استان بوشهر 42 ص

اختصاصی از فی بوو استان بوشهر 42 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

42 ص

   یکی از موارد مطالعه در آبهای شیرین، شناسائی آبزیان مهم اقتصادی و نحوه زندگی آنهاست که از میان آنها ماهیان به دلایل اهمیت شان در تغذیه انسان بیش از آبزیان دیگر مورد توجه می باشند. ماهیان آب شیرین در حد محوری مورد مطالعه قرار گرفته اند که کشف گونه های جدید در برخی مناطق ایران از جمعه استان چهار محال و بختیاری، خوزستان، لرستان موید این واقعیت است (درخشنده 1379)

ایران در منطقه ای واقع گردیده که از نظر جغرافیای جانواری بسیار حائز اهمیت است. در مورد ماهیان ایران که بسیار جالب توجه و متنوع هستند اطلاعات کمی درست می باشد. حوزه های آبریز ایران جهت تنوع اقلیمی تقسیمات مختص به خود را دارا می باشند که هر حوزه شاهد حضور ماهیان مختلف می باشد. رودخانه ها بسته به اینکه دارای جریان تند یا کند یا درجه طول عرض جغرافیایی به تبع اندر چه ارتفاعی قرار داشته باشند جوامع زیستی متفاوتی دارند. به همین دلیل در همه جا و در همه زیستگاه ها ممکن نیست. که همه گونه ها یافت شوند. (درخشنده 1379)

   شناخت ماهیان موجود در یک رودخانه (منطقه) و تهیه فهرستی از گونه های مختلف، قبل از هرگونه مطالعات لازم و ضروری می باشد (وثوقی، 1373).

در ادامه ابتدا خصوصیات زیستگاه های آبی که خطوط انتقال گاز از آنها عبور می کند را ارائه داده، سپس تست و معرفی آبزیان مهم آن اکوسیستم اقدام می شود.

1-استان بوشهر

• خلیج نای بند

منطقه حفاظت شدهنای بند در 320 کیلومتری جنوب شرقی بوشهر در نزدیکی بندر علویه حد فاصل عرض شمالی 27:13 تا و طول شرقی قرار گرفته است.

این منطقه دارای وسعتی حدود 22500 هکتار به صورت دماغه ای در اراضی ساحلی منطقه دریایی از ارتفاع صفر تا حداکثر 150 متری سطح دریا واقع گردیده است. منطقه حفاظت شده نای بند به دلیل مجاورت با دریا و برخورداری از نقاط مرتفع پر شیب ساحلی، وجود دشت دشتهای مسطح و پوشش گیاهی مناسب از تنوع زیستی بالایی برخوردارند و مجموعه‌ای بی نظیر از گونه های جانوری را در برگرفته و با سواحل صخره ای و مرجانی زیبایش زیستگاههای متنوعی را برای حیات وحش به ویژه آبزیان و پرندگان مهاجر آبزی بوجود آورده است.

استان کرمان 60 ص

اختصاصی از فی بوو استان کرمان 60 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

60 ص

این شهر دارای قدمت تاریخی زیادی است و به گفتة بعضی از مورخان و پژوهشگران سابقه سکونت و استقرار انسان در آن به هزاره چهارم قبل از میلاد می‌رسد و به شهادت اوراق ترایخ در طی قرون متمادی،‌دوران پر نشیب و فرازی را طی نموده و شاهد دگرگونی‌های زیادی در گذرگاههای ترایخ حیات خویش بوده است. شهری که از حیث قدمت تاریخی یکی از قدیمی‌ترین و باسباقه‌ترین شهرهای کشور باستانی ایران و جزو یکی از پنج شهر تاریخی این مملکت است. به گفتة «ژان اوبن»؛ اگر کسی تاریخ این شهر را به دقت بخواند چنان است که همه تاریخ ایران را خوانده است.

این شهر با زبانی گویا در بیان گذشته‌ها هزاران راز را در دل نهفته دارد و هر خشت آن تلخ و شیرین حوادث دیروز را بی کم و کاست همانند دفتر خاطرات به ثبت رسانده و اگر سفره دلش را باز کند،‌پرده از همه سختیها و خوشی‌هایی   که چشیده برخواهد داشت.

شهری که با مردم سخت کوش و شجاع آن به علت پایمردی به منظور حفظ و استقلال، حاکمیت ارضی،‌کیان،‌ملیت و مذهب خویش در دوران تاریخ دیرینه و سراسر افتخار اما توام با رنج، مرارت و سختی‌های خویش،‌همواره مورد تاخت و تاز متجاوزان و حکام خودکامه قرار گرفته و در این رهگذر علاوه بر خسارات وخرابی‌هایی که بر ثروت ملی آن وارد آمده، از لحاظ نیروی انسانی نیز متحمل از دست دادن گروه کثیری از همه قشرهای جامعه‌اش شده است به نحوی که یکی از مورخان خارجی به نام «فردریچارد» در این مورد می‌نویسد: «این شهر اهمیت قابل ملاحظه‌ای دارد و غیر از شهر تبریز که در مرز شمال واقع است،‌بر هیچ شهری به اندازه این شهر از منجنیق فلک فتنه نباریده.»

همین بس که از سال 21 هـ ق (641م) تا سال 1397 هـ ق (1977/م 1356 هـ ش) یعنی در مدت 1336 سال، 272 تن حاکم بر این سرزمین حکمرانی داشته‌اند و مدتی مدید پایتخت سلسله صفاریان بوده و در مسجد جامع آن به نام امرای طاهری،‌صفاری و سامانی خطبه خوانده شده و از فراز منبر مسجد جامع همین شهر تفویض حکومت از سوی خلفای عباسی به امرای ایران و فرمانهای عفو و انتقال خوانده شده است. شهری که از سال 621 تا 694 هـ ق حدود هفتاد سال پایتخت حکام قراختایی بوده است و فرمانروایان سلاجقه و آل مظفر بر آن حکومت کردندو آثار تاریخی مهمی از خود بجای گذاردند.

شهری که نادرشاه افشار و عمال او هنگام تسخیر آن در سال 1160 ه . ضمن غارت و چپاول اموال این مردم رنجدیده بسیاری مردان آن را سربریده و از کله آنان مناره‌هایی ساختند. محله پامنار که هنوز هم به همین نام خوانده می‌شود یادگار آن فاجعه و تجدید کننده خاطرات تلخ آن جنایت تاسف انگیز می‌باشد.
مسجد پامنار که از آثار تاریخی این شهر است در سال (789 هـ ق/1387 م) به دستور سلطان عمادالدین احمد مظفر که از طرف برادرش شاه شجاع (پسر امیر مبارزالدین محمدمظفر) حاکم کرمان بوده در آن محله ساخته شده . شهری که هنوز خسارتها و زیانهای مالی و نیروی انسانی ناشی از قتل و غارت سپاهیان محمود افغان را که در سال (1133 هجری قمری /1771م) صورت گرفت. جبران نکرده بود که در سال (1209 هـ ق/1794 م) به علت چهارماه و نیم مقاومت دلیرانه‌اش در یورش سهمگین آقامحمدخان قاجار، مورد تهاجم و تاخت و تاز سپاهیان آن حاکم ستمگر و جبار قرار گرفت و به روایت تاریخ،‌ماموران وی هفت هزار و به روایتی دیگر، بیست هزار جفت (هفت من و نیم) چشمان مردم بی گناه و ستمدیدة این سرزمین را از حدقه بیرون آوردند و به طور فجیعی آنان را به دیار نیستی فرستادند و گذشته از غارت اموال عمومی حدود بیست هزار نفر از زنان و دختران را به اسارت بردندو خود آن خان بی ایمان هشت هزار نفر آنها ره به سپاهیان خود بخشید تا مورد تجاوز قرا رگیرند و یا بهاسارت برده شوند. اگر هم تعدادی از هالی باقی ماندند، علت این بود که دست جلادان از کثرت و شدت خونریزی،‌بازماند یعنی دیگر یارای کشتن مردم را نداشتند وگرنه قطع عام به سبب ترحم بر کسی نبود.
وسرانجام،‌شهری که در طول تاریخ در اثر حملات و زود و خوردهای متوالی اجانب از یک سو و خشونتهای طبیعی چون سیل،‌زلزله،‌قحطی، خشکسالی و شیوع بیماریهای گوناگون از سوی دیگر متحمل خسارات جانبی و مالی فراوان شد که آثار شوم آنها بر چهره شهر ومردم آن به جای مانده است منتها باز هم حیرت بینندگان را برمی‌انگیزد،‌چرا که آُن از گرانبها و فراوانی از سلیقه و ذوق بجای می‌گذارد و به هنگام ضرورت نیز نشانه‌هیا شجاعت،‌پایمبردی، حوصله‌،بردباری، حس تعاون،‌ نوع پروری،‌همدلی و همکاری برای رفع مشکلات در بین مردم آن به چشم می‌خورد که این خود احیاگر نام این شهر و مردم خونگرم و نیکو خصال آن می‌باشد

در مورد استان خراسان 70ص

اختصاصی از فی بوو در مورد استان خراسان 70ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

70 ص

استان خراسان با مساحت 313335 کیلومتر مربع وسیعترین استان کشور بوده و در قسمت شرق و شمال شرق کشور قرار گرفته است.

خراسان مجموعه ای است از عوارض جغرافیائی مرکب از فلاتها و جلگه ها و کوهستان ها که در شمالشرق ایران قرار گرفته است و رودهای چندی در کوهستانهای شمالی آن، دره های حاصلخیزی بوجود آورده که مرکز تجمع انسانی و حیات نباتی است و شهرهای آباد خراسان را در بر گرفته است. مهمترین کوههای خراسان عبارتند از کوههای هزار مسجد، الله اکبر، آلاداغ و بینالود که ارتفاع آن به 3500 متر می رسد.

مهمترین رودخانه های استان خراسان عبارتند از اترک، گرگان، هریود و قره سو که به جز رود اترک جریان بقیه رودها به علت اینکه بیشتر آب آنها به مصرف کشاورزی می رسد ثابت نیست، آب و هوای کوهستانی خراسان کاملاً برای و اختلاف درجه گرمای روز و شب تابستان و زمستان بسیار زیاد است. در نواحی دره ای، بهار از اواخر فروردین ماه شروع و تا آخر اردیبهشت طول می کشد، تابستان گرم و خشک از خرداد تا شهریور ادامه می یابد. بهترین موقع سال شهریور ماه است که درجه حرارت پائین آمده و تا اواخر آبان هوا مطبوع صاف و شب ها خنک است. زمستان از آذرماه با ریزش باران و برف شروع می شود و زمستان نواحی کوهستانی سخت است.

بجنورد از شهرهای استان خراسان بوده و با مساحت 5/24 کیلومتر مربع و عرض جغرافیایی 37 درجه و 28 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 57 درجه و 19 دقیقه شرقی در قسمت شمالغربی استان قرار گرفته است. ارتفاع متوسط بجنورد از سطح دریا برابر 1010 متر است و بخشی از آن که به دست سفلای گرگان منتهی می شود، ارتفاع کمی دارد.

در شمالی ترین منطقه بجنورد، دره های شاندیز و کوکوک قلعه وجود دارد، که آب آنها از مرز ایران خارج شده و در داخل خاک شوروی به اترک ملحق می شود. در جنوب منطقه بجنورد، دره رباط عشق وجود دارد که آبهای آن از آستانه در بند سرازیر شده و در منطقه اسفراین به قره سو ملحق می شود. در جهت شمال غربی – جنوب شرقی، دشت باریکی بطول 120 کیلومتر و به عرض چند کیلومتر، از آستانه رضاآباد تنا گلوگاه قازان قلعه، امتداد دارد که آن را دوره وسطای اترک گویند.

شهرستان بجنورد از شمکال به خاک شوروی از شمالشرقی تا جنوب غربی به قوچان و اسفراین وبزوار و از شمالغربی تا جنوبغربی به استان مازندران و استان سمنان محدود شده است. طبق آخرین تقسیمان کشوری شهرستان بجنورد شامل چهار بخش مرکزی، جاجرم، مانه و سملقانئ و جرگلان می باشد.

گذری به استان کرمان 83ص

اختصاصی از فی بوو گذری به استان کرمان 83ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

83 ص

فصل اول:

گذری به استان کرمان

بخش اول (1ـ1) کلیات

1ـ1ـ1ـ موقعیت استان کرمان:

کشور ما ایران در ناحیه‌ای کویری و کم‌ باران قرار گرفته است که تابش آفتاب در آن فراوان است و بارش باران کم، اما در این سرزمین کم باران چشم‌اندازهای کم‌نظیر و شگفتیهای خاص مناطق گرمسیر به شکل زیبایی پرورده شده است.

کرمان یکی از همین مناطق کویری، اما پربرکت کشور ماست.

«استان کرمان بعد از خراسان دومین استان پهناور کشور است و حدود 11 درصد از خاک ایران را دربر گرفته است. مساحت آن حدود 1750.69 کیلومتر مربع است. موقعیت نسبی این استان به گونه‌ای است که از شمال با استان‌های خراسان و یزد، از جنوب با استان هرمزگان، از شرق با سیستان و بلوچستان و از غرب با استان فارس هم‌مرز بوده است[1].» (تصویر شماره 1ـ1) نشانگر موقعیت جغرافیایی استان کرمان در نقشه ایران است. شهرستان کرمان از جنوب به شهرستان جیرفت، از جنوب شرقی به شهرستان بم از جنوب غربی به شهرستان بردسیر از غرب به رفسنجان، از شمال غربی زرند و از شمال به شهرستان راور محدود می‌شود. (تصور شماره 1ـ2) نشانگر موقعیت جغرافیایی شهر کرمان در استان کرمان است.

آب و هوای کرمان به علت وجود ارتفاعات متغیر است و باران سالانه آن بسیار کم است.

این استان یکی از مرتفع‌ترین استانهای کشور است. کرمان از اولین شهرهای ایران است که به علت مهارت بالا بافندگان آن در ریسندگی و بافندگی مورد توجه شرکتهای خارجی قرار گرفته است.

تصویر (1ـ1)

موقعیت استان کرمان در نقشه ایران

(تصویر 1ـ2) نقشه استان کرمان

1ـ1ـ2ـ جغرافیای طبیعی و اقلیم استان کرمان:

استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار گرفته است و ارتفاعات آن دنبالة رشته‌ کوه‌های مرکزی ایران است که از چین‌خوردگی‌های آتشفشانی آذربایجان شروع می‌شود و تا بلوچستان امتداد دارد و دنبالة‌ آن چند بار در فلات مرکزی به وسیله حوزه‌های پست داخلی و کویر قطع می‌شود.

وجود ارتفاعات و پستی و بلندیهایی در منطقه و شرایط خاص اقلیمی، آب و هوای متفاوتی در نواحی مختلف استان به وجود آورده است. نواحی شما و شمال‌غربی و مرکزی دارای آب و هوای گرم و نسبتاً مرطوب دارد.

«استان کرمان تحت تأثیر بادهای مختلف برون منطقه‌ای و محلی است.

وزش این بادها، آب و هوای آن را دستخوش تحولات و تغییرات قابل توجهی می‌کند. این بادها به طور عمده از نوع بادهای موسمی خشک است و در ماههای اسفند، فروردین و اردیبهشت می‌وزد و جهت وزش آن‌ها از جنوب‌غربی به طرف شمال‌شرقی و مشرق است. این بادها انبوهی از خاک و شن با خود به طرف شهر کرمان می‌آورد و سبب تقلیل رطوبت نسبی هوا می‌شود. همچنین بادهای غربی و شمال‌غربی باعث ریزش باران در زمستان و بهار می‌شود[2].»

مهمترین رشته‌کوههای آن لاله‌زار، هزار بحر آسمان، جبال بارز و شهسواران است.

1ـ1ـ3ـ جغرافیای تاریخی استان کرمان:

«سابقة سکونت و استقرار انسان در دیار کرمان به هزارة چهارم ق.م می‌رسد. این منطقه یکی از قدیمی‌ترین نواحی ایران به‌شمار می‌رود و در گذر زمان، گنجینه‌های فرهنگی تاریخی گرانبهایی در آن پدید آمده است که نمایانگر روند تاریخی و حیات اقتصادی ـ اجتماعی آن است. وجود هر فضای تاریخی در کرمان بیانگر بخشی از زوایا و ابعاد زندگی مردم و حکومت‌های این مرزوبوم است[3].»

به استناد تاریخ عرب و یهود، کرمان منسوب به «کرمان‌بن هیتال‌بن ارفحشدبن سام بن نوح» است و نام آن در کتیبه بیستون به صورت «یوتیه» ذکر شده است.

معرفی مختصر موزه های استان یزد 15ص

اختصاصی از فی بوو معرفی مختصر موزه های استان یزد 15ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

15 ص

معرفی مختصر موزه های استان یزد :
الف) موزه های وابسته به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری .
1- موزه آئینه و روشنایی :
این محل که پیش از انقلاب اسلامی گفته می شود که به عنوان باغ و خانه یکی از سرمایه داران یزد مورد استفاده بوده است .
پس از پیروزی انقلاب اسلامی با استناد به فتوای چهارمین شهید محراب حضرت آیت ا... صدوقی به عنوان موزه قصر آئینه مورد استفاده عامه مردم قرار گرفت .
سبک معماری این ساختمان ترکیبی است از معماری سنتی و معماری اروپایی و شامل : اتاق هایی رو به استخر یا نشیمن بهاری ، اتاق خواب ، قسمت شاه نشین، حوضخانه و سرویس است .
قدمت قدیمی ترین قسمت ساختمان که با مصالح سنتی ساخته شده حدود 60 سال و از احداثات دوران پهلوی است مساحت کل زمین 81740 مترمربع و زیربنای آن 837 مترمربع است .
در حال حاضر این مکان به عنوان موزه تخصصی آئینه و روشنایی مورد بازدید علاقمندان است و اشیاء نمایش گذاشته و بصورت زیر دسته بندی   می شوند .
-    اشیاء روشنایی پی سوز شامل : نصبی ، آویز ، پایه دار ، دستی
-    شمع سوز شامل : نصبی ، آویز ، پایه دار ، دستی
-    نفت سوزها
-    گاز سوزها
-    برق سوزها
-    مجموعه آئینه ها
- نشانی : خ کاشانی روبروی پارک هفت تیر
- شماره تماس : [phone]
- تأسیس : 1377             
- تعداد اشیاء : 124 مورد
2- موزه زیلو و پلاس میبد :
زیلو یکی از کهن ترین دست بافته های ایرانی است که به عنوان فرش و زیرانداز مورد استفاده همگان قرار می گرفته است ، تار و پود زیلو از نخها و الیاف پنبه ای و بافت آن در عین سادگی اولیه ، نسبتاً و از فنون ویژه برخوردار بوده است .
برخلاف انواع دیگر فرش که بیشتر در محیط های عشایری و سردسیر رواج داشته ، بافت و بهره برداری از زیلو بیشتر در مناطق شهری و روستایی به ویژه در نواحی گرم و خشک مرسوم بوده است .
بهترین زیلوها را در میبد می بافتند و آنجا به اقصی نقاط کشور می فرستادند . موزه زیلو و پلاس میبد در مکان فرهنگی و تاریخی بنام کاروانسرای میبد که از جمله آثار به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی کشور می باشد به همت میراث فرهنگی استان افتتاح شد .
در این موزه تخصصی زیلوهای موجود به دو گروه زیلوهای قدیمی و زیلوهای جدید تفکیک می شوند . تعداد زیلوهای قدیمی به 50 تخته می رسد ، قدیم ترین این زیلوها ، زیلویی است متعلق به سال 808 هـ .ق که توسط علی بیدی ابن حاجی میبدی با طرح محرابی و یا فنون خاصی نسبت به زیلوهای دیگر از سه رنگ آبی ، سفید ، قرمز بافته شده است و زیلوهای جدید نیز در سالهای اخیر و در کارگاهی که قسمتی از همین موزه می باشد و برای احیاء نگاره های زیلو افتتاح شده بافته شده اند .