دانلودمقاله بررسی رابطه تبلیغات با میزان جذب گردشگر در شهر اصفهان

اختصاصی از فی بوو دانلودمقاله بررسی رابطه تبلیغات با میزان جذب گردشگر در شهر اصفهان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
در عصر سنت، جهانگردی به هدف کشف جهان و زیارت مکان های مقدس و یا تجارت و غیره انجام می شده است. معمولاً در سراسر جهان جهانگردان به هر هدفی که اقدام به جهانگردی می کرده اند خدا محور بوده اند؛ لذا سختی و مشقات راه و مقصد را نیز تحمل می کرده اند. با شروع عصر مدرن جهانگردان شناخت جهان را با اهراف استعماری و اقتصادی و علمی و حتی بشر دوستانه آغاز کردند. آنها نیز در این راه آماده تحمل هر گونه مشقتی بودند؛ اما عملاً از اواسط قرن نوزدهم میلادی و با گسترش خطوط راه آهن گردشگری به هدف استراحت، آسایش، تمدد اعصاب و لذت بردن از طبیعت و مکان های بکر گسترش یافت. بنابراین هدف گردشگر از گردشگری کاملاً متفاوت از هدف جهانگرد از جهانگردی است. گردشگر جهت آسایش خویش پول خرج می کند، لذا طالب رفاه است و خرج کردن او موتور چرخش اقتصادی می گردد.
یکی از دستاوردهای فناوری مدرن، تولید وقت اضافی یا اوقات فراغت است. هرچه فناوری و مدیریت پیشرفته تر باشد وقت اضافی بیشتری تولید می شود. بزرگترین تولید و مصرف قرن بیست و یکم حول محور تولید و مصرف اوقات فراغت است. گردشگری بخش مهممی از اوقات فراغت را پر می کند. امروزه ساختار مدیریتی و تعطیلات تمامی کشورهای پیشرفته به نحوی است که پر کردن اوقات فراغت منجر به یک عمل اقتصادی می گردد؛ لذا گردشگری با همه مضامین علمی و فلسفی ای که در آن نهفته است، یک عمل اقتصادی است و پیش بینی می شود که یکی از بزرگ ترین محرکه های اقتصادی قرن حاضر باشد(یزدی و سقایی،1388،1).
تبلیغات در دنیای امروز جایگاهی بسیار وسیع دارد و هیچ جای از زندگی بشر را نمی توان مشاهده نمود که در آن پدیده تبلیغات نفوذ نکرده و یا وجود نداشته باشد. علاوه بر آن همزمان با نفوذ روزافزون این پدیده روانی و اجتماعی در زندگی بشر شاهد رشد حیرت انگیز فن آوری ارتباطات جهانی می باشیم که این امر به نوبه خود توسعه هر چه بیشتر و نفوذ فزاینده تبلیغات را در جوامع مدرن امروز موجب شده است و شدت این نفوذ تا حدی است که به تعبیر اولین تافلر (1992) در کتاب جابجایی قدرت، سبب جابجایی و تغیییر بسیاری از قدرت های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ارزش های فرهنگی شده است (خوروش، 1385،1). در این فصل پس از بیان ماهیت مساله پژوهشی و بیان ضرورت انجام تحقیق در مورد اهداف تحقیق مطرح شده و در ادامه تعاریف متغیرها و روش تحقیق بیان گردیده است.
1-1-بیان مسئله
گردشگری فرهنگی عبارت است از مسافرت افراد از محل سکونت خود به مکان هایی که این جا به جایی به قصد کسب اطلاعات و برای ارضای نیازهای فرهنگی گردشگران انجام می شود، جاذبه های فرهنگی دارد (کاظمی،1385،154).
