لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 9
ادبیات غنایی
مقدمه
غنا در لغت یعنی آوازخوانی،سرود،تغنّی( و آن خواندن شعر همراه با کف زدن است)، خنیاگری؛ و در اصطلاح به اشعاری گفته میشود که به بیان احساسات و عواطف شخصی پرداخته است، به شرط آنکه از «احساس» و « عواطف شخصی» وسیعترین مفاهیم آنها را در نظر بگیریم؛ یعنی تمام انواع احساسات، از نرمترین آن تا درشتترین آن، با همه واقعیاتی که وجود دارد.
شعر غنایی به «حسنِ» شاعر مربوط میشود، بنابراین طیف وسیعی از معانی و مضامین شاعرانه را به خود اختصاص میدهد. موضوعاتی که در ادب فارسی حوز? شعر غنایی را تشکیل میدهند از عشق و جوانی، تا پیری و مرگ، غم و شادی و ...، تقریباً تمام موضوعات رایج است به جز حماسه و شعر تعلیمی. حتی داستانهای منظوم ادب فارسی، هم در مقول? شعر غنایی قرار میگیرند.
در یک نگاه اجمالی: شعرهای عاشقانه، فلسفی و عرفانی، مذهبی، هجو، مدح، وصف طبیعت، همگی از مصادیق شعر غناییاند.
حافظ
پیش از اینت بیش از این غمخواری عشاق بود مهرورزی تو با ما شهره ی آفاق بود
یاد باد آن صحبت شبها که با زلف توام بحث سر عشق وذکر حلقه ی عشاق بود
حسن مه رویان مجلس گرچه دل میبرد و دین عشق ما بر لطف طبع خوبی اخلاق بود
از دم صبح ازل تا آخر شام ابد دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود
سایه ی معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد ما به او مهتاج بودیم او به ما مشتاق بود
پیش از این کین سقف سبزوطاق مینا بر کنند منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود
رشته ی تسبیح اگر بگسست معذورم بدار دستم اندر ساعد ساقی سیمین ساق بود
پیش از این کین نه رواق چرخ اخضربرکشند دور شاه کامکارو عهد بواسحاق بود
بر در شاهم گدایی نکته ای در کار زد گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود
در شب قدر ار صبوحی کردهام عیبم نکن سر خوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود
شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد دولت نسرین و گل را زینت اوراق بود
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق کامل درمورد ادبیات غنایی