تحقیق در مورد امام رضا علیه السلام 20 ص

اختصاصی از فی بوو تحقیق در مورد امام رضا علیه السلام 20 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

زندگینامه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام

مقدمه :

امام علی ‌بن موسی‌الرضا علیه‌السلام هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام می‌باشند.

ایشان در سن 35 سالگی عهده‌دار مسئولیت امامت ورهبری شیعیان گردیدند و حیات ایشان مقارن بود با خلافت خلفای عباسی که سختی‌ها و رنج بسیاری رابر امام رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ایشان رادرسن 55 سالگی به شهادت رساند.دراین نوشته به طور خلاصه, بعضی ازابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می نماییم.

نام ،لقب و کنیه امام :

نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان "رضا" به معنای "خشنودی" می‌باشد. امام محمدتقی علیه‌السلام امام نهم و فرزند ایشان سبب نامیده شدن آن حضرت به این لقب را اینگونه نقل می‌فرمایند :" خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمین از او خشنود بوده‌اند و ایشان را برای امامت پسندیده اند و همینطور ( به خاطر خلق و خوی نیکوی امام ) هم دوستان و نزدیکان و هم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بود‌ند".

یکی از القاب مشهور حضرت " عالم آل محمد " است . این لقب نشانگر ظهور علم و دانش ایشان می‌باشد.جلسات مناظره متعددی که امام با دانشمندان بزرگ عصر خویش, بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی براین سخن است، که قسمتی از این مناظرات در بخش " جنبه علمی امام " آمده است. این توانایی و برتری امام, در تسلط بر علوم یکی از دلایل امامت ایشان می‌باشد و با تأمل در سخنان امام در این مناظرات, کاملاً این مطلب روشن می‌گردد که این علوم جز از یک منبع وابسته به الهام و وحی نمی‌تواند سرچشمه گرفته باشد.  

پدر و مادر امام :

پدر بزرگوار ایشان امام موسی کاظم (علیه السلام ) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال 183 ه.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند و مادرگرامیشان " نجمه " نام داشت.

تولد امام :

زندگی نامه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام

اختصاصی از فی بوو زندگی نامه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بخشی از متن اصلی :

مقدمه :

امام علی ‌بن موسی‌الرضا علیه‌السلام هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام می‌باشند.

ایشان در سن 35 سالگی عهده‌دار مسئولیت امامت ورهبری شیعیان گردیدند و حیات ایشان مقارن بود با خلافت خلفای عباسی که سختی‌ها و رنج بسیاری رابر امام رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ایشان رادرسن 55 سالگی به شهادت رساند.دراین نوشته به طور خلاصه, بعضی ازابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می نماییم.

نام ،لقب و کنیه امام :

نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان "رضا" به معنای "خشنودی" می‌باشد. امام محمدتقی علیه‌السلام امام نهم و فرزند ایشان سبب نامیده شدن آن حضرت به این لقب را اینگونه نقل می‌فرمایند :" خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمین از او خشنود بوده‌اند و ایشان را برای امامت پسندیده اند و همینطور ( به خاطر خلق و خوی نیکوی امام ) هم دوستان و نزدیکان و هم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بود‌ند".

یکی از القاب مشهور حضرت " عالم آل محمد " است . این لقب نشانگر ظهور علم و دانش ایشان می‌باشد.جلسات مناظره متعددی که امام با دانشمندان بزرگ عصر خویش, بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی براین سخن است، که قسمتی از این مناظرات در بخش " جنبه علمی امام " آمده است. این توانایی و برتری امام, در تسلط بر علوم یکی از دلایل امامت ایشان می‌باشد و با تأمل در سخنان امام در این مناظرات, کاملاً این مطلب روشن می‌گردد که این علوم جز از یک منبع وابسته به الهام و وحی نمی‌تواند سرچشمه گرفته باشد. 

