مشخصات این فایل
عنوان: کودکان و دانش آموزان ناشنوا
فرمت فایل: word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 15
این مقاله درمورد کودکان و دانش آموزان ناشنوا می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله کودکان و دانش آموزان ناشنوا می خوانید .
روشهای آموزش و پرورش دانش آموزان ناشنوا
از زمان قدیم روشهای مختلفی در تعلیم و تربیت دانش آموزان ناشنوا متداول بوده است . هر یک از این روشها مدتها مورد بحث و بررسی دست اندرکاران تعلیم وتربیت ناشنوایان بوده و تا کنون در اتخاذ یک روش خاص آموزشی برای دانش آموزان ناشنوا اتفاق نظر در بین صاحبنظران آموزش ناشنوایان مشاهده نشده است . در حالی که همه معلمان را عقیده بر این است که صحبت کردن و لب خوانی دانش آموزان ناشنوا از اهمیت بسزایی برخودار است . در اینکه آیا آموزش زبان اشاره و روش هجی کردن با دست در تحصیل زبان و رشد مهارتهای زبانی موثر است ، یا مانع از آن است میان متخصصان تعلیم و تربیت و صاحبنظران آموزش ناشنوایان کماکان اختلاف نظر است. در اینجا بطور خیلی خلاصه به روشهای متداول در آموزش ناشنوایان اشاره می شود .
1- روش زبانی ( شفاهی )
با این روش سعی می شود که دانش آموزان ناشنوا صحبت کردن و لب خوانی را بیاموزند و تحصیلات خود را با این روش طی نمایند .
این روش امروزه ، متداول ترین روشهای آموزشی دانش آموزان ناشنواست و بیشترین طرفدارن را دارد . مدافعان این روش اعتقاد دارند که می بایست که تمامی تماسها و برقراری ارتباط با کودکان و دانش اموزان ناشنوا، در کلاس درس ، خانواده ، اجتماع . و در میان جمع ناشنوایان منحصرا به وسیله صحبت کردن و لب خوانی باشد . پیشروان و پیروان این روش را عقیده و اصرار بر این است که همه کودکان ناشنوا قادرند بخوبی مهارتهای زبانی ( صحبت کردن ) را بیاموزند آنها عقیده دارند که استفاده از روش هجی کردن با انگشتان و زبان اشاره باعث کندی و یا وقفه در رشد طبیعی وتحصیل مهارتهای زبانی و صحبت کردن می شود .
تربیت شدگان این روش در اثر تقویت حس گویایی و تمرین مستمر در حرف زدن بسهولت قادر خواهند بود که با همه مردم در اجتماع احساس همرنگی و راحتی نموده و بسادگی متوجه صحبت دیگران شده ( لب خوانی ) و صحبت نمایند .
2- زبان اشاره و روش هجی کردن با انگشتان
( روش دستی )
در این روش تاکید بر استفاده از الفبای دستی وزبان اشاره به عنوان وسیله آموزش و پرورش دانش آموزان ناشنوا در کلاس درس و شیوه برقراری ارتباط بین افراد ناشنوا می باشد . در واقع در این روش چشمان شاگرد جای گوش او را می گیرد . کودکان ودانش آموزان با آموزش زبان اشاره فقط از طریق اشاره قادر به بیان مقصود خود و تفهیم آن به مخاطب هستند . البته ولو اینکه با این روش افراد ناشنوا می توانند با همدیگر تقریبا به راحتی و با زبان اشاره ارتباط بر قرار نمایند ، در هر حال این قبیل از افراد ناشنوا از هدف کلی اموزش و پرورش که سازگاری با اجتماع و بر قراری روابط موثر و مفید با افراد جامعه است باز خواهند ماند . زیرا همه مردم زبان اشاره نمی دانند پس بهتر که افراد ناشنوا صحبت کردن با دیگران را بیاموزند .
لزم به یادآوری است که امروزه این روش بتنهایی مقبول و مرسوم نمی باشد .
روش مختلط یا جامع ( ترکیبی )
در این روش سعی می شود که با ترکیب پیوسته و واحدی از مفاهیم روشن زبانی و شیوه زبان اشاره و هجی کردن با دست ، به طور جامع با دانش آموز ناشنوا ارتباط برقرار نمود و در امر آموزش و یادگیری او کوشید . در واقع تاکیدی است بر حقوق معلم و دانش آموز نا شنوا که با استفاده از همه روشهای بررقاری ارتباط در توسعه ورشد مهارتهای زبانی ( صحبت کردن ) و درک معانی و مفاهیم وبیان مطالب بکوشید . این شیوه آموزش شامل ، اشارات ابداعی شاگرد ، تشریح و تفصیل مطالب ، صحبت کردن ، لب خوانی ، هجی کردن با دست ، علائم رسمی ، خواندن ونوشتن می باشد . مدافعان این روش را عقیده بر این است که استفاده از این شیوه آموزشی به علت جامع بودن آن ،بر نیازها و توانایی های فردی دانش اموزان ناشنوا مبتنی است و تسهیلات و فرصتهای لازمبرای حد اعلای رشد توانیی ها و مهارتهای زبانی و صحبت کردن دانش آموزان ناشنوا فراهم می گردد .
