ماده 149 ـ در تشخیص درآمد مشمول مالیات محاسبة استهلاکات دارایی و هزینه‌های تأسیس و سرمایه‌ای با رعایت اصول زیر انجام می‌شود:
1 ـ آن قسمت از دارایی ثابت که بر اثر استعمال یا گذشت زمان یا سایر عوامل بدون توجه به تغییر قیمت‌ها ارزش آن تقلیل می‌یابد قابل استهلاک است.
2 ـ مأخذ استهلاک، قیمت تمام شدة دارایی می‌باشد.
3 ـ استهلاکات از تاریخی محاسبه می‌شود که دارایی قابل استهلاک آماده برای بهره‌برداری، در اختیار مؤسسه قرار می‌گیرد. درصورتی که دارایی قابل استهلاک به استثنای فیلم‌های سینمایی وارده از خارج کشور که از تاریخ اولین نمایش قابل استهلاک خواهد بود ، در خلال ماه در اختیار مؤسسه قرار گیرد، ماه مزبور در محاسبه منظور نخواهد شد. در مورد کارخانجات، دورة بهره‌برداری آزمایشی جزء بهره‌برداری محسوب نمی‌گردد.
4 ـ هزینه‌های تأسیس از قبیل مخارج ثبت مؤسسه، حق مشاوره و نظایر آن و هزینه‌های زاید بر درآمد ((دورة قبل از بهره‌برداری ودورة بهره‌برداری آزمایشی)) جز در مواردی که ضمن جدول مقرر درمادة (151 ) این قانون تصریح خواهد شد حداکثر تا مدت ده سال ازتاریخ بهره‌برداری به طور مساوی قابل استهلاک است.
5 ـ در صورتی که بر اثر فروش مال قابل استهلاک یا مسلوب‌المنفعه شدن ماشین‌آلات زیانی متوجة مؤسسه گردد زیان‌حاصل معادل ارزش مستهلک نشدة دارایی منهای حاصل فروش(در صورت فروش) یک جا قابل احتساب در حساب سود و زیان همان سال می‌باشد.
تبصره ـ در مورد محاسبة مالیات تهیه‌کنندگان فیلم‌های ایرانی‌که در ایران تهیه می‌شود قیمت تمام‌شدة فیلم در سال اول بهره‌برداری و در صورتی که درآمد فیلم تکافو نکند در سال‌های بعد در محاسبة درآمد مشمول مالیات منظور خواهد شد
کلید واژه :
ماده 149 ، شورا اسلامی ، حقوق ثبتی ، مفاد ماده ، ماده 355 ، قانون مدنی و دیوان عالی کشور
شامل 34 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق حقوق ثبت اسناد ماده 149