نظریه مُثٌل افلاطون

اختصاصی از فی بوو نظریه مُثٌل افلاطون دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعداد صفحات : 23

آماده چاپ در قالب Word

مقاله دارای بخش های زیر می باشد :

چکیده

مقدمه

متن اصلی مقاله 

منابع 

دانلود مقاله جامع در مورد افلاطون

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله جامع در مورد افلاطون دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: افلاطون
فرمت فایل : word (قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 119

این مقاله در مورد افلاطون می باشد .

بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله افلاطون

شیوه و روش افلاطون در بیان مطالب فلسفی:
شیوه ای که افلاطون در طرح مسائل فلسفی مطرح کرده بود هنوزهم مؤثر و مفید می باشد. مقاله های افلاطون معمولا باپرسش درباره یک موضوع خاص شروع می شود مثلا فضیلت چیست؟ خوبی چیست؟ شاید این شیوه ی او به این خاطر بوده است که زمان خاص او دوران بازار گرمی سوفسطائیان و عصر بحران اندیشه بوده است در این دوران هرکس می توانست درامورسیاسی اظهارنظر نمایدوحتی قانون پیشنهاد کند. ازاین رو فن بیان وشیوه متقاعد ساختن دیگران اهمیت داشت. از این رو لازم می نمود که مسائل اساسی دوباره بررسی وروشن شود. امروزه نیز به یک چنین روشی نیاز هست. بعضی از فلاسفه معاصر مثل هیدگر به تقلید از افلاطون با پرسش از مفاهیم فلسفی آغاز می کنند، مثلا حقیقت چیست؟ متافیزیک چیست؟ پس شیوه افلاطون به صورت پرسش و پاسخ است و واژه دیالکتیک از دیالوگ یا گفتگو نیز در .....(ادامه دارد)

مخالفت ارسطو با تعریف افلاطون از نفس:
همانطور که قبلاً گفته شد افلاطون نفس را به چیزی که خود، خود را به حرکت در می آورد تعریف می کند اما ارسطو در کتاب درباره نفس با این تعریف مخالفت می ورزد و می گوید پیشینیان نفس را به آنچه خود را به حرکت در می آورد تعریف کرده اند؛ ارسطو می گوید حرکت هر چیزی به دو صورت ممکن است یا به وسیله چیز دیگری یا به وسیله خودش اما باید دید نفس جزء کدام دسته است او حرکت را چهار قسم می داند انتقال، استحاله، ذبول و نمو، اما حرکت نفس می تواند به یکی از آنها یا چند تا از آنها یا به همه آنها باشد. اگر نفس متحرک بالعرض نباشد بالطبیعه و اجد حرکت است که در این صورت مطائی هم خواهد داشت، زیرا همه حرکاتی که ذکر شد در مطان است و قبول مطان برای نفس باطل.....(ادامه دارد)

دلیل اول قدیم بودن نفس از نظر افلاطون:
  افلاطون در رساله فایدون که بحث پیرامون نفس می باشد، نظریه تذکار را یکی از دلایل قدیم بودن نفس می داند؛ او در بحث با کس می گوید یا دیگری، چیزی نیست جز یاآوری، یعنی هر چیزی که ما در این زندگی به یاد می آوریم ما قبلاً یعنی در زندگی گذشته آن را می دانستیم ولی آن را فراموش کرده ایم. حال در این دنیا با دیدن اشیاء و غیره آنچه را که فراموش کرده ایم را به یاد می آوریم. پس افلاطون برای اینکه این مطلب را به دیگران القاء کند می گوید: وقتی کسی چیزی را می بیند یا می شنود و یا از هر راه دیگری درک می کند در نتیجه این درک نه تنها به خود همان چیز، شناسایی و شناخت پیدا می کند بلکه در همان تصور چیزه دیگری در او پیدا .....(ادامه دارد)

بقای نفس:
افلاطون در رساله فایدون می گوید: نفس جوهری مطلقاً بیسط است. او سؤالی را به این شکل مطرح می کند. چه نوع چیزهای در معرض فناو انحلال هستند؟ و چه نوع چیزهای از فنا در امان می باشند؟ سپس می گوید باید دید روح جزء کدامیک از این دو دسته است. از این رو افلاطون می گوید چیزهای که مرکب هستند این امطان وجود دارد که روزی اجزایش از هم جدا شوند و آن را به کام مرگ بکشاند. اما اگر چیزی غیر مرکب و بیسط باشد از این عارضه مصون خواهد بود. در ادامه بحث می گوید چیزهای که همیشه به یک حال باشند بیسط هستند و چیزهای که همیشه به یک حال نیستند مرکب می باشند. سپس افلاطون این خود چیزها هستند که همیشه به یک حال می باشند. و خود چیزها حسی و محسوس نیستند بلکه آنها باید از طریق .....(ادامه دارد)

تأثیر نفس در تبین مسائل فلسفی:
افلاطون در باب مسأله شناسیی در رساله تئننوس نشان می دهد که شناخت حسی شایسته ااعتناء نیست. و از این رو به دنبال شناسایی حقیقی می گردد. به دنبال این نظریه افلاطون در رساله جمهوری مثل را طرح می کند و از این طریق بتواند شناسایی واقعی را نشان دهد. سپس از تمثیل غار برای توجیه مثل استفاده می کند و می گوید اگر زندان غار را به عالم محسوس و اشیاء و انسان های بیرون از غار را به عالم مثل تشبیه کنید و همین این که خارج شدن زندانی های غار را که به تدریج با اشیاء واقعی مواجه می شوند را به سیر و صعود روح آدمی به عالم شناسایی تشبیه کند. آنگاه عقیده مرا به خوبی در می یابند البته هدف افلاطون نیز چیزی جز این.....(ادامه دارد)

فیلسوف مشتاق مرگ است:
افلاطون همین طور در رساله فایدو می گوید: کسی که همواره سعی کرده فارغ از بدن باشد چنین کسی ترسی از مرگ ندارد بلکه مشتاغ  خواهد بود. این را ما می توانیم در میان مردم ببینیم چون کسانی هستند که از مرگ وحشت دارند چون نیکوکار نیستند و بر عکس کسانی هم هستند که از مرگ ترسی ندارند چون از عملکرد خودشان باخبرند و چنین کسانی همواره در آرامش به سر می برند. اما آنها که در قید و بند دنیا باشند همیشه پریشانند در دیدگاه افلاطون مردن آرزو فیلسوف است و فلسفه نیز کارش این است که روح را از قید بدن رها سازد. یعنی فیلسوف کسی است که در قید و بند دنیا نیست و او همواره دیدی وسیع و اهدافی بلند دارد و کسی که خود را فیلسوف می نامد ولی در قید و بند دنیا است چنین کسی به ظاهر فیلسوف است .....(ادامه دارد)

بخشی از فهرست مطالب مقاله افلاطون

چکیده
شیوه و روش افلاطون در بیان مطالب فلسفی
طرح مسئله:
تاریخچه عقاید در باب نفس
خلاصه ای از نظر فیلسوفان پیش از افلاطئن در باب نفس
مخالفت افلاطون باتعریف مادی ازنفس درنزداندیشمندان نخستین
افلاطون دررساله قوانین
مخالفت ارسطو با تعریف افلاطون از نفس
نتایج :اثبات نفس
اقامه دلیل اول در اثبات نفس
اقامه دلیل دوم در اثبات نفس
ماهیت و احکام نفس:
دلیل اول قدیم بودن نفس از نظر افلاطون
دلیل دوم در قدیم بودن نفس:
سخن دانشجو
جوهریت نفس:
تغییرپذیری محسوسات و ثبات و دوام جوهر
اجزای نفس
قوای سه گانه نفس
 به لحاظ وحدت ویگانگی نفس
 نقد دانشجو در باب اجزای نفس
 اختیار
حاکمیت روح پرمدن
ایراد سیمیاس
ایراد کبس
پاسخ افلاطون به ایرادیسمیاس
مجرد شدن امور جسمانی
نقد دانشجو
قدیم بودن عالم از نظر افلاطون
نظرافلاطون شناسان درباب استدلال های افلاطون درموردنفس

دانلود مقاله زندگینامه , اندیشه ها وفلسفه تربیتی افلاطون

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله زندگینامه , اندیشه ها وفلسفه تربیتی افلاطون دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آغاز حکمت و فلسفه از مشرق زمین است

هرچند هنوز این مسئله حل نشده است و شاید هیچگاه به درستی معلوم نشود که تمدن و دانش و حکمت در کدام نقطه روی زمین آغاز شده است. ولیکن تمدنی که امروز به دستیاری اروپائیان در جهان برتری یافته بی گمان دنبالة آن است که یونانیهای قدیم بنیاد نموده و آنها خود مبانی و اصول آنرا از ملل مشرق باستان یعنی مصر، سوریه، کلده، ایران و هندوستان دریافت نموده اند.

هنگامیکه یونانیان در خط علم و هنر افتادند و بنا گذاشتند که آنرا از ملل مشرق فراگرفته اند آن اقوام از دیرگاهی در راه تمدن قدم زده و معلومات بسیار فراهم کرده و مراحل مهم پیموده بودند ولیکن قوم پراستعداد یونانیان جمله و ماحصل آن معلومات را فراگرفتند و در فالب ذوق سرشار خود ریخته. تحقیقات عمیق نیز برآن افزوده به همه رشته های ذوقیات و معقولات صورتی چنان بدیع دادند که اقوام دیگر خاصه مردم اروپا و آسیای غربی خوشه چین خرمن آنها گردیده و از آن چشمه زلال بهره بردند.

ظهور حکمت در یونان :

جنبش یونانیان در امور علمی و عقلی و ذوقی بدرستی از دوهزار و پانصد سال پیش آغاز گردیده است و در همه انواع بروزات ذهن و طبع انسانی آثار زیبای گرانبها به یادگار گذاشته است. لیکن در اینجا تنها به معقولات می پردازیم و به ذوقیات نظر نمی اندازیم چه آن خود بحثی جداگانه دارد.

نخست می بینید یونانیان مانند ملل دیگر باستانی دربارة زمین و آسمان و ماه و خورشید و ستارگان و آب و هواو غیر ان قصوراتی  دارند که معتقدات دینی آنهاست و مبتنی براین است که موجودات عالم و آثار طبیعت شخصیت دارند و خداوندان  می باشند و بعضی شایسته پرستش و برخی درخور پرهیزند. به مرور زمان در ذهن آن مردم رتبه خداوندی از عین موجودات برداشته شد و برای هریک رب النوعی فرضی قرار گرفت که صفات و حالات و حوائج نفسانیات بشر را شدیدتر و قوی تر دارا می باشند و مردم دنیا بازیچة هوا و هوس آنها هستند و عبادات و آداب دینی برای جلب رأفت و دفع شر ایشان است.

 آن عقاید که در واقع اساطیر است تا زمانیکه دین مسیح در اروپا عمومیت نیافته بود شیوع داشت و عوام بلکه بسیاری از خواص به مقتضای آنها عملیات دینی و اخروی و عبادات و معاملات خود را جاری
می ساختند و آگاهی برآنها از منظومه و نوشته های شعرا و نویسندگان یونان مخصوصاٌ ارمیدوس به خوبی برمی آید.     

حکمای هفت گانه :

چنانکه در میان همه اقوام و ملل همواره اشخاص نکته سنج و نصیحت گو بوده است که مردم را از سود و زیانشان آگاه و به گفته های خردمندان بیدار می ساختند. در میان یونانیان نیز این گونه دانشمندان بسیار بوده اند و بعضی از آنها نامی نشده و وضع قوانین و آداب سودمند برای ان قوم نموده اند و گفتگو از هفت خردمند برزبانها بوده است که دانشمندترین مردم خوانده می شدند ولیکن گذشته از آنها بعضی متفکران نیز پیدا شدند که اعتقادات به ارباب انواع طبع آنها را قانع ساخته کم کم را عناصر واسط قسات خوانده و جریان امور عالم را به اسباب و علل دانستند و به علت و معلول و قواعد و اصول قائل شدند و چنین استنباط می شود که اهل نظر چون دیده اند بسیاری از چیزها به یکدیگر تبدیل می گردند و اختلاف هایی که در جهان مشاهده می شود غالباٌ صوری است پی برده اند با اینکه حقیقتی کمتر از آنست که گمان به نظر میرسد واقعیت ندارد آنچه به صورت تکثر در عالم به نظر می رسد . بس برخورده اند به اینکه شاید حققیت واحدی باشد که اشیاء روزگار و احوال آنها تبدیلات و تجلیات او باشند و نیز از کشف همین امر که غالباٌ به نظر میرسد که چیزهایی که تازه موجود شده اند ولی تازه نیستند و نمایش هنرهای موجود از سابق می باشد پی بردند به اینکه موجود و معدوم شدن در کار نیست نه معدود در موجود و نه موجود معدوم
می گردد. رکود و فساد همه تغییر و تبدیل است.         ( حسن فتحی تاریخ فلسفه یونان ص 12)

زندگینامه افلاطون :

افلاطون در اتن یا اژین . نزدیک اتن . محتملاٌ در 427 پیش از میلاد به دنیا امد. وی از یک دودمان اشرافی بود که در بین نیاکانش شخصیت های برجسته ای وجود داشتند. نسب پدرش آرسیتون بکودروس آخرین پادشاه آتن و از طرف مادر به پریکسیونه می رسید . یکی از عموهایش کریتیاس بود که از جمله سی نفر غاصب و عامل اصلی انقلاب سال 404 به شمار می رفت.

 (آندره کرسون – فلسفه بزرگ ص 107)

افلاطون یک خواهر و دو برادر داشت به نام آریمانت و گلوکون که از او بزرگتر بودند و دوره جمهوری او مخاطبین سقراط واقع شده اند.

پدر افلاطون کمی پس از تولد او درگذشت و مادرش با پریلامپ که دائیش بود ازدواج کرد. بنا بر رسوم خانواده های بزرگ. افلاطون شش روز بعد از تولدش به نام پدربزرگ خود . آرسیتوکلس مرسوم گردید و افلاطون لقبی بود که بعدها به او داده شد. شاید به علت قامت بلند و یا به سبب پیشانی عریضی که داشت. 

شامل 191 صفحه فایل word قابل ویرایش

تحقیق درباره برخی نظریه های افلاطون

اختصاصی از فی بوو تحقیق درباره برخی نظریه های افلاطون دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:55

فهرست و توضیحات:

برخی نظریه های افلاطون

منابع تحقیق:

چکیده ای از زندگی نامه:

آثار افلاطون

تعریفی از عالم مثل:

دانش و اعتقاد :

افلاطون (427-347 ق.م) فرزند یکی از خانواده های سرآمد آتن بود و توقع        می رفت سیاستمدار شود. اما او مسحور سقراط شد و حکم مرگ او سخت بر دلش اثر نهاد. پس دنیای سیاست را واگذاشت تا رسالت اصلاحگری سقراط را پی گیرد.

در حدود 40 سالگی آکادمی[1] را در آتن بنیان نهاد تا جوانانی که می بایست در آینده زمام امور شهر های یونان را در دست گیرند. از تحصیلات عالی بهره مند شوند. در تقدیر افلاطون می توان گفت بسیاری از فلاسفه او را به بزرگترین فلیسوف می دانستند و می دانند و حکیم سهروردی بنیان گذار حکمت اشراق برای او احترام خاصی قائل بوده و او را امام الحکمه و پیشوای حکمای اشراق می دانسته است.

بجا و مفید است که اصطلاحاتی را که افلاطون به کار می برد ارزیابی کنیم.

نخست او از صور یا مثل (ایده یا ایدوس) سخن می گفت. این دو واژه در اصل معنایی نزدیک به «شکل» داشتند و درزمان افلاطون «ایده» به هیچ روی ربطی به «اندیشه» نداشت.

منظور افلاطون از مثل با تشبیهی که وی آن را برای اثبات مثل به کار برده است روشن می شود. غاری را در زیر زمین در نظر گیرید که در آن مردمانی را به بند کشیده،روی به دیوار و پشت به دهانه ی غار نشانده اند این زندانیان از دوره کودکی در آنجا بوده اند و پاهایشان چنان با زنجیر بسته شده که نه می توانند از جای خود بجنبند و نه سر خود را به چپ و راست بگردانند، بلکه ناچارند پیوسته رو به روی خود را تماشا کنند. در بیرون از غار، به فاصله ای دور، آتشی افروخته است که پرتو آن به درون غار می تابد، میان اتش و زندانیان راهی مرتفع و دیواری کوتاه وجود دارد شبیه پرده ای که شعبده بازان میان خود و تماشاگران می آویزند تا از بالای آن هنر خود را نمایش دهند.

در آن سوی دیوار کسانی هستند که اشیا بسیاری، از جمله پیکره های انسان و حیوان را که از سنگ و چوب ساخته شده، به این سو و آن سو می برند و همه ی آن اشیا از بالای دیوار پیداست. بعضی از آن افراد در حال آمدو شد با هم سخن می گویند و بعضی خاموشند.

مثل ما مثل آن زندانیان است که از خود و از یکدیگر جز سایه ای که در اثر آتش بیرونی از اشیاء به دیوار غار افکنده شده چیزی نمی بینند.

اگر بتوانند با هم صحبت کنند، موضوع گفتارشان چیزی جز سایه هایی که به دیوار نقش بسته نخواهد بود.

پس جز سایه ها به هیچ چیز دیگری باور ندارند.

اگر از بند آزاد و از درد نادانی رهایی یابند و به سمت دهانه ی غار روانه شود و به روشنایی آتش بیرون نگاه کند طبعاً از این تغییر وضع آزرده می شود و اگر وادارش کنند که مستقیم در خود روشنایی بنگرد، چشمان او به دردی طاقت فرسا مبتلا خواهند شد و از روشنائی خواهند گریخت.

حال اگر کسی دست او را بگیرد و با زور از آن راه مرتفع و ناهموار به بیرون از غار بکشاند و به روشنائی آفتاب برساند، تردیدی نیست که به رنج می افتد و خشمگین می شود و می کوشد خود را نجات دهد.

پس باید چشمان او به تدریج به روشنائی خو کنند تا به دیدن اشیاء گوناگون توانا شوند نخست سایه ها و تصاویر اشخاص و اشیا را که در آب می افتد بهتر از چیزهای دیگر تمیز خواهد داد. در مرحله ی دوم، خود آدمیان و اشیا را خواهد دید. پس از آن به تماشای آسمان و ستارگان خواهد پرداخت، ولی آن ها را هنگام شب بهتر مشاهده می کند، زیرا دیدگانش به روشنایی ماه و ستارگان زودتر عادت خواهند کرد و حال آنکه روشنائی خورشید چشم های او را رنج می دهد.

سر انجام در مرحله ی چهارم، خواهد توانست خورشید را در عین پاکی و تنهائی مشاهده کند.

اگر زندان غار را با عالم محسوسات و پرتو آتشی را که به درون غار می تابد با نیروی خورشید تطبیق کنیم و اشیا بیرون و انسان های در حال رفت و آمد را به عالم مثل تطبیق دهیم و خارج شدن آدمی از غار و تماشای اشیا گوناگون در روی زمین را سیر و صعود روح آدمی به عالم شناسایی بدانیم.

در پایان سیر و سلوک و پس از تحمل رنج های طاقت فرسا انسان مبدا همه ی مثل یعنی مثال نیک را می یابد.          تصویر غار

آیا برای هر چیزی صورتی (مثالی) هست؟

این معنا در مورد مفاهیمی اخلاقی مانند عدالت و شجاعت، مفاهیمی ریاضی چون تساوی و قلیلی مفاهیم دیگر چون زیبایی صدق می کند اما در مواردی که نا کامل بودن جزئیات چندان آشکار نیست و نمی توان مشخص کرد و به نظر عجیب و غریب می آید.

پارمیندس چهار طبقه از عیون خارجی را در نظر می گیرد و می پرسد که آیا هر یک از اینها صورتی دارند یا نه در مورد طبقه ی نخست یعنی شباهت ووحدت و کثرت سقراط کاملاً مطمئن است. و در مورد طبقه ی دوم نیز، یعنی عدالت زیبایی و نیکی بهمچنین اما در مورد طبقه ی بعدی یعنی انسان، آتش و آب به تردید می افتد و سرانجام نمی تواند اذعان کند که برای چیزهایی مانند گِل و مو و کثافت صورتی وجود دارد

دلایل تردید او بیان نمی شود، اما احتمالا تردیدش مربوط به این است که افراد انسانی و افراد آتش همه به یکسان آتش و انسانند همچنانکه در ر ساله ی فایدون گفته می شود که همه ی ارواح به یکسان روح هستند.

پس در این موارد نمی توان درجه ی کمال قائل شد که صورت اوج و نهایت آن کمال باشد. و باز اندیشیدن به موی کامل و گِل کامل به نظر احمقانه می آید.پس می بینیم که میان صورت در مقام کلیات و صورت در مقام کمال مطلوب رخنه ای می افتد.

یک مثال

مثالی که طرح شده است این است که یک شخص هم می تواند بلند و هم کوتاه باشد اساسی را نادیده انگاشته است و آن میان واژگان اسنادی ساده و واژگان نسبی یا اعتباری ست واژگانی مانند بلند و کوتاه و سبک معنای مطلقی ندرند اما همواره یه یک مرجع قیاس اشاره دارند یک شخص یا بدین دلیل بلند خوانده می شود که از شخص مورد قیاس دیگری بلند تر است یا در قیاس با متوسط طول قامت انسان ها بلند است. اگر چنین مرجع قیاسی نباشد واژه تهی از معنا خواهد بود. این نشان می دهد که هیچ چیز در آن واحد هم بلند و هم کوتاه نیست. هر عین خارجی فقط نسبت به چیزهایی متفاوت دیگر چنین است .و مثلاً نمی توان گفت که فلان شخص در معنای مطلق هم بلند و هم کوتاه است و بنابراین تابع مستندات اصالتاً متضاد است و در نتیجه کاملاً واقعی نیست .

افلاطون تمایزی اساسی میان دو حالت شناختی متفاوت قائل بود .

این دو حالت را می توان دانش و اعتقاد (یا عقیده ) نامید .

آنچه ما می دانیم ( یعنی دانشی از آن داریم ) باید درست باشد ، اما آنچه بدان عقیده داریم ممکن است درست یا خطا باشد .

 

افلاطون

اختصاصی از فی بوو افلاطون دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

  فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات13

1ـ تاریخچه زندگی افلاطون :
افلاطون یکی از 3 فیلسوف بزرگ و معروف یونانی می باشد که بعد ازسقراط در زمینه فلسفه پا عرصه وجود گذاشت.
افلاطون در سال 428 ه.ق در نخستین جنگ آتن و اسپارک در آتن و در خانواده اشرافی به دنیا آمد که بعدها توانست دز زمینه فلسفه حرفهای زیادی را برای گفتن داشته باشد. او توانست با استفاده از نظرات و گفته های فلاسفه قبل و به خصوص سقراط که می شود گفت تمام آثار او برگرفته و جمع آوری شده سخنان سقراط است در زمینه فلسفه به جایگاه بزرگی دست یابد چنان که در کتابها سقراط را، سقراط افلاطونی بیان کرده اند. از مهمترین آثار افلاطون می توان به «جمهوری» افلاطون اشاره کرد این رساله وی می باشد و از دیگر آثار او به رساله ها فیدو تیمایوس و ضیافت و ... اشاره کرد. افلاطون مدرسه ای بنام «آکادمی» بنا گذاشت که توانست حدود 900 سال در زمینه فلسفه به فعالیت ادامه دهد و اشاعه کننده افکار سقراط و افلاطون باشد.
2ـ منابع عقاید و تاثیرات آن در افلاطون :
کسانی که بیشتر در افلاطون اثر داشتند هم چون؛ فیثاقورس، یارمنیدس، هراکلیتوس و سقراط بودند. افلاطون عناصر اورفئوس فلسفه خود را (به واسطه سقراط یا هر کس دیگر) از فیثاقورس گرفت، که شامل جنبه دینی اعتقاد به بقای روح، تعلق خاطر به دنیای دیگر، لحن روحانی، تشبیه جهان به غار و نیز اقدامی که افلاطون برای ریاضیات قائل است و آمیختگی تعلق و اشراق که در نظریات او دیده می شود هم نتیجه نفوذ فیثاقورس است.
افلاطون این اعتقاد را از پارمندیس گرفت که واقعید ابدی و مستقل از زمان است و دیگر اینکه بنا بر براهن منطقی تغییر امری موهوم است.
از هراکلیتوس از نظریه منفی را گرفت که در جهان محسوس هیچ چیزی پایدار نیست. ترکیب این با اعتقاد پارمندیس منجر به این نتیجه شد که حصول معرفت از راه حواس امکان ندارد و بلکه باید به وسیله عقل بدان رسید. از نظریه احتمال دارد که افلاطون اشتغال خاطر به مسائل اخلاقی و تمایل به توجیه نمایی جهان، به جای توجیه مکانیکی آن را از او به ارث برده باشد. خوبیها بر فکر افلاطون بیش از فلسفه پیش از سقراط تسلط دارند و مشکل است این امر را نتیجه نفوذ سقراط بدانیم.
3ـ مدینه فاضله افلاطون :
جمهوری، مهمترین رساله افلاطون می باشد، که به طور کلی از سه بخش تشکیل می‌شود، بخش نخست که مربوط است به وصف یک جامعه مطلوب اشتراکی (اواخر کتاب پنجم)، بخش دوم صرف تعریف کلمه حکیم، یا (فیلسوف) شده است در کتابهای ششم و هفتم که یکی از نتیجه های مهم افلاطون این است که حکام باید حکم باشد. بخش سوم بحث در مورد انواع مختلف دولتهای واقعی و ذکر معایب و محاسن آنها می باشد. فرض ظاهری کتاب «جمهوری» تعریف عدالت می باشد. در همان مراحل اولیه بحث افلاطون تشخیص می‌دهد که چون مشاهده قضایا به مقیاس بزرگتر آسانتر از مقیاس کوچک است پس بهتر است به جای آنکه ببینیم چه چیزهایی فرد عادل را به وجود می آورد و به تحقیق این امر بپردازیم که چه عوامل یک دولت عادل را به وجود می آورد و چون عدالت از جمله مهمترین صفات دولت است نخست چیزهای دولتی وصف شود و سپس مشخص شود کدامیک از کمالات آن دولت را باید عدالت نامید. پس نخست مدینه فاضله افلاطون را طور کلی آن تصور می‌کنیم: افلاطون چنین شروع می‌کند که نخست افراد جامعه باید به سه گروه و طبقه تقسیم شوند: عوام الناس (مردم عادی) سربازان،‌ سرپرستان. فقط طبقه سرپرستان باید قدرت سپاس داشته باشند و تعداد آنها نیز در دو طبقه دیگر کمتر باید باشد. این افراد باید توسط شخص قانونگزاری انتخاب شوند و سپس به صورت وراثت جانشین یکدیگر شوند، ولی می توان به صورت استثنا کودکی مستعد را از طبقات پست تر ارتقاء دارد و برعکس کودک نابابی را از طبقه بالاتر تنزیل دارد. به نظر افلاطون مشکل این است که چگونه محرز سازد که سرپرستان مقصود قانونگزار را جامعه عمل می پوشانند. برای این مقصود، او پیشنهادهای گوناگون تربیتی، اقتصادی، بیولوژیکی و دینی دارد. بیش نظر افلاطون در خصوص سرپرستان است که پیشنهاد ها در مورد آنها انجام شود. نخستین امری که باید بدان پرداخته شود تعلیم و تعلم است. و آن به دو بخش تقسیم می شود: ورزش و موسیقی معنی این دو کلمه به نظر افلاطون بسیار وسیعتر از معنی امروزه آن است. موسیقی قلمرو فنون و هنرها را شامل می شود و به ورزش، آنچه را به تربیت و شایستگی و سلامت آن راجع است در بر می گیرد. معنی موسیقی تقریباً به وسعت معنایی است که ما از کلمه فرهنگ داریم. فرهنگ باید توجه این باشد که افراد را نجیب بار بیاورد.