فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 17 صفحه
تعریف و مقدمه :
مو به محدودة وسیعی از درجات حاصلخیزی خاک سازگار میباشد بطوریکه اگر عمق خاک، نوع بافت و آبیاری مناسب باشد، می تواند در خاکهای با حاصلخیزی ضعیف و فقیر، که سایر درختان میوه توانایی تولید میوه در آن را ندارند، محصول خوبی تولید نماید. در بین کلیه عناصر غذایی، مو در بعضی شرایط علائم کمبود ازت، پتاسیم، روی و بور را نشان می دهد اما علائم کمبود بقیه عناصر غذایی به ندرت ایجاد می گردد. مو نیز مانند سایر درختان در صورت رعایت اصول و فنون تغذیه متعادل، تولید محصول با کیفیت بالاتر خواهد نمود. روش مرسوم تعیین نیاز غذایی درختان میوه براساس استفاده از نتایج بدست آمده از تجریه خاک، برگ، میوه و حتی گل می باشد و نمی توان صرفا” از نتایج تجزیه خاک در توصیه های کودی استفاده کرد زیرا ربشه مو در عمق زیادی در خاک قرار دارد و تجزیه نمونه های گرفته شده از عمق cm 90 ( حداکثر ) خاک، نمی تواند مؤید وضعیت خاک اطراف تمامی ریشه ها باشد و به این دلیل برای تعیین نیاز غذایی مو قابل اطمینان نیست، با این حال آگاه شدن از وضعیت عمومی خاک مانند نوع بافت، میران املاح، pH و عناصر موجود در آن می‌تواند مفید باشد. بر این اساس برای تعیین نیاز واقعی آن بایستی از تجزیه عناصر موجود در دمبرگ و میوه همراه با اطلاعات خاک استفاده نمود ( لازم به یادآوری است که به منظور تعیین مسمومیت ناشی از بور، به جای دمبرگ بایستی پهنک برگ را تجزیه نمود زیرا مقدار زیادتری از این عنصر در پهنک برگ جمع می شود ).
در تشخیص کمبود عناصر غذایی در درختان معمولا” باغداران و کارشناسان از علائم ظاهری موجود روی درخت استفاده می نمایند. با توجه به اینکه علائم مشابه با کمبود عناصر غذایی، توسط بعضی از عوامل غیر تغذیه ای مانند ویروسها، تنش آبی و غیره ایجاد می گردد، نمی توان با اتکاء به وجود یک علامت، رای به کمبود یک عنصر داد بلکه در صورت استفاده از علائم ظاهری برای تشخیص کمبود، بایستی تمامی علائم کمبود یک عنصر بر روی یک درخت مشاهده شود به عبارتی مثلا” نمی توان با مشاهده شات بری (یک نوع عارضه) در یک مو رای به کمبود عناصر بر و روی داد زیرا این عارضه توسط عوامل دیگری نیز ایجاد می شود.
تحقیق درباره آشنایی با مشکلات و ناهنجاری های تغذیه ای در انگور