تحقیق در مورد رابطه بین متغیرهای جمعیت شناختی و سلامت

اختصاصی از فی بوو تحقیق در مورد رابطه بین متغیرهای جمعیت شناختی و سلامت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : WORD (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 28 صفحه

چکیده

    هدف تحقیق حاضر تعیین سهم هر یک از عوامل وضعیت اشتغال ، وضعیت تأهل ، سطح تحصیلات ، شدت معلولیت و جنس در پیش بینی سلامت روانی معلولین جسمی شهر اصفهان است. نمونه پژوهش شامل 100 نفر از اعضای جامعه معلولین شهر اصفهان می باشد که بطور تصادفی انتخاب شدند. برای اندازه گیری سلامت روانی آزمودنیها از فرم 28 سؤالی پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ  ) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که وضعیت اشتغال می تواند میزان سلامت روانی معلولین جسمی را بطور معنی داری پیش بینی کند ( 006/0 = P ) و افزودن متغیر وضعیت تأهل به متغیر وضعیت اشتغال قدرت پیش بینی سلامت روانی آنها را بطور معنی داری افزایش می دهد ( 003/0 = P )؛ اما اضافه کردن هر یک از متغیرهای سطح تحصیلات ، شدت معلولیت و جنس به متغیرهای وضعیت اشتغال و وضعیت تأهل نمی تواند قدرت پیش بینی سلامت روانی معلولین جسمی را بطور معنی داری افزایش دهد.
کلید واژه ها: معلولین جسمی ، سلامت روانی ، ویژگیهای جمعیت شناختی ، وضعیت اشتغال ، وضعیت تأهل

مقدمه

تأثیری که معلولیت بر وضعیت روحی - روانی و روابط خانوادگی و اجتماعی بر جای می گذارد غیر قابل انکار است. ناتوانی جسمی سازگاری روانی – اجتماعی و سلامت روانی شخص را تحت تأثیر قرار می دهد. در افراد دارای ناتوانی جسمی نسبت به سایر افراد میزان بیشتری از فشار روانی ، افسردگی مزمن و نشانه های افسردگی  آور وجود دارد ( ترنر1 و بی سر2 ، 1990 ؛ترنرو نح3 ، 1988 ، به نقل از نوری ، 1374 ). نوسک 4 و همکاران ( 2003 ) در بررسی خود دریافتند که زنان معلول نسبت زنان غیر معلول بطور معنی داری خودشناسی کمتر و عزت نفس5 پایین تری دارند و از لحاظ اجتماعی منزوی ترند و ارتباطات صمیمی کمتری دارند. در حالیکه در حدود 15 درصد از افراد جمعیت عادی گزارش می دهند که احساس خستگی ، اضطراب ، ترس یا عصبی بودن می کنند ، افراد مبتلا به ناتوانی جسمی چنین حالاتی را دو یا حتی سه برابر بیشتر گزارش  می دهند ( به نقل از سازمان ملل متحد ، ترجمه صالحی ، 1372 ). افراد دارای ناتوانی جسمی در مقایسه با جمعیت عادی تماسهای اجتماعی کمتری دارند و تمایل بیشتری به انزوای اجتماعی دارند ( به نقل از سازمان ملل متحد ، ترجمه صالحی ، 1372 ).
از طرف دیگر افراد مبتلا به ناتوانی جسمی از لحاظ دستیابی به حقوق انسانی و اجتماعی خود در مقایسه با سایر افراد وضعیت نامناسبی دارند. افراد دارای ناتوانی جسمی اکثراً بیکار ، دارای اشتغال ناقص6، از نظر اجتماعی منزوی  ، فقیر ، کمتر تحصیل کرده ، دارای برچسب یا داغ اجتماعی و محروم بوده و در محیط های شغلی و غیر شغلی جوامع مختلف با موانع ، تعصبات و جهت گیریهای متعدد جسمی ، قانونی ، اقتصادی و روانی – اجتماعی مواجه هستند. وضعیت مزبور هنگامی پیچیده تر می شود که یک فرد مبتلا به ناتوانیهای قابل مشاهده بوده و سیاه پوست و زن باشد ( نوری ، 1374 ). افراد مبتلا به  ناتوانی جسمی در مقایسه با سایر افراد جامعه مشارکت کمتری در اجتماع دارند و نفوذشان نیز کمتر است. آنها دارای درآمد کمتر ، شرایط سکونت بدترو تحصیلات کمتری هستند و در مقایسه با اکثر مردم تعداد کمتری از آنها دارای شغل ، تعطیلات و اوقات فراغت می باشند ( به نقل از سازمان ملل متحد ، ترجمه صالحی ، 1372 ). در آمریکا افراد مبتلا به ناتوانی جسمی اکثرا سیاه پوست بوده ، سطح تحصیلات پایینی دارند ، زیر خط فقر هستند و درآمد آنها کمتر از افراد غیر معلول است ( کراس 7 و استودارد 8 ، 1991 ، به نقل از نوری ، 1374 ). نتایج مطالعه دیگری که بین سالهای 1980 تا 1982 در آمریکا انجام گرفت نشان داد که افراد مبتلا به ناتوانی جسمی در مقایسه با سایر آمریکاییها آموزش کمتری دیده و فقیرتر هستند و در حالیکه اکثریت آمریکاییهای واقع در سنین کار ، شاغل هستند فقط یک سوم افراد مبتلا به ناتوانی جسمی واقع در این سنین جزو نیروی کار محسوب می شوند ( به نقل از سازمان ملل متحد ، ترجمه صالحی ، 1372 ). نتایج یک بررسی که در سوئد انجام گرفت نشان می دهد که حتی در این کشور نیز که یکی ازجامع ترین برنامه های حمایت مالی و توانبخشی افراد مبتلا به ناتوانی جسمی را دارد و 52 درصد از افرادیکه به یک نوع ناتوانی حرکتی یا ضعف بینایی مبتلا هستند شاغلند ، افراد مبتلا به ناتوانی جسمی نسبت به جمعیت عادی همسن خودشان شرایط کاری بدتری دارند ( به نقل از سازمان ملل متحد ، ترجمه صالحی ، 1372 ). نتایج یک تحقیق زمینه یابی که در ژاپن در مورد افراد مبتلا به ناتوانی جسمی بالاتر از 18 سال انجام گرفت نشان داد که در این کشور فقط 32 درصد از افراد مبتلا به ناتوانی جسمی شاغل هستند ( به نقل از سازمان ملل متحد ، ترجمه صالحی ، 1372 ). نوسک و همکاران ( 2003 ) در تحقیق خود دریافتند که زنان معلول نسبت به زنان غیر معلول بطور معنی داری سطح تحصیلات کمتری دارند و تعداد کمتری از آنها شاغل هستند. نتایج تحقیق امینی ( 1379 ) نشان می دهد که مردان متأهل دارای محدودیت جسمی در مقایسه با مردان متأهل بدون محدودیت جسمی ، درآمد کمتر ، تحصیلات پایین تر و دوره تأهل کوتاهتری دارند.