مقاله در مورد طراحی صندلی

اختصاصی از فی بوو مقاله در مورد طراحی صندلی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:73

 فهرست مطالب

مقدمه

شناسایی مشکل

آنالیز تاریخی

حمل و نقل آینده:

شهر آینده:

بررسی از یک مجموعه شهری:

آنالیز اجتماعی:

پاره فرهنگها:

فضای شخصی:

مسافرین:

پرسش نامه آنالیز اجتماعی

آنالیز محیطی:

تأثیرات محیط بر مینی بوس:

تأثیر علمی:

آنتروپومتری نشستن :

دینامیک نشستن :

وضعیت ایستاده

ایستادن صحیح:

آنالیز گشتالت

رنگ :

بافت :

لیست بایدها :

منابع :

تهران در قرنها پیش، منطقه ای بسیار کوچک حومه(شهر ری) بود اما به دلیل آب و هوای مناسب تر مناطق نزدیک به دانه های ابلرز این منطقه به تدریج گسترش یافت و جمعیت فزونی گرفت با این حال در سال 1166 هجری شمسی که آقا محمد خان قاجار تهران را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد جمعیت آن از 15 هزار نفر تجاوز نمی کرد تا سال 1310 هجری شمسی مساحت تهران به حدود 30 کیلومتر مربع رسید ولی در سال 1270 شمسی محدودة شهر از برج و بارو و خندق های اطرافش فراتر رفت و خانه ها و باغهای دیگری احداث شد با این حال تا اوایل قرن حاضر هنوز هم دروازه ها و حصارها و خندق ها در اطراف شهر باقی بود. هسته اصلی فعالیت های شهری تهران در ناحیه بازار متمرکز بود این ناحیه با وسعت حدود 65 هکتار تقریباً کلیه مراکز عمده فروشی و خرده فروشی و مراکز پونای صنعتی را در بر می گرفت. در داخل بازار خیابان به معنای امروزی آن وجود نداشت بلکه شبکه ای سر در گم و پیچیده ای از کوچه و پس کوچه، قسمتهای مختلف آن را به هم وصل می کرد، گسترش تهران و نحوه استفاده از اراضی، بدون یک طرح و هدف معین و اصولی صورت گرفت و در نتیجه این شهرها فاقد یک سیستم صحیح تجهیزات و تسهیلات شهری بود. در سالهای بعد هم این گسترش بی رویه همچنان ادامه یافت و حتی هنگامی که تصمیم گرفته شد برای توسعه تهران برنامه ای تدوین شود نادرستی این برنامه ها و بر جای ماندن بافت سنتی شهر مشکلات را تداوم داد.

در سال 1316 هجری شمسی جمعیت تهران به 500 هزار نفر و طول خیابانها به 218 کیلومتر رسید از آن زمان به بعد این شهر با گامهای بلندتری رو به گسترش نهاد و به ویژه در امتداد شمال و جنوب توسعه یافت. در سال 1335 مساحت تهران به حدود 180 میلومتر و طول خیابانهای آسفالت آن به بیش از 450 کیلومتر رسید. آمد و شد در سطح شهر تهران در یک کلام قانونمند و به سامان نیست حمل و نقل در تهران در شالوده و بنیان خود متصل و هم پیوند با راهبردهای رشد و توسعه اقتصادی اجتماعی نیست و این نه مشکل دیروز بلکه پدیده‌ای تاریخی است هم سال و سن اتومبیل و در وجه گسترده تر و عام تر آن ماشین. اگر ماشین در ایران و در روزگار خود مورد استفاده قرار گرفته بی گفتگو بهره گیری از معیارها و فاکتورهای فرهنگی و اجتماعی آن مورد غفلت واقع شده.

برابر اعلام سازمان محیط زیست و سازمانهای بین المللی فعال در زمینه محیط زیست بیش از 70 درصد آلودگی هوای تهران ناشی از ترافیک نا سالم و نا رسایی در سیستم‌های حمل و نقل شهری است سالیانه از طریق اتومبیل های شخصی در سطح شهر بالغ به یک میلیون و 327 هزار و 178 تن انواع عموم از جلمله مونواکسید کربن، هیدروکربورها، اکسیوازت و خخطرناک ترین از همه سرب وارد هوا و دستگاه تنفسی شهروندان تهرانی می شود و به این ترتیب هر یک نفر قربانی سالانه بالغ بر 7/167 کیلوگرم از عموم پراکنده در فضا سهم می برد بیماریهای تنفسی، ریوی، قلبی خونی و گوارشی و چشم حلق آسم های خطرناک (حتی نزد خردسالان و جنین ها) تنها بخش از عوارض مستقیم و زنجیره ای این آلودگی است که در منشأ آن در ترافیک ناسالم تهران قرار دارد در کنار این صدمات، اگر ناراحتی های روان- تنی و روانی محض مانند ناراحتی های دستگاه تنفسی و سیستم خونی سیستم عصبی و سردردها و عصبانیت های مزمن نیز در نظر گرفته شود به خوبی می توان دریافت که تا چه حد سلامت جسمی، روحی وقتی خانوادگی و اجتماعی مردم مورد تهدید قرار گرفته است.