دانلود مقاله توت فرنگی

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله توت فرنگی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
توت فرنگی گیاهی علفی چند ساله , متعلق به خانواده گل سرخیان و بومی جنگلهای اروپاست که قونه وحشی آن دارایی گل و برگ های کوچک میباشد و از قرن چهاردهم به سبب خواص دارویی آن معرفی شده است .
رقم های موجود از تلاقی بین گونه های مختلف به دست آمده اند .
در صورت کاشت صحیح, اجرای مراقبت های لازم و انتخاب رقم های مناسب میتوان تا بیست تن در هکتار محصول برداشت کرد . نشاء را باید از موسسات مورد اطمینان تهیه و دقت نمونه که آلوده به بیماری های گیاهی به ویژه بیماری های ویروسی نباشد .
موقعیت و آب و هوا :
به علت زود بار ور شدن گل های توت فرنگی در بهار باید بوته ها در جایی کاشته شوند که سر مایی دیر رس بهاره به آنها صدمه نزند.
زمین مورد استفاده برای کاشت باید رو به جنوب باشد چون زودتر گرم می شود .
این گیاه به آب فراوان احتیاج دارد مخصوصا در دوره رسیدن میوه , در غیر این صورت میوه ها کوچک باقی میمانند .
زمان کاشت : توت فرنگی را از اواخر پاییز که در حال نیمه خواب است تا اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه از خواب میتوان جابجا نمود و در محل دیگری کاشت . بنا براین کاشت پاییزه و بهاره آن امکان پذیر است .
در صورتی که کاشت پاییزه باشدمحصول , تابستان سال آینده به دست می آید و اگر گیاه در بهارو قبل از بیدار شدن از خواب زمستانه کاشته شود گل هایی که چند هفته بعد از کاشت روی بوته ظا هر میشود , بهتر است چیده شوند تا گیاه قویی شود .
این بوته ها در بهار سال بعد داده و در تابستان میتوان از آنها محصول برداشت نمود. جوانه های گل در فصل پاییز به کوتاه شدن طول روز به وجود می آیند ولی به علت سرمای زمستانه , گل ها تا فصل بهار ظاهر نمی شود .
مشخصات بوته :
گیاهی که برای کاشت انتخاب می شود باید عاری از هر نوع مرض ودارایی ریشه های قویی و سالم باشد و ( رنگ ریسشه ها روشن باش . )
ریشه توت فرنگی افشان , ظریف و سطحی است و بیشتر در عمق 20 تا 30 سانتی متر خاک فعالیت می کند .
نوع خاک :
خاک های سبک شنی با مواد غذایی فراوان و زهکشی خوب مناسب کاشت توت فرنگی است .
عملیات تهیه زمین :
اوایل پاییز یا بهار, زمین را شخم و دیسک زده و سپس ازکود های حیوانی و شیمیایی و مقدار 10 تن درهکتار کود حیوانی پوسیده با خاک مخلوط کرده و تاکید بر آزمایش خاک به مقدار 100 -80 کیلو ازت خالص در سه مرحله , 150-100 کیلو پتاس خالص و 80-60 کیلو فسفر در هکتار استفاده می شود سپس با نحر کن جوی های به عرض 40 سانتی متر و پشته های به عرض 80 سانتی متر ایجاد می کنند .
در سال اول قبل از کاشت , کود فسفر و پتاسه و نصف مقدار کود اوره قبل از دیسک زنی به خاک داده می شود و بقیه کود اوره قبل از گلدهی و بعد از برداشت محصول در دو نوبت به خاک افزوده شده و سپس آبیاری میشود .
طریقه کاشت :
در موقع کاشت خاک باید مرطوب باشد و بلافاصله بعد از کاشت , مزرغه را آبیاری کردو کاشت بوت ها در خاک خشک سبب از بین رفتن تعدادی از آنها می شود . هنگام کاشت باید تمام برگ های پیر بوته های توت فرنگی را قطع کرد و ریشه ها را از هم جدا نمود , سپس اقدام به کاشت کرد . اگر گیاهی زیاد عمق کم کاشه شود بوته به علت خشکی زیاد صدمه می بیند.
