به دلیل نبودن اسپانسر ورزش زنان به بن‌بست رسیده است...
حضور زنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه در فعالیت‌های ورزشی و تربیت‌بدنی، به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر و حیاتی محسوب میشود و ورزش به دلیل تامین سلامت و بهداشت جسم و روان و پیشگیری از انواع انحرافات اجتماعی، کاهش هزینه‌های درمانی و ... برای زن ایرانی یک ضرورت است. به طور حتم جملاتی از این دست را زیاد شنیده‌اید اما برای تحقق گفته‌هایی از این دست که مدام تکرار می‌شوند هیچ برنامه مشخصی تدوین نشده است.
ورزش زنان برای پیشرفت نیاز به کمک‌های مالی دارد و در این زمینه هیچ اقدامی انجام نمی‌شود. این در حالی است که ضرورت توجه به ورزش زنان و سرمایه‌گذاری در این امر در بسیاری ازکشورهای توسعه‌یافته از پیش‌نیازهای توسعه پایدار در این بخش محسوب میشود. چین به عنوان یکی از قدرت‌های ورزش دنیا در المپیک هرساله بیشترین مدال‌ها را به دست می‌آورد و اگر خوب دقت کنیم، متوجه می‌شویم که بیش از نیمی از این مدال‌ها متعلق به ورزشکاران زن این کشور است. چینی‌ها دریافته‌اند سرمایه‌گذاری در ورزش زنان میتواند همانند ورزش مردان نتیجه دهد. روسیه یکی از کشورهایی است که در زمینه ورزش زنان سرمایه‌گذاری‌های زیادی کرده است و نتیجه این سرمایه‌گذاری‌ها این است که در بسیاری از مسابقات بین‌المللی تعداد مدالهای بانوان ورزشکار از ورزشکاران مرد این کشور بیشتر است و...
اگرچه در سالهای اخیر در ایران نیز زنان ورزشکار در بسیاری از رشته‌های ورزشی توانسته‌اند جواز حضور در مسابقات برون‌مرزی را پیدا کنند و تا حدود زیادی رشد کرده‌اند اما مشکلات مالی، نداشتن محل تمرین، بالا بودن هزینه‌های بسیاری از رشته‌های ورزشی و... موجب کناره‌گیری بسیاری از تیم‌های ورزشی بانوان از صحنه رقابت شده است و به نظر می‌رسد با توجه به نبودن اسپانسر و حمایت‌کننده مالی، ورزش زنان در ایران به بن‌بست رسیده است.
مشکل بزرگ تیم‌های بانوان این است که اسپانسر ندارند و چون مسابقات پخش تلویزیونی ندارد، کمتر باشگاه و کارخانه‌ای تمایل دارند در ورزش بانوان سرمایه‌گذاری کنند. چندی پیش باشگاه سپاهان اصفهان و پتروشیمی تهران از ادامه حضور در لیگ برتر والیبال بانوان انصراف دادند و در حالی که تیم والیبال شهرداری اصفهان توانسته بود از لیگ دو به لیگ یک صعود کند، مسئولان تیم خواستار کناره‌گیری تیم از لیگ یک شدند. تیم پیکان یکی از بهترین‌های لیگ بسکتبال بانوان به دلیل پرهزینه بودن این ورزش از لیگ کناره‌گیری کرد و بسیاری از تیم‌های حاضر در لیگ بسکتبال نیز به دلیل نداشتن اسپانسر با مشکل تامین هزینه‌ها روبه‌رو هستند و بعید نیست به سرنوشت پیکان دچار شوند. تعداد تیم‌های شرکت‌کننده در لیگ فوتبال بانوان به دلیل نبودن اسپانسر و حمایت‌کننده مالی هر سال کمتر میشود و... . این درحالی است که به گفته مسئولان ورزشی، حقوقی که باشگاه‌ها به یک بازیکن مرد فوتبال می‌دهند، برای یک تیم لیگ برتری بانوان کافی است و باشگاه‌ها با هزینه‌ای که برای یک تیم در لیگ‌های فوتبال می‌کنند، میتوانند در تمام لیگ‌های ورزشی زنان سرمایه‌گذاری کنند. این در حالی است که مسئولان باشگاه‌ها و صاحبان صنایع معتقدند مسابقات بانوان هیچ بازخورد رسانه‌ای ندارد و به همین دلیل حاضر به حمایت تیم‌های ورزشی بانوان نیستند.
ازطرفی براساس گفته مسئولان فعلا راهی برای پخش مستقیم مسابقات ورزشی زنان وجود ندارد و پوشش اخبار ورزش بانوان در رسانه‌ها هم نمی‌تواند دردی از مشکل جذب اسپانسر کم کند، به همین دلیل به نظر می‌رسد تنها راه حل برای خروج از این بن‌بستی که ورزشکاران زن با آن مواجهند حمایت سازمان تربیت‌بدنی باشد. طبق مصوبه سازمان ۳۰ درصد بودجه باید به بانوان اختصاص یابد و با این شرایط فدراسیون‌ها قادر به تامین هزینه‌های ورزشکاران زن نیستند، به طور مثال فدراسیون دو و میدانی قادر به پرداخت هزینه‌های زنان دونده تهرانی نیست و این گروه از ورزشکاران برای اجاره سالنهای ورزشی با مشکل روبه‌رو هستند. این تنها مشکل زنان دونده نیست، بسیاری از ورزشکاران زن برای ورزش کردن با کمبود فضاهای ورزشی مواجهند و این در حالی است که تیم‌های ملی بانوان در بسیاری از رشته‌ها فعال است و در مسابقات برون‌مرزی شرکت دارند. ورزشکاران زن ایرانی در زمین‌های غیراستاندارد و شرایط نامساعد ورزش می‌کنند و در پیست‌ها و زمین‌های بین‌المللی و استاندارد جهانی مسابقه می‌دهند. حقوقی دریافت نمی‌کنند و مجبورند مخارج ورزش کردنشان را از جیب بپردازند. با این اوصاف به نظر می‌رسد تنها متولی ورزش کشور است که میتواند به اوضاع نابسامان ورزش زنان نظم دهد. یکی از مهمترین مهارت‌های مدیران ورزشی شناسایی منابعی است که به حل مشکلات ورزش کمک می‌کند. این منابع شامل منابع انسانی و منابع مالی، منابع لوازم کار، منابع تسهیلاتی است. هر سازمان ورزشـی برای پیشبرد برنامه‌ها و پروژه‌های خود نیاز به حمایت مالی دارد؛ بخش مهم این منابع از محل منابع دولتی تأمین میشود. درآمدهای دیگری نیز از سوی سازمان‌های بین‌المللی و درآمدهای بازاریابی، حق عضویت‌ها، اعانات، قابل حصول است. نبود مدیریت علمی و نداشتن تعامل جهانی و منطقه‌ای یکی از مشکلاتی است که ورزش ایران با آن روبه‌روست. علاوه بر آن مدیریت منایع مالی و تخصیص بودجه مسئله بسیار مهمی است که در دنیای امروز ورزش باید به آن توجه کرد. به طور حتم مسئولان سازمان تربیت بدنی با مدیریت صحیح بودجه و سرمایه‌گذاری صحیح آن در رشته‌های مختلف ورزشی میتوانند از هدر رفتن بودجه ورزشی کشور جلوگیری و راهی برای خروج ورزش زنان از این بن‌بست پیدا کنند.