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتword  در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 18

یونی شاپ           

مقاله در مورد دانش حضرت علی علیه السلام

اختصاصی از فی بوو مقاله در مورد دانش حضرت علی علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک خرید و دانلود در پایین صفحه

فرمت :word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات :48

فهرست:

پاسخ قانع کننده به دانشمند مسیحى

داورى حضرت على (ع)در باره یک مرد شرابخوار

حضرت على (ع) یگانه مرجع فتوا در عصر خلیفه دوم

رفع نیازهاى علمى عثمان ومعاویه

دلاورى على (ع)

زهد على (ع)

فصا حت و بلاغت على (ع)

فکر و تدبیر على (ع)

عبادت على (ع)

عدالت على (ع)

دا وریها و قضاوتها و مسائل عجیب آن حضرت

دا وریهاى على (ع) در زمان حیا ت رسول اکرم در غیر یمن

پى‏نوشتها

پس از درگذشت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم گروههایى از دانشمندان یهود ونصارا براى تضعیف روحیه‏مسلمانان به مرکز اسلام روى مى‏آوردند وسؤالاتى رامطرح مى‏کردند. از جمله، گروهى از احبار یهود وارد مدینه شدند وبه خلیفه اول گفتند:در تورات چنین مى‏خوانیم که جانشینان پیامبران، دانشمندترین امت آنها هستند. اکنون که شما خلیفه پیامبر خود هستید پاسخ دهید که خدا در کجاست.آیا در آسمانهاست‏یا در زمین؟

      ابوبکر پاسخى گفت که آن گروه را قانع نساخت; او براى خدا مکانى در عرش قائل شد که با انتقاد دانشمند یهودى روبرو گردید وگفت:در این صورت باید زمین خالى از خدا باشد!

       در این لحظه حساس بود که على علیه السلام به داد اسلام رسید وآبروى جامعه اسلامى را صیانت کرد. امام با منطق استوار خود چنین پاسخ گفت:

«ان الله این الاین فلا این له ; جل ان یحویه مکان فهو فی کل مکان بغیر مماسة و لامجاورة.یحیط علما بما فیها و لا یخلو شی‏ء من تدبیره »

تحقیق درباره بررسی و ارزیابی دا نش حضرت علی علیه السلام

اختصاصی از فی بوو تحقیق درباره بررسی و ارزیابی دا نش حضرت علی علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :  word  ( قابل ویرایش)    تعداد صفحات:    48 صفحه

پس از درگذشت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم گروههایى از دانشمندان یهود ونصارا براى تضعیف روحیه‏مسلمانان به مرکز اسلام روى مى‏آوردند وسؤالاتى رامطرح مى‏کردند. از جمله، گروهى از احبار یهود وارد مدینه شدند وبه خلیفه اول گفتند:در تورات چنین مى‏خوانیم که جانشینان پیامبران، دانشمندترین امت آنها هستند. اکنون که شما خلیفه پیامبر خود هستید پاسخ دهید که خدا در کجاست.آیا در آسمانهاست‏یا در زمین؟

      ابوبکر پاسخى گفت که آن گروه را قانع نساخت; او براى خدا مکانى در عرش قائل شد که با انتقاد دانشمند یهودى روبرو گردید وگفت:در این صورت باید زمین خالى از خدا باشد!

       در این لحظه حساس بود که على علیه السلام به داد اسلام رسید وآبروى جامعه اسلامى را صیانت کرد. امام با منطق استوار خود چنین پاسخ گفت:

«ان الله این الاین فلا این له ; جل ان یحویه مکان فهو فی کل مکان بغیر مماسة و لامجاورة.یحیط علما بما فیها و لا یخلو شی‏ء من تدبیره » (1)

     مکانها را خداوند آفرید واو بالاتر از آن است که مکانها بتوانند اورا فرا گیرند. او در همه جا هست، ولى هرگز با موجودى تماس ومجاورتى ندارد. او بر همه چیز احاطه علمى دارد وچیزى از قلمرو تدبیر او بیرون نیست.

     حضرت على علیه السلام در این پاسخ، به روشنترین برهان، بر پیراستگى خدا از محاط بودن در مکان، استدلال کرد ودانشمند یهودى را آنچنان غرق تعجب فرمود که وى بى اختیار به حقانیت گفتار على علیه السلام وشایستگى او براى مقام خلافت اعتراف کرد.

     امام علیه السلام در عبارت نخست‏خود (مکانها را خداوند آفرید...) از برهان توحید استفاده کرد وبه حکم اینکه در جهان قدیم بالذاتى جز خدا نیست وغیر از او هرچه هست مخلوق اوست، هر نوع مکانى را براى خدا نفى کرد. زیرا اگر خدا مکان داشته باشد باید از نخست‏با وجود او همراه باشد، در صورتى که هرجه در جهان هست مخلوق اوست واز جمله تمام مکانها واز این رو، چیزى نمى‏تواند با ذات او همراه باشد. به عبارت روشنتر، اگر براى خدا مکانى فرض شود، این مکان باید مانند ذات خدا قدیم باشد ویا مخلوق او شمرده شود. فرض اول با برهان توحید واینکه در عرصه هستى قدیمى جز خدا نیست‏سازگار نیست وفرض دوم، به حکم اینکه مکانى فرضى مخلوق خداست، گواه بر این است که او نیازى به مکان ندارد، زیرا خداوند بود واین مکان وجود نداشت وسپس آن را آفرید.

