تعداد صفحات : 28
فرمت فایل : word (قابل ویرایش)
فهرست مطالب : ماهوارههای آب و هوائی اولین بار توسط آمریکائیها و در سال 1960 برای مشاهده و دریافت اطلاعات واقعی آب و هوائی به آسمان پرتاب گردیدند. در آگوست همین سال، نخستین تصویر زمین از فضا در روزنامه ملی ژئوگرافیک (Geographic) منتشر گردید. از این تاریخ به بعد، ماهوارههای بیشتری به فضا پرتاب شدند.
همانطور که زمین و دیگر سیارهها در مدار خاص خود به دور خورشید میگردند، ماهوارههای مصنوعی نیز در مدارهای خاصی در حال چرخشاند. انتخاب این مدارها برای ماهوارهها به منظور و هدفی که ماهواره به آن منظور به فضا پرتاب شده است بستگی دارد. میتوان مداری را انتخاب نمود که در مسیر قطب شمال و جنوب قرار میگیرد و یا مداری که حول خط استوا میباشد و یا هر مداری ما بین این دو حالت. همچنین در انتخاب مدار ماهواره عامل ارتفاع نیز میتواند درنظر گرفته شود مثلا ارتفاعات هزاران مایلی بالای زمین و یا ارتفاعات صدها مایلی. دو نوع اصلی ماهوارههای آب و هوائی وجود دارد :
1 - ثابت زمین Geostationary
2 - مدار قطبی Polar Orbiting
ماهواره های Geostationary برای هشدارهای کوتاه مدت و ماهوارههای Polar Orbiting برای پیش بینیهای بلند مدت تر بکار میروند. هر دو نوع ماهوارهها برای دیده بانی کامل آب و هوائی جهان لازم هستند.
در اواخر دهه 70 نیاز به ماهوارههائی که 24 ساعته در روز بتوانند تصاویر ماهواره ای را تهیه نمایند احساس گردید. ماهواره ای که بتواند هر24 ساعت یکبار در مداری که در ارتفاع 40000 کیلومتری بالای خط استوا قرار دارد و با سرعتی که با سرعت زمین برابر می باشد به دور زمین بچرخند. این نوع ماهواره ها، ماهواره های زمینآهنگ نامیده می شوند.
اشنایی با ماهواره های هواشناسی