چگونگی طرح و برنامه ریزی آموزشی ، روشها و موارد آموزشی ویژه کودکان و دانش آموزان ناشنوا در مراحل مختلف سنی ، قبل از دبستان ، دبیرستان وهمچنین برنامه های تحصیلات عالی ( دانشگاهی )و آموزشهای خاص فنی و حرفه ای دانش آموزان نا شنوا یناز به مبحثی جداگانه و مستقل دارد . آنچه که در این فصل بطور خلاصه بدان اشاره شد صرفا کلیاتی بود در جهت آشنایی عمومی معلمان و اولیاء با کودکان و دانش آموزان ناشنوا . پرواضح است همانگونه که پیشتر نیرز اشاره گردید ، پدران ومادرانی که دارای کودکان ناشنوا هستند مسئولیت خطیری بر دوش دارند . نحوه رفتار اعضای خانواده بویژه مادر با کودک ناشنوا در رشد عاطفی و سازگاری اجتماعی و آمادگی آموزش مهارتهای زبانی و تحصیلی بسیار مهم و تعیین کننده می باشد .
ماردی که صاحب کودک ناشنواست و کودک او در مرحله سنی صحبت کردن است ، اما سخنی نمی گوید ، نمی داند با چنین کودکی چگونه رقتار نماید و چطور با او صحبت نموده و ارتباط برقرار کند . کودک خود را برای بازی و برقراری ارتباط با دیگر همسالانش چگونه راهنمایی کند . بویژه آنکه برقراری ارتباط با کودک تا قبل از دبستان تجاربی است پرارزش برای کودک و این تجارب چنانچه بر اصول صحیح استوار باشد می تواند مقدمه ای باشد برای تحصیل در دبستان و آموزش مهارتهای زبانی و تحصیلی . اگر هر گاه چگونگی برقراری ارتباط مادر با کودک ناشنوایش از بدو تولد تا سن آغاز دبستان بر پایه و اصول صحیحی بنا نشده باشد ، به عبارتی دیگر اگر روش بر قراری ارتباط مادر با کودک مطابق و یا درجهت روشهای متداول آموزش دانش آموزان ناشنوا نبوده باشد ، آغاز مرحله اول دبستان کودک از آن جهت که به چنین شیوهای بر قراری ارتباط ( روش متداول در مدرسه ) چندان آشنایی نداشته و تجربه ای نیندوخته است ، بسیار سخت وناگوار خواهد بود . در چنین شرایطی کودک از نظر رشد ذهنی از دیگر همسالان خود ضعیف تر خواهد بود و حبران آن بسهولت امکان پذیر نخواهد بود . ج ای هیچ گونه شک و تردید نیست که مادر باید کودک ناشنوای خود را طوری تربیت کند و بار آورد کهآغاز برنامه های آموزشی دبستان دنباله روشهای تربیتی و آموزشی خانه باشد و نه اینکه مدت زمانی زحمات و تلاشهای معلم در ابتدای کار صرف تصحیح آموخته های نا صحیح خانواده گردد . این نکته بویژه در رابطه با کودکان و دانش آموزان ناشنوا کاملا منطبق و اصولی است . در نهایت با توجه به نکات فوق و مسئولیت والدین ، بویژه مادران کودکان ناشنوا ، طرح و تنظیم و ارئه خدمات آموزشی و مشاوره و راهنمایی جهت خانواده هایی که دارای کودک استثنایی هستند (بویژه ناشنوا و نابینا ) از جمله وظایف و مسئولیت های اولیای آموزشی و پرورشی و بهزیستی است . بدیهی است برنامه های آموزشی و مشاوره ای والدین در عین حالی که آنان را در حل مشکلات فعلی و نحوه رفتار با کودکان استثنایی شان یاری می نماید و موجبات آسایش فکری و عاطفی خانواده را فراهم می سازد ، در دراز مدت سبب خواهد شد که بطور قابل ملاحظه ای تعداد کودکانی که به نحوی از انحاء دچار اختلالات حسی و حرکتی و هوش هستند کاهش یابد .
بخشی از فهرست مطالب مقاله کودکان و دانش آموزان ناشنوا
آشنایی با کودکان و دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوا ۳
تعریف نا شنوایی ۴
علل وانواع ناشنوایی ۵
۱- ناشنوایی انتقالی ۶
۲- ناشنوایی ادراکی یا عصبی ۶
اختلالات شنوایی در کلاس های عادی و وظیفه استادان ۷
روشهای آموزش و پرورش دانش آموزان ناشنوا ۱۱
۱- روش زبانی ( شفاهی ) ۱۲
۲- زبان اشاره و روش هجی کردن با انگشتان ۱۲
( روش دستی ) ۱۲
روش مختلط یا جامع ( ترکیبی ) ۱۳
دانلود مقاله کودکان و دانش آموزان ناشنوا