداکاجیمه : به خفه کردن با قسمت برهنه دست می گویند. بدون استفاده از پیراهن برای
اهرم کردن.تُری(کسی که تکنیک را اجرا می کند)از وضعیت زانوزده درپشت اوکه(کسی که تکنیک برروی اوانجام میگیرد) شروع می کند. تُری دست راست خود را در حالیکه کف دست او به سمت پایین قرار دارد از روی شانه راست و زیر چانه به طرف چپ گردن اوکه می برد، سپس با دست چپ که کف آن به سمت بالا می باشد نزدیک شانه چپ اوکه دست راست خود را می گیرد.تُری سرخود را پایین می برد و با طرف راست سر خود به طرف چپ سراوکه فشارواردمی کند.بااستفاده ازلبه استخوانی دست راست به روی گردن وکشیدن آن به سمت خودش حریف را مجبور به تسلیم شدن می کند.
چپ زانو ی راست را لمس کند ،و با پاها شکل مثلث را تشکیل دهد . در حالیکه پاها را به سمت یکدیگر فشار می دهد ، با دست راست بازوی چپ اوکه را می گیرد و به طرف چپ می چرخاند واو را به آن طرف می کشد در حالیکه تُری به طرف چپ می غلتد ، پای چپ خود را صاف می کند و پای راست رابه بالای بدن اوکه می برد ومطمئن می شود که دست اوکه را بین پاهای خودگرفته است.تُری آستین اوکه رابادست راست به طرف خود می کشد و پای چپ را داخل زانوی راست قرار می دهد. تُری برای خفه کردن اوکه پاهای خود را به طرف یکدیگر فشار می دهد .

خفه کردن از یک طرف
برای "کاتاهاجیمه" ،تُری پشت اوکه زانو می زند و دست راست خود را از پشت گوش راست اوکه به زیرچانه می برد و یقه چپ اورادرمحل استخان ترقوه می گیرد . تُری دست چپ خودرااز زیر دست چپ اوکه می گذراند و آنرا به سمت خودش می کشد و شروع به کشیدن یقه اوکه با دست راست می کند.برای تمام کردن
این تکنیک،تُری دست چپ خود را جلو می برد و آنرا به پشت سر اوکه (از روی ساعد راست)برده ودر حالیکه با دست راست یقه اوکه رامی کشدبادست چپ به پشت گردن اوفشاروارد می کند.
خفه کردن مثلثی
"سانکاکوجیمه" یکی از تکنیک های خفه کردن می باشد که به طور وسیعی ازآن در مسابقات بین المللی استفاده می شود. بر خلاف دیگرتکنیک های "شیمه وازا" ،"سانکا کوجیمه" با استفاده از پاها صورت می گیرد .
در حالیکه اوکه روی چهار دست وپا قرار گرفته تُری با یک دست ، کمر بند و با دست دیگر،پشت یقه اورا می گیرد .تُری، اوکه را به طرف خودش می کشد . با انجام این عمل، بدن اوکه به اندازه کافی باز می شود تا تا در وضعیت شروع خفه کردن قرارگیرد.تُری زانوی راست خودرا درکنارسراوکه پایین می بَرد و پای چپ راپشت آرنج مخالف او قرار می دهد .
خفه کردن با کشیدن یقه
برای اجرای" اُکوری اری جیمه" تُری دست راست خودرااز زیرگوش راست اوکه به زیر گردن او می برد ویقه را می گیرد. بعد از گرفتن یقه تُری شروع به کشیدن آن به طرف راست می کند. هرچه یقه بالاتر گرفته شود فشار بر روی گردن بیشترخواهدبود.تُری دست چپ خود رااز زیر بغل اوکه به طرف دیگر بدن او می برد و یقه راست اورامی گیرد.برای اجراتکنیک خفه کردن،تُری به کشیدن با دست راست ادامه می دهد در حالیکه با دست چپ هم مستقیماً یقه راست اوکه را پایین می کشد. اگر این تکنیک به طور صحیح انجام گیرد اوکه خیلی زود تسلیم خواهد شد.
تکنیک های ترکیبی
"رنراکو وازا" مفهوم تکنیک های ترکیبی می باشد که جودوکا با مهارت و نرمی از یک تکنیک به تکنیک دیگر می رود. اگر یک تکنیک ناموفق بود،جودوکا به راحتی به تکنیک دیگر می رود و شاید یک تکنیک دیگر را هم اجرا کند،تا حریف رابه زانودرآورد.توانایی ترکیب تکنیک ها دارای اهمیت است چون استراتژی دیگری رابه جودوکا پیشنهاد می کند.
اُاوچی گاری به تای اوتوشی گاری
"اُاوچی گاری" به "تای اوتوشی گاری" یک مثال کلاسیک تکنیک ترکیبی است. ترکیب وقی شروع میشود که تُری یک حمله اُاوچی گاری راست و محکم انجام می دهد که اوکه آنرا متوقف می کند و با بلند کردن و عقب بردن پای چپ دفاع می کند.در حالیکه اوکه وضعیت خود را دوباره به دست می آورد پای چپ اودوباره با زمین تماس پیدامی کندو شروع به جلو رفتن می کند.تُری سپس با پای راست خود "تای اوتوشی" را اجرا می کندو دست چپ اوکه را می کشد و پای چپ خود را کنار می برد . برای تمام کردن این حرکت ،تُری پای راست خود را جلو ی پای راست اوکه می گذاردوپرتاب خود را انجام می دهد.
اتوسوگاری به کِساگاتامه
"اوسوتوگاری" به "کساگاتامهمثالی برای ترکیب تکنیک در حوادث طبیعی می باشد. بعد از پرتاب اوکه با اوسوتوگاری(چپ) تُری بایدهنوزآستین حریف را با دست راست خود نگه دارد.سپس تُری به دنبال حریف به روی تشک می افتد و در وضعیت "نی وازا" (افتادن به پشت) در کنار او قرار می گیرد.
تُری دست چپ اوکه را در زیر بغل دست راست خودنگه می دارد،سپس کنترل سر اورا با بردن دست چپ خود به زیرسراو بدست می آورد واورادرخاک نگه می دارد. در هنگام اجرای این کار،تُری باید پاهای خودرا باز کند و سرخود را پایین نگه دارد.
کلید موفقیت دراین کارسرعت تغییراز"تاچی وازا" (تکنیک های ایستاده)به "نی وازا"(افتدن به پشت) می باشد.
کسب امتیازو موفقیت درمسابقات احتیاج به داشتن دانش و به کاربردن کامل وقدرتمند تکنیک هاست،امابرای مقابله با حریف باتجربه وماهر رموز موفقیت "کااِشی وازا"(تکنیک های مقابله ای)، "رنزوکووازا"(تکنیک های ادامه دار )و"رنراکووازا"(تکنیکهای ترکیبی) می باشد.
مسابقات

دربیشتر نقاط دنیا مسابقات در سطوح مختلف ملی ومسابقات بین المللی انجام میگیرد.منظورازانجام مسابقات فقط تعیین کردن قهرمان نیست،بلکه مسابقات راه خوبی برای ارزشیابی در پیشرفت جودو می باشد وزمینه خوبی رابرای تمرینات مسابقه ای درتکمیل تمرینات روزمره فراهم میکند. البته هرشخصی دوست دارد در مسابقه برنده شوداماشما باید مسابقه رابه عنوان آزمایش مهارتهای خودببینید ونقاط ضعف و قوت خودراباشرکت درآنها پیدا کنید.
شمامی توانید از مسابقات درس های ارزشمندی بگیرید. در خلال مسابقات سعی کنید روی تکنیکهای موردعلاقه خودتان بدون اشتباه کار کنید. هرچه بیشتر تکنیک های خود را بدون اشتباه انجام دهید متوجه خواهیدشد که تکنیکهای تان قوی ترمی شوند. برعکس اگربطور دائم در ناحیه ای خاص ضعیف هستید متوجه خواهیدشدکه بایدوقت وتمرکز بیشتری رادر هنگام تمرینات روی آ نها صرف کنید .
باشرکت کردن درمسابقات بطور دائم تکنیکهای شما بطور قابل ملاحظه ای بهبود خواهند یافت و درک واقعی تری نسبت به مهارت خود پیدا خواهید کرد.
اصول مسابقه
مسابقات جودوبطورمرتب درسطح باشگاهی, استانی, کشوری, و بین المللی انجام می گیرد. مسابقات باشگاهی , استانی وکشوری معمولا در گروه های مختلف سنی و وزنی انجام می گیرد . بعضی از مسابقات حتی در بخش های جداگانه وطبق درجه آنها برگزار میگردد. در تورنومنت ها از سیستم های یک حذفی , دو حذفی و دوره ای استفاده می شود .تمام مسابقات بین المللی و همچنین مسابقات المپیک از بخشهای دیگر فقط بر حسب جنس و وزن جدا می شوند(هفت گروه برای مردان وهفت گروه برای زنان وجود دارد و ازسیستم دو حذ فی استفاده می شود.) مسابقات تیمی در بسیاری ازکشورها معمول می باشد و تیم منحصرا جودو کارهای مرد یا جودوکارهای زن دارد وهر تیم متشکل از 5یا7نفر است.
گروه بندی وزن درجودو

مردان
زیر60 کیلوگرم زیر90کیلوگرم
زیر66 کیلوگرم زیر100کیلوگرم
زیر73 کیلوگرم بالای100کیلوگرم
زیر81 کیلوگرم

زنان
زیر48 کیلوگرم زیر70 کیلوگرم
زیر52 کیلوگرم زیر 78 کیلوگرم
زیر57 کیلوگرم بالای 78 کیلوگرم
زیر63 کیلوگرم

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله25    صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله اداب و رسوم خراسان