     حضرت على علیه السلام در عبارت دوم کلام خود (او در همه جا هست‏بدون اینکه با چیزى مماس ومجاور باشد) بر یکى از صفات خدا تکیه کرد وآن این است که او وجود نامتناهى است ولازمه نامتناهى بودن این است که در همه جا باشد وبر همه چیز احاطه علمى داشته باشد، وبه حکم اینکه جسم نیست تماس سطحى با موجودى ندارد ودر مجاورت چیزى قرار نمى‏گیرد.

     آیا این عبارات کوتاه وپر مغز گواه بر علم گسترده حضرت على -علیه السلام وبهره گیرى او از علم الهى نیست؟

     البته این تنها مورد نبوده است که امام علیه السلام در برابر احبار و دانشمندان یهود در باره صفات خدا سخن گفته، بلکه در عهد دو خلیفه دیگر ودر دوران خلافت‏خویش نیز بارها با آنان سخن گفته است.

دانلود تحقیق امام حسن عسگری علیه السلام

اختصاصی از فی بوو دانلود تحقیق امام حسن عسگری علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: امام حسن عسگری علیه السلام
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 29

این مقاله درمورد امام حسن عسگری علیه السلام می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله امام حسن عسگری علیه السلام می خوانید :

سفر به جهان ابدی
قریب پنجاه سال زندگی فضل بن شاذان سال مصادف با حکومت طاهریان بر خراسان بود. عبدالله بن طاهر که سرسلسله طاهریان بود مرکز حکومت خود را در نیشابور قرار داد. او از سران لشکر مأمون بود. و یکی از شاهدان عهدنامه ولایتعهدی امام رضا علیه السلام همین عبدالله بن طاهر است که در سال 201ق. آن را تأیید نموده است. عبدالله در سال 213ق. بر مسند حکومت در نیشابور تکیه زد. او در نیشابور فضل بن شاذان را به دلیل تشیّع وی احضار و بعد از سئوال و جوابهائی دستور تبعید وی را صادر نمود. آنچه مسلم است فضل پس از تبعید از نیشابور در خراسان بسر می برد. اما محل دقیق سکونت وی مشخص نیست.
عبدالله بن طاهر تا سال 230ق. حکمرانی بر نیشابور و حوالی آن را در اختیار داشت، بعد از وی طاهر ثانی از سال 230 تا 248 و بعد از وی محمد بن طاهر از سال 248 تا 259 از سلسلة طاهریان بر آن ناحیه حکومت کردند در سال 259 صفاریان پیشروی خود را به سوی خراسان و نیشابور شروع نمودند که در نهایت هجوم آنان منجر به براندازی طاهریان گردید. آنها همین سال دامنه فتوحات خود را به بیهق (سبزوار) رسانیدند، در همین ایام فضل بن شاذان در بیهق بود. او که می دانست رفتار صفاریان با وی به مراتب بدتر از طاهریان خواهد بود، با اینکه در سن پیری قرار داشت بار سفر را بربست و بناچار از آن شهر خارج شد فرار در سن پیری و سفر در حالت اضطرار که حتماً به صورت مخفی صورت می گرفت موجب گردید که فضل به شدت ضعیف گردد و در نهایت به بستر بیماری افتد. قرائنی در دست است که او چند ماهی بعد از خارج شدن از بیهق در حالت بیماری در نیشابور بوده است.
«کشّی از ورّاق سمرقندی نقل می کند که او گفت من برای سفر حج از شهر خود خارج شدم و بورق بوسنجانی را که از هم مسلکان ما بود ملاقات کردم پس صحبت از فضل بن شاذان به میان آمد، او گفت فضل شدیداً مریض است».
باید توجه داشت که خارج شدن برای سفر حج آن هم از شهری مثل سمرقند و نیشابور در زمانهای سابق حداقل چهار تا پنج ماه قبل از موسم حج صورت می گرفت. پس می توان از این نقل به دست آورد که فضل چند ماه قبل از ذی حجه سال 259 در بستر بیماری بوده است.
بورق می گوید: بعد از حج وارد شهر «سامرا» شدم تا امام حسن عسکری علیه السلام را ملاقات نمایم. نزد آن حضرت سخن از فضل پیش آمد و حضرت امام علیه السلام برای وی طلب رحمت کرد.