مشکلات فراوان در راه ورزش بانوان ایرانی
زنان بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، افرادی که مسولیت خطیر تربیت نسل آینده ایران را به عهده دارند. روند توسعه زندگی شهری و تغییر الگوهای حرکتی روزانه و در نتیجه کاهش فعالیت های حرکتی به ویژه در بانوان، اندام ها و عضلات آنان را تحت تاثیر و خطر جدی کم تحرکی و ضعف های جسمانی قرار داده است. برای پیشگیری از چنین عارضه ای یا مقابله با آن، ایجاد جاذبه ها و امکانات لازم برای همگانی کردن ورزش در بین بانوان، از ابزارهای کارآمد در این زمینه است. با این اوصاف آیا کسی به فکر توسعه ورزش در میان زنان ایران هست؟ آیا می دانید چند درصد از زنان ایران ورزش می کنند؟ چه کسی مسئول ورزش نکردن زنان است؟ مهم ترین اولویت های ورزشی زنان چیست؟ "ناهید اتقیا" با تحقیق خود با عنوان " نیازسنجی از اقشار مختلف زنان ایرانی در زمینه ورزش همگانی " به این سوال پاسخ داده است. به گزارش ایسنا، نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد مشکلات اساسی در عدم گسترش ورزش های همگانی در سطح بانوان کشور، ناشی از کمبود فضاهای ورزشی ویژه بانوان، عدم فرهنگ سازی مناسب در این زمینه از سوی مسئولان و رسانه های گروهی، کمبود نیروهای کارآزموده و با تجربه در زمینه آموزش رشته های مختلف ورزش های همگانی به بانوان، دسترسی نداشتن به فضاهای ورزشی عمومی و گران بودن آنهاست. با توجه به نظرسنجی های انجام شده، بانوان مورد بررسی برای رفع چنین موانعی، توجه به ایجاد مکان ها و فضاهای ورزشی خاص بانوان، رایگان کردن ورزش های همگانی برای همه بانوان کشور، تربیت مربیان زن در گرایش های متنوع ورزش های همگانی، فعال سازی نقش رسانه های گروهی در ارتقای سطح فرهنگ گرایش به ورزش در میان بانوان و برگزاری مسابقات تفریحی ورزشی در میان اقشار مختلف بانوان کشور را پیشنهاد کردند. با توجه به نتایج مهم حاصل از تحقیق حاضر و نظرسنجی های به عمل آمده، مشکلات و کاستی هایی در وضعیت موجود ورزش های همگانی از دیدگاه بانوان شاغل و غیر شاغل مشاهده می شود. با توجه به وضعیت مطلوب پیشنهادی از سوی بانوان مورد بررسی، باید اقداماتی اصلاحی از سوی مسئولان ورزش های همگانی کشور در سطح بانوان صورت گیرد. سیاست گذاری مشترک و اجرای تصمیمات گرفته شده در سطح وسیع تر برای توسعه ورزش همگانی ضروری است. در زیر نقش هر یک از سازمان ها و مراکزی که در ساختار تشکیلاتی یاد شده، مشارکت دارند و می توانند در این راستا ایفا کنند، پیشنهاد شده است:
-صدا و سیما از راه پخش تیزرهای تبلیغاتی با مضمون گسترش فعالیت های ورزشی در بین مردم، با هدف فرهنگ سازی و اعلام برنامه های تفریحی ورزشی که از طرف نهادهای مختلف در مکان های گوناگون برگزار می شود.
-آموزش عالی از طریق آشنا کردن دانشجویان با انواع ورزش های همگانی و توسعه آنها در دانشگاه ها، برگزاری مسابقات در شاخه های متنوع ورزش های همگانی و تفریحی و اهدای جوایز ورزشی به برندگان مسابقات.
-شهرداری ها از راه احداث فضاهای ورزشی سرپوشیده و روباز همگانی با بهره گیری از مربیان تحصیل کرده در رشته تربیت بدنی و برگزاری مسابقات تفریحی ورزشی گروهی و خانوادگی به مناسبت های مختلف و توزیع وسایل ورزشی ارزان قیمت در بین مردم.
-برخی از فدراسیون های ورزشی از راه گسترش رشته های ورزشی به طور آماتور و غیر حرفه ای در بین مردم، مانند آمادگی جسمانی، ایروبیک، قایقرانی، کبدی، هاکی، اسکیت و... با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه.
-آموزش و پرورش از راه آموزش بازی های تفریحی ورزشی، بومی و محلی به دانش آموزان و برگزاری چنین مسابقاتی به مناسبت های مختلف در مدارس و اهدای جوایز ورزشی.
-سازمان حفاظت محیط زیست از راه تشویق مردم به استفاده از وسایل نقلیه غیر موتوری مانند دوچرخه ، اسکیت و قرار دادن آنها در اختیار عموم در فضاهای سبز زیر پوشش خود با هدف افزایش تحرک پذیری مردم و پاکیزه بودن هوا. همچنین این سازمان می تواند در روزهای تعطیل، مسابقات تفریحی ورزشی در پارک های زیر پوشش خود برای عموم برگزار کند و جوایزی مانند وسایل ورزشی غیر موتوری به افراد هدیه دهند.
دلایل عقب ماندگی ورزش زنان در ایران
چند روز پیش فدراسیون فوتبال ، برترینهای فوتبال 86 ایران را انتخاب نمود . در این خبر علاوه بر عنوان نام برترینهای مرد از جمله کریم باقری بهترین بازیکن ، افشین قطبی بهترین مربی ، وحید شمسایی بهترین فوتسالیست و.... تصاویری از آنان نیز به نمایش گذاشت .
به دلیل عمومی بودن اخبار و اینکه همه نوع مخاطبی از جمله مراجع تقلید متحجر را نیز در بر دارد ، درانتها عنوان نمودند که به برترینهای فوتبال زنان نیز جوایزی اهدا شد .
شرکت زنان در ورزش ، در قرن بیستم میلادی به ویژه در اواخر آن تحت تاثیر تغییرات فرهنگی که به برابری جنسیتی تاکید دارند ، افزایش چشمگیری داشته است. اما متاسفانه در کشور ما به دلیل محدویت پوششی و اسلامی ، محدودیتهای بسیاری به زنان ایرانی تحمیل شده است .
با نگرشی دقیقتر درمی یابیم علاوه بر اینکه از مدالهای رنگارنگ در مسابقات بین المللی محروم گشته ایم ، بلکه صدمات بزرگتر و جبران ناپذیرتر به سلامت روح و روان زن و در انتها خانواده و جامعه وارد شده است .
در کشورهایی که نگاهی برابر به زن و مرد دارند و ارزشی برابر برای آنان قائل شده اند زنان در همه رشته های ورزشی فعالیت دارند و نمی توان رشته ای را یافت که زنان به آن نپردازند .
حال اینکه در ایران در بسیاری از رشته ها زنان فعالیت اندکی دارند و یا عملا غیر فعال می باشند و به تعداد اندک شماری از ورزشها می پردازند و آنرا به صورت حرفه ای دنبال می کنند .
ایران کشوری با جمعیتی بالغ بر70 میلیون که تقریبا نیمی از آنان زن می باشند ، آمار جالبی در مورد ورزشکاران زن ندارد . حال آنکه در اسپانیا زنان روزانه 38 دقیقه ورزش می کنند . آمار زنانی که به صورت حرفه ای ورزش می کنند و به مسابقات برون مرزی اعزام می شوند ، بسیار اندک می باشد و این آمار در مقایسه با آمار زنان ورزشکار کشورهای دیگرکه تعداد زیادی از مدالهای المپیک و غیره را تصاحب می کنند بسیار تاسف بار است . این عدم حضور در مسابقات برون مرزی انگیزه لازم برای ورزش حرفه ای و قهرمانی در زنان را تحت الشعاع قرار داده است .
آغاز ورود زنان ایرانی به این عرصه به سالهای قبل از 57 برمی گردد . اما در 30 سال اخیر تمامی تلاشها برای ورود به این عرصه رو به ویرانی نهاد . متاسفانه مسئولین حکومتی جمهوری اسلامی بدون در نظر گرفتن نیاز زنان به ورزش و همچنین سلامت روح و روان جامعه ، کمر به نابودی آن بسته اند .
علاوه بر اینکه زنان اجازه حضور در ورزشهایی که مردان شاهد آن باشند را ندارند بلکه اجازه تماشای ورزش مردان به صورت زنده از آنان سلب شده است .اعتراضاتی از جانب زنان در این زمینه هم وجود داشته است که گوشه هایی از این اعتراضات در فیلم آفساید ، جعفر پناهی به تصویر کشیده شده است .
به راستی چرا با وجود استعدادهایی که در کشور وجود دارد فقط به دلیل محدودیتها این استعدادها سرکوب می گردند . این استعدادها را می توان در برخی از زنان ایرانی که از امکانات مناسب برخوردار می شوند ، مشاهده نمود . که از آن جمله ارغوان رضایی قهرمان تنیس ایرانی الاصل در فرانسه می باشد .
علاوه بر مشکلات پوششی ، فرهنگ حاکم بر جامعه و زن ستیزی حکومت حاکمه در لیست مهمترین عوامل بازدارنده در ورزش زنان می باشند . این عوامل دست به دست هم داده اند تا سلامت و نشاط از جامعه ما رخت بر بندد و هر روزه شاهد چهره های خسته و بی نشاط در کشورمان باشیم .
در راستای نگاه مغضوبانه جمهوری اسلامی به ورزش زنان همان بس که امروز شاهد فقط 3 زن ایرانی در المپیک پکن 2008 هستیم که با توجه به جمعیت کشور این آمار شرم آور است . که برای سرپوش گذاشتن به این کاستیها پرچم دار این کاروان ورزشی را از میان یکی از این 3 زن با حجاب اجباری اسلامی انتخاب نمودند . آنان موظف شدند در برابر همه ملیتها تظاهر به خوشحالی و تبلیغ حجاب اسلامی نمایند .
شنبه نهم آگوست ٢٠٠٨
نوزدهم مرداد ١٣٨٧
آمنه نصر- قبرس
آیا رسانه های گروهی در ایران نقشی در توسعه ورزش بانوان دارند؟
ورزش بانوان از بارزترین نمودهای فرهنگی هر جامعه است که غفلت از آن میتواند نظام فرهنگی جامعه را با مشکل مواجه کند. با وجود این موانعی در راه گسترش ورزش زنان در بسیاری از کشورها وجود دارد، اگرچه فاکتورهای زیادی در پیشرفت ورزش زنان دخیل است اما اگر رسانه های گروهی به زنان ورزشکار توجه داشته باشد، میتوان انگیزه تحرک و ورزش را در زنان جامعه بیدار کرده آنها را به سوی سلامت جسمی و درنتیجه روحی سوق داد. اما آیا رسانه های گروهی در ایران نقشی درتوسعه ورزش بانوان دارند؟
مریم مهدویان مشهدی در پایان نامه کارشناسی ارشد خود که با راهنمایی دکترمهرعلی همتی¬نژاد ،دکتر عبدالحمید احمدی، و دکتر محمد احسانی در دانشگاه گیلان انجام گرفته است به سوالات مطرح شده در این زمینه پرداخته و نتایج آن را در قالب یافته های این تحقیق ارایه داده است.
در این تحقیق آمده است: زنان در هر جامعه ای قشر عظیمی را تشکیل می دهند که بار اصلی تربیت و تشکیل خانواده و تداوم زندگی خانوادگی به آنها بستگی زیادی دارد بنابراین، اگر زنان جامعه ای از نظر جسمی و در نتیجه روحی در شرایط مناسبی نباشند اثر آن را در خانواده و جامعه میتوان دید امروزه رسانه ها قوی ترین ابزار برای طرح و رواج اندیشه ها و کارآمدترین وسایل برای نفوذ فرهنگ ها و نگرش ها به قلب جوامع هستند. رسانه ها میتوانند با تأکید و برجستگی انتخابی خود بر ارزشها، هنجارها و رویدادهای گوناگون به شکل¬گیری ادراکات و ایجاد انگیزه برای مشارکت همگانی کمک کنند. رسانه¬های گروهی که از عوامل مهم ارتقای فرهنگی هستند باید انعکاس و بازتاب وسیعی از فعالیت و ورزش زنان چه در سطح ملی و چه در سطح بین¬المللی ارائه دهند و در تغییر نگرش¬ها کوشا باشند با وجود تلاش بسیار بانوان ایرانی، سهم آنان از کل خبرهای ورزشی موجود در رسانه¬های گروهی ایران بسیار کم و ناچیز است. هنگامی که تلاش ورزشکاران ما به گوش مردم نرسد چگونه می¬توان انتظار داشت که زنان ورزشکار ایرانی با انگیزه کارکرده و در سطح بالایی ظاهر شوند؟ هنگامی که تبلیغات درست نباشد و ورزش بانوان به جامعه شناسانده نشود، چگونه می¬توان از دولت انتظار داشت که امکاناتی در اختیار ورزش بانوان بگذارند؟ اگر رسانه¬های گروهی، ورزش بانوان را جدی نگیرند چگونه می¬توان انتظار داشت که تعداد ورزشکاران ما افزایش یافته و کیفیت ورزش بانوان نیز بالارود؟
بررسی¬های پژوهشی نشان داده است که ورزشکاران زن و مرد به شیوه¬ای متفاوت تحت پوشش و مورد برخورد رسانه¬ها قرار می¬گیرند. جامعه¬شناسان ورزش، دو زمینه مربوط به توصیف قهرمانان زن و مرد به¬وسیله رسانه¬ها را شناسایی کرده¬اند. نخست این که، گرچه برای شماری از زنان افزایش هنگفتی در مشارکت در دامنه¬ای از فعالیت¬ها پدیدآمده ولیکن زنان قهرمان از لحاظ پوشش رسانه¬ای خیلی کمتر مورد توجه قرارمی¬گیرند.