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله اداب و رسوم خراسان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نهبندان پارچه بافی
پارچه بافی در تمام نقاط استان خراسان انجام میشود. بافت پارچه هایی برای تهیه و دوخت انواع البسه مردانه و زنانه ، بافت حوله- جابندو...از وظایف سنگینی است که برعهدة زنان می باشد. فرتی farati و کرباس دو اصطلاح عمومی است که به محصولات أین کارگاهها اطلاق میشود امروزه با رواج استفاده از پارچه های ارزان قیمت و رنگارنگ کارگاهها ی پارچه بافی نیز از کار افتاده اند. کارگاههای کوچک چوبی که در گوشه اتاق نشیمن همه خانه های روستایی هنوز جای خالی اش بچشم می خورد و با در مناطق دور افتاده هنوز برای بافت حوله مورد استفاده قرار می گیرد
شمال خراسان بافت نوارهای تزیینی
به عمل بافت نوارهای تزئینی در شمال خراسان مداخل بافی با جهره بافی میگویند کارگاه بافت مداخل از جنس چوب ساخته میشود. هریک از نخهای تار به یک صفحه چهار گوش از جنس پوست و یا امروزه نگاتیو عکسهای رادیولوژی وصل شده استو بافنده تا تغییر وضعیت هریک از صفحه ها به نقش پردازی بر روی نوار مبادرت می ورزد.
قوچان پوستین دوزی
زندگی دامداری و کوچ نشینی همراه با سردی هوا در شمال خراسان سبب رواج استفاده از پوستین و در نتیجه پوستین دوزی شده است.
قوچان پوستین دوزی
هوای سرد و دام فراوان قوچان أین صنعت دستی را بوجود آورده است، پوستین دوزی یک صنعت سنتی و قدیمی است. پوستین های قوچان در میان دامداران شمال خراسان معروف است. پوستین دوزی از مشاغلی است که افراد خاصی به آن مبادرت می ورزند که اجدادشان برای آنها به ارث گذاشته اند ، مرکز اصلی و مهم آن قوچان است. استفاده از پوستین در اکثر شهرهای شمالی خراسان در فصول سرد رایج است. در حال حاضر در قوچان یک نفر به أین حرفه اشتغالف دارد که اجدادش یکی دو نسل قبل از او از أین راه امرار معاش می کردند. کار تهیه پوست که جزو مراحل اولیه می باشد بر عهده خود پوستین دوز است.
گناباد نمد مالی
یکی از صنایع دستی است که در حال حاضر در روستای بیمورق که بطور اجمال مورد پژوهش قرار گرفته تهیه می گردد. عمده کار نمد مال این روستا تهیه و مالیدن نمد چوپانی است که در زمستان از آن استفاده می کنند. مواد اولیه نمد مالی پشم گوسفندان می باشد که آنرا از دامداران می خرند پس از تهیه پشم آنرا با کما ن حلاجی که خود نمد مالان در اختیار دارند حلاجی می کنند تا آماده کار شود .
سبد بافی
از صنایع دستی دیگر سبد بافی است که در یکی از روستاهای دیگری که بطور اجمال مورد پژوهش قرار کرفته معمول می باشد خانیک از روستا های مناطق سردسیر و ییلاقی گناباد می باشد که در طول این تحقیق برآن نگاهی انداخته شده است. سبد بافی در این روستا بعنوان یک منبع درآمد برای برخی از اهالی میباشد که در حال حاضر بندرت دیده می شود. مواد اولیه سبد بافی چوبهای نازک و طویل درخت بید می باشد که از آن وسایل زیر را بدست می آورند .
سرخس نجاری
یکی از فنون و صنایعی که در گذشته در بعضی از روستاها و شهر سرخس رایج بوده است. نجاری سنتی با روش و وسایل ابتدایی بوده است که در حال حاضر در روستاها بجز بزنگان و شهر سرخس و آن هم با فنون و روشهای جدید، در سایر روستاهای مورد پژوهش ازبین رفته و اثری از آن دیده نمی شود. نجاران سنتی ، ساختن در بهای خانه، پنجره ها ، کمد ، صندوقچه جهت لباسها ، دسته بیل و کلنگ ، میخ زدن و تراشیدن چوب جهت سقف خانه ها را در گذشته برعهده داشته اند، که در بعضی از روستاها مثل قره قیطان ، اسلام قلعه بخاری محلی وجود نداشته و کارهای نجاریشان را نجاران دوره گرد انجام می داده اند.
نیشابو قالی بافی
یکی از معمولترین صنایع دستی که در گذشته به وفور در کلیه مناطق بررسی شده رایج بوده قالی بافی است. قالی بافی که در گذشته رایج بوده با قالی بافی امروزی تفاوت داشته است . در زمانهای قبل دستگاههای قالی بافی بصورت افقی و بر روی زمین دایر می شده که متشکل از دو تیر چوب بوده و در فاصله ای معین به چهار میخ آهنی بلندکه در چهار نقطه متقابل به زمین کوبیده می شد می بستند. مواد اولیه : در کلیه مناطق مواد اولیه این نوع قالی بافی را از پشم گوسفندان تهیه می نمودند پشم را بعد از چیدن از بدن حیوانات شستشو می دادند و بعد با رنگهای گیاهی آنرا رنگ می زدند و بوسیله جلک و چرخ به نخ تبدیل می کردند و بدون اینکه نقشه ای بکار ببرند می بافتند. ابزاری که در قالی بافی گذشته و حال مورد استفاده قرار می گیرد پاکی وسیله ای جهت بریدن رنگ یا نخ در موقع بافتن - افه یا به اصطلاح استاد استوک جهت ضربه زدن بر لبه قالی - قیچی یا مقراض. امروزه قالی بافی در تمام مناطق بوسیله دستگاههای آهنی عمودی انجام می گیرد که بر اساس نقشه ای از قبل در بازار شهر تهیه می کنند می بافند.
فردوس آهنگری
این حرفه که در گذشته وظیفه تامین ابزار فلزی را برعهده داشت اکنون نیز به دلیل کاربرد برخی صنایع سنتی در شهرستان به حیات خویش ادامه می دهد . کارگاههای آهنگری سنتی در شهر فردس بصورت محدود وجود دارد. جوانان به این حرفه علاقه چندانی ندارند اما به لحاظ اینکه کوبیدن پتک بر روی آهن گداخته به نیروی فراوانی محتاج است هر استاد کار از نیروی یک جوان در این عمل بهره می گیرد . ابزار مورد نیاز آهنگر عبارتند از: دم آهنگری یا دستگاه : از دوصفح چوبی با پرده های پوستی ویک محل بعنوان کوره تشکیل یافته ااست. این سیستم که در گذشته ( تا حدود 30 سال پیش ) کاربد داشته است. جهت دم دادن نیاز به یک نیروی انسانی دارد. با حرکت دم ، بادبه محل کوره هدایت می شود و زغال سنگ را می گذارد تا حرارت کافی جهت گداختن آهن تامین شود. امروزه اهنگرها از دم برقی استفاده می کنند
بیرجند قالیبافی
قالی شهرستان بیرجند نیز از شهرت جهانی برخورداغر است و نقشهای ، زیبای قالی آن زبانزد خاص و عام است ولی متاسفانه نقشهای زیبا و مشکل قبلی از رونق افتاده و جز معدود افرادی که اکثراً کارهای سفارشی انجام می دهند، بقیه نقشهای جدید و ساده را به سفارش تجار قالی انجام میدهند
پارچه بافی
برای درست کردن دار و بافتن پارچه ابتدا کلاف نخ تار را می جوشانند تا سفت شود و نان خشک در آب جوش می ریزند و نخها را مشت می کنند تا ضخیم شود. نخ کلاف را داخل نورد می گذارند تا خشک شود. بعد بوسیله چرخ دوک ریسی نخها را بدور ماسوره می پیچانند و بعد چهار تا چوب در یک زمین بزرگ می کوبند و نخها را بصورت مستطیل بدور این چهار چوب می پیچانند، سپس نخها را یک تار ، یک تار از داخل تیغ و گله تیغ عبور می دهند و دستگاه را وصل می کنند و بعد نخ را بوسیله ماسوره که در داخل سبچ است از داخل تارها عبور می دهند و با شانه هر ردیف نخ را می کوبند سپس بوسیله پوشال تارها را بصورت زیگزاگ بالا و پایین می برند تا تارها بدور نخها بپیچند .
پلاس بافی
پلاس بافی اکثراً با موی بز انجام می گیرد ولی در روستای خور نوع دیگر پلاس بافی با روگ (تکه پارچه) انجام می گیرد. برای بافت پلاس ابتدا دار پلاس را بوسیله میخ سر پا می کنند، سپس شتها را از دور سر کار و کون کار می گذرانند و بعد بخاطر اینکه تارها به همدیگر نرسد و بهم نخورد روی چوب کار را گل می کنند. سپس به وسیله ماسوره و نخ پلاس را می بافند. برای بافت پلاس با روگ ابتدا چند ردیف شتها را می چینند که به آن ساده گویند بعد به وسیله تکه های پارچه که به آن روگ گویند شروع به بافتن پلاس می نمایند .
ریسندگی با جلگ
جلک یک چوب چهار پر است که نخها را بدور پره ها می پیچند و با چرخاندن جلک پشم را تبدیل به نخ می نمایند. جلک ریسی را بیشتر چوپانان بدنبال گله خود و پیرمردان از کار افتاده در میدان ده انجام می دهند .
حصیر بافی
برای بافت حصیر ابتدا نخها را به لنگر وصل می نمایند، سپس یک نی در روی دستگاه می گذارند ولنگرها را به صورت زیگزاگ از روی نی عبور می دهند سپس نی دیگری در روی دستگاه می گذارند و دوباره لنگرها را از دور آن عبور می دهند که با عبور نخ لنگر از دور ، نیها بهم متصل شده و حصیر درست می شود. نی های اضافی و بلند را با چاقو می برند و وقتی حصیر بافته می شود با قیچی کنارة حصیر را راست می برند و بعد با پارچه و نخ وسوزن کنارهای حصیر را می دوزند .
نمدمالی
نمد مالی از جمله فنونی است که سابق در بیرجند و بعضی از روستاها رایج بوده است ولی در حال حاضر فقط در بعضی از روستا ها کم وبیش به این کار می پردازند. از جمله این روستاها روستای سلم آباد در نزدیکی سر بیشه است. اکثر مردم این روستا در گذشته نمد مال بوده اند و در حال حاضر هم چندین دستگاه نمد مالی در این روستا فعال است .

آهنگری
برای ساخت کلنگ در آهنگری ابتدا یک تکه آهن بزرگ را در کوره می گذارند تا گرم شود. بعد با انبر کلنگ را می گیرند و روی سندان گذاشته و با پک می زنند و به آن حالت می دهند. دوباره آنرا درآتش می گذارند و با سمبه باریک انتهای کلنگ را سوراخ می نمایند و بار دیگر آنرا با سمبه بزرگتر سوراخ می نمایند تا به اندازه آن اندازه که دسته کلنگ در آن جا بگیرد. سپس بار دیگر آنرا در آتش می گذارند و نوک آنرا تیز می نمایند. .
نیشابور ریسندگی
ریسندگی از جمله وظایف زنان روستای است که با پشم گوسفند، موی بز و پنبه برای تهیة بافتنی ها نخ می ریسند. وسایل کار در أین حرفه عبارتند از : 1- چرخ: دستگاه نخ ریسی برای تهیه و تولید نخهای پنبه ای مورد استفاده قرار می گیرد.2- دوگلوdoglu یا جلک jalak : جت پشم ریسی مورد استفاده قرار می گیرد.
مسگری
مس گران به ساخت انواع ظروف مسی از قبیل دیگ، طشت، کاسه ، سینی و … اشتغال دارند. چکش ابزار شکل دادن به مس است. سفید گران که در کنار مس گرها استقرار یافته اند به سفیدگری ظرف مسی مشغولند. سفیدگرها بوسیلة دم به ذغال حرارت لازم جهت داغ کردن مس را تولید می کنند. انبرهای مخصوص جهت گرفتن قطعات مسی در أین مرحله بکار می آیند . پس از حرارت دادن به قطعات مسی مقداری قلع بر روی آن می مالند و بوسیلة یک پنبه که آغشته به نشادر شده است قلع را بر روی سطح ظروف پهن می کند. .
گناباد قالی بافی .
یکی از معمولترین صنایع دستی که در گذشته به وفور در کلیه مناطق بررسی شده رایج بوده قالی بافی است. قالی بافی که در گذشته رایج بوده با قالی بافی امروزی تفاوت داشته است . در زمانهای قبل دستگاههای قالی بافی بصورت افقی و بر روی زمین دایر می شده که متشکل از دو تیر چوب بوده و در فاصله ای معین به چهار میخ آهنی بلندکه در چهار نقطه متقابل به زمین کوبیده می شد می بستند.

نجاری
نجاری ازجمله صنایع دستی است که درمناطق بررسی شده بیشتر معمول بوده است. ذر گناباد و روستای قوژد کماکان به این حرفه اشتغال دارند. البته برخی از نجاران به جای ابزارسنتی و دستی ابزارهای ماشینی را مورد استفاده قرار می دهند.در کلیه مناطق نجار به ساخت وسایل و کارهایی از قبیل ساختن دربهای چوبی - چهار پایه - صندلی - دسته بیل و کلنگ - ساخت ابزار و وسایل کشاورزی - کرسی و دیگر وسایل ضروری زندگی می پرداخته اند. امروزه در روستاها این صنعت از بین رفته است.
درگز آهنگری
یکی از صنایع سنتی که در اکثر مناطق مورد پژوهش در گذشته رایج و در حال حاضر متروک گشته آهنگری به شیوه سنتی می باشد ، آهنگر در بعضی از مناطق مثل لطف آباد ، حاتم قلعه و روستای لاین نو در گذشته رایج و در روستای گپی و دوست محمد بیگ بصورت دورگرد بوده است. در بخش نوخندان و شهر درگز آهنگر از گذشته دور تاکنون مشغول ساختن ابزار آلات مورد نیاز عموم بوده است که بدنبال کسب و کار به روستا های همجوار می رفته ، و وسایل مورد نیاز روستاییان را ساخته یا تعمیر می نموده است. آهنگر نوخندانی در گذشته به روستاهای خادملو و منطقه درونگر، پالکانلو ، برچ قلعه و سایر مناطقی که زمینه کاری برایش فراهم بوده رفت و آمد می کرده است، وسایلی که آهنگر در مناطق مورد پژوهش ساخته و پرداخته می کند عبارتند از: بیل ، کلنگ، ابزار دروی گندم و جو و علوفه ، انواع میخ، زنجیر، پاشنه درهای چوبی، درست کردن نعل و نعل بندی الاغ و اسب و قاطر و غیره
فردوس قالی بافی
قالی بافی به دو روش انجام می شود. روش سنتی که دار آن بصورت خوابیده بر روی سطح زمین قرار می گیرد . قطعات تشکیل دهنده این نوع دار کاملا چوبی است و نقوش آن به طور ذهنی توسط دختران و زنان بافنده پیاده می شود. روش دوم که از حدود 20 سال پیش در اکثر نقاط روستایی و شهری رواج یافته توسط دارهای آهنی از پیش ساخته شده انجام پذیر است. در این روش برخی استاد کارهای سرمایه دار ساکن در نقاط شهری و یا مراکز دولتی مانند جهاد سازندگی سابق عوامل تولید قالی را در اختیار بافنده ها قرار می دهند و در قبال پرداخت دستمزد سفارشات گوناگون قالی و قالیچه را تهیه می نمایند. ابزار قالیبافی عبارتند از بپکی – دستوک و قیچی . نخهای قالی بافی اکثراً از جنس پشم است . در قالیبافی سنتی کلیه مراحل مربوط به پشم ریسی و رنگرزی در محل صورت می گیرد. رنگ مورد نیاز نخها را از شهر خریداری نموده و خود مبادرت به رنگرزی نخها می نمایند

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  17  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله آداب و رسوم خراسان "نهبندان پارچه بافی"

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله آداب و رسوم خراسان "نهبندان پارچه بافی" دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آداب و رسوم خراسان "نهبندان پارچه بافی"

