مشخصات این فایل
عنوان: امام حسن عسگری علیه السلام
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 29
این مقاله درمورد امام حسن عسگری علیه السلام می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله امام حسن عسگری علیه السلام می خوانید :
سفر به جهان ابدی
قریب پنجاه سال زندگی فضل بن شاذان سال مصادف با حکومت طاهریان بر خراسان بود. عبدالله بن طاهر که سرسلسله طاهریان بود مرکز حکومت خود را در نیشابور قرار داد. او از سران لشکر مأمون بود. و یکی از شاهدان عهدنامه ولایتعهدی امام رضا علیه السلام همین عبدالله بن طاهر است که در سال 201ق. آن را تأیید نموده است. عبدالله در سال 213ق. بر مسند حکومت در نیشابور تکیه زد. او در نیشابور فضل بن شاذان را به دلیل تشیّع وی احضار و بعد از سئوال و جوابهائی دستور تبعید وی را صادر نمود. آنچه مسلم است فضل پس از تبعید از نیشابور در خراسان بسر می برد. اما محل دقیق سکونت وی مشخص نیست.
عبدالله بن طاهر تا سال 230ق. حکمرانی بر نیشابور و حوالی آن را در اختیار داشت، بعد از وی طاهر ثانی از سال 230 تا 248 و بعد از وی محمد بن طاهر از سال 248 تا 259 از سلسلة طاهریان بر آن ناحیه حکومت کردند در سال 259 صفاریان پیشروی خود را به سوی خراسان و نیشابور شروع نمودند که در نهایت هجوم آنان منجر به براندازی طاهریان گردید. آنها همین سال دامنه فتوحات خود را به بیهق (سبزوار) رسانیدند، در همین ایام فضل بن شاذان در بیهق بود. او که می دانست رفتار صفاریان با وی به مراتب بدتر از طاهریان خواهد بود، با اینکه در سن پیری قرار داشت بار سفر را بربست و بناچار از آن شهر خارج شد فرار در سن پیری و سفر در حالت اضطرار که حتماً به صورت مخفی صورت می گرفت موجب گردید که فضل به شدت ضعیف گردد و در نهایت به بستر بیماری افتد. قرائنی در دست است که او چند ماهی بعد از خارج شدن از بیهق در حالت بیماری در نیشابور بوده است.
«کشّی از ورّاق سمرقندی نقل می کند که او گفت من برای سفر حج از شهر خود خارج شدم و بورق بوسنجانی را که از هم مسلکان ما بود ملاقات کردم پس صحبت از فضل بن شاذان به میان آمد، او گفت فضل شدیداً مریض است».
باید توجه داشت که خارج شدن برای سفر حج آن هم از شهری مثل سمرقند و نیشابور در زمانهای سابق حداقل چهار تا پنج ماه قبل از موسم حج صورت می گرفت. پس می توان از این نقل به دست آورد که فضل چند ماه قبل از ذی حجه سال 259 در بستر بیماری بوده است.
بورق می گوید: بعد از حج وارد شهر «سامرا» شدم تا امام حسن عسکری علیه السلام را ملاقات نمایم. نزد آن حضرت سخن از فضل پیش آمد و حضرت امام علیه السلام برای وی طلب رحمت کرد.
بورق می گوید: چون به شهر نیشابور برگشتم متوجه شدم که فضل در همان ایام که امام بر وی رحمت فرستاده، فوت کرده است.
اگر مسافرت بورق بعد از انجام مراسم حج به سامرا یک ماه طول کشیده شده باشد روشن می شود که فضل در ماه محرم سال 260ق. به رحمت خدا رفته است.
علاوه بر آن، کشی از نامه ای بحث می کند که جعل کنندگان ناشیانه آن را جعل کرده و مدعی شدند که آن از طرف امام حسن عسکری علیه السلام صادر شده است. حال آن که زمان صدور نامة امام علیه السلام بر طبق نظر آنها، دو ماه پس از فوت فضل بوده است ولی از آنجا که در نامة فوق به زنده بودن فضل تصریح شده است، جعلی بودن نامه کشف می شود. از این نقل روشن می شود که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام حداقل دو ماه بعد از فضل بن شاذان در قید حیات بوده که جاعلین نامه ای را بدو نسبت داده اند و می دانیم که شهادت امام حسن عشکری علیه السلام در 8 ربیع الاول سال 260ق. رخ داده است. این هم مؤید آن است که فضل در ماه محرم از دنیا رفته است.
خلاصه سخن آنکه فضل، بعد از سالیان دراز خدمت و کوشش در راه بسط مذهب شیعه اثنی عشری و دفاع از حریم اهل بیت و تحمل سختیهای فراوان از طرف مخالفان در محرم سال 260ق. از این سرای پرفریب، رخت عافیت به سرای جاوید کشید.
جنازه اش توسط شیعیان نیشابور تشییع شد و شاگردش ابوعلی احمد بن یعقوب بیهقی بر وی نماز گزارد و در شهر نیشابور به خاک سپرده شد.
آرامگاه فضل از همان زمان مورد توجه شیعیان قرار گرفت به طوری که اکنون پس از گذشت دوازده قرن از آن تاریخ هنوز پابرجا و زیارتگاه عاشقان است. این آرامگاه در جنوب شرقی نیشابور به فاصلة هفت کیلومتری از نیشابور در باغی وسیع قرار دارد که امروز به «بهشت فضل» مشهور است و هم اکنون گنبد و بنایی بر روی آن موجود است.
بنای مذکور تمامی از آجر ساخته شده و در نمای خارجی آن هیچ گونه تزیینی به کار نرفته است. گنبدی که بر فراز بقعه است دارای پوششی از کاشی است. بنای مزبور به طور مکرر مرمت شده و نشانی از معماری قدیم در آن دیده نمی شود.
بر روی مزار فضل کتیبه ای نقش بسته که نشانگر مراتب فضل و علم وی می باشد. عبارتهای نقش بسته بر آن چنین است:
«هذا ضریح النحریر المنعال و النبیل المفضال ذی العز و الاجلال، شمس ذوی البسائط و الافضال المؤسس الممهد لعلم الکلام القائم بالقسط لاقامه البراهین لاهتداء الانام، الراوی عن الامین، ابی الحسن علی بن موسی و ابی جعفر الثانی علیهما السلام زبده الرواه و نخبه الهداه و قدوه الاجلاء المتکلمین و اسوه الفقهاء المتقدمین الشیخ العلیم الجلیل الفضل بن شاذان بن الخلیل طاب ثراه، قد وصل بلقاء ربه فی سنه 260هـ .ق.»
«باغ فضل» اینک زیارتگاه ارباب دل است و پیرامونش مقبره خانوادگی نیشابوریان است.
بخشی از فهرست مطالب مقاله امام حسن عسگری علیه السلام
نیشابور در عصر فضل بن شاذان
سابقة درخشان
کانون علم و ایمان
شاذان فرزند خلیل نیشابوری:
فضل از نگاه امام (ع)
حضرت امام هادی علیه السلام:
حضرت امام حسن عسکری (ع):
فضل در کتب حدیث و رجال
شهید قاضی نورالله شوشتری
استادان
ابواحمد محمد بن ابی عمیر ازدی بغدادی
جهاد با قلم
مناظرات فضل
ظهور امام زمان (عج)
چند نمونه از این احادیث
سفر به جهان ابدی
دانلود تحقیق امام حسن عسگری علیه السلام
