این پژوهش به منظور بررسی فراوانی دچاری به دیابت در بستگان درجه یک افراد دچار دیابت غیر وابسته به انسولین، نابردباری گلوکز و سالم صورت گرفت.
مواد و روش ها: 277 نفر از بستگان درجه یک سه گروه از افراد مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین (NIDDM)، نابردباری گلوکز (Impaired glucose tolerance) و سالم، 129 مرد و 148 زن سنین 11 تا 95 سال، طی یک بررسی مورد-شاهدی، مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه خون ناشتای 12-10 ساعته به مقدار 2 میلی لیتر از هر فرد گرفته شد و سپس برابر 75 گرم گلوکز محلول در آب به آن ها خورانده شد. پس از 2 ساعت، 2 میلی لیتر خون از هر فرد گرفته شد. اندازه گیری قند خون به روش گلوکز اکسیداز انجام شد. برای جداسازی موارد دیابت و نابردباری گلوکز از معیار سازمان بهداشت جهانی استفاده گردید.
یافته ها: فراوانی دیابت و نابردباری گلوکز در بستگان درجه یک افراد دیابتی و دچار نابردباری گلوکز به طور معنی داری بیشتر از بستگان درجه یک افراد سالم بود (005/0p<). نسبت احتمال (Odds ratio) موارد دیابت و IGT در بستگان درجه یک افراد دیابتی و دچار نابردباری گلوکز نسبت به افراد سالم 261/5 برابر بود که فاصله اطمینان 95% آن، 82/12-15/2 می شود..
نتیجه گیری: از آنجا که فراوانی موارد دیابت و نابردباری گلوکز در بستگان درجه یک افراد دیابتی و دچار نابردباری گلوکز به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم است، این روش می تواند برای شناسایی موارد پنهان دیابت غیر وابسته به انسولین در بستگان درجه یک این افراد بکار رود.
واژه های کلیدی: دیابت غیر وابسته به انسولین، نابردباری گلوکز، بستگان درجه یک
شامل 13 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق بررسی فراوانی دچاری به دیابت در بستگان درجه یک افراد دچار دیابت غیر وابسته به انسولین، نابردباری گلوکز و سالم
