فی بوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی بوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

دانلود تحقیق کامل درمورد تدبیر معیشت از دیدگاه آیات و روایات

اختصاصی از فی بوو دانلود تحقیق کامل درمورد تدبیر معیشت از دیدگاه آیات و روایات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود تحقیق کامل درمورد تدبیر معیشت از دیدگاه آیات و روایات


دانلود تحقیق کامل درمورد تدبیر معیشت از دیدگاه آیات و روایات

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 28
فهرست و توضیحات:

نظم و انضباط

کار و تلاش

سرمایه گذاری

نظارت و کنترل

مشورت

قاطعیت و تصمیم گیری

الویت وطبقه بندی هزینه ها

برنامه ریزی

خلاصه و جمع بندی

 

نظم و انضباط

یکى از راهبردهاى اساسى تدبیر معیشت، نظم و انضباط است. یعنى ترتیب و سامان دادن برنامه‏هاى زندگى به طورى‏که هر کارى در جاى خودش قرار گیرد و انجام هر کدام مانع دیگرى نباشد.
مدیر کاردان و مدبر کسى است که در این امور، نظم و انضباط را رعایت کند و ازواگذارى کار امروز به فردا به شدت بپرهیزد؛ چراکه انسان دینى بر این باور است که هر روز، کار و فعالیتى مى‏طلبد که ویژه همان روز است. امیر مؤمنان على(ع) مى‏فرماید:
فى کلّ وقتٍ عَمَلٌ از این رو، در برابر لحظه لحظه زمان مسئول است. امام صادق(ع) به نقل از مواعظ لقمان حکیم مى‏فرماید:
اِعلَمْ اَنَّکَ سَتُسأَلُ غداً... عَن اَربَعٍ:.... وَ عُمرِکَ فیما اَفنَیتَهُ فتَأَهَّب لِذلکَ وَ اَعَدَّلَهُ‏جواباً
در قیامت انسان نسبت به امورى محاسبه و بازخواست مى‏شود: ... از لحظات عمر سؤال مى‏شود که در چه مسیرى و چگونه گذشته است، به‏همین دلیل بجاست انسان پاسخ لازم و قانع کننده براى این پرسش آماده سازد.
با توجه به این تعالیم ارزشمند، مسامحه کردن در انجام کار امروز و آن را به فردا نهادن، خطایى است جبران ناپذیر که رواج‏چنین روشى در جامعه به سقوط و هلاکت مى‏انجامد؛ چرا که فردا به فردا تعلق دارد، و یقین به زنده ماندن در فردا و بهره‏مندى از آن ناشى از غفلت است.
نظم و انضباط مدیر ایجاب مى‏کند که امور را به گونه‏اى سازماندهى کند که بتواند در زمان تعیین شده، جوابگوى تعهدات وقراردادها بوده، خلف وعده در کارهایش جایگاهى نداشته باشد. به این ترتیب از مقبولیت اجتماعى خوبى برخوردار شده،عزت و کرامت خود و نهادش محفوظ است.
فعالیت‏هاى معیشتى، خدماتى و تقسیم کارها در زندگى خانوادگى نیز در حیطه نظم و انضباط قرار مى‏گیرد، همانطور که بود، وفاطمه(س) وظیفه آرد کردن، خمیر کردن و نان پختن را بر عهده داشت.
نظم و انضباط انسان را در امورى که مسئولیت آن بر عهده اوست به تلاش وا مى‏دارد و از سهل انگارى دور مى‏سازد، به‏قراردادها و وعده‏ها وفا مى‏کند، همانطور که قرآن کریم تأکید مى‏نماید:
اَوفُوا بِالعَهدِ إِنَّ العَهدَ کانَ مَسئولاً.
به عهد خود باید وفادار ماند و باید دانست که پیمان شکنان حسابرسى مى‏شوند.
خلاصه آنکه، پرهیز از افراط و تفریط، انجام تعهدات فردى و اجتماعى، قانونمندى و به پایان رساندن کارها و پروژه‏ها در امورمختلف زندگى، پیامى است که از تعالیم ارزشمند دینى حاصل مى‏شود. فراخوان دین در این زمینه این است که انسان وقت‏خود را زمان بندى کند و به این وسیله از فرصت‏هاى زمانى مطلوب‏ترین بهره‏ها را ببرد. چنان که امام کاظم(ع) مى‏فرماید:وقت خود را چهار قسمت کنید: بخشى را براى عبادت و راز و نیاز با خدا و قسمتى را ویژه فعالیت‏هاى اقتصادى سازید،بخشى را صرف همبستگى اجتماعى و ارتباط با فامیل و برادران دینى و بخشى دیگر را به تفریحات سالم و لذت‏جویى‏هاى‏مشروع بپردازید.

کار و تلاش

کار و تلاش سبب مى‏شود تا انسان در برابر بیمارى ‏ها و امراض جسمى و روحى که در اثر بیکارى عارض مى‏شود، واکسینه شود. و از هزینه‏هاى‏ناخواسته و سنگین بیکارى رهایى یابد. از این رو فعالیت و تلاش از راهبردهاى اساسى در جهت دستیابى به اهداف بلند مدت یا کوتاه مدت معیشتى‏است.
یکى از راهبردهاى اساسى در تدبیر معیشت، توجه ویژه به امر تلاش و کوشش است. این امر، در ارتباط با قوانین حاکم بروجود انسان، ابزارى است براى بودن و شدن آدمى، و به فعلیت رسیدن نیروهاى جسمى و عقلى وى و رشد و شکوفایى‏استعدادهاى فطرى و درونى شخصیت او.
قرآن کریم، از کار و عمل، فراوان سخن گفته است و در بعد نظام تکوین و تشریع، ضرورت و اهمیت کار و تلاش را تبیین وتشریح کرده است:
لَقَد خَلَقنَا الاِنسانُ فى کَبَدٍ.
ما انسان را در رنج آفریدیم.
ماهیت هستى انسان را، در ارتباط با ظرف وجود و حیات او، سخت کوشى و تلاش تشکیل مى‏دهد، و در قانونمندى بنابراین‏انسان از لحاظ ماهیت، کانون نیازها است. و نیازهاى او از مواد موجود در طبیعت برآورده مى‏شود. این مواد حاضر و آماده وساخته شده نیست، بلکه استفاده از آنها نیاز به کار دارد و هر چیزى که بخواهد به نوعى مورد استفاده قرار گیرد باید کارى‏روى آن انجام شود، این ضرورتى است که نظام طبیعت بر دوش آدمى نهاده است تا بدینوسیله از فقر و تهیدستى و انواع نابسامانیهادر زندگى فردى و اجتماعى رهایى یابد.
کار و تلاش سازنده، خواست خداوند، سیره انبیاء و پیشوایان اسلام و صالحان بوده است، امام کاظم(ع) در این زمینه‏مى‏فرماید: کار با دست و همراه با زحمت، سیره پیامبران و جانشینان آنان بوده است:
... رَسُولُ اللَّهِ(ص) وَ امیرُ المؤمنینَ و آبائى کُلُّهم کانُوا قَد عَمَلوا بایدیِهم، وَ هُوَ مِنْ عَمَلِ النبیین و المُرسلین و الاوصیاء و الصالحین.
و امام صادق(ع) مى‏فرماید: دوست دارم انسان براى تأمین زندگى خود در گرماى خورشید رنج و سختى بیند (با کار و تلاش وتحمل زحمت درآمد کسب کند).
از این رو زندگى گوارا و باطراوت زمانى جامعه اسلامى را فرا مى‏گیرد، که همه افراد در پرتو ایمان، آن را به عنوان شعار ونشانه خود قرار دهند؛ چرا که تلاش و کوشش، نشانه و شعار مؤمن است.
کار و تلاش، گوهر ذاتى انسان را مى‏نمایاند و آن که با کار بیگانه است با فرهنگ دین ناآشناست. فرهنگ دین، فرهنگ فعالیت‏و پشتکار است، انسان دینى آن را مایه عزت و کرامت مى‏داند. امام صادق(ع) به یکى از دوستداران خود فرمود: عزتت را حفظکن. آن شخص سؤال کرد عزتم چیست؟ حضرت فرمود: عزت انسان در این است که کار و تلاش اقتصادى داشته باشد و به این‏وسیله شخصیت خود را ارج نهد.
کار و فعالیت سالم براى اصلاح و ساماندهى زندگى فردى و اجتماعى و تعالى ارزشها و تأمین نیازمندیها و کمبودها در جامعه‏لازم و ضرور دانسته شده است، از اینرو در نگرش دینى اجازه داده نشده است که انسان در صورت امکان حتى درسخت‏ترین شرایط، آن را رها نماید و به سؤال وتکدى بپردازد.
مردى خدمت امام صادق(ع) رسید و گفت: هنرى از دستم بر نمى‏آید، فعالیت تجارى (خرید و فروش) نیز نمى‏توانم، نیازمندم وامکاناتى ندارم.
حضرت فرمود:
یعنى: کار کن! در صورت توان باسرت باربرى کن، و از این و آن کمک مخواه.
رشد و توسعه در گرو کار و تلاش است، فرد و جامعه‏اى که کار و تلاش در آن اهمیت داده نشود، به توسعه واقعى نمى‏رسد وترک آن خطاى بزرگ و سبب بى‏ثمر شدن زندگى انسان خواهد شد. امام صادق(ع) به مردى که فروشنده لباس بود و به‏حضرت عرض نمود: مالى فراهم ساخته‏ام و مى‏خواهم کار و کسب را رها سازم، فرمودند: اندیشه‏اى ناصواب کرده‏اى،انسانى که کار و تلاش اقتصادى را رها کند،دیگر انسان مفیدى در جامعه نخواهد بود.
به نظر مى‏رسد که بزرگان دین با این نوع سفارش مى‏خواهند اهمیت کوشش و تلاش و عدم قناعت و اشباع پذیرى در تولید و کاررا تأکید نمایند چرا که هم لذت زندگى و طراوت جسم و روح آدمى به تلاش و فعالیت است و هم جامعه اسلامى و حتى‏جهانى از نتیجه تلاش تولید کنندگان سود مى‏برند، گرچه خود نیازى به آن نداشته باشد.
2 - 1. کار، تقویت قواى جسمى و روحى‏
کار و تلاش موجب سلامت جسمى، رشد قدرت و نیرو است، و بیکارى علاوه بر هرز دادن نیروها، اندوه و افسردگى را در پى‏دارد. این نکته مهم، در سخنان امام على(ع) که خود در سخت کوشى همتایى نداشت، بسیار زیبا بیان شده است:
مَنْ یَعْمَلْ یَزْدَدْ قُوَّةً، وَ مَنْ یُقَصِّر فِى العَمَل یَزدد فَتَرةً.
آن کس که کار کند، توانش فزونى مى‏یابد، و آن کس که کم کار کند و بیکار باشد، سستى و ناتوانى او افزون گردد.
و نیز مى‏فرماید:
هر کس در کار و تلاش کوتاهى کند گرفتار اندوه و افسردگى مى‏شود.
اساساً تن آدمى در پرتو کار و تلاش فعال مى‏شود، و فعالیت بدنى تغذیه وى را ضرورى مى‏سازد. و کار و تغذیه، بدن را به‏دستیابى به انرژى و ذخیره سازى آن وا مى‏دارد. در این موقع انرژى تراکم مى‏یابد، و دگر بار از راه کار و فعالیت آزاد مى‏گردد.و بدین ترتیب تن آدمى همواره انرژى به دست مى‏آورد و آن را در راه کار دیگرى آزاد مى‏سازد. و به این صورت انسان‏تلاشگر، همیشه انرژى و نیروى لازم را در خود دارد، و دستگاههاى مکنده سوخت و سازنده انرژى او کار آزموده، روان و درجریان است.
در مقابل، انسان‏هاى بیکار و آسایش طلب، دچار رکود در فعالیت‏هاى بدنى و تغذیه و ذخیره سازى نیرو هستند، و به‏فرسایش قواى بدنى گرفتارند.
روشن است که تنها جسم آدمى نیست که به کار نیاز دارد، بلکه رشد روح او و قواى معنوى و فکر و فرهنگ و تربیت او نیز به‏کار بستگى دارد و بیکارى بر معنویت آدمى نیز آثار زیانبار مى‏گذارد و چه بسا به فساد و تباهى انسانها و نابودى اگر آنچه راانسان نیاز داشت، نظام طبیعت آماده و ساخته و پرداخته در اختیار او مى‏گذاشت و انسان نیاز خود را به راحتى و بدون تلاش‏بر طرف مى‏کرد، و پیوسته اوقات خود را به بیکارى و فراغت مى‏گذراند، به فساد و تباهى کشیده مى‏شد، و ناگزیر نیرو وانرژى خود را در راههایى صرف مى‏کرد که به نابودى خود و همنوعش مى‏انجامید. چون هنگامى که انسان در کارهاى‏سازنده اقتصادى، اجتماعى، تشکیل خانواده و تأمین آنان نیاز به تلاش نداشت، به کارهاى ویرانگر و فساد آلود که در جهت‏صحیح زندگى و مسیر حیات قرار ندارد، دست مى‏یازد و خود و جامعه را به نابودى مى‏کشاند.
2 - 2. نکوهش تنبلى و بیکارى‏
اسلام، دین کار و کوشش است و گریز از آن را، از تبلیغات مخالفان دانسته که گاهى تشویق روحیه دنیا گریزى و ترغیب به‏آخرت گرایى را در دین مطرح مى‏کنند.
تعالیم ارزشمند دین خواهان دخالت تمام افراد در تولید به طور مستقیم یا غیر مستقیم و در مسئولیت و وظایفى است که نظام‏عادلانه اسلام آن را تعیین کرده است. از این رو تنبلى و بیکارى و زندگى انگلى در تعالیم دینى مورد بغض و لعن قرار گرفته‏است. به فرموده امام کاظم(ع):
اِنَّ اللَّهَ لیُبغِضَ العَبدَ النَّوّامَ، وَ اِنَّ اللَّهَ لَیُبغِضَ العَبدَ الفارِغَ.
خداوند بنده پر خواب و بیکار را دشمن مى‏دارد.
پیامبر گرامى اسلام مى‏فرماید:
مَلعُونٌ مَلعُونٌ مَن اَلقى کَلَّهُ عَلى الناس.
آن که با زندگى خود را بر دوش دیگران بیندازد، از رحمت خدا به دور است.
خصلت پیامبران و اولیاء الهى این بوده است که به کار و کوشش و تأمین گذران زندگى خود از دسترنج خویش، اهتمام فراوانى‏نشان مى‏دادند، و ثواب این عمل را از پاداش مجاهدان در راه خدا بزرگ‏تر مى‏شمردند، آن گونه که امام رضا(ع) مى‏فرماید:
اَلّذى یَطلُبُ مِن فَضلِ اللَّهِ ما یَکُفُّ بِهِ عِیالَهُ أَعظَمُ اَجراً مِنَ الُمجاهدِ فى سَبیل اللَّهِ.
آن کس که براى تأمین زندگى خانواده خویش تلاش مى‏کند از مجاهد در راه خدا ارزشمندتراست.
از مجموع روایاتى که در این زمینه وارد شده، استفاده مى‏شود که کار و تلاش، پیشه انبیاء و اولیاء بوده، آن را به عنوان از این‏روایات فراوان مى‏توان به عنوان رهنمود جهت انتخاب نوع کار و شغل بهره برد. آنها در زمینه تجارت، مضاربه، کشاورزى،دامپرورى،باغدارى و باغبانى و.... فعالیت‏هاى خوبى داشتند و یا در مواردى دیگران را به این کارها تشویق مى‏کردند.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید


دانلود با لینک مستقیم


دانلود تحقیق کامل درمورد تدبیر معیشت از دیدگاه آیات و روایات
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.