معمولا بوته ها را به فاصله 40 سانتی متر از یکدیگر در روی پشته ها می کارند و به طور تقریبی تراکم بوته در هکتار طبق روش بالا حدود 31250بوته برآورده می شود .
مراقبت های لازم بعد از کاشت :
1- پوشاندن خاک به وسیله کاه یا خاک اره موموجب می شود که میوه با خاک به طور مستقیم تماس نداشته باشد و رطوبت خاک نیز به خوبی حفظ شود .
2- آبیاری حداقل هفته ای یک بار و به طریق جوی پشته ای صورت گیرد .
3- کنترل به موقع بیماری ها, آفات و علف های هرز
4- قطع ساقه های رونده در زمان فصل رشت برای جلوگیری از ظریف شدن بوته های مادری .
برداشت و بسته بندی توت فرنگی :

برداشت میوه بهتر است در مواقعی از روز که هوا خنک تر است صورت گیرد و میوه های چیده شده را باید بلافاصله در سیه و درجای خنکی قراردارد .
بهتر است میوه را همراه با کمی از دم برداشت کرده تا موقع برداشت به میوه فشاری وارد نیایید . به علت آسیب پذیری شدید میوه , باید آن را در جهبه های کم عمق بسته بندی نمود و در حین حمل و نقل کاملا مراقب آنها بود .
مشخصات گیاه شناسی
توت فرنگی با نام علمی Fragaria متعلق به تیره گل سرخ یکی از گیاهان دو لپه می‌باشد. گیاهانی علفی ، چند ساله ، پوشیده از مو ، استولون‌دار. برگها سه قسمتی ، گل آذین دیهیمی ، دارای 2 تا 10 گل. گلها دارای گریبانه ، 5 قسمتی ، کاسبرگ فرعی وجود دارد. پرچمها 10 تا 30 عدد و برچه‌ها 10 تا 80. میوه کافشه‌ای ، متشکل از تعداد زیادی برچه که روی یک نهنج گوشتی مخروطی قرار گرفته‌اند.
انواع توت فرنگی
F.vesca
گیاهی استولون‌دار ، شاخه گل دهنده به طول 5 تا 30 سانتیمتر ، تقریبا بلندتر از برگها. برگهای قاعده طوقه‌ای ، سه قسمتی ، برگچه‌ها تخم مرغی ، واژ تخم‌مرغی یا لوزی ، تقریبا برابر یکدیگر ، حاشیه اره‌ای ، سطح فوقانی دارای موهای پراکنده ، سطح تحتانی پوشیده از موهای خاکستری روی هم خوابیده ، بطوری که سطح تحتانی خاکستری رنگ به نظر می‌رسد. گل آذین دارای 2 تا 7 گل ، پوشیده از کرکهای روی هم خوابیده. گلها به قطر 12 تا 18 میلیمتر ، معمولا نر ماده. کاسبرگها 3 تا 4 میلیمتر ، نیزه‌ای با نوک سیخکی.
کاسبرگهای فرعی نیزه‌ای. نوک دارای بریدگی ، کمی کوتاهتر از کاسبرگها. کاسبرگها و کاسبرگهای فرعی در زمان رسیدن میوه پراکنده یا برگشته. گلبرگها سفید ، به طول 4 تا 5 میلیمتر ، واژ تخم مرغی یا دایره‌ای. نهنج قرمز ، بدون کرک ، آبدار ، در زمان رسیدن میوه تا یک سانتیمتر ، برچه‌ها پراکنده روی نهنج. فصل گلدهی اواخر بهار تا تابستان می‌باشد. گیاه متعلق به منطقه خزری است. پراکندگی جغرافیایی آن در اروپا ، ترکیه ، ایران و در روسیه است. پراکندگی در ایران در مناطق شمال و شمال غرب می‌باشد.

