پیشرفت بهداشت و سلامت بعد از انقلاب
پیشگفتار
ضمن تاکید بر اینکه مهمترین شاخص سازمان بهداشت جهانی وضعیت دسترسی مردم به خدمات بهداشتی است گفت:در کشور ایران در روستاها و شهرها وضعیت خوبی را برخوردارند و اعلام کرد ۹۳٪ در روستاها و ۱۰۰٪ در شهر دسترسی به خدمات بهداشت و درمان را دارند.
دومین شاخص استفاده از آب آشامیدنی سالم است ، تا قبل انقلاب ۶۱٪ و بعد از انقلاب ۹۱٪ از آب آشامیدنی سالم برخوردارند و این امر موجب گردیده بیماری مرتبط با آب سالم مانند اسهال و وبا ۶۵٪ کاهش یابد .
سومین شاخص را امید به زندگی در بدو تولداست و تا قبل انقلاب ۹۹ سال و در سال ۶۳ حدود ۷۱ سال و در حال حاضر ۷۳ سال می باشد.و امید به زندگی در ژاپن بهترین است و ایران در خاورمیانه از وضعیت خوبی برخوردار است.در سالهای قبل انقلاب مرگ و میر ناشی از بیماری عفونی به چشم می رسید ولی اکنون بیماری قلب و عروق و بعد از آن حوادث بالاترین آمار مرگ و میر در ایران می باشد که می بایست برنامه ریزی در جهت کاهش مرگ و میر ناشی از آن انجام گیرد.
شاخص بعدی مرگ و میر کودکان زیر یک سال است که در حقیقت در هر ۱۰۰۰ تولد ۱۲۹ نفر و در حال حاضربه ۲۶ نفر کاهش یافته و در کشورهای توسعه یافته ۱۶ می باشدو مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال در ۱۰۰۰ کودک به ۱۷۴ کودک زنده و در حال حاضر به ۳۳ نفر کاهش یافته است .
ودر آخر طرح و برنامه های خوبی مانند طرح بهبود تغذیه و طرح احیاء و سلامت مدارس و واکسیناسیون و غربالگری و پزشک خانواده افزایش تعداد بیمارستانها و ..... از جمله طرحهای اجرا شدهدر کشور ما بعد انقلاب بوده که بسیار چشمگیر می باشد و ادامه داد: در سالهای آتی با اجرای برنامه ها و طرحهای جدید خدمتی به جامعه و مردم در جهت بهبود سلامت اجرا خواهد شد.
این مقاله به مقایسه وضعیت سلامت در دوران انقلاب اسلامی پرداخت است وایجاد شبکه بهداشت و درمان با احداث خانه های بهداشت در روستاها و راه اندازی درمانگاه ها در شهرستان ها و تجهیز بیمارستان های سراسر کشور به عنوان نخستین ضرورت بعد از انقلاب در حوزه سلامت بود.راه اندازی وزارت بهداشت و تلفیق نظام آموزشی و خدمات درمانی حوزه علوم پزشکی گام مهمی در گسترش خدمات آموزشی و درمانی در کشور بود.با ایجاد وزارت بهداشت مرزهای دانش و بیمارستان یکی شد و آگاهی نسبی دانشجویان از علوم پزشکی بالا رفت و شاخص های بهداشتی ، سلامت ، پژوهشی و آموزشی به سطح استانداردی رسید.
در حال حاضر 10 هزار استاد و 100 هزار دانشجوی علوم پزشکی در دانشگاه های کشور مشغول هستند که نسبت استاد به دانشجو بالاتر از استانداردهای بین المللی - که یک استاد به 18 دانشجو است - می باشد.35 درصد اعضای هیات علمی را زنان تشکیل می دهند و 72 دانشکده پزشکی کشور به زنان اختصاص دارد.راه اندازی دوره های فوق تخصصی در سال 66 باعث شد که کشور ما در زمینه اعزام بیمار به خارج خودکفا شود.
شامل 14 صفحه word
دانلود تحقیق پیشرفت بهداشت و سلامت بعد از انقلاب