نوع و مقدار پوشش رسانه¬ای دربرگیرنده زنان ورزشکار موضوعی ناچیز نیست. با پدیدآوردن این برداشت که زنان تا اندازه زیادی از صحنه ورزش غایبند و با این گونه برخورد با آنان، زنان را به همان صورتی که درباره¬شان می¬خوانیم و می¬شنویم، می¬بینیم. این امر باعث کوچک¬شمردن آن¬ها و تلاش¬های ورزشی¬شان می¬شود و بدین ترتیب، رسانه¬ها درگیری زنان در ورزش را به حاشیه می¬کشانند. ورزش زنان برای خروج از این وضعیت و ارتقاء جایگاه رسانه¬ای ناگزیر از بازنگری در برنامه¬ها و اتخاذ راهکارها و راهبردهایی در جهت ایجاد تعامل هرچه بیشتر با رسانه¬ها است.
بنابراین با توجه به اهمیت ورزش بانوان در سطح ملی و نقش رسانه¬های گروهی در شکل¬دهی ذهنیات و تغییر رفتار،این پژوهش وضعیت موجود و مطلوب رسانه¬های گروهی در ورزش بانوان را مورد بررسی قرار داده تا به این موضوع دست یابد که رسانه¬های گروهی در کدام یک از مؤلفه¬های ورزش بانوان از دیدگاه صاحبنظران در وضغیت موجود نقش داشته و می¬تواند در وضعیت مطلوب نقش داشته باشد؟
روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و پیمایشی بوده و داده¬های آن به صورت میدانی جمع¬آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش را صاحبنظران در حوزه ورزش و رسانه¬ها و بانوان ورزشکار در سطح ملی تشکیل می¬دهند. نمونه آماری تحقیق را 100 نفر از صاحبنظران رسانه که شامل سردبیران ورزشی روزنامه¬ها، روزنامه¬نگاران زن، دبیران سرویس¬های ورزشی خبرگزاری¬ها، مدیران ورزشی شبکه¬های سیما و مدیر رادیو ورزش و 100 نفر از صاحبنظران حوزه ورزش که شامل معاونین ستادی سازمان تربیت¬بدنی، رؤسا و نواب رئیس و دبیران فدراسیون¬های ورزشی و 100 نفر از بانوان ورزشکار در سطح ملی و قهرمان کشوری از 10 رشته ورزشی والیبال، بسکتبال، کاراته، تکواندو، شمشیربازی، سوارکاری، بدمینتون، فوتبال، فوتسال و تیراندازی نمونه آماری ورزشکار این تحقیق را تشکیل شده بود.
نتایج تحقیق نشان داد، رسانه¬های گروهی از دیدگاه آزمودنی¬ها در وضع موجود در تمام متغیرهای مورد بررسی رسانه های گروهی در توسعه ورزش بانوان نقش بسیارکم یا کمی را ایفا می¬کنند و این درحالیست که از نظر افراد مورد مطالعه، رسانه¬های گروهی می¬توانند نقش بسیار زیاد و زیادی در:
حضور فعالتر بانوان در ورزش همگانی،آموزشی، قهرمانی و حرفه¬ای،
ارتقاء سطح آگاهی و دانش بانوان نسبت به ورزش،
ایجاد انگیزه برای افزایش سطح مهارت و بهبود عملکرد ورزشی بانوان،
شناسایی استعدادهای ورزشی بانوان، افزایش حضور بانوان در مسابقات ورزشی برون مرزی
و کسب مدال،
ارتقاء و بهبود عملکرد فنی مربیان و داوران ورزشی بانوان،
روند سیاستگذاری¬ها و تعیین استراتژی¬ها در ورزش بانوان،
تخصیص عادلانه امکانات ورزشی بین مردان و زنان، افزایش مطالعات و تحقیقات در زمینه ورزش بانوان ،
افزایش بودجه تخصیصی به ورزش بانوان،
افزایش سرمایه¬گذاری غیر دولتی (خصوصی) در ورزش بانوان،
افزایش اسپانسرهای ورزشی در ورزش بانوان،
افزایش اشتغال و کار آفرینی در ورزش بانوان،
افزایش مخاطبان ورزش بانوان،
آشنایی با ورزشکاران و قهرمانان ورزش بانوان
و پوشش خبری ورزش بانوان
ایفا کنند. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه¬ها و اختلاف معنادار بدست آمده بین نقش رسانه¬های گروهی در تمام مؤلفه¬های مورد بررسی در وضعیت موجود و مطلوب، رسانه¬های گروهی باید با تبادل نظر با مدیران ورزش و بانوان ورزشکار و برنامه¬ریزی دقیق و مناسب برای هرکدام از مؤلفه¬ها و با استفاده از بکارگیری نظام جامع با ازبین بردن این اختلاف نقش مثبت و مؤثری در ورزش بانوان ایفا کنند.
کمبود امکانات و زمین تمرین
پاشنه آشیل فوتبال بانوان
سرمربی تیم فوتبال باشگاه ملوان نیروی دریایی انزلی می گوید که تیم فوتبال بانوان ملوان که به تازگی تشکیل شده است با کمبود امکانات برای تمرین مواجه است. تیم بزرگسال بانوان فوتبال باشگاه ملوان که از اواخر سال ۸۴ تشکیل شده است فاقد زمین تمرین و دیگر امکانات مورد نیاز است
ناهید لوینی ،یک ملی پوش همدانی از تیم فوتبال بانوان زیر ۱۹ سال نیز درباره نبود زمین چمن چنین می گوید: به دلیل نبود زمین چمن برای بانوان در همدان، فقط می توانم در اردوهای آمادگی تیم ملی در تهران فوتبال بازی کنم.