F.viridis
گیاهی استولون‌دار ، ساقه 5 تا 25 سانتیمتر. برگهای قاعده طوقه‌ای، سه قسمتی ،‌برگچه انتهایی تخم مرغی تا لوزی با دمبرگچه بسیار کوتاه ، برگچه‌های طرفین تخم مرغی و چسبیده ، حاشیه دارای 6 تا 11 دندانه کوچک ، سطح فوقانی نسبتا سبز تیره ، دارای کرکهای پراکنده ، سطح تحتانی دارای کرکهای ابریشمی روی هم خوابیده. دمبرگ پوشیده از کرکهای پراکنده. گل آذین دارای 2 تا 8 گل ، پوشیده از کرکهای پراکنده. گلها معمولا نر ماده.
کاسبرگها و کاسبرگهای فرعی تقریبا مساوی یکدیگر ، به طول 4 تا 7 میلیمتر ، خطی یا خطی- نیزه‌ای ، در زمان رسیدن میوه افراشته. گلبرگها تا حدودی زرد رنگ ، واژ تخم مرغی ، ناخنک‌دار ، نهنج قرمز ، کرکدار ، آبدار. برچه‌ها پراکنده روی نهنج. فصل گل دهی اواخر بهار تا تابستان می‌باشد. گیاه متعلق به منطقه خزری است. پراکندگی جغرافیایی آن در اروپا ، ترکیه ، ایران و قفقاز است. پراکندگی در ایران در شمال و شمال غرب می‌باشد.
F.xananassa
اختلاف اساسی آن با گونه F.vesca در موارد زیر است: برگها درشت‌تر ، برگچه‌ها حدود 5 تا 8 سانتیمتر ، سطح فوقانی برگها بدون کرک ، گلها درشت ، به قطر 20 تا 35 میلیمتر ، کاسبرگها افراشته ، نهنج در زمان رسیدن میوه بسیار درشت ، به قطر حدود 3 سانتیمتر. این گونه هیبرید بین گونه امریکایی شمالی F.virginiana Duchesne و گونه موجود در شیلی به نام F.chiloensis (L.) Duchesne می‌باشد به صورت بومی در ایران وجود ندارد ولی جهت مصرف خوراکی کاشته می‌شود.
ارقام توت فرنگی
ارقام توت فرنگی به گروه ارقام بهاره یعنی بوته‌هایی که در سال یکبار میوه می‌دهند و ارقام چهار فصله که در سال بیش از یکبار میوه می‌دهند، تقسیم می‌گردند. مهمترین ارقام بهاره عبارتند از گورلا ، آلیسو ، تیوگو ، رد گانتلت ، اسیتا ، کاتس کیل ، فرسنا. ارقام چهار فصله بسیار قوی‌الرشد و خزنده بوده و از اواخر اردیبهشت تا اواخر تابستان و گاهی اوایل پاییز میوه می‌دهند. میوه‌ها ریز و به تعداد زیادتری در هر بوته تولید می‌شوند. ارقام چهار فصله مانند: استرا و هومی جنتو می‌باشد.
ازدیاد توت فرنگی
ازدیاد جنسی
ازدیاد توت فرنگی بوسیله بذر مخصوص ارقامی است که طبیعتا تولید ساقه رونده نمی‌کنند و یا ارقامی که ساقه‌های رونده کمی دارند و همچنین جهت تولید ارقام جدید از روش ازدیاد بذری استفاده می‌شود.
ازدیاد غیر جنسی
در ازدیاد غیر جنسی که تقسیم بوته خوانده می‌شود بوته‌هایی را که خوب رشد کرده و قوی هستند پس از خارج کردن از زمین به چند بوته کوچکتر که هر کدام دارای مقداری ریشه می‌باشند تقسیم کرده و سپس آنها را در محل اصلی نشاء می‌کنند. در این روش باید از بوته‌های سالم پایه‌های مادری استفاده گردد. روش ازدیاد از طریق ساقه‌های رونده بدین صورت می‌باشند که پس از ریشه‌دار شدن ساقه‌های رونده در تابستان از بوته مادری جدا و در محل سایه نشاء کرده و سپس در فصل پاییز بوته‌های انتخابی را به زمین اصلی انتقال می‌دهند.
شرایط خاک و شرایط محیطی رشد توت فرنگی
توت فرنگی گیاهی است که در خاکهای مختلف تقریبا سازگار است با این وجود خاکهای عمیق نرم با بافت شنی رسی را ترجیح می‌دهد. بهترین PH برای توت فرنگی 5.5 تا 6.5 می‌باشد. اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد. از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصول‌دهی مناسب خواهد داشت. در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب گردد. در ارتفاع 400 تا 800 متری از سطح دریا می‌تواند رشد مناسبی داشته باشد. نیمه مقاوم به سرما بدون پوشش کاه و کلش می‌تواند تا 5- درجه سانتیگراد را تحمل نماید ولی با پوشش ویژه تا 18- درجه سانتیگراد را متحمل است.
از نظر نیاز سرمایی جزء گیاهان کم نیاز به سرما تقسیم بندی می‌شود. بطوری که در 200 تا 400 ساعت دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد نیاز سرمایی و ناچیز آن منتفی می گردد. سطحی بودن ریشه‌ها که معمولا تا عمق 15 تا 20 سانتیمتری خاک توزیع می‌گردد گیاه را حساس به کم آبی می‌کند. جهت تولید محصول بهاره باید از ارقامی استفاده گردد که طالب روزهای کوتاه و نیاز دمایی پائین‌تری باشند تا گل انگیزی و محصول‌دهی آنها به خوبی انجام گیرد. در ارقام 4 فصله روز کوتاهی یا روز بلندی و همچنین پائین بودن و بالا بودن درجه حرارت زیاد مطرح نیست و این گروه از توت فرنگی‌ها معمولا در شرایط مختلف به راحتی گل می‌دهند.

کود مخصوص توت فرنگی

کود مخصوص توت فرنگی جنوبگان در آن جوانب مختلف تغذیه توت فرنگی لحاظ شده و انتخابی موثر و برتر در زمینه تأمین نیازهای غذایی گیاه توت فرنگی می باشد .
تعداد دفعات مصرف این کود حداقل 3 نوبت و بفاصله 15 روز از یکدیگر و مقدار مصرف آن به میزان 4 لیتر در 1000 لیتر آب می باشد .

توت فرنگی با نام علمی Fragaria sp. متعلق به تیره گلسرخیان (Rosaceae) می باشد . گونه ای که امروزه کشت می شود F.ananassa است که اکثر واریته های درشت میوه از آن حاصل شده است . ارقام توت فرنگی از لحاظ طول دوره میوه دهی به انواع بهاره که تنها یکبار در طول سال میوه می دهند و ارقام همیشه بارده که درطول سال بیش از یکبار اقدام به تولید گل و میوه می کنند ، تقسیم می شوند .
ارقام همیشه بارده دارای 4 مرحله میوه دهی است که گل اولیه از نظر تعداد کمتر ولی میوه درشت تر و گل مرحله چهارم به لحاظ تعداد از تمامی مراحل بیشتر ولی اندازه میوه ها کوچکتر است . بطور کلی یک خوشه توت فرنگی حداکثر 15 گل و میوه می تواند تولید نماید .
مهمترین ارقام توت فرنگی عبارتند از :Camaros ، Serva ، Oso Grande ، Honeye ، Earliglow .
توت فرنگی تجاری در دامنه وسیعی از شرایط آب و هوایی معتدله تا گرمسیری با متوسط دمای تابستان 30 – 15 و متوسط دمای زمستان 20 – 15 درجه سانتی گراد پرورش داده می شود .
بهترین دما برای تولید توت فرنگی شب ها بین 13 – 7 و روزهای آفتابی با دمای 21 – 15 درجه سانتی گراد و با رطوبت نسبی 90% – 60% می باشد .
یخبندانهای شدید و سرمای دیررس بهاره ، گرمای زیاد و وزش بادهای شدید از جمله فاکتورهای مهم محدود کننده کشت توت فرنگی می باشند . نیاز سرمایی توت فرنگی 400 – 200 ساعت کمتر از 7 درجه سانتی گراد بوده و رشد توت فرنگی در درجه حرارتهای بالاتر از 32 درجه سانتی گراد کند می شود .
بهترین دامنه PH خاک برای پرورش توت فرنگی 6 – 6.5 می باشد . مقادیر بیش از حد ازت می تواند منجر به نرم شدن میوه ، تأخیر در رسیدن ، عملکردهای پائین و افزایش سفیدک سطحی و کنه ها شود . کلسیم عامل مهمی در تعیین استحکام میوه بوده و کمبود بر می تواند منجر به کاهش تولید گرده زنده و کاهش جوانه زنی گرده شود .علاوه براین کمبود بر موجب تولید میوه های کوچک و بهم فشرده می گردد . توت فرنگی های دارای کمبود روی دارای برگها و میوه های کوچکتری بوده و عملکرد پائینی دارند . کمبود آهن در گیاه منجر به کاهش قدرت رشد و ایجاد کلروز در برگها می شود .
بطور کلی علائم کمبود عناصر غذایی در گیاه توت فرنگی به شرح زیر می باشد :
ازت : برگهای مسن به رنگ سبز روشن درآمده و در ادامه برگها ، دمبرگها و کلاهک میوه ها به رنگ مایل به قرمز در آمده و برگهای جوان برعکس با کمبود ازت سبزتر می شوند . حد بحرانی ازت در برگ توت فرنگی 2.5% و حد مطلوب آن 4%– 2.5% می باشد .
گوگرد : علائم کمبود گوگرد تفاوت بسیار اندکی با علائم کمبود ازت دارد و تمام برگهای گیاهانی که دارای کمبود گوگرد هستند ، هم برگهای جوان و هم برگهای مسن بطور غیریکنواخت زرد رنگ شده و در مراحل پیشرفته نواحی نکروزه به روی پهنک برگها توسعه می یابد .
مولیبدن : علائم اولیه کمبود بسیار مشابه با علائم کمبود ازت است . با این حال برخلاف علائم کمبود ازت ، نواحی نکروزه در نهایت مانند کمبود گوگرد در پهنک برگها توسعه یافته و بدنبال آن به طرف کناره های بالاتر پهنک گسترش می یابند .
فسفر : پهنک برگهای پائین تر به رنگ قرمز مایل به ارغوانی در می آید . حد بحرانی فسفر در برگ توت فرنگی 0.25% و حد مطلوب آن 1% – 2.5% می باشد .
پتاسیم : قهوه ای شدن و خشک شدن کناره های فوقانی پهنک برگها . حد بحرانی 1.3% و حدمطلوب 3% - 1.3% پتاسیم در تغذیه توت فرنگی اهمیت زیادی داشته و مصرف کافی آن موجب افزایش قند وبهبود مزه میوه شده و ویتامین ث و قابلیت نگهداری آن را افزایش می دهد.
منیزیم : قهوه ای شدن کناره های بالایی پهنک برگ و سپس توسعه یافتن آن به نواحی بین رگبرگی که این لکه های کلروزه در نهایت به لکه های نکروزه تبدیل می گردند . حد بحرانی 0.25% و حد مطلوب 1% - 0.25%
کلسیم : سوختگی انتهایی برگ ، پیچیده و چروکیده شدن برگها ، انتهای شاخسارها قادر به رشد عادی نبوده و برنگ سیاه در می آیند . تشکیل پوشش متراکمی از فندقه ها در بخشی و یا در تمام میوه که دارای بافت سختی بوده و مزه اسیدی دارد . حد بحرانی 1% و حد مطلوب 2.5% - 1%
بر : علائم کمبود بر و کلسیم در مراحل اولیه رشد مشابه است . هر دو برگهای جوانتر را تحت تأثیرقرارداده ، چروکیدگی و سوختگی انتهایی را تولید کرده و موجب بدشکلی میوه می گردند . کمبود بر سبب کاهش تولید دانه گرده شده ، فضای بین فندقه ها را کاهش داده و به میزان زیادی سفتی میوه را افزایش می دهد . حد بحرانی بر در برگهای توت فرنگی ppm 25 درحد مطلوب آن 50 – 25 ppm می باشد .
