نیاز به ورزش و تأثیر سلامتی آن در افراد معلول بیشتر از افراد سالم احساس می شود . بی تردید ورزش عاملی است که معلولان را به سطح جامعه می کشاند و آنان را در انجام فعالیت ها مستقل می سازد . امروزه افراد معلول در سطح وسیعی در فعالیت های اجتماعی و مسابقات شرکت دارند و هویت خود را به جامعه شناسانده اند . هم اکنون صد سال از ابداع ورزش های معلولین می گذرد . قرن 18 و 19 میلادی زمانی بود که تأثیر ورزش در سلامت معلولین کاملا شناخته شده بود . بعد از جنگ جهانی اول فیزیوتراپی و ورزش درمانی به اندازه اورتوپدی و جراحی مهم شناخته شده بودند . در سال 1888 کلوپ ناشنوایان در برلین آغاز به کار کرد . سازمان جهانی ورزش ناشنوایان « CISS » » در سال 1922 تأسیس شد ولی افراد ناشنوا با دیگر معلولین همراه نشدند و هم اکنون نیز مسابقات جهانی مربوط به خود را با نام « مسابقات خاموش » برگزار می کنند . بعد از جنگ جهانی دوم به دلیل تعداد زیاد معلولین جنگی ، ورزش های افراد معلول جسمی – حرکتی پا به عرصه وچود نهاد . در تحقیقاتی که بری سلامتی این افراد انجام شد ، مشخص گردید که ورزش یکی از بهترین درمان های معلولین است . در سال 1944 دکتر لودویگ گوتمن بر اساس در خواست دولت بریتانیا بیمارستان « استوک مندویل » که یک مرکز جراحی نخاعی بود را تأسیس کرد . در این مرکز ورزش یکی از درمان های مؤثر معلولین به حساب می آمد .ورزش درمانی قدم اول برای ابداع ورزش های معلولین بود که سپس به مسابقات و رقابت های ورزشی ختم شد . در 28 جولای سال 1948 که با روز افتتاحیه بازی های المپیک 1948 لندن همزمان بود با افتتاح بازی های استوک مندویل در حقیقت در این روز ورزش های با ویلچر آغاز شد . در سال 1952 سربازان معلول دانمارکی به ورزش معلولین پیوستند و کمیته رقابت های بین المللی « استوک مندویل » را تأسیس کردند . در سال 1960 تحت نظارت و حمایت فدراسیون جهانی سربازان قدیمی گروه تحقیقی بین المللی ورزش معلولین جهت مطالعه و تحقیقات ورزش معلولین تأسیس شد و سپس در سال 1964 به افتتاحIOSD سازمان جهانی ورزش معلولین انجامید .
شامل 12 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله تاریخچه ورزش معلولین جهان