پارچه بافی در تمام نقاط استان خراسان انجام میشود. بافت پارچه هایی برای تهیه و دوخت انواع البسه مردانه و زنانه ، بافت حوله- جابندو...از وظایف سنگینی است که برعهدة زنان می باشد. فرتی farati و کرباس دو اصطلاح عمومی است که به محصولات أین کارگاهها اطلاق میشود امروزه با رواج استفاده از پارچه های ارزان قیمت و رنگارنگ کارگاهها ی پارچه بافی نیز از کار افتاده اند. کارگاههای کوچک چوبی که در گوشه اتاق نشیمن همه خانه های روستایی هنوز جای خالی اش بچشم می خورد و با در مناطق دور افتاده هنوز برای بافت حوله مورد استفاده قرار می گیرد
شمال خراسان بافت نوارهای تزیینی
به عمل بافت نوارهای تزئینی در شمال خراسان مداخل بافی با جهره بافی میگویند کارگاه بافت مداخل از جنس چوب ساخته میشود. هریک از نخهای تار به یک صفحه چهار گوش از جنس پوست و یا امروزه نگاتیو عکسهای رادیولوژی وصل شده استو بافنده تا تغییر وضعیت هریک از صفحه ها به نقش پردازی بر روی نوار مبادرت می ورزد.
قوچان پوستین دوزی
زندگی دامداری و کوچ نشینی همراه با سردی هوا در شمال خراسان سبب رواج استفاده از پوستین و در نتیجه پوستین دوزی شده است.
قوچان پوستین دوزی
هوای سرد و دام فراوان قوچان أین صنعت دستی را بوجود آورده است، پوستین دوزی یک صنعت سنتی و قدیمی است. پوستین های قوچان در میان دامداران شمال خراسان معروف است. پوستین دوزی از مشاغلی است که افراد خاصی به آن مبادرت می ورزند که اجدادشان برای آنها به ارث گذاشته اند ، مرکز اصلی و مهم آن قوچان است. استفاده از پوستین در اکثر شهرهای شمالی خراسان در فصول سرد رایج است. در حال حاضر در قوچان یک نفر به أین حرفه اشتغالف دارد که اجدادش یکی دو نسل قبل از او از أین راه امرار معاش می کردند. کار تهیه پوست که جزو مراحل اولیه می باشد بر عهده خود پوستین دوز است.
گناباد نمد مالی
یکی از صنایع دستی است که در حال حاضر در روستای بیمورق که بطور اجمال مورد پژوهش قرار گرفته تهیه می گردد. عمده کار نمد مال این روستا تهیه و مالیدن نمد چوپانی است که در زمستان از آن استفاده می کنند. مواد اولیه نمد مالی پشم گوسفندان می باشد که آنرا از دامداران می خرند پس از تهیه پشم آنرا با کما ن حلاجی که خود نمد مالان در اختیار دارند حلاجی می کنند تا آماده کار شود .
سبد بافی
از صنایع دستی دیگر سبد بافی است که در یکی از روستاهای دیگری که بطور اجمال مورد پژوهش قرار کرفته معمول می باشد خانیک از روستا های مناطق سردسیر و ییلاقی گناباد می باشد که در طول این تحقیق برآن نگاهی انداخته شده است. سبد بافی در این روستا بعنوان یک منبع درآمد برای برخی از اهالی میباشد که در حال حاضر بندرت دیده می شود. مواد اولیه سبد بافی چوبهای نازک و طویل درخت بید می باشد که از آن وسایل زیر را بدست می آورند .
سرخس نجاری
یکی از فنون و صنایعی که در گذشته در بعضی از روستاها و شهر سرخس رایج بوده است. نجاری سنتی با روش و وسایل ابتدایی بوده است که در حال حاضر در روستاها بجز بزنگان و شهر سرخس و آن هم با فنون و روشهای جدید، در سایر روستاهای مورد پژوهش ازبین رفته و اثری از آن دیده نمی شود. نجاران سنتی ، ساختن در بهای خانه، پنجره ها ، کمد ، صندوقچه جهت لباسها ، دسته بیل و کلنگ ، میخ زدن و تراشیدن چوب جهت سقف خانه ها را در گذشته برعهده داشته اند، که در بعضی از روستاها مثل قره قیطان ، اسلام قلعه بخاری محلی وجود نداشته و کارهای نجاریشان را نجاران دوره گرد انجام می داده اند.
نیشابو قالی بافی
یکی از معمولترین صنایع دستی که در گذشته به وفور در کلیه مناطق بررسی شده رایج بوده قالی بافی است. قالی بافی که در گذشته رایج بوده با قالی بافی امروزی تفاوت داشته است . در زمانهای قبل دستگاههای قالی بافی بصورت افقی و بر روی زمین دایر می شده که متشکل از دو تیر چوب بوده و در فاصله ای معین به چهار میخ آهنی بلندکه در چهار نقطه متقابل به زمین کوبیده می شد می بستند. مواد اولیه : در کلیه مناطق مواد اولیه این نوع قالی بافی را از پشم گوسفندان تهیه می نمودند پشم را بعد از چیدن از بدن حیوانات شستشو می دادند و بعد با رنگهای گیاهی آنرا رنگ می زدند و بوسیله جلک و چرخ به نخ تبدیل می کردند و بدون اینکه نقشه ای بکار ببرند می بافتند. ابزاری که در قالی بافی گذشته و حال مورد استفاده قرار می گیرد پاکی وسیله ای جهت بریدن رنگ یا نخ در موقع بافتن - افه یا به اصطلاح استاد استوک جهت ضربه زدن بر لبه قالی - قیچی یا مقراض. امروزه قالی بافی در تمام مناطق بوسیله دستگاههای آهنی عمودی انجام می گیرد که بر اساس نقشه ای از قبل در بازار شهر تهیه می کنند می بافند.
فردوس آهنگری
این حرفه که در گذشته وظیفه تامین ابزار فلزی را برعهده داشت اکنون نیز به دلیل کاربرد برخی صنایع سنتی در شهرستان به حیات خویش ادامه می دهد . کارگاههای آهنگری سنتی در شهر فردس بصورت محدود وجود دارد. جوانان به این حرفه علاقه چندانی ندارند اما به لحاظ اینکه کوبیدن پتک بر روی آهن گداخته به نیروی فراوانی محتاج است هر استاد کار از نیروی یک جوان در این عمل بهره می گیرد . ابزار مورد نیاز آهنگر عبارتند از: دم آهنگری یا دستگاه : از دوصفح چوبی با پرده های پوستی ویک محل بعنوان کوره تشکیل یافته ااست. این سیستم که در گذشته ( تا حدود 30 سال پیش ) کاربد داشته است. جهت دم دادن نیاز به یک نیروی انسانی دارد. با حرکت دم ، بادبه محل کوره هدایت می شود و زغال سنگ را می گذارد تا حرارت کافی جهت گداختن آهن تامین شود. امروزه اهنگرها از دم برقی استفاده می کنند
بیرجند قالیبافی
قالی شهرستان بیرجند نیز از شهرت جهانی برخورداغر است و نقشهای ، زیبای قالی آن زبانزد خاص و عام است ولی متاسفانه نقشهای زیبا و مشکل قبلی از رونق افتاده و جز معدود افرادی که اکثراً کارهای سفارشی انجام می دهند، بقیه نقشهای جدید و ساده را به سفارش تجار قالی انجام میدهند
پارچه بافی
برای درست کردن دار و بافتن پارچه ابتدا کلاف نخ تار را می جوشانند تا سفت شود و نان خشک در آب جوش می ریزند و نخها را مشت می کنند تا ضخیم شود. نخ کلاف را داخل نورد می گذارند تا خشک شود. بعد بوسیله چرخ دوک ریسی نخها را بدور ماسوره می پیچانند و بعد چهار تا چوب در یک زمین بزرگ می کوبند و نخها را بصورت مستطیل بدور این چهار چوب می پیچانند، سپس نخها را یک تار ، یک تار از داخل تیغ و گله تیغ عبور می دهند و دستگاه را وصل می کنند و بعد نخ را بوسیله ماسوره که در داخل سبچ است از داخل تارها عبور می دهند و با شانه هر ردیف نخ را می کوبند سپس بوسیله پوشال تارها را بصورت زیگزاگ بالا و پایین می برند تا تارها بدور نخها بپیچند .
پلاس بافی
پلاس بافی اکثراً با موی بز انجام می گیرد ولی در روستای خور نوع دیگر پلاس بافی با روگ (تکه پارچه) انجام می گیرد. برای بافت پلاس ابتدا دار پلاس را بوسیله میخ سر پا می کنند، سپس شتها را از دور سر کار و کون کار می گذرانند و بعد بخاطر اینکه تارها به همدیگر نرسد و بهم نخورد روی چوب کار را گل می کنند. سپس به وسیله ماسوره و نخ پلاس را می بافند. برای بافت پلاس با روگ ابتدا چند ردیف شتها را می چینند که به آن ساده گویند بعد به وسیله تکه های پارچه که به آن روگ گویند شروع به بافتن پلاس می نمایند .
ریسندگی با جلگ
جلک یک چوب چهار پر است که نخها را بدور پره ها می پیچند و با چرخاندن جلک پشم را تبدیل به نخ می نمایند. جلک ریسی را بیشتر چوپانان بدنبال گله خود و پیرمردان از کار افتاده در میدان ده انجام می دهند .
حصیر بافی
برای بافت حصیر ابتدا نخها را به لنگر وصل می نمایند، سپس یک نی در روی دستگاه می گذارند ولنگرها را به صورت زیگزاگ از روی نی عبور می دهند سپس نی دیگری در روی دستگاه می گذارند و دوباره لنگرها را از دور آن عبور می دهند که با عبور نخ لنگر از دور ، نیها بهم متصل شده و حصیر درست می شود. نی های اضافی و بلند را با چاقو می برند و وقتی حصیر بافته می شود با قیچی کنارة حصیر را راست می برند و بعد با پارچه و نخ وسوزن کنارهای حصیر را می دوزند .
نمدمالی
نمد مالی از جمله فنونی است که سابق در بیرجند و بعضی از روستاها رایج بوده است ولی در حال حاضر فقط در بعضی از روستا ها کم وبیش به این کار می پردازند. از جمله این روستاها روستای سلم آباد در نزدیکی سر بیشه است. اکثر مردم این روستا در گذشته نمد مال بوده اند و در حال حاضر هم چندین دستگاه نمد مالی در این روستا فعال است .
آهنگری
برای ساخت کلنگ در آهنگری ابتدا یک تکه آهن بزرگ را در کوره می گذارند تا گرم شود. بعد با انبر کلنگ را می گیرند و روی سندان گذاشته و با پک می زنند و به آن حالت می دهند. دوباره آنرا درآتش می گذارند و با سمبه باریک انتهای کلنگ را سوراخ می نمایند و بار دیگر آنرا با سمبه بزرگتر سوراخ می نمایند تا به اندازه آن اندازه که دسته کلنگ در آن جا بگیرد. سپس بار دیگر آنرا در آتش می گذارند و نوک آنرا تیز می نمایند. .
نیشابور ریسندگی
ریسندگی از جمله وظایف زنان روستای است که با پشم گوسفند، موی بز و پنبه برای تهیة بافتنی ها نخ می ریسند. وسایل کار در أین حرفه عبارتند از : 1- چرخ: دستگاه نخ ریسی برای تهیه و تولید نخهای پنبه ای مورد استفاده قرار می گیرد.2- دوگلوdoglu یا جلک jalak : جت پشم ریسی مورد استفاده قرار می گیرد.
مسگری
مس گران به ساخت انواع ظروف مسی از قبیل دیگ، طشت، کاسه ، سینی و … اشتغال دارند. چکش ابزار شکل دادن به مس است. سفید گران که در کنار مس گرها استقرار یافته اند به سفیدگری ظرف مسی مشغولند. سفیدگرها بوسیلة دم به ذغال حرارت لازم جهت داغ کردن مس را تولید می کنند. انبرهای مخصوص جهت گرفتن قطعات مسی در أین مرحله بکار می آیند . پس از حرارت دادن به قطعات مسی مقداری قلع بر روی آن می مالند و بوسیلة یک پنبه که آغشته به نشادر شده است قلع را بر روی سطح ظروف پهن می کند. .
گناباد قالی بافی .
یکی از معمولترین صنایع دستی که در گذشته به وفور در کلیه مناطق بررسی شده رایج بوده قالی بافی است. قالی بافی که در گذشته رایج بوده با قالی بافی امروزی تفاوت داشته است . در زمانهای قبل دستگاههای قالی بافی بصورت افقی و بر روی زمین دایر می شده که متشکل از دو تیر چوب بوده و در فاصله ای معین به چهار میخ آهنی بلندکه در چهار نقطه متقابل به زمین کوبیده می شد می بستند.