آهن : زرد شدن و کلروز پهنک برگهای جوان در حالیه رگبرگها سبزرنگ باقی می مانند . حدبحرانی ppm 50 و حد مطلوب ppm 200-50
روی : کمبود روی را می توان به سادگی از طریق هاله سبزرنگی که در امتداد کناره های دندانه دار شده پهنک برگهای نابالغ جوان ظاهر می شود تشخیص داد . پهنک برگها باریک شده و در کمبود شدید کاملا" کشیده و طویل می گردند . حد بحرانی ppm 20
منگنز : رگبرگهای اصلی به رنگ سبز تیره باقی مانده و نواحی بین رگبرگی به رنگ سبزروشن تا زرد درآمده و بدنبا‌‌ل آن کناره های پهنک برگ بطرف بالا بصورت سطحی می سوزد . حد بحرانی ppm 30
مس : رنگ سبز روشن در پهنک برگهای نابالغ جوان مشابه با علائم اولیه کمبود گوگرد که به تدریج نواحی بین رگبرگی و رگبرگها بجز یک پهنا از کناره های برگ که سبز رنگ باقی می ماند برنگ سفید در می آیند . حد بحرانی ppm 5
پیش رس کردن توت فرنگی
توت فرنگی طبیعتا از میوه‌های نوبرانه و از اولین میوه‌هایی است که در بهار به بازار عرضه می‌شود. در حالت معمولی و در مناطق معتدل زمان برداشت میوه در اواخر اردیبهشت ماه تا اوایل تیر است ولی امروزه با فن آوری‌های خاصی می‌توان زمان رسیدن میوه را به جلو انداخت. به عبارت دیگر می‌توان با استفاده از وسائل و امکانات امروزی اقدام به پیش رس کردن و تولید توت فرنگی خارج از فصل نمود و عرضه توت فرنگی را مدت طولانی‌تری ادامه داد . البته هزینه‌های اضافی که برای پیش رس کردن ایجاد می‌شود به علت قیمت بیشتری که محصول نوبرانه دارد جبران خواهد شد.
پیش رس کردن توت فرنگی در گلخانه
مطمئن‌ترین وسیله برای پیش رس کردن استفاده از گلخانه است. مشکل استفاده از گلخانه در درجه اول هزینه سنگین احداث گلخانه و نیاز به تخصص و تجربه کافی برای کشت توت فرنگی در گلخانه است. برای این منظور می‌توان نشاء توت فرنگی را ابتدا اواسط تیرماه تا اوایل شهریور در خزانه انتظار کشت کرد و 7 - 5 کیلوگرم در هر صد متر مربع از کودهای کامل ازت ، فسفر و پتاس به نسبت 17 - 12 - 12 به عنوان کود پایه به زمین خزانه دارد. پس از تولید ریشه‌های قوی در نشا بوته‌ها شروع به ایجاد ساقه‌های رونده می‌نمایند. با سرد شدن هوا بوته‌ها تحت تاثیر نور و درجه حرارت پائین قرار گرفته و گل در آنها تشکیل می‌شود. در آبان و آذر بوته‌ها را به گلخانه حمل کرده و در بستر کاشت به فاصله 30 تا 25 سانتیمتر کشت می‌نمایند.