امروزه ، آثار باستانی و تاریخی و جاذبه های فرهنگی عوامل مهمی در جذب گردشگری است؛ چرا که آثار باستانی و کهن هرجامعه ای معرّف فرهنگ خاص همان کشور و دارای ویژگی ها و ارزش ه ای در خور توجه همان مملکت و مرزو بوم است . این آثار دارای ارزش های معنوی بسیار زیاد بر ای آن قوم وجاذبه ای برای دیگران است و در نتیجه باعث جلب و جذب دیگران برای بازدید و شناخت آن جاذبه ها و آثار می شود. بحث در ابعاد گوناگون ایرانگردی و جهانگردی حکایت از دشواری ها و تنگناهای صنعت گردشگری در ایران دارد و مهم ترین آن ، ضعف صنعت تبلیغات در جذب جهانگرد و گردشگر به ایران است. با وجود توانمندی های ایران در زمینة گردشگری، متأسفانه تاکنون نتوانسته است به جایگاه شایسته ای در این صنعت دست یابد. کشور ایران جزء ده کشوراول جهان از لحاظ جاذبه های گردشگری و جزء پنج کشور اول جهان از نظر تنوع گردشگری است( سازمان جهانی توریسم، 2000) ازاین رو، ضروری است از قابلیت های خود در توسعة گردشگری استفاده کند. از عواملی که می تواند صنعت گردشگری کشور را توسعه و بهبود دهد،به کارگیری ابزارها و پارامترهای مؤثر بازاریابی و تبلیغات است.(صردی ماهکان،1380). در این میان بازاریابی گردشگری اهمیت ویژه ای دارد؛ زیرا اگر بازاریابی را فرایندی مدیریتی بدانیم تمام فعالیت های برنامه ریزی ، تهیة محصولات گردشگری و جذب گردشگر نیازمند عملیات و فعالیت های بازاریابی خواهد بود. ضعف بازاریابی گردشگری در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصلی ترین عوامل عقب ماندگی ایران ازروند روبه رشد این صنعت در جهان است(راه چمنی).براساس این توضیحات ، می توان مدعای تبیینی تحقیق را به این صورت مطرح کرد که صنعت تبلیغات ا یران نتوانسته است آن طور که باید و شاید در جذب گردشگر فرهنگی نقش زیادی ا یفا کند . همچنان که تحولات اخیر ایر ان و ارتباط آن ر ا با چشم انداز فرهنگی تحلیل می کنیم، باید پیچیدگی این وضعیت را نیز تصریح کنیم . ایران با داشتن بناهای تاریخی وباستان شناسی از غنای چشم انداز فرهنگی والایی برخوردار است؛ اما نتو انسته است جهانگرد زیادی را به کشور جذب کند . امروزه، این جنبه از گردشگری به سرعت در حال رشد است .هیئت های گردشگری و مقامات محلی در دورترین نقاط جهان ظرفیت بسیار زیاد جاذبة فرهنگی را برای جذب بازدیدکنندگان دریافته اند؛ اما در ایران این گونه نیست . آمار ها نشا ن می دهد مجموع هزینه های تبلیغاتی صنعت گردشگری جهان در سال 2000 م حدود یک میلیارد و یکصد میلیون دلار بوده است؛ درحالی که سهم ایران از این هزینه کمتر از 500 هزار دلار بوده است. در این اواخر نیز رقم قابل ملاحظه ای به هزینه های تبلیغاتی در صنعت گردشگری اختصاص داده نمی شود و حتی در برخی از سال ها به کمتر از این مبلغ نیز می رسد . با توجه به برآورد های تعیین شدة سازمان های ملی گ ردشگری باید 3 تا 5 درصد از بودجة خود ر ا به تبلیغات گردشگری اختصاص دهند.در حال حاضر ، گردشگری پدید ه ای است که با زندگی روزمرة مردم سروکار دارد و به همین دلیل روز به روز توسعة بیشتری می یابد. بنابراین ، بر ای استفاده از این شر ایط و جلب گردشگران بایست از وسایل مختلف و از جمله تبلیغات سود جست در پی پاسخ به این سؤال بو د که چرا جاذبه هایی که بر تجر به های فرهنگی و بازمانده های تاریخی مبتنی هستند در ایران متقاضی زیادی ندارند تأمل در باب این پدیده ، با توجه به گسترش فراگیر آن ، می تواند در تحقیقات جامعه شناختی گردشگری مورد توجه قرار گیرد؛ زیراوجود ظرفیت ها و توانم ندی های مثبت و مناسب برای گسترش این صنعت و جذب گردشگر پیامد های مفید اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دارد (دیبایی،1371).
درک فرایند انتخاب مقصد گردشگری برای دولت ها، سازمان های گردشگری و مدیران تور ها در عرصه رقابت جهانی اهمیت فراوانی دارد.امروزه مقاصد گردشگری برای بهبود تصویر مقصد خود از استراتژی های ارتباطات بازاریابی و برنامه های تبلیغاتی استفاده می کنند (بررلی و مارتین ، 2005).در هزاره سوم ، شبکه های جهانی و رسانه های جمعی باعث ایجاد دهکده جهانی شده اند و بلافاصله این رسانه ها رویدادهای اتفاق افتاده در گوشه ای از جهان را در سرتاسر این کره خاکی به نمایش می گذارند.رسانه ها می توانند نقش بسیار مهمی در به تصویر سازی و یا برند سازی مثبت یا منفی یک مقصد گردشگری ایفا کنند زیرا رسانه ها محبوبیت زیادی دارند و نقش عمده ای در شکل گیری افکار عمومی ایفا می کنند (ویمان ، 2000).
رسانه های چاپی همچون روزنامه ها، مجله ها و بیلبوردها جز شکل های اولیه و سنتی رسانه های تبلیغاتی هستند که تاریخچه بسیار زیادی دارند. به طور عمومی، تبلیعات در روزنامه ومجله از نوع کششی می باشند، چرا که پیام با تمایل آزادانه مخاطبان به آنها انتقال داده می شود. این امر منجر به ایجاد درگیری ذهنی بالا در مخاطبان می شود. از طرف دیگر، تلویزیون و رادیو از نوع رسانه های رانشی می باشند. مخاطبان جلوی تلویزیون می نشینند و آنچه که در صفحه به نمایش در می آید را می بینند. در این روش اطلاعات به صورت کنترل شده توسط بنگاههای تبلیغاتی انتفال داده می شود، اما سطح درگیری در مقایسه با تبلیغات در روزنامه ومجله نسبتا پایین تر می باشد. محدودیت اصلی تبلیغات چاپی اندازه تبلیغ می باشد، چرا که اندازه کلی رسانه چاپی محدود می باشد. مطالعات زیادی در مورد طراحی، نقش تصویر، شرح و همچنین تاثیر شکل و اندازه تبلیغ برای روزنامه و مجله صورت گرفته است. در مقایسه با تبلیغات چاپی، زمان مهترین محدودیت تبلیغات تلویزیونی می باشد ( ونگ ،2007).
1-2-اهمیت و ضرورت تحقیق
بسیاری از نویسندگان(ارباسلی ، سینکلر و استبلر ، کوپر و لاکوود و...)، گردشگری را یک فرصت منحصر به فرد اقتصادی می دانند. در سال های اخیر، گردشگری منبع درآمد سرشار در تجارت جهانی و عنصر مهمی در بهبود و تنظیم موازنه بازرگانی و تراز پرداخت های بسیاری از کشورها شده است. گردشگری در عصر حاضر، به عنوان صنعت بدون دود، توانمندیها و طرفداران بسیاری دارد. رشد قابل توجه و چشم گیر گردشگری در پنجاه سال گذشته نشان دهنده اهمیت فراوان اقتصادی و اجتماعی این پدیده است. البته اهمیت و نقش اقتصادی گردشگری نباید باعث غفلت از سایر ابعاد آن، به ویژه بعد فرهنگی، شود. گرایش مردم جهان به یافتن آسان ترین و موثرترین راه برای گفتگوی فرهنگ ها سبب شده است تا نقش گردشگری در این تعاملات هر روز حیاتی تر شود. از لحاظ سیاسی نیز نقش گردشگری از آن نظر اهمیت می یابد که انسان ها از تجارب تلخ و شیرین حکومت داری در طول تاریخ و در تمدن های مختلف بهره مند می شوند و ضمن برقراری پیوند های عاطفی و انسانی با یکدیگر، با زاویه دید وسیع تری به دیگر فرهنگ ها می نگرند و روابط سیاسی تمدن ها را بر پایه اقتصاد و تفاهم ملل متعادل تر می کنند. بدیهی است که قرابت و روابط فرهنگی ملل، از آنجا که پایه و اساس صلح و دوستی و به تبع آن روابط اقتصادی میان آنهاست، در توسعه همه جانبه آنها نیز سهم بسزایی دارد (کاظمی، 1387،4-8).
از جنبه دینی باید گفت که در اسلام، مانند ادیان دیگر، بر اهمیت سیر و سیاحت تاکید ویژه ای شده است. شاید قرآن مجید نخستین کتابی باشد که اهمیت سیر و سیاحت و گردشگری را به وضوح و تفضیل به مردم نشان داده و از آنها خواسته است تا در زمین بگردند و در آثار بر جای مانده از گذشتگان پند بگیرند. در مجموع، سیزده آیه شریفه قرآن درباره سیر و سیاحت و زمین گردی و جهانگردی است. در پی همین تاکید ها و سفارش های قرآن مجید، از پیغمبر (ص) و ائمه معصومین (ع) نیز احادیث بسیاری راجع به سیر و سفر روایت شده است؛ حتی در کتبه ادعیه و احادیث و کتاب های اخلاقی، ابوابی به این موضوع اختصاص یافته که در آنها روایاتی در آداب سیرو سفر، از لحظه بیرون آمدن از خانه تا بازگشت به وطن آمده است(اقتباس از دوانی، 1376: 73-117).
تبلیغات به عنوان مهمترین ابزار موفقیت در زندگی افراد ، ایجاب می کند که این ابزار به عنوان شاخه های علمی، اجتماعی ، فرهنگی و ارتباطی به دقت مورد مطالعه قرار ‌گیرد و با نگاهی علمی ، هنری و کارشناسانه‌ترو تخصصی مورد استفاده قرار گیرد تا موفقیت و اهداف را به دنبال داشته باشد. امروزه در صنعت گردشگری باید از تبلیغات به عنوان مهمترین ابزار بصورت حرفه‌ای استفاده کرد، زیرا موفقیت تبلیغ برای ارزش‌های فرهنگی و گردشگری کشور مبتنی بر درک صحیح و حرفه‌ای از تبلیغات و ارزش‌های آن است. زیرا تبلیغات حرفه‌ای می تواند به عنوان ابزار برنده ای برای پیشرفت اهداف فرهنگی در داخل و خارج مد نظر قرار گیرد و در غیر این صورت ، هدر دادن وقت سرمایه و انرژی است. برای فعالیت‌های تبلیغاتی در صنعت گردشگری در دنیای امروز باید این اعتقاد و ایمان به تبلیغات نگریسته شود که تبلیغات هزینه بر نبوده، بلکه نوعی سرمایه‌گذاری بنیادی و اصولی برای پیشبرد اهداف سازمانی و ملی است و در صورت اجرای صحیح و اصولی‌ می‌تواند دستاوردهای ارزشمندی را به همراه داشته باشد. در این رابطه ، هدف و وظیفه تبلیغات افزایش بزرگ " بازاریابی و بازار افزایی" است و هر گونه بی توجهی و عدم بهره برداری صحیح از این ابزار، نه تنها عدم موفقیت را در پی داشته، بلکه موجبات عقب ماندن از رقابت ها و سبقت‌های بازار یابی جهانگردی ودر نهایت شکست و ورشکستگی در دنیای بازاریابی صحیح و اصولی در عرصه بین المللی را در پی خواهد داشت. توجه به انگیزه‌های گوناگون جهانگردان ، نشان دهنده آن است که سیاستگذاری تبلیغات جهانگردی را می‌توان در بخش (فرهنگی ، تجاری، خدماتی، اقتصادی، ورزش، زیست محیطی، طبیعت گردشگری ، تحقیقات و ... برنامه ریزی کرد(سقایی، 1386).

1-3-اهداف تحقیق
1. ارائه ی راهکار های لازم جهت معرفی مقاصد گردشگری.
2. شناسایی رابطه ی بین تبلیغات و گردشگری.
3. استفاده از روش های مناسب تبلیغات برای گردشگری.
4. شناسایی تفاوت بین نگرش های گردشگران زن و مرد درباره ی تبلیغات.
5. شناسایی بهترین ابزار تبلیغاتی جهت گردشگری در ایران.
1-4-تعاریف نظری واژه ها
. گردشگری:مسافرتی است کوتاه مدت که از نقطه ای شروع و در نهایت به همان جا ختم می شود و در طول مسافرت بر اساس یک برنامه و سفر خاص ، مکان های متعددی دیده می شود و مبالغ زیادی ارزعاید کشور میزبان می شود(کلتمن)
تبلیغات: به مجموعه امور روابط عمومی اطلاق می شود که سازمان و یا اداره ای در جهت و هدف خاصی از آن استفاده می کند.(لومسدون،1380)
جذب گردشگر فرهنگی:یعنی ایجاد انگیزه وعلاقه در گردشگران برای انتخاب مقصدی معین برای گردشگری که با این معرف ها عملیاتی می شود
1-5-روش تحقیق
هدف پژوهش بررسی متغیر تبلیغات و متغیر گردشگری می باشد. بنابراین پژوهش حاضر از نوع توصیفی می باشد.
مراحل اجرایی تحقیق
• استفاده از اینترنت ،کتب ،مجلات داخلی و خارجی و پایان نامه ها برای گرد آوری ادبیات و پیشینه ی پژوهش.
• نظر خواهی از خبرگان در مورد ادبیات،مدل و مولفه ها.
• جمع آوری اطلاعات در مورد تبلیغات و گردشگری
• نتیجه گیری و ارائه ی پیشنهاد.

فصل دوم: گردشگری

مقدمه
امروزه گردشگری به عنوان یکی از مهمترین صنایع توسعه پایدار، فرصت بزرگ فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای کلان شهرها و مادر شهرهای ایران از جمله کلان شهر اصفهان بوجود می آورد. این صنعت در ساختارهایِ فضایی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عصر پسامدرن در جامعه حال حاضر شهری ایران بسیار با اهمیت است؛ بر اساس چنین ویژگی، امروزه گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی مدرن یکی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت کلان شهرهای جامعه در حوزه گردشگری شهری است. توسعه گردشگری شهری با ارتقای ابعاد کمی و کیفی با حداکثر بازده یکی از مهترین فعالیت های عمده مدیریت اجرایی شهرها در عصر حاضر می باشد. وجود جاذبه های متنوع در شهرها چون اماکن تاریخی ، فضاهای سبز، مراکز فرهنگی امکانات ورزشی، تسهیلات مهمان نوازی ، مراکز خرید و بازراها و.. جزء پارامترهای مهم شکل گیری گردشگری شهری می باشد. تأکید بر توسعه فعالیتهای عمران گردشگری شهری، نوسازی بافت های تاریخی شهر، بازسازی فضاهای تفریحی در این حوزه با ارائه تسهیلات مناسب کمک شایانی به توسعه پایدار شهری می کند. رقابت در جهت توسعه پایدار گردشگری شهری با توجه به ارائه نیازهای جهانگردان، در کنار تقویت مشارکت بخش های خصوصی و شهروندان در رفع این نیازها ، همچنین ایجاد بسترهای آمایشی مختلف در این حوزه باید مورد اهمیت و برنامه ریزی مدیریت اجرایی گردشگری شهری قرار گیرد. وجود تبلیغات داخلی و خارجی در حوزه شناخت توریسم شهری کلان شهرها،بسط مراکز فرهنگی، فرهنگ سراها، پویاییگردشگری شهری، تربیت نیروی متخصص در جامعه ما می تواند در توسعه پایدار توریسم شهری بسیار موثر باشد. تغییر نگرش مسئولان و شهروندان نسبت به جذب گردشگران شهری، ارائه رفتارهای مناسب با این میهمانان، کنترل معضلات و مشکلات گردشگران، توجه به پروسه فرایند ارائه اطلاعات مورد نیاز به گردشگر و.. می تواند جزءمهمترین عوامل توسعه پایدار راهکارهای گردشگری شهری در ایران از جمله کلانشهرهای گردش پذیر شهری ایران باشد. بر این اساس راهکارها و برنامه هایی را برای توسعه پایدار این صنعت باید ارائه داد(شیخ، 1390).
در این فصل به تشریح مبانی نظری مرتبط با موضوع تحقیق پرداخته شده است. بر این اساس این فصل از چهار بخش تشکیل شده است. در بخش اول به تشریح ماهیت و تعریف گردشگری، بخش دوم دربردارنده انواع گردشگری در ایران بوده، بخش سوم رفتارشناسی گردشگری و در بخش چهارم به آسیب شناسی گردشگری پرداخته شده است.
2-1-بخش اول: گردشگری
2-1-1-تاریخچه صنعت گردشگری در ایران
2-1-1-1-صنعت گردشگری ایران قبل از انقلاب اسلامی
گردشگری در ایران نزدیک به هفتاد سال پیش با تشکیل اداره ای به نام اداره امور جهانگردی در سال 1314 در وزارت کشور به صورت رسمی مورد توجه قرار گرفت، این اداره تشکیل گرید تا فعالیت هایی در زمینه ایجاد تسهیلات مربوطه به این صنعت را انجام دهد.
اداره امور جهانگردی در سال 1320 جای خود را به شورایعالی گردشگری داد، در سال 1333 اهمیت جلب گردشگر با توجه به جنبه های اقتصادی ان و به منظور تحکیم مبانی حسن تفاهم میان کشورهای مختلف مورد توجه قرار گرفت و اداره امور جهانگردی مجدداً در وزارت کشور تشکیل گردید. پیشنهاد تهیه قوانین مربوط به ورود و خروج اتباع بیگانه از جمله اقدامات انجام شده در آن زمان است. نیاز به اقدامات اساسی و وجود سازمانی مناسب برای ایجاد هماهنگی و نظارت بر کلیه فعالیت های گردشگری کشور موجب شده تا در سال 1342 تصویب تأسیس سازمان جلب سیاحان به امضاء هیات وزیران برسد و سازمان فوق از همان تاریخ رسمآ شروع به فعالیت نمود. در سال 1353 سازمان جلب سیاحان با وزارت اطلاعات وقت ادغام شد و وزارتی تحت عنوان «وزارت اطلاعات و جهانگردی» شروع به کار نمود. امور ایرانگردی و گردشگری توسط چهار شرکت به اسامی: شرکت سهامی تأسیسات گردشگری ایران، شرکت سهامی گشت هاس ایران، شرکت سهامی مرکز خانه های ایران و شرکت سهامی سازمان مراکز گردشگری برای ورزش های زمستانی، تحت نظارت وزارت اطلاعات و گردشگری اداره می شد، که این چهار شرکت با وظایفی مشایه و با ارکانی متفاوت و حوزه فعالیتی متداخل اداره می گردید.
در اواسط دهه 1340 و در اوایل دهه 1350 نظر به درآمد هنگفت ناشی از فروش نفت و رویای ورود لیران به جرگه کشورهای صنعتی جهان، در تهیه برنامه عمرانی پمج ساله چهارم کشور (1351-1346)، گردشگری به عنوان یک بخش مستقل در نظر گرفته شد. در سال 1350 یک سال قبل از پایان برنامه عمرانی جهارم قرار داد طرح توسعه گردشگری در ایران بین سازمان برنامه و بودجه و شرکت خارجی گردشگری کنسولت (مشاوران توسعه جهانگردی) منعقد گردید. طبق این قرار داد این شرکت ابتدا به مطالعه همزمان بازارهای موجود تقاضا برای گردشگران در کشور و بررسی سیاست ها، منابع، اولویت ها و تسهیلات گردشگری ایران پرداخت، پس از آن منابع موجود کشور برای جذب گردشگران و ایرانگردان با تقاضای بالقوه برای گردشگری در کشور مقایسه می گردید. از نتایج این مقایسه یک مجموعه گزینه های توسعه گردشگری و ایرانگردی بدست می آمد، که پس از ارائه به دولت و کسب نظر آن، طرح جامع برای اجرای آن تهیه می شد که انجام این مراحل حدود دو سال و نیم (از مهرماه 1350 تا بهمن ماه 1352) به طول انجامید. این مهم ترین واقعه در صنعت گردشگری ایران در قبل از انقلاب اسلامی محسوب می شود که متأسفانه طرح فوق که شامل چندین جلد و بالغ بر 2000 صفحه با ضمیمه و نقشه است هیچگاه امکان اجرا نیافت(زمانی فراهانی، 1379، 58-51).
در طی همان سال ها، چند طرح مطالعاتی نیز انجام گرفت ولی به مرحله اجرا و عمل درنیامد که موارد ذیل از آن جمله است:
 طرح جامع جهانگردی کرانه های دریای خزر
 طرح ایجاد مراکز جهان گردی در کلاردشت
 طرح ایجاد مراکز جهان گردی در کرند
 طرح جامع آب های معدنی سرعین و لاریجان
 طرح اجامع جزایر کیش و مینو
 طرح جامع جهانگردی سد لتیان
همچنین مطالعات دیگری از طرف مطالعات سازمان جلب سیاحان به عمل آمد نظیر تشخیص و تعیین نیازمندی های شهرهای مختلف نسبت به ایجاد تأسیسات مختلف از قبیل هتل، متل، زائر سرا، پلاژهای نمونه اقامتگاه جوانان، مهمانسرا، ارئگاه گردشگری و چایخانه در مسیر راه ها، که اکثر ان ها در حد مطالعات مقدماتی باقس ماند.
