¨اصطلاح "غذاهای عملی" نوعی از کرنش های باکتریایی و محصولاتی با منشأ گیاهی و حیوانی حاوی اجزای فیزیولوژیکی فعال را که برای سلامتی انسان و کاهش ریسک بیماری های مزمن مفید است در بر می گیرد. پروبیوتیک ها، پریبیوتیک ها و آنتی اکسیدانت ها به عنوان نمونه هایی در میان شناخته شده ترین اجزای عملی قرار داشته و می توان این مواد را با روش های بیوتکنولوژی و استخراج از بافت گیاه یا حیوان به دست آورد.
¨ما در دهه اخیر، تغییرات زیادی را در درک نقش غذاها در ارتقای سلامتی انسان مشاهده کرده ایم. نخستین شاهد بازرسی های علمی از نقش اولیه غذا به عنوان منبعی برای انرژی و مواد تشکیل دهنده بدن تا عمل اساسی تر اجزای بیولوژیکی فعال غذایی در سلامتی انسان تکامل یافته است. در دنیای صنعتی، انفجار توجه مشتری به نقش فعال غذاها در سلامتی و افزایش طول عمر و نیز اجتناب از شروع، پیشرفت و توسعه سرطان، بیماری های قلبی- عروقی و استوپروسیس صورت گرفته و درنتیجه، اصطلاح جدیدی به نام غذای عملی ارائه شده است.
¨مطابق با تعریف، غذای عملی بخشی از رژیم روزمره بوده و نشان داده شده که مزایای سلامتی را اارئه کرده و باعث کاهش ریسک بیماری مزمن فراتر از اثرات غذایی گسترده پذیرفته شده می شود. اصطلاح غذاهای عملی در میانه دهه 1980 در ژاپن معرفی شده و این نوع غذاها در بازار ژاپن با عنوان "غذاهایی برای مصرف مختص سلامتی" شناخته می شوند. غذاهای عملی از موارد زیر تشکیل شده اند: (1) غذاهای سنتی حاوی مواد بیواکتیو طبیعی (مانند فیبر رژیمی)، (2) غذاهای غنی شده با مواد بیواکتیو (مانند پروبیوتیک ها و آنتی اکسیدانت ها) و (3) مواد غذایی سنتز شده ورودی در غذاهای سنتی (مثل پریبیوتیک ها). در میان اجزای عملی، پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها، فیبر محلول، امگا 3، اسیدهای پلی غیراشباع، اسید لینولئیک مرکب، آنتی اکسیدانت های گیاهی، ویتامین ها و مواد معدنی، برخی از پروتئین ها، پپتیدها و آمینواسیدها و نیز فسفلیپیدها به تناوب ذکر می شوند.
شامل 38 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت پروبیوتیک ها، پریبیوتیک ها و آنتی اکسیدانت ها به عنوان غذاهای عملی