در گلخانه نیز مقدار 5 - 3 کیلوگرم کود کامل شیمیایی در 100 متر مربع به بستر داده می‌شود. درجه حرارت گلخانه را ابتدا روی 12 - 8 درجه سانتیگراد تنظیم کرده و با افزایش شدت نور درجه حرارت را نیز زیاد می‌کنند و به 20 - 15 درجه سانتیگراد می‌رسانند. البته می‌توان درجه حرارت را به 8 درجه سانتیگراد کاهش داد. بلافاصله پس از کاشت بایستی به اندازه کافی آبیاری نمود. در آبیاری توت فرنگی گلخانه‌ای باید دقت شود که زمین بطور یکنواخت مرطوب گردد. به منظور جلوگیری از خطر پوسیدگی میوه در اثر رطوبت زیاد باید گلخانه را به موقع تهویه کرد و بوسیله حرارت خشک رطوبت زیادی را کاهش داد. برای انجام عمل گرده افشانی و تلقیح بهتر گلهای توت فرنگی در گلخانه می‌توان برای هر 1000 متر مربع سطح زیر کشت یک کندوی زنبور عسل در گلخانه قرار داد.
توت فرنگی، گیاهی علفی است دارای ساقه ای بر دو نوع خوابیده (مولد ریشه های نابه جا) و قائم. برگ های سه برگچه ای دندانه دار و گل های منظم به رنگ سفید و مجتمع دارد. توت فرنگی علاوه بر آنکه به حالت وحشی می روید، به علت دارا بودن میوه خوش طعم و مطبوع آن را پرورش هم می دهند. این میوه در استان کردستان به حد وفور پرورش داده می شود و رقم قابل توجهی از صادرات منطقه را تشکیل می دهد.
قسمت مورداستفاده:
برگ و خود میوه و ریشه آن.
ترکیبات شیمیایی:
10 درصد تانن و گلوکزیدی به نام فراگار است. میوه توت فرنگی دارای 81 تا 87 درصد آب، 3 تا 13 درصد گلوکز و لولز، 1/10 درصد اسیدهای آزاد مالیک، سیتریک، وینیک و لاکتیک، 5/3 درصد مواد چرب دارای 1/47 درصد پتاسیم، 41 درصد کلسیم، 28 درصد فسفر، 19 درصد منیزیم، 17 درصد ید و مقداری آهن، سدیم، گوگرد، سیلیس، آهک و همچنین دارای ویتامین C فراوان و به مقدار کمی از ویتامین های A، 1B، 2B، 6B، E، K،. PP
هر صد گرم توت فرنگی 44 میلی گرم کالری تولید می کند. برگ توت فرنگی وحشی دارای تانن ها، یک اسانس روغنی ویتامین C و چندین ماده دیگر است. گیاه توت فرنگی دارای 14 تا 19 درصد از مواد روغنی شبیه روغن کتان است.

خواص درمانی:
اعضای مختلف توت فرنگی دارای اثر درمانی است که به شرح زیر می باشد؛
ریشه: قابض و مدر است. برگ: از دم کرده برگ های آن به صورت چای و به عنوان مدر استفاده به عمل می آورند. بعضی به اثر مدر بودن آن و ازدیاد شیر عقیده دارند. از جوشانده برگ های نسبتا مسن و ریشه توت فرنگی پس از تغلیظ، مایعی به دست می آورند که به علت دارا بودن تانن اثر قابض قطعی دارد. بعضی ها برای جوشانده برگ های توت فرنگی اثرات مفید درمانی از جمله؛ تصفیه کننده خون و آرام کننده اعصاب قائلند و آن را در رفع اسهال های ساده، خونریزی های عادی، وجود خون در ادرار که بر اثر تحریکات و ناراحتی های مجاری ادرار پیش آمده و همچنین در رفع عرق شبانه موثر می دانند. مصرف آن در بیماری های مختلف نظیر سنگ کلیه و مجاری ادرار، بواسیر، ضعف اعمال معده، ضعف اعصاب، رماتیسم، آب آوردن نسوج، بروز دانه های جلدی وغیرمعمول است. جوشانده برگ های توت فرنگی نوشیدنی ای مقوی برای افراد عصبی و کم خون است و برای رفع بیماری های روده ای و معده که همراه با اسهال باشند نیز موثر است و دارای اثر مثبت روحی و رافع ناراحتی مجاری ادرار، کلیه ها و سنگ های کلیوی می باشد. ب

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 22   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید