لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه26
فهرست مطالب
در کاربرد ما:
۱-۱. ویژگیها و امتیازات فرایند پایهای
۱-۲. مسائل مرتبط
۲. فرمولهسازی مسئله و روشهای حل:
۲-۱ فرمولهسازی به عنوان برنامهریزی خطی صحیح (integer)
۲-۲ یک فرض ساده کننده:
«یک الگو با مدل «متوسط ـ P» جهت کمینه کردن اتلاف ترکیب و برش با کاربردی در صنعت شیشه»
چکیده:
یکی از مسائل عمده در صنعت شیشه کمینه کردن اتلاف برش ایجاد شده هنگام بریدن قطعات بزرگ به تکههای کوچک میباشد. در بحث و کاربردها قطعات در کارگاه تولید میشوند. بسیاری از اندازههای متفاوت قطعات قابل کاربرد هستند و قید و بندهای فنی تعدد الگوهای برش را به تولید تنها یک نوع تکه در قطعه محدود میسازد.
بنابراین در یفاتن زیر مجموعة بهینهای از الگوهای برش متمرکز نمیشویم بلکه در انتخاب زیرمجموعة بهینهای شامل تعداد محدودی از اندازهها برای قطعات بریده شده تلاش میکنیم.
در این مقاله در مورد فرموله کردن برنامة خطی ۰-۱ جهت حل این مسئله براساس الگوی «متوسط P» بحث میکنیم. اطلاعات به دست آمده از آزمون این برنامه در عمل، کاهش قابل ملاحظهای را در اتلاف ناشی از برش در عملیات کارگاه موردنظر نشان میدهد. و به طور واضح در روشهای دقیق مرسوم، از ملاحظات محاسبة زمان به نتایج بهتری میرسد.
لغات کلیدی: کمینه کردن اتلاف برش، مسئله ترکیب، مسئله «متوسط ـ P»، برنامهریزی اعداد صحیح (interger program)
۱. معرفی
یکی از مسائل عمده بسیاری از تولیدکنندگان کمینه کردن اتلاف برش ناشی از بریدن قطعات بزرگ به تکههای کوچک میباشد. این مسئله به طور عمومی به عنوان «برش قطعات» شناخته میشود [۵] و به نحو گستردهای و به روشهای مختلف، مطابق با دیدگاه فنی فرایند تولید، محدودیتها و اهداف آن، مورد مطالعه قرار گرفته است. یک بخش مهم و مشکل مسئله هنگامی است که سازماندهی (نصب) نیز شامل میشود.
هدف این
تحقیق در مورد صنعت شیشه