نقش ورزش در سلامت روانی
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات: 17
مقدمه
امروزه زندگی انسان که در گذشته همراه با فعالیت بدنی بوده است، به سبب استفاده از خود رو و دیگر وسایل نقلیهی سریع السیر تغییر کرده و بخش عمدهای از حرکات روزانهی او از بین رفته و تا حدود زیادی شهرنشینی و رفاه طلبی جانشین آن شده است. در این زمان، انسان زیر فشارهای گوناگون جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، عصبی و غیره قرار گرفته است و برای فرار از این اضطرابها، آشفتگیها و افسردگیها چارهای ندارد جز اینکه به معنویت و طبیعت پناه برد و برای سلامت کامل و شادابی تن و روان خود، به پیاده روی، کوهپیمایی و کوه نوردی بپردازد.
اسلام ورزش را در ردیف غذا خوردن به حساب آورده، خوردن را برای زنده ماندن و فرهنگ بدنی را نیز برای زندگی ضروری دانسته است. «یاکلون الطعام و یمشونفی السواق» .
از جمله فضایل حضرت مجتبی (ع) آن است که : 25 بار پیاده به زیارت کعبه (خانه خدا) رفت. با آنکه مرکبهای خوب با او برده میشد، ولی به علت «افضل الاعمال احمزها، بهترین اعمال سختترین انهاست (البته اگر برای خدا انجام گیرد» مسافت چهار صد و پنجاه کیلومتر را زیر اشعه سوزان آفتاب و روی سنگریزههای داغ، پیاده میپیمود تا رضایت خدا را بیشتر فراهم آورد، و این کار، حاکی از ایمان قوی و خلوص کامل حضرت بو ده است. این کار تا جایی فضیلت داشت که معاویه حسرت خورده، میگفت، «بر چیزی غمگین نیستم، مگر به آنکه نتوانستم پیاده به حج بروم، ولی حسن بن علی (ع) بیست و پنج بار پیاده به مکه رفت.»
ورزش بخصوص در بهبود تنفس و گردش خون، هضم و جذب غذا و دفع مواد زاید مخصوصاً دفع اسید کربنیک بی رقیب بوده و هم گاهی با این تمرینات، عضلات خارجی پیشرفت کرده، زیبا میشوند.
ارزشهای روانی – اجتماعی ورزش
تمرینهای ورزشی ذهن را آرامش میدهد، و قدرت روانی فرد را بهبود میبخشد. ورزش در حفظ و ابقای سلامت روان کمک میکند. یک بازی جالب ذهن فرد را از مسائل دیگر منصرف و بخود مشغول میدارد و توجه فرد را به سرگرمیهای جالب محیط خارج معطوف میدارد. ورزش به فرد امکان ابراز وجود میدهد. وسیلهای جهت ارضای فشارهای درونی و آرزوها و امیال فرد، جهت کسب تجارت جدید و پی بردن به اهمیت و شناخت آن تجارت و سهیم شدن در آن است. ورزش وسیلهایست جهت گسترش و رشد اعتماد بنفس و نیل به شعف و رضایت مندی ناشی از یک عمل کاملا موفقیت آمیز.
نقش ورزش در سلامت روانی