2-1-1-2-صنعت گردشگری ایران بعد از انقلاب اسلامی
در سال 1358 به منظور جلوگیری از تداخل وظیف و هماهنگ نمودن فعالیت های مربوطه به امر گردشگری در جهت اعمال سیاست صرفه جویی، طبق مصوبه مورخ 11/8/1358 شورای انقلاب چهار شرکت (شرکت سهامی گشت های ایرانی، شرکت سهامی مرکز خانه های ایرانی، شرکت سهامی مراکز گردشگری برای ورزش های زمستانی و شرکت سهامی تأسیسات گردشگری) دریکدیگر ادغام شد و تحت عنوان سازمان مراکز ایرانگردی و گردشگری با ساختار و خط مشی جدید و هدف هایی متمایز از گذشته به منظور اداره و بهره برداری از تعداد 144 واحد پذیرایی موجود و ارایه خدمات گردشگری با سرمایه اولیه به مبلغ 1025693000 ریال شروع به فعالیت نمود و در اردیبهشت سال 1358 اساسنامه جدید سازمان تهیه و تنظیم گردید و بعد ها تغییرات دیگری نیز در جهت تطبیق اساسی جدید در آن منظور گردید، در همان سال طبق مصوبه 29/11/1358 شورای انقلاب اجازه خرید و اداره هتل های بنیاد علوی به سازمان مراکز ایران گردی و گردشگری داده شد. این هتل ها عبارت بودند از 12 هتل بزرگ و مجلل در سطح کشور که این ادغام، حجم مسولیت ها و وظایف این سازمان را بالا برد و به میزان چند برابر بر سرمایه، دیون و تعداد کارکنان و تعهدات آن افزود، در نهایت در سال 1361 اداره هتل ها یاد شده به بنیاد مستضعفان برگشت داده شد، که از آن تاریخ به بعد هتل های فوق در اختیار سازمان سیاحتی و مراکز تفریحی بنیاد قرار گرفته و در طی سال های گذشته بر تعداد ان ها افزوده شده است.
البته پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، ورود گردشگران به کشور افت شدیدی پیدا کرد . علل عمده این کاهش شدید را باید در دگرگونی ارزش های حاکم بر جامعه، وقوع جنگ تحمیلی و تبلیغات منفی رسانه های خارجی بر علیه ایران جستجو کرد. پس از اتمام جنگ همراه با کاهش جهانی قیمی نفت که سهم اعظم درآمد کشور را شامل می شد، بسیاری از کارشناسان و مسئولین متوجه اهمیت ارزآوری صنعت گردشگری با توجه به قابلیت های موجود در ایران شدند، بطوریکه مجلس شورای اسلامی در تاریخ 14/7/1370 قانون توسعه صنعت ایرانگردی و گردشگری را به تصویب رساند(زمانی فراهانی، 1379، 72-62)
2-1-2-مفهوم گردشگری
لغت گردشگری (tourism)از کلمه tour به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین turns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از یونانی به اسپانیایی و فرانسه و در نهایت به انگلیسی راه یافته‌است(میربیک، 1389). گردشگری به مفهوم امروزی آن سابقه ای به قدمت انقلاب صنعتی داردکه روند روبه تزاید آن ازآغاز تااکنون در قرن بیست و یکم همراه با انقلاب اطلاعات مباحث بسیاری را پیرامون خود شکل داده است.گردشگری در سال های پس از جنگ جهانی دوم رشد زیاد وپایداری را در حدود5 درصد نشان می دهد.که خود وابسته به رشد اقتصادی دراز مدت، رشدزمان اوقات فراغت وسطح درآمد همراه با توسعه تکنولوژی بخصوص در زمینه حمل ونقل در طی این سال ها می باشد(سقایی، 1390).
گردشگری، سیاحت یا توریسم به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. به کسی که گردشگری می‌کند گردشگر، سیاح یا توریست گفته می‌شود.واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط اقدام به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن شد. اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص. به طور مثال برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان‌یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است(صمدی، 1390).

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   117 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید