یکی از مقولات مهم در برنامه ریزی شهری تعیین مکان مناسب برای استقرار کاربری های شهری است.این بدان معناست که فعالیت های مختلف شهری نیازمند فضای مناسب خود میباشند وامکان استقرار آنها در هر ناحیه شهری وجود ندارد.
واژه های کلیدی : مکان یابی, کاربری های شهری,پایانه های مسافربری برون شهری
شامل 13 صفحه فایل pdf
محل انتشار: دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران تبریز
تعداد صفحات: 14
نوع فایل : pdf
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:29
فهرست و توضیحات:
الگوی برنامه ریزی و تدریس در کلاس های پیام نور
جایگاه رشته در علم
جایگاه درس در رشته
جایگاه فصل در درس:
بررسی میزان خودآزموزی کتاب:
اهداف یادگیری :
الف- شناخت معادلهای حروفی و نمادهای حرکتی عربی در انگلیسی، مثل: تشخیص طاء از تاء و تشخیص اُ از او، ب- بکارگیری آموخته های گرامری در بافت واژگان و اصطلاحات تخصصی، ج- مرور تاریخ و اصول اعتقادی فرق شیعه.
فعالیت های درون متنی: تمرین و پرسش ندارد.
فعالیت های پژوهشی: چون حجم کتاب زیاد است و موضوعات مطرح شده در این کتاب در دروس مختلف عربی یا فارسی این رشته موجود است در این درس فعالیت پژوهشی ضروری نیست.
خلاصه کردن متن: به جهت غیر قابل پیش بینی بودن سؤالات امتحانی و پیوستگی مطالب، خلاصه کردن متن منطقی به نظر نمی رسد.
فعالیت علمی: درخواست تکلیف از دانشجو جهت تمرین برای یادگیری درست ترجمة جملات در پیشرفت دانشجو مؤثر است.
تفکیک پاراگراف ها با عنوان دهی: ص 75 ازچاپ انصاریان.
پاراگراف اول: فروع دین عامل انشعاب دین. هر دینی اصولی دارد و فروعی که این فروع باعث پیدایش انشعاب در دین می شوند.
پاراگراف دوم: عدم انشعاب در زمان سه امام نخست.
پاراگراف سوم: عدم انتخاب اکثریت شیعة امامیه از امام هشتم به بعد بواسطة اعتقاد به مهدی موعود، وجود اختلاف در موضوعات حقوقی و کلامی بین امامیه انشعاب محسوب نمی شود. اختلاف در اصول تشیع از انشعابات تشیع نیست. مثل: بابی و بهایی.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:21
فهرست و توضیحات:
الگوی خوب کیست
نیاز به الگو
* خصوصیات اخلاقی پیامبر اکرم (ص)
*رفتار پدرانه پیامبر اکرم (ص)*
نگاه کردن رسول خدا (ص)*
شکرگزاری پیامبر اکرم (ص)*
خشم و رضای رسول خدا *
اشاره نکردن به ابرو*
رعایت ادب در مجلس پیامبر (ص)*
خنده ی رسول خدا (ص)
امام حسین (ع) فرمود: از پدرم امیر المومنین (ع) از سیره و روش پیامبر با همنشینان پرسیدم: پدرم فرمود: پیامبر همواره خوشرو، سهل گیر و نرمخو بود. خشونت و تند خویی و پرخاشجویی نداشت و دشنامگویی نمی کرد، هرگز عیبجویی یا مداحی نمی کرد، از آنچه نمی پسندید تغافل می فرمود و در عین حال کسی را از خود مأیوس نمی ساخت و دیگران را که بدان مایل بودند نا امید و مأیوس نمی کرد، خود را از سه چیز محفوظ داشت: مجادله کردن و پرگویی و کارهای بیهوده.
پیامبر به افراد لحظه ای نگاه می کرد و به کسی خیره نمی شد. با هیچ کس، سخنی که مورد پسندش نبود، بیان نمی کرد. هنگام راه رفتن، همانند کسی که روی زمین شیبدار حرکت می کند، قدم ها را بر می داشت و می فرمود: بهترین شما، خوش اخلاق ترین شماست. اصحابش با حضور پیامبر، در موردی نزاع نمی کردند.
خلق وخوی پیامبر اکرم (ص) آنقدر نرم بود که مردم او را برای خویش همچون پدری دلسوز و مهربان می دانستند، همه مردم نزد او از نظر حقوق در یک درجه قرار داشتند.
امام صادق (ع) فرمود: پیغمبر نگاه خود را میان اصحابش تقسیم می کرد و به این و آن برابر نگاه می کرد.
رسول خدا فرمودند: چون افراد گرفتار را دیدید خدا را سپاس گویید طوری که آنها نشنوند و غمگین نگردند.
بخاطر دنیا و آنچه مربوط به دنیا بود، خشمگین نمی شد و چون غضبناک می گشت هیچ چیز آتش غضبش را فرو نم نشانید تا وقتی که او را در راه حق یاری کنند و هرگز برای امور شخصی خود خشمگین نمی شد و برای خود جوش نمی زد.
رسول خدا (ص) با چشم و ابرو نمی فرمود.
در حضور آن بزرگوار (ص) راجع به مطلبی تزاع نمی کردند و اگر کسی شروع به سخت گفتن می کرد، همه ساکت می شدند تا حرفش به پایان رسد و به نوبت در محضر پیامبر (ص) سخن می گفتند، اگر اهل مجلس از چیزی به خنده می افتادند پیامبر اکرم (ص) نیز می خندید و از آنچه که اظهار شگفتی می کردند پیامبر هم شگفت زده می شد.
در برابر فرد غریب بر سخن ناهنجارش شکیبایی می کرد در مقابل سخنان خشن و تند و سوالهای بی رویه مردم تحمل به خرج می داد. حتی اگر یکی از اصحاب سائل غریبی را عقب می راندند که مزاحم پیغمبر نشود ناراحت می شد و می فرمود: چون حاجتمندی را دیدید حاجتش را روا کنید.
هرگز اجازه نمی داد کسی او را بسیار ستایش کند. کلام هیچ کس را قطع نمی کرد مگر آنکه از حد خود تجاوز می نمود، در این صورت یا بر می خاست یا او را از ادامه سخن نهی می فرمود.