فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 13 صفحه
مقدمه :
جلوگیری از اکسایش آهن اسفنجی در حین انبار کردن،حمل و نقل ومصرف،نه تنها از نظر اقتصادی بلکه از نظر ایمنی نیز حائز نهایت اهمیت است.زیرا اگر آهن اسفنجی در محیط مرطوب قرار گیرد شاهد تولید گاز هیدروژن و در نتیجه احتراق آن هستیم.هرگاه درمجتمع های فولادسازی،آهن اسفنجی به روشهای احیاء مستقیم تولید شود و محصول حاصله ،در کوره قوس الکتریکی مجتمع به مصرف برسد،به دلیل کوتاه بودن فاصله حمل ونقل آهن اسفنجی ،از نظر اکسایش ،عملاً مشکل عمده ای بروز نمی کند.اما برای حمل ونقل از راه آبی باید اقدامات ویژه ای صورت گیرد تا از اکسایش مجدد و خطر احتراق جلوگیری شود.مضافاً اینکه ایمنی وسایل حمل ونقل و واحدهای تولید کننده و مصرف کننده آهن اسفنجی به خطر نیفتد.آهن اسفنجی ،بر اساس ویژگی آن،پس از تخلیه از کوره های احیای مستقیم،به صورت سرد یا گرم،به روشهای مختلف می تواند از اکسایش حفظ شود.اگر آهن اسفنجی با دمای احیاء از کوره خارج شود،بلافاصله مجدداً اکسیده می شود.برای اجتناب از این عملکرد،در برخی از روشهای احیای مستقیم،آهن اسفنجی را درکوره تا دمای 50 تا 60 درجه سانتیگراد سرد و سپس تخلیه می کنند.برحسب برنامه مصرف آهن اسفنجی ،روشهای متعددی برای کند کردن اکسایش وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره می شود[7].
4-1:حفاظت آهن اسفنجی در سیلو بوسیله گاز خنثی
برای جلوگیری از اکسایش آهن اسفنجی،اتمسفر موجود در تماس با آن، باید از نظر ترکیب گاز و دما کنترل شود. در برخی از روشها، آهن اسفنجی با دمایی بین 50 تا 60 درجه سانتیگراد در سیلو، تحت گازی خنثی نگهداری می شود. معمولاً، در این نوع گازها حدود 1 تا 3 درصد اکسیژن وجود دارد. در اثر اکسایش آهن اسفنجی با اکسیژن، لایه متراکمی از ماگنتیت، طبق واکنش(4-1)، سطح آهن اسفنجی را می پوشاند:
3Fe + 2O2 Fe3O4 (1-4)
این لایه از نفوذ بیشتر اکسیژن به درون آهن اسفنجی و ادامه اکسایش جلوگیری می کند. این روش حفاظت، در صورتی مطلوب است که آهن اسفنجی تولیدی در واحدهای احیای مستقیم برای تولید فولاد در همان واحد مصرف شود.
تحقیق درباره بررسی روشهای پیشگیری از اکسیداسیون مجدد آهن اسفنجی