با وجود این مشکل به هر حال مجبورم به همراه دیگر بازیکنان فوتبال بانوان همدان در سالن سرپوشیده تمرین کنم و این موضوع بر کیفیت بازی روی زمین چمن بسیار اثر نامطلوب می گذارد
فروزان سلیمانی- نایب رئیس بانوان هیأت فوتبال خوزستان- نیز دراین باره می گوید: علاوه بر مشکلات مالی، نبود زمین چمن برای مسابقات و تمرینات بانوان مسأله ساز است. با توجه به اینکه ما در خوزستان از نظر نیروی انسانی برای فوتبال هیچ مشکلی ندارد و در سطح کشور حرف زیادی برای گفتن دارد.
*گفتنی است،مهندس هادیانی - مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی - در اواخر سال ۸۴ در این باره گفته بود که کمبود سرانه ورزشی در کشور چشمگیر است به طوری که در برخی استانها برای هر فرد هفده تومان و در برخی دیگر هفت تومان است! در حالی که باید این اعتبار به ۲ هزار تومان برای هر فرد برسد
ورزش والیبال در بین ایرانیان به ویژه بانوان یکی از پرطرفدارترین رشته های ورزشی است. زنان برای حضور در رده قهرمانی و حرفه ای این رشته ورزشی با مشکلات و تنگناهایی روبرو هستند. به گزارش ایرنا، والیبال یکی از رشته های ورزشی است که در ایران طرفداران زیادی به ویژه در بین بانوان دارد و با توجه به اینکه برای بازی کردن امکانات زیادی نمی طلبد در خیلی از پارک ها، خیابان ها و مکان های دیگر به صورت غیر حرفه ای و خانوادگی این ورزش انجام می شود.
والیبال حرفه ای و قهرمانی بانوان با توجه به ساختار دینی و فرهنگی کشور با محدودیت های در برگزاری و پوشش خبری روبرو است که موجب می شود حمایت کنندگان مالی چندان تمایلی برای حمایت از این رشته ورزشی نداشته باشند.
به عنوان مثال نداشتن پخش تلویزیونی و تصویری رقابتهای والیبال بانوان از جمله این مشکلات است.
در سال گذشته فدراسیون والیبال در نظر داشت دور برگشت مسابقات والیبال لیگ برتر بانوان را با پوشش اسلامی برگزار کند که هم امکان پخش تلویزیونی و هم مشاهده این بازیها برای عموم مردم ایجاد شود که این موضوع با مخالفت بعضی از باشگاه ها روبرو گردید و محقق نشد.
یکی از نکات مهم و برجسته این برنامه امکان استفاده از داوران و کادر فنی مردان در این مسابقات بود که به طور حتم در افزایش سطح فنی و کیفی بازیها و والیبال بانوان تاثیر بسیار زیادی دارد.
هیچ کس بر شایستگی داوران و کادر فنی بانوان ایران شکی ندارد اما حضور مردان در رقابتهای برون مرزی و مسابقات و لیگ های گوناگون باعث تجربه بیشتر آنان شده است که با انتقال این تجربه ها به ورزش والیبال بانوان می توان در توسعه آن کمک شایانی کرد.
نظر کارشناسان و صاحبنظران والیبال درخصوص وضعیت این رشته ورزشی در میان بانوان کشور در پی می آید:
ورزش بانوان امکانات زیادی ندارد .
هاجر نجاتی زاده، نایب رئیس فدراسیون والیبال درخصوص سابقه حضور بانوان در مسابقات برون مرزی گفت: در سال ۱۳۸۶تیم والیبال بانوان بعد از ۳۶سال نخستین حضور در مسابقات والیبال قهرمانی آسیا را تجربه کرد که این حضور فقط جنبه آمادگی برای تیم داشت.
وی خاطر نشان کرد: شهریور ماه امسال نیز تیم ملی والیبال زنان در پانزدهمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا شرکت می کند.
نایب رئیس بانوان فدراسیون والیبال گفت: در نخستین حضور، در سال ۸۶دنیا به ویژه کشورهای آسیایی، تیم والیبال زنان ایران را با ویژگیهای فرهنگی اسلامی شناخت و این ویژگی ها راپذیرفت.
وی تاکید کرد: در سال ۸۷و پس از فراخوان و سرمایه گذاری بیشتر در این رشته ورزشی تیم نوجوانان ایران برای نخستین بار به بازیهای آسیایی اعزام شد که تیم نوجوانان با سه پیروزی و کسب تجربه های بسیار مفید به کشور بازگشت.
نجاتی زاده با بیان اینکه بانوان ورزشکار دست نیاز به سوی مسوولین نظام دراز می کنند تا آنان نگاه ویژه ای به ورزش این قشر مهم جامعه داشته باشند، گفت: در حال حاضر امکانات مورد نیاز بانوان در ورزش پاسخگوی نیازهای فراوان بانوان نیست.
وی خاطر نشان کرد: زنان ایرانی به عنوان نمایندگان نظام و یک زن مسلمان علاقه مند هستند با رعایت تمام موزاین شرعی در مسابقات برون مرزی شرکت کنند تا شایستگی های خود را به جهانیان ثابت کنند.
مسوول سالن ورزش بانوان آزادی تاکید کرد:در تهران یک سالن ویژه برای فعالیت های ورزشی تیم های ملی بانوان داریم که باید پاسخگوی نیازهای ۳۵ رشته ورزشی باشد.
وی تصریح کرد: از نظر استاندارد کاری حداقل هر رشته ورزشی بانوان نیاز به یک سالن اختصاصی دارد که امکانات خاصی مانند سالن بدن سازی، استخر ویژه و خوابگاه داشته باشد.
نجاتی زاده افزود: شاید در شهرستانها برای بانوان امکانات خوبی وجود داشته باشد اما برگزاری اردوها در شهرستانها خود ملزم به هزینه های زیادی است که اکثر فدراسیون ها توان پرداخت آن را ندارند.
وی پیشنهاد داد: سازمان تربیت بدنی کمپ ورزش بانوان ایجاد کند که تمام نیازهای تمرینی، آموزشی و رفاهی بانوان ورزشکار را تامین کند.
نایب رئیس بانوان فدراسیون والیبال یکی دیگر از مشکلات مربیان زن ایران به ویژه در رشته والیبال را نداشتن تجربه مسابقات برون مرزی دانست و گفت:
یکی از کارهای خوب فدراسیون والیبال اعزام سرمربی تیم ملی والیبال بانوان به عنوان نماینده فدراسیون به همراه تیم سایپا در مسابقات باشگاه های آسیاست.
وی تاکید کرد: اعزام سرمربی تیم ملی والیبال زنان به مسابقات باشگاه های آسیا، علاوه بر آشنایی بیشتر وی با نحوه بازی بازیکنان خوب کشورهای آسیایی ، باعث کسب تجربه و بررسی عملکرد ملی پوشان تیم سایپا در این بازیها می شود.
