تحقیق با عنوان سند

اختصاصی از فی بوو تحقیق با عنوان سند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق با موضوع سند 85 صفحه با فرمت WORD

فهرست

فصل اول: سند و اقسام آن

 مبحث اول: تعریف سند

 مبحث دوم: اقسام سند: الف: عادی   ب: رسمی

 بند اول: سند عادی و تعریف آن

 بند دوم: سند رسمی و تعریف آن

 بند سوم: اصطلاح سند اصطلاح ثبتی است

 بند چهارم: انواع سند رسمی

 الف: انواع سند از حیث نوع و ماهیت

 ب: انواع سند از حیث نوع استفاده و کاربردی در یک دید کلی

 بند پنجم: قدرت اجرائی سند رسمی

 بند ششم: تفاوت سندی که اعتبار اسناد رسمی را دارد با سند در حکم سند رسمی لازم الاجراء

فصل دوم: اجرای اسناد رسمی:

 مبحث اول: اسنادی که می توان درخواست اجراء آنها را نمود

 بند اول: اسناد معلق و منجز

 بند دوم: وجود سند لازم الاجرای معتبر

 بند سوم: تقاضای کتبی متعهد له

 بند چهارم: فرا رسیدن زمان اجرای تعهد

 مبحث دوم: مراجع صدور اجرائیه

 بند اول: دفتر اسناد رسمی

 بند دوم: اجرای ثبت یا ادارة ثبت

 بند سوم: اجرای سند توسط دادگاه

 مبحث سوم: صدور اجرائیه

 بند اول: تعریف اجرائیه

 بند دوم: انواع اجرائیه

 بند سوم: مقایسه اجرائیه ثبتی با اجرائیه دادگاه و جهات شباهت و تفاوت آن دو

 لند چهارم: تعداد برگ های اجرائیه

 بند پنجم: اشکالات مربوط به صدور اجرائیه

فصل سوم: شروع عملیات اجرائی

 مبحث اول: تعریف عملیات اجرائی

 مبحث دوم: مراحل عملیات اجرائی

 بند اول: صدور دستور اجرائیه و اجرای این دستور

 بند دوم: ابلاغ اجرائیه

 بند سوم: محل اقامت متعهد و اجرای احکام و اسناد خارجی در ایران

فصل چهارم: ترتیب اجراء:

 مبحث اول: اسناد بدون وثیقه

 بند اول: ترتیب اجراء اسناد بدون وثیقه

 بند دوم: تأمین موضوع اجرائیه

 بند سوم: اجرائیه بر تسلیم مال منقول

 بند چهارم: اجرائیه بر تسلیم مال غیر منقول

 بند پنجم: انجام تعهد به وسیلء متعهد له

 بند ششم: وجه الااتزام

 بند هفتم: رسیدگی به مدارک بدهکار

 بند هشتم: بازداشت اموال متعهد

 الف: بازداشت اموال منقول

 مرحله اول: تقاضای متعهدله

 مرحله دوم: ارزیابی

 مرحلة سوم: تعیین حافظ

 ب: بازداشت اموال غیر منقول

 بند نهم - بازداشت اموال نزد شخص ثالث

 بند دهم – مزایدة اموال بازداشت شده

 بند یازدهم – مستثنیات دین

 بند دوازدهم – آثار بازداشت اموال متعهد

 مبحث دوم – اسناد دارای وثیقه

 بند اول: ترتیب اجراء اسناد دارای وثیقه

 الف: اسناد مربوط به اموال غیرمنقول

 ب: اسناد مربوط به اموال منقول

 بند دوم: واگذاری ملک به بستانکار

 بند سوم: زمان حراج و ختم آن

 بند چهارم: تنظیم سند انتقال اجرائی

 بند پنجم: تحویل مال منقول و یا مال غیر منقول

 بند ششم: تخلیه

 بند هفتم: حقوق و تکالیف بدهکار اسناد رهنی و شرطی

 بند هشتم: حقوق سایر بستانکاران و امکان استیفاء آن از مورد وثیقه

 مبحث سوم: هزینه های اجرائی

 مبحث چهارم: خاتمة عملیات اجرائی

فصل پنجم: شکایت اجرائی

 مبحث اول: شکایت از اجراء‌ سند

 مبحث دوم: شکایت از دستور اجراء سند رسمی به ادعاء معقول بودن آن با معرفی جاعل

 مبحث سوم: شکایت از دستور اجراء اسناد رسمی بدون تعیین جاعل

فصل ششم, توقیف عملیات اجرائی

 مبحث اول: معانی توقیف

 مبحث دوم: موارد توقیف عملیات اجرائی

فصل اول:

تعریف سند و اقسام آن

مبحث اول: تعریف سند:

مستنداً به مادة 1284 قانون مدنی: «سند عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد».

به دیگر سخت «سند» از جمله دلائل اثبات دعوی و در زمرة آن دسته از دلائلی است که غالباً پیش از وقوع اختلاف و تنازع تهیه و تنظیم شده و خود دو گونه است. سند عادی و رسمی. واژة «سند» در معنی لغوی خود نیز از معنی اصطلاحی فوق دور نیست، چه در زبان عربی بر وزن فَعَل صفت مشبه است به معنی چیزی که بدان استناد می کنند و در زبان فارسی نیز به معنی «تکیه گاه، آنچه پشت برروی گذارند و آنچه به وی اعتماد کنند...» آمده است.[1]

و به استناد مادة 1258 قانون مدنی و مواد 206 تا 229 ق.آ.د.م:

سند جزء ادلة اثبات دعوی محسوب است.

الف: سند عادی:

1-مادة 1289 قان ن مدنی می گوید: غیر از اسناد مذکوره در مادة 1287 سایر اسناد عادی است و مادة 1293 تصریح می کند به اینکه «هرگاه سند به وسیلة یکی از مأمورین رسمی تنظیم اسناد تهیه شد، لیکن مأمور صلاحیت تنظیم آن را نداشته و یا رعایت ترتیبات مقرره قانونی را در تنظیم سند نکرده باشد، سند مزبور در صورتی که دارای امضاء یا مهر طرف باشد عادی است» مفهوم این ماده داللت دارد بر اینکه اگر آن سند دارای مهر یا امضاء طرف نباشد سندیت ندارد.

2-وجوه اشتراک و افتراق اسناد عادی و رسمی:

سند اعم از اینکه رسمی باشد یا عادی در مقام اثبات یا رد دعوی معتبر است فقط تفاوتشان در قوت و ضعف این حجیت است.

قوی ترین سند در مقام اثبات سند رسمی است که بین طرفین و اشخاص ثالث حجت است اما سند عادی اگر مُعِد برای اثبات باشد باز هم کمتر از سند رسمی دارای اعتبار و قوت است زیرا اگر طرف دعوی آنرا مورد تردید و انکار قرار دهد اعتباری برای آن باقی نمی ماند مگر اینکه به اصالت آن رسیدگی شود.[2]

ب: سند رسمی:

[1] - دهخدا – علی اکبر – لغت نامه – دانشگاه تهران 1373، ج 8، ص 12115.

[2] - مادة 1292 قانون مدنی