دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
27ص
این مطالعه خاص در سال 1994 توسط Bourassa و همکاران در کشور کانادا برای بررسی عوامل ایجاد استرس و نقش آن صورت گرفت و نتایج زیر به دست امد.
پرسشنامه ای با 52 موقعیت بالقوه تنش زا تنظیم و در اختیار دندان پزشکان قرار گرفت. 1332 دندانپزشک دانشگاه Quebec نمونه های مورد بررسی بوده اند. موقعیت ها در 5 درجه رتبه بندی شدند و ده موقعیتی که معدل بالای 3 را داشته اند موقعیت های پر استرس شناخته شده اند. سه موقعیت اولیه شامل : نا رضایتی بیمار از درمان ارائه شده به وی ، درمان بیمارانی که همکاری نمی کنند و عقب ماندن از برنامه زمانی می باشند.
نکته مهم دیگر این تحقیق ساعات کار در هفته است : 25 درصد افراد کمتر از 20 ساعت در هفته کار می کردند. 53 درصد بین 31 تا 40 ساعت و 22 درصد بیش از 40 ساعت کار می کنند.
نیمی از شرکت کنندگان کار فردی می کردند. 64 درصد از شرکت کنندگان دستیار تمام وقت دارند و نیمی از شرکت کنندگان سن کمتر از 35 سال داشته اند.
79 درصد متاهل اند، 14 درصد مجرد ، 7 درصد جدا شده اند، و 1 درصد از دندانپزشکان همسر خود را از دست داده اند. این تحقیق همچنان بیان کرده است که شیوع عوامل تنش زا و بروز آن به تیپ شخصیتی هر فرد وابسته است.
توضیح : (Type A : افراد با نیاز مبرم به فعالیت ، حس رقابت ، نیاز به موفقیت همواره و حس کمبود وقت مشخص می شود در حالیکه Type B فاقد این خصوصیات است.)
نهایتاً این تحقیق ایجاد فضایی دینامیک و پویا در محیط کار ، دانش مبارزه با انزوا ، بهره گیری از تکنیک های جدید ، update کردن معلومات ، کم کردن ساعات کار ، یادگیری برقراری ارتباط اجتماعی مطلوب و توانایی در محدود کردن اضطراب بیماران ، از راه حل های مبارزه با این تنش ها بر شمرده است.
نقد:
این تحقیق در دندانپزشکانی صورت گرفت که در یک مرکز مشابه مشغول به کار بوده اند و عامل بسیار مهم گوناگونی محیط کار و نحوه کار فردی یا گروهی به صورت خود به خود حذف شده است. از طرفی به علت بالا بردن تعداد نمونه ها و موقعیت های پیشنهاد شده ، مطالعه انجام شده از پاسخ های آماری قابل اعتماد و مفیدی برخوردار است. در این تحقیق دندانپزشکان از نظر جنسیت تقسیم بندی نشده اند.
- Occupational stress and Dentistry
این مطالعه توسط Freeman و همکاران در سال 1995در کشور انگلستان انجام گردید و نتایج زیر به دست آمد:
از آنجا که شاغلین حرفه های مختلف پزشکی و دندانپزشکی ، استرس های شغلی را انکار می کنند، نیاز به معرفی و شناسایی این عوامل به طور فزاینده ای احساس می شود.
فاکتوری که ذاتاً در مواجهه با این عوامل قرار می گیرد تیپ های شخصیتی است:
Type A : شخصیتی دارای استرس های شغلی بیشتری است.
دو راه حل کلی که این مقاله برای مقابله با استرس مطرح کرده است عبارتند از : 1- حل مشکلات 2- پردازش عاطفی . برای رسیدن به این هدف مشورت و طرح مشکل با همکاران ، متخصصین و مشاورین پیشنهاد شده ، انجام فعالیت های ورزشی آرام بخش نیز از توصیه های موکد این مقاله می باشد.
توصیه شده است که دندانپزشک باید مد نظر داشته باشد که برای هر بیمار نمی تواند همه خدمات لازمه را ارائه دهد و نیز از پذیرش بیمارانی که به صورت دائمی استرس زیادی ایجاد می کنند خودداری کند و در صورت اجبار به انجام امور ساده و کوتاه در حد ضرورت کلینیکی اکتفا نماید.
برقراری ارتباط بیمار و دندانپزشک باید قبل از شروع کار باشد وبه بیماران اجازه بدهیم درباره مشکلات به زبان خود صحبت و اعلام نیاز کنند. تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی بیمار را تهیه کنیم و توقعات و انتظارات بیمار از درمان را جویا باشیم.
استخدام کارکنانی با روحیات بالا و افراد مشتاق و پرشور دارای روحیه یادگیری و توانایی مناسب و افرادی که به اصول و پایه های دندان پزشکی آشنا هستند در بازسازی محیط کاری مطلوب مناسب است. مثل هر حرفه دیگری ، این دندانپزشک است که تصمیم می گیرد شغلش هیجان انگیز و جالب باشد یا خسته کننده و بی روح. اگر حرفه تان برایتان انگیزه ایجاد نمی کند به مطالعات و تعلیمات مداوم پس از فارغ التحصیلی مبادرت ورزید.پیشنهاد شده است پروسه های غیر منتظره ای که در حین درمان به وقوع می پیوندد به وقت بعدی موکول شود تا دندانپزشک با برنامه ریزی و آمادگی مناسب اقدام کند.
