در این پژوهش ابتدا به بررسی مطالعات پیشین در زمینه ایمنی عابرین پیاده می پردازیم سپس تعدادی از خصوصیات تصادفات عابرین پیاده در ایران را مورد بررسی قرار می دهیم. در نهایت با بررسی اطلاعات تصادفات عابرین پیاده در خیابان های شهر اصفهان در یک دوره سه ساله (سال های 1389 تا 1391) و استفاده از نرم افزار آماری SPSS مواردی از قبیل سن و جنسیت راننده درگیر در تصادف، وضع هوا، وضع روشنایی، علت تامه تصادف، روزهای هفته ، ماه های سال و... را تشریح می کنیم. پس از بررسی سن و جنسیت رانندگان مشخص شد مردهای در حدود سن 25 سال بیشترین پتانسیل تصادف با عابرین پیاده را دارند. بیشترین عامل در تصادفات عابرین پیاده عدم توجه به جلو توسط راننده، حرکت با دنده عقب، عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه و عدم رعایت سرعت مجاز بوده همچنین از لحاظ وضعیت هوا و روشنایی اکثر تصادفات در طول روز و وضعیت آفتابی رخ داده است.
سال انتشار: 1392
تعداد صفحات: 15
فرمت فایل: pdf
بررسی خصوصیات تصادفات عابرین پیاده همراه با مطالعه موردی شهر اصفهان طی سالهای 1389الی1391