مقدمه
بیش از صد سال است که مدیریت مالی به عنوان یک رشته علمی دستخوش تحولات عمده ای شده است و هر روز گسترش بیشتری پیدا کرده و حوزه های مختلف آن به صورت تخصصی تر درآمده وبه نقش خود در سازمانها ادامه می دهند در سده های گذشته شرکتهای تولیدی صنعتی مقادیر زیادی کالا به طور انبوه تولید کرده و سودهای کلانی بردند این امر باعث شد مسائل برنامه ریزی و کنترل به ویژه از نظرقدرت نقدینگی به تدریج در مدیریت مالی مورد توجه قرار گیرد و مدیریت سرمایه در گردش به صورت یک بخش تخصصی واحد تجاری در آمده و عده زیادی از مدیران روزانه تمام انرژی و وقت خود را صرف اداره سرمایه در گردش نمایند. از دیدگاه مدیران مالی مدیریت سرمایه در گردش یک مفهوم ساده و روشن است که از توانایی شرکت در درک ( تفاوت بین دارایی ها وبدهیها ی کوتاه مدت اطمینان می دهد (شباهنگ , 1387). نگهداری سطح مطلوب وجه نقد برای پرداخت بدهی باشد دال بر اهمیت سرمایه در گردش می باشد.در عمل مدیریت سرمایه در گردش به یکی از مسائل های سررسید شده و استفاده از فرصتهای ناگهانی مناسب جهت سرمایه گذاری که نشانه ای از انعطاف پذیری واحد تجاری می باشد و دسترسی به مواد اولیه برای تولید به طوریکه شرکت بتواند به موقع جوابگوی تقاضای مشتریان مهم در سازمانها در سازمانها تبدیل شده است، جایی که بسیاری از مدیران اجرایی در گیر شناسایی عوامل اصلی مدیریت سرمایه در گردش و سطح بهینه آن هستند(لمبرسون ،1 1995).
بیان مسئله
مدیریت سرمایه در گردش یکی از حوزه های مهم در مدیریت مالی و مدیریت سازمانها به حساب می آید، زیرا به طور مستقیم نقدینگی و سودآوری شرکتها را تحت تاثیر قرار می دهد .احتمال ورشکستگی برای شرکتهایی که در معرض مدیریت نادرست سرمایه در گردش حتی با وجود سود آوری مثبت وجود دارد .مدیریت سرمایه در گردش با داراییها وبدهی های جاری سروکار دار د .داراییهای جاری یک شرکت قسمت قابل توجهی از کل دارائی های آن را تشکیل می دهد .سطوح بیش از حد دارائی های جاری می تواند منجر به تحقق بازده سرمایه گذاری کمتر از حد متعارف شود .با وجود این ،شرکتهایی که دارائیهای جاری کمی دارند در روند عادی عملیات کمبودها و مشکلا تی خواهند داشت(رحمان ونصر ، 2007). مدیریت سرمایه در گردش کارا شامل برنامه ریزی وکنترل دارائی ها و بدهی های جاری به گونه ای است که ریسک ناتوانی در براورده کردن تعهدات کوتاه مدت از یک طرف و اجتناب از سرمایه گذاری بیش از حد در این دارائی ها را از طرف دیگر برطرف نماید(رحمان و نصر،2007). بسیاری ازتحقیقات این موضوع را تاکید می کنند که مدیران زمان قابل توجهی را صرف مسائل روزمره می نمایند و یکی از مهمترین آنها مربوط به تصمیمات سرمایه در گردش است. یکی از دلایل این موضوع این است که دارائی های جاری سرمایه گذاری های کوتاه مدتی هستند که به طور مداوم به سایر انواع دارائی ها تبدیل می شوند به طور کلی تصمیمات در مورد سطوح مختلف سرمایه درگردش،فراوان،مکرر و زمان بر است(رحمان و نصر،2007).
فایل ورد تعداد صفحات 8
مقاله ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری درشرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران