دانلود پروژه امامزاده رسول

اختصاصی از فی بوو دانلود پروژه امامزاده رسول دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

استان سیستان و بلوچستان

موضع جغرافیائی و مردم ـ نژادهایی که دراین شهر کنارهم زندگی میکنند ـ قدمت تاریخی (600 الی 700 ساله آن) و تاریخچه امامزاده مذکور ـ توضیحی درباره شکل گلی معماری و بخشهایی که بعدها به آن اضافه شده است ـ پلان اصلی بنا ـ تزئینات و نقاشی برروی دیوارها و گوشه‌ها ـ ساختمان گنبد ـ اساس ساختمانی آن ـ جهت اصلی بنا ـ رنگهای بکاررفته در نقاشی‌ها ـ قبرستان ـ روایات رایج درباره امامزاده سیدغلام رسول دربین مردم.

استان سیستان و بلوچستان از شمال به خراسان و افغاتژنستان از خاور به افغانستان و پاکستان و از جنوب به دریای عمان و از باختر به استان کرمان محدود می شود شهرهای مهم این استان عبارتند از: زاهدان، چابهار، زابل، ایرانشهر و سروان.

مشخصات جغرافیایى

    استان سیستان و بلوچستان با 178431 کیلومتر مربع مساحت، 11 درصد از کل مساحت کشور را شامل می ‏شود و یکى از کم تراکم‏ترین استان‏هاى کشور از نظر جمعیت می ‏باشد. بیشترین مساحت این استان، به منطقه بلوچستان اختصاص دارد.

این استان بین 25 درجه و 3 دقیقه تا 31 درجه و 27 دقیقه عرض شمالى از خط استوا و 58 درجه و 50 دقیقه تا 62 درجه و 21 دقیقه طول شرقى از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است و مرکز آن شهرستان زاهدان مى‏باشد.

     استان سیستان و بلوچستان با داشتن حدود 300 کیلومتر مرز آبى، و 1800 کیلومتر مرز خاکى، از شمال به استان خراسان و کشور افغانستان، از مغرب به استان کرمان، از جنوب به دریاى عمان و از مشرق به کشورهاى پاکستان و افغانستان محدود است.

این استان از 7 شهرستان تشکیل شده است که مجموعاً 29 بخش، 16 شهر، 92 دهستان و 6038 آبادى داراى سکنه را در بر مى‏گیرد.

     جنوبی ترین شهرستان بلوچستان است که در فاصله 761 کیلو متری زاهدان قرار دارد. این شهر در زمان های قدیم " تیس" نام داشته که در حال حاضر خرابه های آن در 5 کیلو متری چابهار امروزی به جای مانده است .

   بندر تیس در آن ایام اهمیت و اعتبار فراوان داشت و یکی از مراکز مهم تجاری کرانه های دریای عمان بود، ولی در قرن گذشته در اثر کم توجهی از رونق آن کاسته شد.  در سالهای پس از انقلاب به علل مختلف ، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت .

  اینک بندرچابهار اهمیت سوق الجیشی ممتازی دارد و در حال حاضر یکی از مناطق آزاد تجاری ایران محسوب می شود .

ویژگى‏هاى طبیعى

کوه‏هاى این استان جز رشته کوه‏هاى مرکزى ایران است و شامل ناهموارى‏هاى شرق چاله لوت و ارتفاعات دیواره شرقى و جنوبى چاله جازموریان است. به طور کلى این ناهمواری‏ها شامل دو قسمت مى‏شوند:

1. کوه‏هاى سیستان که از غرب به بیابان لوت و از شرق به دشت سیستان منتهى می ‏گردد.
2. کوه‏هاى بلوچستان که در جنوب کوه‏هاى سیستان بین چاله لوت و جازموریان و بیابان ماشکل و سواحل دریاى عمان گسترده شده‏اند. مهم‏ترین ارتفاعات این ناحیه عبارتند از: کوه تفتان، کوه بزمان، کوه بیرک، کوه ملک سیاه، و ....

مهم‏ترین رودخانه‏هاى این استان عبارتند از: رودخانه هیرمند، رودخانه بمپور، رودخانه کاجو (کاجر)، رودخانه سرباز، رودخانه باهوکلات، رودخانه کهیر (نیکشهر)، رودخانه ماشکید (ماشکل)، رودخانه رابچ (فنوج)، رودخانه سیانجان (تلخ آب). علاوه بر این دو دریاچه هامون (سیستان) و جازموریان نیز در این استان قرار دارند.

آب و هواى این استان در قسمت سیستان بیابانى صحرائى (خشک و برى) که اقلیم گرم و بارندگى و رطوبت اندک از ویژگى‏هاى آن است. بادهاى 120 روزه سیستان (لوار) یکى از عوامل مهم فرسایش خاک، جابجائى شن‏هاى روان (ماسه ‏هاى بادى)، پر کردن نهرها و کانال‏هاى آبیارى و تعدیل درجه حرارت در فصل تابستان مى‏باشد.

در قسمت بلوچستان به علت نزدیک بودن این منطقه با خط استوا، دماى هوا در تابستان به شدت گرم مى‏شود، به طورى که در اکثر شهرستان‏هاى آن دماى هوا بالاى 40 درجه سانتى‏گراد مى‏باشد. زمستان‏هاى آن نسبتاً معتدل و در بعضى مناطق مرتفع، همراه با سرماى شدید و نزولات جوى ناچیز مى‏باشد. بدین جهات مى‏توان گفت این استان خشک‏ترین استان کشور به حساب مى‏آید.

جغرافیاى تاریخى وجه تسمیه

این استان از دو نام سیستان و بلوچستان ترکیب شده است که نام قدیمى سیستان «زرنگ» بوده است و داریوش هخامنشى در کتیبه‏هاى خود از آن نام برده است.

برخى معتقدند سیستان تحریف شده سکستان است و سجستان معرب آن است. واژه فارسى سکستان یعنى سرزمین «ساک = سکه». واژه سَکَه از زبان فارسى باستان در زبان‏هاى بعد «سگه» شد و «سگزى» صفت مرکب از همان کلمه است. سگستان و سگزستان را در زبان تازى سجستان و سجزستان کرده‏اند و سپس سکستان در زبان فارسى درى به سیستان تبدیل شده است.

نام بلوچستان در کتیبه‏هاى میخى داریوش هخامنشى در بیستون و تخت جمشید، «ماکا» یا «مکه» ضبط شده است که استان چهاردهم بوده است. این سرزمین را در زمان ساسانیان «کوسون» مى‏گفتند.

تا پیش از ظهور اسلام این نام‏ها میان مردم محل معمول بوده است ولى در قرن اول هجرى که اعراب بر این سرزمین دست یافتند، نام «مکران» بر این منطقه اطلاق مى‏شد و جغرافى نویسان اسلامى نیز آن را با همین املا ضبط کرده‏اند. از این پس به علت مهاجرت بلوچ‏ها از کرمان و سیستان به این منطقه، نام بلوچستان از نام ساکنان آن اخذ شده و بر آن اطلاق شده است.

...

فهرست مطالب

استان سیستان و بلوچستان 1

مشخصات جغرافیایى 1

ویژگى‏هاى طبیعى 2

جغرافیاى تاریخى 4

وجه تسمیه 4

پیشینه تاریخى 5

آثار و بناهاى تاریخى 7

منطقه بلوچستان: 7

جاهای دیدنی چابهار: 9

عوارض طبیی 10

منابع تامین آب و حوزه آبریز و شبکه رودخانه ها 10

اقلیم 10

زبان و مذهب 11

دیدنیهای استان 11

امامزاده سید غلامرسول 13

شرح زندگى سیّد غلام رسول : 20

33 ص فایل ورد

بناهای تاریخی 25 ص

اختصاصی از فی بوو بناهای تاریخی 25 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل: word(قابل ویرایش)تعداد صفحات25

جلفاى اصفهان و آثار تاریخى آن
ارامنه مقیم جلفاى اصفهان در ساحل جنوبى زاینده رود فرزندان ارامنه‏اى به شمار مى ‏روند که در دوره پادشاهى شاه عباس اول به فرمان آن شهریار از مسکن اصلى خود جلفا در کنار نهر ارس به پایتخت وى کوچ داده شدند. توجه مخصوص شاه عباس به ارامنه اصفهان سبب شد که ارمنیان شهرهاى دیگر ایران نیز به اصفهان روى آوردند و در اندک زمانى بر جمعیت و وسعت جلفا افزوده شده و چون از پرتوکار و تجارت ثروتمند شدند به ساختن خانه‏ها و کاروانسراها و کلیساهاى بزرگ همت گماشتند از آن جمله خواجه نظر از بازرگانان معتبر جلفا دو کاروانسراى بزرگ بنیان گذاشت و نزدیک هفت هزار تومان به پول آن زمان صرف این کار کرد. یکى دیگر از تجار بزرگ ابریشم به نام خواجه آودیک نیز در جلفا کلیساى زیبایى ساخت که با چراغها و قندیلهاى زرین و سیمین و تابلوها و تصاویر گرانبها زینت یافته و تمام مخازج آن را در حیات خود به عهده گرفت. این کلیسا که در زمان شاه عباس به نام کلیساى آودیک معروف بوده امروز در حاشیه خیابان نظر و میدان جلفا قرار دارد و به نام کلیساى مریم معروف شده است.
شادرن تاجر و جهانگرد فرانسوى که نزدیک چهل سال پس از مرگ شاه عباس بزرگ در زمان شاه سلیمان صفوى به اصفهان آمده درباره جلفا مى‏نویسد که بزرگترین محلات خارج شهر اصفهان است که یک فرسنگ طول و یک فرسنگ عرض دارد و از دو قسمت تشکیل مى‏شود یکى جلفاى قدیک که در زمان شاه عباس اول ساخته شده و دیگرى جلفاى نو که از آثار دوره سلطنت شاه عباس دوم است. جلفاى نو از هر جهت بر جلفاى کهنه برترى دارد زیرا کوچه‏هاى آن وسیع و مستقیم و پردرخت است. جلفا پنج کوچه بزرگ دارد که امتداد آنها از مشرق به مغرب است. بازارى خوب با چند حمام و دو کاروانسرا و یک میدان و یازده کلیسا دارد. در جلفا از 3400 تا3500 خانه هست

بناهای تاریخی

اختصاصی از فی بوو بناهای تاریخی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

36 صفحه

بناها و یادمان های تاریخی

کاخ ها و عمارت ها

سر در عالی قاپو

   یکی از بناهای مهم دوره صفویه در قزوین «حیاط نادری» با عمارت ها و باغ های بسیار زیبا بوده است. این مجموعه هفت در داشته است که یکی از آن ها را عالی قاپو می نامیدند. از درهای آن جز در عالی قاپو، اثری باقی نمانده است.

   این بنا درگاه بلندی دارد که به خیابان شهدای قزوین مشرف است. این در به هشتی بزرگی متصل است و در داخل، در دو طرف آن دو اتاق وجود دارد که جایگاه دربانان بوده است. راهرو طبقه دوم بنا نیز از همین اتاق ها می گذشته است. در سمت غرب این در، سه اتاق طولانی پهلوی هم در اتاق ها در دوره قاجاریه به قرائت خانه و دیگری به چای خانه و دیگری به چای خانه تبدیل شد. اکنون تمام اتاق ها متعلق به چای خانه است. در طرف شرقی بنا، بعدها، مدرسه ای ساخته شد. این قسمت نیز در گذشته مانند طرف غربی، جایگاه قراولان و نگهبانان بوده است. جلو در عالی قاپو جلوخانی است که در دو طرف آن دو سکوی پهن با سنگ ساخته شده است.

   از اره های سردر، با کاشی پوشیده شده اند و بقیه سر در با گچ پوشیده شده است. در قسمت میانی سر در و بالای در، کتیبه ای به خط ثلث جلی به قلم علی رضا عباسی- نقاش معروف- در کاشی معرق نوشته شده است. بالای کتیبه در وسط سر در، پنجره مشبک بزرگی از کاشی معرق نوشته شده است. بالای کتیبه، در وسط سردر، پنجره مشبک بزرگی از کاشی معرق دورو قرار دارد نظیر آن را در دیوار شمالی نیز کار گذاشته اند.