نجاری
نجاری ازجمله صنایع دستی است که درمناطق بررسی شده بیشتر معمول بوده است. ذر گناباد و روستای قوژد کماکان به این حرفه اشتغال دارند. البته برخی از نجاران به جای ابزارسنتی و دستی ابزارهای ماشینی را مورد استفاده قرار می دهند.در کلیه مناطق نجار به ساخت وسایل و کارهایی از قبیل ساختن دربهای چوبی - چهار پایه - صندلی - دسته بیل و کلنگ - ساخت ابزار و وسایل کشاورزی - کرسی و دیگر وسایل ضروری زندگی می پرداخته اند. امروزه در روستاها این صنعت از بین رفته است.
درگز آهنگری
یکی از صنایع سنتی که در اکثر مناطق مورد پژوهش در گذشته رایج و در حال حاضر متروک گشته آهنگری به شیوه سنتی می باشد ، آهنگر در بعضی از مناطق مثل لطف آباد ، حاتم قلعه و روستای لاین نو در گذشته رایج و در روستای گپی و دوست محمد بیگ بصورت دورگرد بوده است. در بخش نوخندان و شهر درگز آهنگر از گذشته دور تاکنون مشغول ساختن ابزار آلات مورد نیاز عموم بوده است که بدنبال کسب و کار به روستا های همجوار می رفته ، و وسایل مورد نیاز روستاییان را ساخته یا تعمیر می نموده است. آهنگر نوخندانی در گذشته به روستاهای خادملو و منطقه درونگر، پالکانلو ، برچ قلعه و سایر مناطقی که زمینه کاری برایش فراهم بوده رفت و آمد می کرده است، وسایلی که آهنگر در مناطق مورد پژوهش ساخته و پرداخته می کند عبارتند از: بیل ، کلنگ، ابزار دروی گندم و جو و علوفه ، انواع میخ، زنجیر، پاشنه درهای چوبی، درست کردن نعل و نعل بندی الاغ و اسب و قاطر و غیره
فردوس قالی بافی
قالی بافی به دو روش انجام می شود. روش سنتی که دار آن بصورت خوابیده بر روی سطح زمین قرار می گیرد . قطعات تشکیل دهنده این نوع دار کاملا چوبی است و نقوش آن به طور ذهنی توسط دختران و زنان بافنده پیاده می شود. روش دوم که از حدود 20 سال پیش در اکثر نقاط روستایی و شهری رواج یافته توسط دارهای آهنی از پیش ساخته شده انجام پذیر است. در این روش برخی استاد کارهای سرمایه دار ساکن در نقاط شهری و یا مراکز دولتی مانند جهاد سازندگی سابق عوامل تولید قالی را در اختیار بافنده ها قرار می دهند و در قبال پرداخت دستمزد سفارشات گوناگون قالی و قالیچه را تهیه می نمایند. ابزار قالیبافی عبارتند از بپکی – دستوک و قیچی . نخهای قالی بافی اکثراً از جنس پشم است . در قالیبافی سنتی کلیه مراحل مربوط به پشم ریسی و رنگرزی در محل صورت می گیرد. رنگ مورد نیاز نخها را از شهر خریداری نموده و خود مبادرت به رنگرزی نخها می نمایند
نجاری
در شهرستان فردوس نجارها به انواع سنتی ، مدرن وتلفیقی از سنتی و مدرن تقسیم می شوند. در نجاریهای سنتی که اکثراً در حاشیه شهرها و روستاها به چشم می خورند، هنوز از ابزار قدیمی استفاده می شود. این کارگاهها به ساخت و تعمیر لوازم کشاورزی ، در ، پنجره، گهواره، دسته بیل، چکش، کلنگ، آخور و000 مشغولند. ابزار اینگونه کارگاهها عبارتند از تیشه پرما (نوعی مته سنتی) ، ارّه، رنده، سوهان چوب ساب ، اسکنه. نجاریهای مدرن به تولید وسایل جدید مشغولند. انواع میز، مبل، دکور، بوفه، جهیزیه عروس، سرویس خواب وغیره با طرحهای جدید که اکثراً الگویی از محصولات مشهد است در این نوع کارگاهها تولید می شود. نجاریهایی که شیوه های سنتی و مدرن را توام به کار می برند، کارگاههایی هستند که مرحله گذر از شیوه سنتی به طور کامل در آنها صورت نگرفته است.
بجنورد اربعین
در روز اربعین همانند روزهای تاسوعا و عاشورا مراسم زنجیر زنی و سینه زنی از صبح شروع و تا ظهر ادامه می یابد. همچنین در این روز در بعضی از مناطق مورد پژوهش مراسم شبیه خوانی (ورود اهل بیت امام حسین (ع) به مدینه) برگزار می گردد. در این روز هر کس نذری داشته باشد هئیت های عزاداری را اطعام می دهد.
گناباد مراسم عروسی معمولاً در اکثر مناطق 2 الی 5 سال بعد از عقد عروسی انجام می گیرد. تقریباً بیست روز به بردن عروس خانواده طرفین خود را برای عروسی آماده می کنند و به تهیه وآماده ساختن جهیزیه عروس میپردازند. در گنابا د در روز قبل از عروسی خانواده داما د گوشت و برنج و روغن , قند و چای - پیا ز و نخود و سیب زمینی به منزل عروس برده و بعد عروس را به حمام می بردند که به آن سر شویو می گویند در حمام مراسم حنا بندان هم انجام می دادند که در حال حاضر حنابندان در روز عروسی صبح یا ظهر عروس را به حمام می برند. در گناباد در موقع وارد شدن عروس به منزل داماد چند تخم مرغ را در جلو راه قرار می دهند تا عروس و داماد از روی آن بگذرد تا شکسته شوند که این باعث رفع چشم زخم خواهد شد. در روستای استاد بردن عروس در گذشته تا حال متفاوت شده است. در گذشته عروس بردن در بعد ازظهر همراه با جهیزیه بوده است بدین ترتیب که ابتداء داماد را به محیطی باز که دارای زمینی سخت و سفت میباشد که به آن خرمن می گویند و در آنجا با ساز و طبل و چوب بازی می پرداختند .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  15  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

زبان و آداب و رسوم جودو

اختصاصی از فی بوو زبان و آداب و رسوم جودو دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله با عنوان زبان و آداب و رسوم جودو در فرمت ورد در 18 صفحه و شامل مطالب زیر می باشد:

مقدمه
ایستادن ها
وضعیت طبیعی(شی زن هونتای)
وضعیت دفاع شخصی
وضعیت نشستن راست
وضعیت زانو زدن
گرفتن ها
گرفتن اصلی
گرفتن زیر بغل
گرفتن کمر بند
خفه کردن ها
خفه کردن با قسمت برهنه دست
خفه کردن از یک طرف
خفه کردن با کشیدن یقه
تکنیک های ترکیبی
اُاوچی گاری به تای اوتوشی گاری
اتوسوگاری به کِساگاتامه
مسابقات
اصول مسابقه
گروه بندی وزن درجودو
ثبت نام کردن ووزن کشی
محل مسابقه
یونیفرم
مقامات رسمی
دستورات وعلائم معمول داوری
دستورات
علائم
امتیاز
جریمه
رهبری درمسابقه
برخی اصطلاحات جودو