تیم والیبال زنان سایپا، هشتم خرداد برای شرکت در مسابقات قهرمانی باشگاه های آسیا راهی تایلند می شود.
در والیبال بانوان امکان حضور حمایت کننده های مالی وجود ندارد.
میترا شعبانیان، سرمربی تیم والیبال سایپا با بیان اینکه حمایت کنندگان مالی برای توسعه ورزش در هر رشته ای از اهمیت فراوانی برخوردار است، گفت:
در والیبال بانوان به دلایل خاصی، امکان حمایت مالی وجود ندارد.
وی افزود: اگر فدراسیون در سال جاری با تغییر آئین نامه مسابقات لیگ برتر بانوان، امکان برگزاری این مسابقات با پوشش اسلامی و مشابه حضور تیم های بانوان در خارج از کشور را مهیا کند، گامی بزرگی در جلب مشارکت حمایت کنندگان مالی والیبال زنان برداشته است.
شعبانیان خاطر نشان کرد: وقتی مسابقه ای پخش تلویزیونی می شود و یا رسانه ها و طرفداران برای پوشش خبری و تصویری و دیدن بازی در سالن والیبال بانوان حضور می یابند، باعث افزایش انگیزه بازیکنان و به دنبال آن افزایش سطح بازی آنان می شود.
وی یکی دیگر از مشکلات بازیکنان والیبال بانوان که در بعد قهرمانی آن نیز تاثیر دارد، قرارداد و پرداخت حقوق بسیار پایین دانست و افزود: اگر بخواهیم قرارداد مردان و زنان را در والیبال مقایسه کنیم یک از صد، هم نیست که این موضوع در انگیزه بازیکنان تاثیر زیادی دارد.
فرید صائبی، سرمربی تیم والیبال مردان سایپا و آنالیزور تیم زنان سایپا نیز به خبرنگار ایرنا، گفت: سطح والیبال بانوان ایران نسبت به سالهای گذشته از نظر فنی و کیفی تغییرات زیادی داشته است که دلیل اصلی آن برگزاری دیدارهای منسجم لیگ برتر والیبال بانوان است.
آنالیزور تیم والیبال زنان سایپا درخصوص تفاوت والیبال مردان نسبت به زنان گفت: مهمترین تفاوت شرایط فیزیکی بازیکنان است و والیبالیست های زن توپ گیری یا دفاع داخل میدان بیشتری نسبت به مردان دارند.
وی همچنین از تنوع حمله زنان نسبت به مردان به عنوان یکی دیگر از تفاوت ها نام برد و افزود: تنوع حمله در تیم های زنان کمتر است که این موضوع در قدرت حمله تیم های زنان در سرویس و اسپک نیز مشاهده می شود.
صائبی خاطر نشان کرد: وقتی تنوع حمله کمتر باشد باعث سخت شدن بازی برای بانوان می شود و آنان توان و قدرت زیادی در بازی باید داشته باشند.
بنابراین کادر فنی تیم باید از نظر بدنی سازی و استقامت، تمرینات بیشتری بر روی بازیکنان انجام دهند
بولینگ و بیلیارد
نایب رییس بانوان فدراسیون بولینگ و بیلیارد نداشتن سالن بولینگ و بیلیارد ویژه بانوان ، محل اسکان و خوابگاه را از اهم مشکلات بانوان بولینگ و بیلیارد باز اعلام کرد و افزود: سالن بیلیارد مجموعه ورزشی آزادی هم که در حال حاضر مجهز شده در اختیار تیم ملی مردان است ، ضمن اینکه ملی پوشان بانوی کشورمان برای حضور در این مکان نیز با مشکل اسکان و رقت و آمد مواجه هستند.
وی در ادامه با بیان اینکه در بخش بانوان با کمبود های بسیاری روبرو هستیم، اظهارداشت:این در حالی است که بانوان ما در رشته های بولینگ و بیلیارد توانمندی های خود رادر رقابتهای مختلف داخلی و خارجی به نمایش گذاشته اند .
نایب رییس بانوان فدراسیون بولینگ و بیلیارد تاکید کرد: چنانچه بتوانیم از نظر امکانات این بخش را تجهیز کنیم، بانوان ما خواهند توانست مدال های رنگارنگی را در رقابت های بین المللی برای ایران اسلامی به ارمغان بیاورند .
وی با اشاره به مدال آور بودن رشته های بولینگ و بیلیارد گفت: واقعیت این است که تعداد مدال های بولینگ و بیلیارد می تواند جایگاه کشورها را در رقابت های ورزشی تغییر دهد. به این دلیل است که بسیاری از کشورها سرمایه گذاری های کلانی را برای توسعه این رشته دربخش قهرمانی صورت داده اند .
مرزوقی تصریح کرد: امسال رویدادهای مهم بسیاری رادر پیش داریم که در صورت موافقت شورای برون مرزی سازمان تربیت بدنی تلاش خواهیم کرد در این رقابت ها حضوری پر رنگ داشته باشیم .
طرح مشکلات کوهنوردی در قالب نظر سنجی
بانوان: فراز یا فرود؟
پرستو ابریشمی
برای بررسی هر موضوعی، باید کنام و بسترهای آن موضوع را شناخت...
کافی است ذهنیت مردانه‌ی حاکم بر کوهنوردی ایران را تحلیل کنیم تا به نتایج ناخوشایندی برسیم؛ مادامی که بخواهیم با این توجیه که «زنان از توانایی‌های کالبدی پایین‌تری برخوردارند!» هر تحرک کوچک را شق‌القمر اعلام کنیم و بعد با بوق رسانه‌ها، سعی کنیم تا این صعود یا فرود معمولی ـ برای مردان ـ را یک تابوی زنانه بدانیم، هیچ کمکی به رشد کیفی ورزش بانوان نکرده‌ایم.
کوهنوردی، ورزشی است دوگانه ـ فردی و گروهی ـ که بیش و پیش از توانایی کالبدی، به توانایی و دانش فنی نیازمند است.
درست است که در ورزشهایی، مثل وزنه‌برداری، نمی‌توان میان رکوردزنان و مردان، نسبتی یافت، اما کوهنوردی معاصر، «ورزش علمی» است مبتنی بر توانایی ذهنی ورزشکار که خوشبختانه در هر دو جنسیت‌ها به مساوات وجود دارد.