بورق می گوید: چون به شهر نیشابور برگشتم متوجه شدم که فضل در همان ایام که امام بر وی رحمت فرستاده، فوت کرده است.
اگر مسافرت بورق بعد از انجام مراسم حج به سامرا یک ماه طول کشیده شده باشد روشن می شود که فضل در ماه محرم سال 260ق. به رحمت خدا رفته است.
علاوه بر آن، کشی از نامه ای بحث می کند که جعل کنندگان ناشیانه آن را جعل کرده و مدعی شدند که آن از طرف امام حسن عسکری علیه السلام صادر شده است. حال آن که زمان صدور نامة امام علیه السلام بر طبق نظر آنها، دو ماه پس از فوت فضل بوده است ولی از آنجا که در نامة فوق به زنده بودن فضل تصریح شده است، جعلی بودن نامه کشف می شود. از این نقل روشن می شود که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام حداقل دو ماه بعد از فضل بن شاذان در قید حیات بوده که جاعلین نامه ای را بدو نسبت داده اند و می دانیم که شهادت امام حسن عشکری علیه السلام در 8 ربیع الاول سال 260ق. رخ داده است. این هم مؤید آن است که فضل در ماه محرم از دنیا رفته است.
خلاصه سخن آنکه فضل، بعد از سالیان دراز خدمت و کوشش در راه بسط مذهب شیعه اثنی عشری و دفاع از حریم اهل بیت و تحمل سختیهای فراوان از طرف مخالفان در محرم سال 260ق. از این سرای پرفریب، رخت عافیت به سرای جاوید کشید.
جنازه اش توسط شیعیان نیشابور تشییع شد و شاگردش ابوعلی احمد بن یعقوب بیهقی بر وی نماز گزارد و در شهر نیشابور به خاک سپرده شد.
آرامگاه فضل از همان زمان مورد توجه شیعیان قرار گرفت به طوری که اکنون پس از گذشت دوازده قرن از آن تاریخ هنوز پابرجا و زیارتگاه عاشقان است. این آرامگاه در جنوب شرقی نیشابور به فاصلة هفت کیلومتری از نیشابور در باغی وسیع قرار دارد که امروز به «بهشت فضل» مشهور است و هم اکنون گنبد و بنایی بر روی آن موجود است.
بنای مذکور تمامی از آجر ساخته شده و در نمای خارجی آن هیچ گونه تزیینی به کار نرفته است. گنبدی که بر فراز بقعه است دارای پوششی از کاشی است. بنای مزبور به طور مکرر مرمت شده و نشانی از معماری قدیم در آن دیده نمی شود.
بر روی مزار فضل کتیبه ای نقش بسته که نشانگر مراتب فضل و علم وی می باشد. عبارتهای نقش بسته بر آن چنین است:
«هذا ضریح النحریر المنعال و النبیل المفضال ذی العز و الاجلال، شمس ذوی البسائط و الافضال المؤسس الممهد لعلم الکلام القائم بالقسط لاقامه البراهین لاهتداء الانام، الراوی عن الامین، ابی الحسن علی بن موسی و ابی جعفر الثانی علیهما السلام زبده الرواه و نخبه الهداه و قدوه الاجلاء المتکلمین و اسوه الفقهاء المتقدمین الشیخ العلیم الجلیل الفضل بن شاذان بن الخلیل طاب ثراه، قد وصل بلقاء ربه فی سنه 260هـ .ق.»
«باغ فضل» اینک زیارتگاه ارباب دل است و پیرامونش مقبره خانوادگی نیشابوریان است.

بخشی از فهرست مطالب مقاله امام حسن عسگری علیه السلام

نیشابور در عصر فضل بن شاذان
سابقة درخشان
کانون علم و ایمان
شاذان فرزند خلیل نیشابوری:
فضل از نگاه امام (ع)
حضرت امام هادی علیه السلام:
حضرت امام حسن عسکری (ع):
فضل در کتب حدیث و رجال
شهید قاضی نورالله شوشتری
استادان
ابواحمد محمد بن ابی عمیر ازدی بغدادی
جهاد با قلم
مناظرات فضل
ظهور امام زمان (عج)
چند نمونه از این احادیث
سفر به جهان ابدی