ورزش زنان، در ایران، در تمامی رشته‌ها عموماً از چند موضوع در مضیقه است:
1- کمبود فضا و امکانات رشد و ترقی تئوریک
2- حاکم بودن روحیه‌ی مردانه بر ورزش حرفه‌ای
3- فقدان سازمان‌ها و نهادهای مستقل در حوزه‌ی ورزشی بانوان
ممکن است، چنین عواملی در مناطقی از پایتخت، خیلی بارز نباشد، اما خارج از آنها، به معضلات ورزش بانوان، از جمله کوهنوردی، پی می‌بریم. وقتی گروه‌های مشتاق از شهرستان‌های کوچک را می‌بینیم و از آنها می‌شنویم که برای صعود به کوه‌های اطراف شهرشان، باید ضمن توبیخ و تنبیه ـ لابد ناموس پرستانه ـ تمسخر اهالی را هم تحمل کنند، آنگاه باورمان به این موضوع بیشتر میشود که برای توسعه‌ی فرهنگی و اجتماعی کشور، باید قدم‌های بلندتری، بیرون از پایتخت برداشت. چنین محدودیت‌هایی، وقتی در حوزه‌ی ورزشی علمی ـ مثل کوهنوردی ـ مطرح باشد، دیگر امیدی به پیشرفت دیگر ورزشها، در شهرستانها نمی‌رود.
مشکلات و موانع کوه‌نوردان زن گروه کوهنوردی میعاد شیراز
امنیت زن در کوه‌هایکی از موانعی که جرأت انتخاب ورزش کوهنوردی را از زنان سلب می‌کند، ترس از نبود امنیت در کوهستان‌های موردنظر است که زن را مجبور می‌سازد یا درخواست همرای مردی از خانواده‌‌ی خود را کند یا تنی چند از دوستان خود را به همراهی بخواند. چون، در مواقعی، چنین همراهانی فراهم نمی‌آید، و زن می‌بیند که در فضای ورزش مورد علاقه‌اش، امنیت برقرار نیست، سعی در سرکوب علائق خود، که کوهنوردی باشد ـ می‌کند. بسا کسانی که از عهده‌ی سرکوب این علائق برنمی‌آیند، دچار مشکلات روانی شده و این‌گونه آرزو کنند که «ای کاش من هم یک مرد بودم!».
آسیب‌شناسی اجتماعی و خانوادگی کوه‌نورد
آذر غازی اصفهانی
با بررسی مشکلات ورزش کوه‌نورد زنان، به عوامل بازدارنده‌ی برمی‌خوریم که مانع پویایی و خلاقیت آنان در این رشته‌ی ورزشی است. من در این جا به چند مورد از این عوامل بازدارنده اشاره می‌کنم:
1- این تصور که کوهنوردی ورزشی پرخطر است، خانواده‌ها را نسبت به این ورزش بدبین می‌کند، و این ذهنیت سبب میشود تا حضور زنان و دختران در عرصه‌ی کوهنوردی کم‌رنگ‌تر شود. در حالی که میتوان با طرح و معرفی درست اجرای برنامه‌های کوهنوردی با حداقل آسیب‌ها و خطرها ]این ذهنیت را اصلاح کرد.
2- 2- متاسفانه، فضای فرهنگی حاکم بر جامعه، به زن کوه‌نورد به چشم موجودی لجام گسیخته و عاصی و دور از مناسبات خانوادگی نگاه می‌کند. به دلیل ]تسلط[ فرهنگ مردسالار، نزدیک‌ترین فرد به زن کوه‌نورد هم می‌خواهد او را از این ورزش دور کند.
3- 3- رفتار تبعیض‌آمیز برخی از هیاتهای کوهنوردی، جوانان و زنان مستعد را گمنام نگه میدارد و آنان را از پیشرفت در این ورزش دور نگه میدارد.
4- پرخرج بودن اجرای برنامه‌های جدی کوهنوردی، یکی دیگر از عوامل بازدارنده‌ی رشد کوهنوردی است. هزینه‌ی سنگین تدارک وسایل کوه، همراه با بی‌کاری و مشکلات اقتصادی، حضور زنان علاقه‌مند را در این برنامه‌ها هر روز کم‌رنگ‌تر می‌کند و مانع فنی‌تر شدن آنان میشود.
4- 5- نبود اطلاع‌رسانی و انعکاس نیافتن اخبار کوهنوردی ـ به ویژه کوهنوردی زنان ـ در رسانه‌ها نیز یکی از عوامل بازدارنده‌ی رشد کوهنوردی است.
به امید آن که با برگزاری چنین نشست‌هایی ]همایش زن و کوه[ بتوانیم فرهنگ کوهنوردی را اشاعه دهیم، و با تبادل تجربه، و همراهی با هم مشکلات زنان کوه‌نورد را به حداقل برسانیم.
مشکلات یک خانم کوه‌نورد
زهرا حبیبی
من خانم مسنی را می‌شناسم که عاشق کوه است. این خانم با داشتن 6 فرزند بزرگسال، تقریباً هر هفته به کوه می‌آید و بسیار هم با نشاط و شاداب است. وقتی از او پرسیدیم که «تو چطور می‌توانی رضایت شوهر و بچه‌هایت را به دست آوری و هر هفته به کوه بیایی؟» با خنده پاسخ داد: «من برای این کار از جان مایه می‌گذارم، بعضی شب‌ها تا صبح نمی‌خوابم و یا فقط دو سه ساعت می‌خوابم تا ناهار خانواده را آماده کنم و ساعت پنج صبح از منزل بیرون بیایم. وقتی هم که برمی‌گردم، با این که معمولاً دیروقت است، اما توان و روحیه‌ی رسیدگی به همه‌ی کارهای خانه را دارم. اینها جای خود، ولی به هیچ قیمتی حاضر نیستم کوهنوردی را از دست بدهم.
... وقتی از خانم‌ها برای شرکت در همایشها، برنامه‌های چندروزه‌ی صعود به قله‌ها، و ... دعوت میشود و خانم‌ها استقبال نمی‌کنند، اصلاً به علت کاهلی یا بی‌علاقه‌گی و یا کم بودن مقاومت بدنی نیست، بلکه فقط و فقط این مشکلات دست و پاگیر خانواده است که زنانی را برای شرکت در برنامه‌های چند روزه و صعود به قله‌ها، محدود می‌کند. مثلاً، شوهر من، به عنوان یک کوه نورد، هر وقت که تصمیم بگیرد همراه گروه برای صعود به قله برود، من با کمال میل به او و گروه کمک می‌کنم و هر کاری که لازم باشد، انجام می‌دهم؛ اما اگر خودم و یا خانم‌های دیگر عضو گروه، بخواهند این کار را بکنند، با چندین «اما و اگر!» از طرف همه‌ی اعضای خانواده رو به رو می‌شوند.
بانوان گچساران از کمبود امکانات ورزشی گله‌مندند
برخی از بانوان گچسارانی می‌گویند: کمبود امکانات و فضاهای ورزشی در این شهرستان مانع شکوفایی استعدادهای ورزشی بانوان و در نتیجه، بی‌رغبتی آنان نسبت به ورزش شده است.
این افراد در گفت وگو با خبرنگارایرناافزودند: در این شهرستان به تناسب تعداد ورزشکاران و استعداد آنها، فضای ورزشی برای بانوان وجود ندارد.
یک ورزشکار زن گچسارانی گفت: به ورزش بانوان در این شهرستان کمتر توجه شده که این امر منجر به بی‌رغبتی بانوان ورزشکار شده است.
شیرین چنگیزی افزود: نبود فضاو سالنهای ورزشی اختصاصی از مهمترین مشکلات ورزشی بانوان این شهرستان است.
وی که دررشته‌آمادگی جسمانی فعالیت دارد،اظهارداشت: بسیاری از ورزشکاران در فضایی نامناسب به فعالیت ورزشی مشغول هستند.
یک ورزشکار زن دیگر گچسارانی گفت: دراین شهرستان به‌تناسب‌استعداد بانوان امکانات ورزشی وجود ندارد.
آزیتا حسنی افزود:استعدادهای ورزشی بانوان گچساران مناسب است اما کمبود امکانات و اعتبارات مانع بروز این استعدادها شده است.
وی نبود سالن سرپوشیده مخصوص بانوان و کمبود امکانات ورزشی از قبیل تشک توپ و لوازم دیگر را از مهمترین مشکلات ورزش بانوان این شهرستان ذکر کرد.
یک مربی ورزش بانوان گچساران، گفت: بانوان‌این شهرستان دارای استعدادهای ورزشی مناسبی هستند که بروز و شکوفایی این استعدادها نیاز به امکانات و توسعه فضاهای ورزشی دارد.
صنوبر مختاریان افزود: برگزاری مسابقه‌های ورزشی بانوان در این شهرستان باعث تشویق و ترغیب بانوان میشود که باید به این امر توجه شود.
مسوول ورزش بانوان گچساران نیز گفت: ورزشکاران زن این شهرستان با کمبود شدید فضای ورزشی مواجه هستند.
شهین باشتی‌افزود: نداشتن سالن‌اختصاصی وهمچنین کمبود فضاهای ورزشی بویژه در زمینه ورزش با توپ، از مهمترین مشکلات بانوان ورزشکار این شهرستان است که متاسفانه تاکنون توجهی به آن صورت نگرفته است.
وی اظهار داشت: بانوان این شهرستان در رشته‌های هاکی، شنا، ورزشهای رزمی و آمادگی جسمانی‌استعدادهای بالایی دارند که کمبود امکانات مانع از شکوفایی و بروز این استعدادها شده است.
باشتی گفت: هر چند مسوولان تربیت بدنی استان کهگیلویه و بویراحمد در یک سال گذشته حمایت مناسبی از ورزش بانوان این شهرستان بعمل آورده‌اند ولی به علت محرومیت زیاد این منطقه، این اقدامها کافی نیست.
وی اظهار داشت: هم اکنون همه سالنهای ورزشی این شهرستان در اختیار بخش خصوصی است و بانوان باید برای فعالیت ورزشی، سالن‌ها را اجاره کنند.
مسوول ورزش بانوان گچساران گفت: هم اکنون حدود ۶۰۰ورزشکار زن به صورت سازمان یافته در ۹رشته ورزشی در گچساران فعالیت دارند.
همچنین رییس اداره تربیت بدنی گچساران گفت:باتوسعه فضاهای ورزشی در این شهرستان مشکل فضاهای ورزشی رفع خواهد شد.
اسماعیل پناهپوری بااشاره به طرحهای ورزشی دردست‌اجرا در گچساران افزود:
دو سالن سرپوشیده چندمنظوره در این شهرستان هم‌اینک دردست احداث است که با راه‌اندازی آن، مشکل فضای ورزش بانوان تا حدودی رفع خواهد شد.
فرماندار گچساران نیز با اشاره به کمبود امکانات ورزشی بانوان، گفت:
شایسته نیست که بانوان ورزشکار از کمبود فضاهای ورزشی رنج ببرند.
فتاح محمدی بر لزوم حمایت تمام دستگاهای دولتی از هیاتهای ورزش بانوان این شهرستان تاکید کرد.
بر اساس آمار موجود، حدود چهار هزار ورزشکار زن در رشته‌های مختلف در گچساران مشغول فعالیت هستند.
تا جهانی شدن فاصله داریم
نیازاده نایب رییس فدراسیون ورزش دو و میدانی بانوان گفت: شرایط ورزشکاران ایرانی را نمی‌توان با آسیایی ها مقایسه کرد. پوششی که بانوان ما با آن در مسابقات شرکت می‌کنند، اصطحکاکی با هوا ایجاد می‌کند که بر عملکرد آنها در مسابقات تأثیر می‌گذارد؛ اما شرکت در مسابقات با همین شرایط بسیار مهم است.نیازاده در ادامه افزود: ورزشکاران ما در حال حاضر محل تمرین ندارند چون تنها مکانی که میتوانند پرتاب وزنه یا نیزه در آن انجام دهند زمین شماره 3 ورزشگاه آزادی است که در دست تعمیر است.
متأسفانه در مسابقات باشگاهی به دلیل نداشتن اسپانسر دچار مشکل شده‌ایم و این باعث افت در ورزش بانوان میشود. امیدوارم در رشته دو و میدانی و به خصوص در بخش بانوان تبلیغ بیشتری شود تا نوجوانان و جوانان بیشتری به این ورزش روی بیاورند
نگاهی به برخی از نشستها و همایشها
الف)همایش نایب رییسان هیئتهای ورزشی خوزستان و معاون توسعه ورزشی تربیت بدنی خوزستان
ورزش بانوان در استان محرومیتهای بسیاری بخود دیده است
نخستین همایش نایب رئیسان هیاتهای ورزشی استان خوزستان با هدف بررسی مشکلات ورزش زنان و ارائه تقویم ورزشی سال 88 هیات‌ها در این بخش، امروز در تالار اجتماعات اداره کل تربیت بدنی برگزار شد.
معاون توسعه ورزش اداره کل تربیت بدنی استان خوزستان در این همایش با اشاره به ورزش زنان در استان گفت : ورزش زنان در خوزستان محرومیتهای بسیاری به خود دیده است. انتظاری که از ورزش زنان داریم این است که حضورشان در عرصه ورزش به نسبت حضور مردان نزدیک‌تر شود و این امر زحمت و تلاش دختران و زنان استان ما را می‌طلبد.
وی اظهار کرد : نایب رئیسان هیاتهای ورزشی استان باید توجه داشته باشند که استعدادیابی به شکل مطلوب در سطح استان انجام شود ، چون سرمایه‌گذاری‌ها بر اساس استعدادیابی است. تقسیم اعتبارات به میزان مساوی عادلانه نیست ، ما اعتبارات ورزشی را در مراکز و پایگاه‌های مستعد و فعال اختصاص می‌دهیم.
دانلود مقاله ورزش زنان