تحقیق در مورد نگاهی به جایگاه توسعه فرهنگی در سند چشم‌انداز و سیاستگذاری‌ها

اختصاصی از فی بوو تحقیق در مورد نگاهی به جایگاه توسعه فرهنگی در سند چشم‌انداز و سیاستگذاری‌ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه38

بخشی از فهرست مطالب

نقش و جایگاه توسعه فرهنگی در سند چشم‌انداز

نقش و جایگاه توسعه فرهنگی در سیاست‌های کلی نظام

موانع توسعه فرهنگی در ایران

فرهنگ

مقدمه

عناصر اساسی فرهنگ

گونا گونی فرهنگ ها

ویژگی های فرهنگ

تعادل فرهنگی

فرهنگ و جامعه

توسعه

نگاهی به جایگاه توسعه فرهنگی در سند چشم‌انداز و سیاستگذاری‌ها

تا چند دهه قبل عقیده اکثر قریب به اتفاق صاحب نظران بر این بود که توسعه دارای مفهومی است اقتصادی. به عبارت دیگر توسعه صرفا جنبه اقتصادی داشت و کشورها در جهت دستیابی به توسعه، به تقویت اقتصاد خویش می‌پرداختند. اما این وضعیت با شکست کشورهایی که صرفا معیارهای اقتصادی را در برنامه‌ریزی خود در دستیابی به توسعه گنجانده بودند تغییر یافت و موجب از دست رفتن مفهوم یک بعدی توسعه شد.

امروز محققین، آینده پژوهان و سیاستگذاران به این باور رسیده‌اند که بعد از دوران جدال‌های نظامی (در گذشته تا دهه 1970) و رقابت‌های اقتصادی (چند دهه اخیر تاکنون) آینده، صحنه نبرد و رقابت فرهنگ‌های مختلف است. هر ملتی که دارای فرهنگ برتر باشد پیروز میدان کارزار آینده است (چه در حوزه سیاست و چه اقتصاد) این خود شاهد این مدعاست که توسعه فرهنگی، مقدم بر توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی است. به این ترتیب در آغاز قرن جدید، توسعه دیگر مفهومی صرفا اقتصادی ندارد، بلکه نگاه‌ها بیش از همه به زمینه‌های فرهنگی اجتماعی که توسعه در آن تحقق یافته و نیز شرایطی که به آن فرهنگ خاص مربوط می‌شود معطوف شده است.

سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) نیز دهه پایانی قرن20 را دهه فرهنگ نامید و مقرر نمود که کشورهای عضو می‌بایست در پیشرفت و اعتلای فرهنگ در این دهه کوشا باشند و این وظیفه را بر عهده دولت و کمیسیون‌های ملی یونسکو در هر کشور نهاد.

اکنون دیگر این اجماع اکثریتی وجود دارد که مبنای هر نوع توسعه، توسعه فرهنگی است و از آنجا که دغدغه اصلی دولت‌ها رسیدن به توسعه همه جانبه است و از آنجایی که مبنای این توسعه، انسان (موجودی فرهنگی) می‌باشد، زیربنای توسعه حقیقی و پایدار نیز توسعه فرهنگی خواهد بود.

معنای توسعه و توسعه فرهنگی

به طور کلی توسعه فرایندی است پیچیده که طی آن جامعه از یک دوره تاریخی به دوره جدیدی منتقل می‌شود. این فرایند در هر مرحله از رشد خویش ابعاد مختلف زندگی را متحول می‌سازد. به این ترتیب توسعه مفهومی است ارزشی که همراه با فرض‌هایی هنجاری از الگوی انتزاعی از جامعه دلالت دارد.

حال با در نظر گرفتن اهمیت زیربنایی مقوله فرهنگ، سوال اساسی این است که «چگونه می‌توان» و «چگونه باید» به امر «توسعه فرهنگی» پرداخت؟ تجربیات کشورهای مختلف در این زمینه بسیار حائز اهمیت است، اما به هیچ‌وجه نباید از این نکته نیز غافل شد که نسخه هیچ جامعه‌ای را نمی‌توان برای کشور دیگر هم پیچید. مطالعه و بررسی تجربیات ملل مختلف جهان، بخصوص تجربیات موفق، حاوی درس‌ها و پندهای بسیاری برای ماست که ابدا نمی‌توان بی‌تفاوت از کنار آن گذشت.

تحقیق در مورد چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال 1387 از منظر لایحه بودجه

اختصاصی از فی بوو تحقیق در مورد چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال 1387 از منظر لایحه بودجه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه18

ین جلسه‌ اولی است که در سال جدید برگزار می‌شود و من صمیمانه‌ترین تبریکات را خدمت همه ارائه می‌کنم و امیدوارم سال جدید سرشار از برکات و عنایات خداوندی برای همة مردم باشد.
تا آنجا که به چشم‌انداز اقتصاد ایران در این سال مربوط می‌شود عموماً پیش‌بینی‌ها ناظر بر این است که ما آهنگ فزایندة‌ رشد اقتصادی نخواهیم داشت و حداکثر رشدی که در سال 86 اتفاق افتاده با تغییرات قهقرایی اندکی در بهترین حالت در سال 1387 هم اتفاق خواهد افتاد. عموماً تصور پیش‌بینی‌ها بر این است که ما روند پیش‌روندة رکود تورمی را دنبال خواهیم کرد   ضمن اینکه به اعتبار شرایط خاص اقتصاد سیاسی ایران در سال 1387 پیش‌بینی‌ها ناظر بر این است که دولت کاهش‌های چشمگیرتری در زمینة تعرفه‌ها اعمال خواهد کرد که این مسئله به نوبة خود می‌تواند ضربه‌های جدید و قابل توجهی به فعالیت‌های تولیدی و نیروی کار شاغل وارد کند.
اینها مواردی است که همه دربارة آن صحبت کرده‌اند. در مورد تحلیل آنچه که به اعتبار رویه‌های انبساطی مالی طی 3 سالة گذشته اقتصاد ایران در ابعادی فراتر از گذشته با آنها روبروست به نظر می‌رسد ما با سه مسئلة مهم روبرو بودیم که – این سه مسئله که از متن لایحه بودجه دولت استنباط می‌شود – متأسفانه به اندازة اهمیتی که داشته مورد توجه قرار نگرفته است و در ادامه تلاش بر این است که اشاره‌هایی درباره آنها البته بر محور لایحه بودجه تقدیمی دولت داشته باشیم.

سه مسئله حیاتی برای آینده ایران
1- تمایل به شخص محوری در تخصیص منابع
یکی از آن مسائل گرایش غیرمتعارف رویکرد شخص‌محور در تنظیم لایحة بودجه است. این مسئله از منظر اقتصاد سیاسی بسیار حائز اهمیت است و امیدوارم دوستان به اندازة اهمیتش به آن توجه کنند. چرا که از جنبه نظری نهادگرایان اهمیت مراجعه به تاریخ را صرفاً از این ناحیه نمی‌دانند که می‌توانیم به تاریخ مراجعه کنیم و درس‌هایی از آن برای آینده بگیریم از نظر آنها اهمیت تاریخ بیشتر از این ناحیه است که در هر دورة تاریخی وقتی انتخاب‌هایی صورت می‌گیرد این انتخاب‌ها گسترة انتخاب‌های آتی جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آنها را محدود می‌کند.
به عبارت دیگر، انتخاب‌های امروزی ما به شدت روی انتخاب‌های آتی تأثیر می‌گذارد و از این زاویه نهادگراها معتقدند از هیچ پدیدة‌تاریخی مهمی سهل‌انگارانه عبور نکنیم. براساس آنچه در لایحة بودجه 1387 توسط دولت ارائه شده تقریباً 45 درصد کل منابع بودجة عمومی کشور در اختیار جناب رئیس جمهور، معاونان برنامه‌ریزی و علمی فناوری ایشان و تعداد اندکی از وزرا قرار گرفته بود این یک مسئله تاریخی بسیار مهم است. دوستان می‌دانند مجلس در این مورد تعدیل‌های جدی اعمال کرد و این نسبت را تا حدود زیادی تغییر داد. اما از آنجا که لایحة بودجة کشور بیش از هر چیز از این زاویه حائز اهمیت است که بیان‌کنندة نسبتاً شفاف تمایلات دولت می‌باشد و طبیعتاً دولت تا آنجا که امکان دارد تلاش می‌کند که این تمایلات را با ظرفیت‌هایی که به لحاظ قانونی در اختیار دارد به اجرا درآورد. نفس به وجود آمدن چنین تمایلی برای تمرکز تصمیم‌گیری‌ها و تخصیص منابع حائز اهمیت است و قطعاً آثار مهمی برای آینده کشور دارد.
براساس مفاد لایحة بودجه 87 نهاد ریاست جمهوری به تنهایی 6 درصد از کل منابع بودجة عمومی، معاونت برنامه‌ریزی 4 درصد، معاونت علمی و فناوری 7 درصد و در مجموع 17 درصد از کل منابع بودجة عمومی به طور مستقیم قابل تصمیم‌گیری توسط این سه فرد است و از آنجا که سهم ردیف‌های متفرقه اعم از هزینه‌ای و تملک دارایی‌های سرمایه‌ای هم به طور متوسط حدود 28 درصد بوده در مجموع امکان تصمیم‌گیری در گستره‌ای محدود توسط اشخاص دربارة 45 درصد از کل منابع بودجة عمومی پیش‌بینی شده بود. ضمن آن که تجمیع ردیف‌ها ذیل 39 ردیف نیز در راستای همین رویکرد قابل تحلیل است.
یک وجه دیگر اهمیت این مسئله علی‌رغم تغییراتی که مجلس محترم در مورد آن صورت داده این است که به واسطة ضعف نسبی نهادهای نظارتی در ایران معمولاً دولت نسبت به هر قوة دیگری توانایی بیشتری برای پیشبرد تمایلات خود دارد.

دانلود تحقیق چشم‌انداز 20 ساله مناطق روستایی کشور (شکل‌گیری یک جامعه‌ روستاییِ دانش‌بنیان در بستر یک جامعه‌ اطلاعاتیِ شکوفا)

اختصاصی از فی بوو دانلود تحقیق چشم‌انداز 20 ساله مناطق روستایی کشور (شکل‌گیری یک جامعه‌ روستاییِ دانش‌بنیان در بستر یک جامعه‌ اطلاعاتیِ شکوفا) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شکل‌گیری یک جامعه‌ی روستاییِ دانش‌بنیان در بستر یک جامعه‌ی اطلاعاتیِ شکوفا و مستعد کارآفرینی

مشخص‌بودن چشم‌انداز آینده‌ برای هر جامعه‌ای, موجب ایجاد کشش و حرکت سازنده در افراد آن اجتماع می‌گردد. بعلاوه برنامه‌ریزی‌ها وسیاست‌گذاری‌ها نیز سمت‌وسوی درست خود را خواهند یافت. تدوین چشم‌انداز 20 ساله مناطق روستایی کشور نیز (که خود جزیی از چشم‌انداز 20 ساله کشور است), اقدامی آغازین در همین راستا است. باشد که بتوانیم در سایه عزمی ملی و تلاشی جدی و بی‌وقفه, همگام با دیگر ملل جهان, با گذر از شرایط موجود, در آینده‌ای نزدیک, شاهد سربلندی کشور عزیزمان ایران بوده و طعمِ شیرین موفقیت و کامیابی را بچشیم.

  کلیدواژه‌ها

روستا, مناطق روستایی, دانش, جامعه دانش‌بنیان, جامعه روستایی, خوشه دانشی, سواد, چشم‌انداز, کارآفرینی

شامل 14 صفحه فایل word قابل ویرایش

دانلود پاور پوینت شناخت مفهوم چشم‌انداز و درک تفاوت آن با انواع اهداف

اختصاصی از فی بوو دانلود پاور پوینت شناخت مفهوم چشم‌انداز و درک تفاوت آن با انواع اهداف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 اهمیت چشم انداز و چشم انداز سازی در تعیین سرنوشت اقتصادی، اجتماعی و کالبدی شهرها و محلات به گونه ای است که می توان آن را به مثابه "قلب" فرایند برنامه ریزی و طراحی شهری محسوب نمود.

در وضعیت کنونی، یعنی در عصر جهانی شدن و تشدید رقابت شهرها که بر سر کسب سهم بیشتری از ثروت ها ، استعدادهای درخشان و جلب توجه جامعه بین المللی صورت می گیرد امر تدوین و اجرای چشم انداز برای شهرها دیگر نه یک "انتخاب" بلکه به یک "ضرورت" بدل شده است.

در زمینه فرایند  چشم  انداز سازی  مدل های گوناگونی وجود دارد  و در زمینه تامین مشارکت مردم  و استخراج چشم انداز مشترک نیز تکنیک های متنوعی در دسترس است. با این وجود  بررسی ها نشان می دهد که در مورد شیوه صورت بندی " بیانیه چشم انداز" خلا قابل توجهی وجود دارد .

شامل 23 اسلاید powerpoint

دانلود مقاله چشم‌انداز جهانی جامعه‌ی اطلاعاتی

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله چشم‌انداز جهانی جامعه‌ی اطلاعاتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 از اوایل دهه‌ی 1990، با پیشرفت و گسترش شبکه‏ها و بزرگراه‏های اطلاعاتی جدید الکترونی و افزایش کاربرد تکنولوژی‏های نوین ارتباطی در سراسر جهان، مسائل بین‏المللی ناشی از آن‏ها، اهمیت خاصی پیدا کرده‏اند. به همین جهت، در سال‏های اخیر، به موازات توسعه‌ی استفاده از شبکه‏های اطلاعاتی و به ویژه شبکه‌ی «اینترنت» ، توجه به این مسائل بیشتر شده است. به طوری که علاوه بر تصمیم‏ها و اقدام‏های تازه‏ای که در بعضی از کشورهای پیشرفته‌ی صنعتی درباره‌ی چگونگی کاربرد ارتباطات و اطلاعات الکترونی و ایجاد جامعه‌ی اطلاعاتی صورت گرفته‏اند، برخی سازمان‏های بین‏المللی و منطقه‏ای، مانند «سازمان همکاری و توسعه‌ی اقتصادی»، «شورای اروپا»، «اتحادیه‌ی اروپایی» و گروه «8 کشور بزرگ صنعتی» نیز به ارزیابی و تصمیم‏گیری در زمینه‏های مختلف کاربرد این گونه ارتباطات و اطلاعات و مسائل جامعه‌ی اطلاعاتی آینده، پرداخته‏اند. برای شناخت عوامل و شرایط زمینه‏ساز فعالیت‏ها و برنامه‏های جدید کشورها، سازمان‏ها و نهادهای مذکور، یادآوری چگونگی پیدائی و پیشرفت تکنولوژی شبکه‌ی اطلاعاتی «اینترنت» در ایالات متحده‌ی آمریکا و سیاست‏ها و برنامه‏های مهم این کشور و سایر کشورهای بزرگ غربی درباره‌ی بزرگراه‏ها و زیرساخت‏های اطلاعاتی و جامعه‌ی اطلاعاتی طرف توجه آ‏ن‏ها، ضروری است. 1- «اینترنت» و «‌جامعه‌ی‌ اطلاعاتی» پیدائی و پیشرفت «اینترنت»،‌ در ایجاد شرایط ‏گذر از «جامعه‌ی صنعتی»، به «جامعه‌ی اطلاعاتی» جایگاه برجسته‏ای پیدا کرده است. شبکه‌ی «اینترنت»، که اکنون به قول برخی از محققان ارتباطی ، ستون فقرات ارتباطات اطلاعاتی سراسری کره‌ی زمین و به عبارت دیگر، «شبکه شبکه‏های اطلاع‏رسانی» جهان شناخته می‏شود، معرف ساختار تحول یافته‌ی یک شبکه‌ی اطلاعاتی نظامی است. این شبکه، در اوایل دهه‌ی 1960 به دنبال پرتاب نخستین قمرهای مصنوعی اتحاد جماهیر شوروی به فضای ماوراء جو زمین و افزایش نگرانی ایالات متحده‌ی آمریکا از خطرات حملات هسته‏ای آن کشور، به منظور حفظ و حراست اسرار نظامی ارتش آمریکا در شرایط بسیار مخوف جنگ هسته‏ای، از طرف «آژانس طرح‏های پژوهشی پیشرفته‌» (‌آرپا)1، در وزارت دفاع ایالات متحده، پایه‏گذاری شد. شبکه‌ی یاد شده، که بر اساس سیستم تکنولوژی کلیدهای ارتباطی مستقل و مرتبط به بسته‏های اطلاعاتی جداگانه، استوار گردیده بود، به منظور جلوگیری از هدف قرار گرفتن آن‏ها در یک جنگ هسته‏ای احتمالی، از دسترسی مراکز فرماندهی و کنترل نظامی برکنار گذاشته شده بود. به گونه‏ای که هر مجموعه‌ی اطلاعاتی، مسیر خاص خود را در میان مدارهای ارتباطی مختلف شبکه‌ی موردنظر،‌ به صورت افقی طرح می‏کرد و در عین حال، امکان گردآوری تمام آن‏ها، از هر واحد خاص نیز وجود داشت. مدتی بعد، تحت تأثیر پیشرفت تکنولوژی دیجیتال، امکان جمع‏آوری و بسته‏بندی هرگونه پیام و از جمله اصوات، تصویرها و داده‏ها و ایجاد شبکه‏های اطلاعاتی منتقل‏کننده‌ی انواع نمادها، بدون نیاز به هرگونه مزکر کنترل، پدید آمد و به این ترتیب، با استفاده از فراگیری بسیار گسترده‌ی زبان دیجیتال و شبکه‏بندی نظام ارتباطی، شالوده‌ی تکنولوژیک ارتباطات افقی جهانی، فراهم شد. نخستین شبکه‌ی اطلاعاتی از این نوع، که به عنوان قدردانی از مؤسسه‌ی بنیانگذار آن، «آرپانت»2 نامگذاری گردید، در سال 1969، به روی مراکز تحقیقاتی همکاری کنند‌ه با وزارت دفاع ایالات متحده‌ی آمریکا و از جمله دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه هاروارد، گشوده شد و در پی آن، پژوهشگران برای برقراری ارتباط علمی متقابل با یکدیگر، از این شبکه به بهره‏برداری پرداختند. در سال 1983، برای جدا ساختن کامل کاربردهای نظامی و غیرنظامی شبکه‌ی مذکور، در کنار «آرپانت»، که از آن پس منحصراً به وسیله‌ی محققان دانشگاهی و مراکز علمی مورد استفاده قرار می‏گرفت، شبکه‌ی مستقلی موسوم به «میل‏نت»3، برای پژوهشگران نظامی، تأسیس گردید. در طول سال‏های بعد دهه‌ی 1980،‌ «بنیاد ملّی علوم» ایالات متحده نیز به تقـویت و توسعه‌ی شبکه‌ی «آرپانت» کمک کرد و علاوه بر ایجاد یک شبکه‌ی خاص علمی4، شبکه‌ی دیگری با همکاری کمپانی مشهور «ای. بی‏. ام»5 ، به نام «بیت نت»6 ، برای استفاده‌ی ‌محققان زمینه‏های غیرعلمی،‌ تأسیس نمود. با توجه به آن که تمام شبکه‏های مذکور،‌ در فعالیت‏ها و تماس‏های ارتباطی خود، از سیستم اطلاعات «آرپانت» بهره‏مند می‏شدند، مدتی نام این شبکه‌ی میان شبکه‏ای، ( آرپا ـ اینترنت)7 گفته می‏شد و سرانجام، به «اینترنت» 8، موسوم گردید. به موازات این تحولات و برای پاسخگوئی به رشد فعالیت‏های ارتباطی از طریق شبکه‏های اطلاعاتی و به ویژه «اینترنت»، تکنولوژی کامپیوتری نیز رو به تکامل و توسعه گذاشت. به این معنا، که از یک طرف، دستگاه‏های «کامپیوتر شخصی»9 ، به بازار آمدند و امکان گسترش شبکه‏ها را افرایش دادند و از طرف دیگر، توانائی‏های فنی کامپیوتری نیز بالا رفتند. شبکه‌ی «آرپانت» در سال‏های دهه‌ی 1970 ، از ارتباط‏های دارای 56 هزار بیت10 در ثانیه استفاده می‏کرد. در سال 1987، خطوط ارتباطی این شبکه، از توانائی انتقال، 5/1 میلیون بیت در ثانیه برخوردار شدند. سرعت انتقال پیام‏های «اینترنت»، در سال 1992، به 45 میلیون بیت در ثانیه ـ معادل 5 هزار صفحه در ثانیه ـ افزایش یافت و درسال 1995، تکنولوژی کامپیوتری مورد استفاده‌ی «اینترنت»، به حد بسیار فوق‏العاده‏ای از پیشرفت رسید. به طوری که برای آن، امکان انتقال اطلاعاتی معادل مجموعه‌ی ده‏ها میلیون کتاب‏ها و نشریات کتابخانه‌ی کنگره‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا در هر دقیقه، فراهم گردید. درعین حال، افزایش توانائی فنی انتقال پیام‏های ارتباطی از طریق «اینترنت»، به تنهائی برای گسترش شبکه‏‏های اطلاع‏رسانی در سطح جهانی کافی نبود و به این منظور، ارتباط متقابل رایانه‏ها نیز ضرورت داشت. به همین لحاظ، برای از میان بردن این مانع، از سیستم ارتباطی ویژه‏ای معروف به «یونیکس»11، که در سال 1969در آزمایشگاه‏های کمپانی معروف «بل»12 اختراع گردیده بود، کمک گرفته شد. کاربرد سیستم «یونیکس»، از سال 1983، که کوشش‏های محققان دانشگاه کالیفرنیا در «برکلی»، با مساعدت مالی «آژانس طرح‏های پژوهشی پیشرفته» وزارت دفاع آمریکا، برای انطباق مجموعه‏ای از پروتکل‏های علمی، موسوم به «پروتکل کنترل انتقال بر پروتکل ارتباط متقابل»13 با این سیستم، به موفقیت رسیدند، رو به گسترش گذاشت و به این ترتیب، رایانه‏ها امکان یافتند که علاوه برایجاد ارتباط متقابل با یکدیگر، به رمزگذاری و رمزگشائی مجموعه‏های داده‏های مورد انتقال بسیار سریع در شبکه‌ی «اینترنت» نیز اقدام کنند. از آن زمان،‌ شبکه‏های اطلاعاتی محلی و منطقه‏ای، توانائی پیدا کردند با هم ارتباط متقابل برقرار سازند و داده‏ها و پیام‏های خود را به هر کجا که خطوط تلفنی و رایانه‏های مجهز به دستگاه «مودم»14 ـ برای اتصال رایانه به تلفن ـ وجود دارند، انتقال دهند. به این گونه، شبکه‏سازی‏های اطلاعاتی در سراسر جهان توسعه یافتند و مقدمات استفاده از «بزرگراه‏های اطلاعاتی» نیز فراهم گردیدند. باید یادآور شد که از اوایل دهه‌ی 1990، همراه با پیشرفت و گسترش تکنولوژی رایانه‏ای «اینترنت»، کاربرد آن بیشتر به سه زمینه‌ی خاص، شامل «پست الکترونی»15، سرویس‏های اطلاعات درخواستی و بر روی خط16، مانند سرویس «تار عنکبوت گسترده‌ی جهانی»17 و «گروه‏های مباحثه‏ای و خبری»18 معطوف گردیده است. توسعه‌ی استفاده از شبکه‌ی «اینترنت»، در دوره‌ی کوتاه فعالیت آن، بسیار چشم‏گیر بوده است. در سال 1973، شبکه‌ی مذکور تنها 25 رایانه را در برمی‏گرفت و تا پایان دهه‌ی 1970 نیز نمی‏توانست سالانه بیش از 256 رایانه را در کنار خود داشته باشد. در اوایل دهه‌ی 1980 و به دنبال تحولات فنی مختلف، هنوز بیش از 25 شبکه، با حدود چند صد رایانه‌ی اصلی و چند هزار نفر کاربران آن‏ها، امکان استفاده از آن را دارا نبودند. در حالی که در اواسط دهه‌ی 1990، در سراسر جهان 44 هزار شبکه‌ی اطلاعاتی،‌ شامل 2/3 میلیون دستگاه رایانه و 25 میلیون نفر کاربران آن‏ها، از طریق «اینترنت»، امکان ارتباط متقابل پیدا کرده بودند. در این میان، بر مبنای تحقیقی که در اوت 1995 صورت گرفته بود، مشخص می‏شد که 24 میلیون نفر آمریکائی از «اینترنت» استفاده می‏کنند و 36 میلیون نفر هم امکان دسترسی به آن را دارا هستند. تحقیقات بعدی هم نشان داده‏اند که استفاده‏کنندگان این شبکه در آمریکا، هر سال نسبت به سال پیش، دو برابر می‏شوند، از لحاظ عده‌ی کاربران «اینترنت» در سطح جهانی هم، اکنون با توجه به توانائی‏های بالقوه‌ی این شبکه، پیش‏بینی می‏گردد که در اواسط دهه‌ی اول قرن بیست و یکم، صدها میلیون نفر در سراسر دنیا، از آن بهره‏مند خواهند شد. همچنین به نظر کارشناسان، «اینترنت» زمانی خواهد توانست 600 میلیون شبکه‌ی رایانه‏ای را به هم متصل سازد. در مورد عوامل پیشرفت و گسترش شبکه‌ی «اینترنت»، می‏توان از دو گونه عناصر متضاد، نام برد. باید خاطر نشان ساخت که در این زمینه، از یک سو برنامه‏های امنیت‏اندیشی وزارت دفاع ایالات متحده و همکاری‏های علمی برخی از دانشگاه‏های مشهور آمریکا در ایجاد شرایط فنی کاربردی کردن یک انقلاب جدید در تکنولوژی‏های ارتباطی، تأثیر گذاشتند و از سوی دیگر، مظاهر فرهنگ آزاداندیشی و اعتراض‏گری مراکز دانشگاهی آمریکائی، که در دهه‏های 1960 و 1970 در جنبش دانشجوئی آرمان‏خواهانه‌ی آن کشور به خودنمائی پرداخته بودند، نیز به سبب کوشش‏های علمی دانشجویان در جهت مردمی کردن این گونه شبکه‏ها، در توسعه‌ی آن سهم عمده‏ای ایفاء‌ نمودند. در واقع، اختراع دستگاه «مودم»، که اکنون از لوازم اساسی استفاده از «اینترنت» به شمار می‏رود، در سال1978،به وسیله‌ی دو تن از پیشگامان جنبش مذکور، با نام‏های «وارد کریستنسن»19 و «راندی سیوس»20، که در دانشگاه شیکاگو تحصیل می‏کردند، صورت گرفت. آن دو دانشجو، در فاصله‏های دور از یکدیگر زندگی می‏نمودند و‌ برای خودداری از رفت و آمد متقابل در زمستان سرد و یخبندان شیکاگو و ایجاد امکان مبادله‌ی مستقیم برنامه‏های میکرورایانه‏ای خویش از طریق تلفن، به تهیه‌ی دستگاه «مودم» دست زدند. یک سال بعد، دانشجویان یاد شده، شیوه‌ی استفاده از این دستگاه، موسوم به «ایکس مودم پروتکل»21 را، که به رایانه‏های شخصی امکان می‏داد تا پروند‏ه‏های طرح‏ها و برنامه‏های اطلاعاتی خود را بدون استفاده از یک سرویس دیگر، به طور مستقیم انتقال دهند، اعلان کردند. آن دو به لحاظ علاقه و توجه ویژه‏ای که به گسترش هر چه بیشتر توانائی‏های ارتباطی رایانه‏ای و مردمی کردن این گونه ارتباطات داشتند، از دریافت هرگونه حق اختراع خودداری نمودند و کاربرد این دستگاه را مجانی شناختند. به این طریق، کاربران شبکه‏های رایانه‏ای خارج از شبکه‌ی «آرپانت» نیز امکان مبادله‌ی اطلاعات خویش را پیدا کردند. در همان سال، سه دانشجوی دانشگاه «دیوک»22 در کارولینای شمالی هم به شیوه‌ی جدیدی برای اتصال مستقیم و متقابل رایانه‏های شخصی از طریق یک خط تلفن، دست یافتند و به کمک آن، شبکه‌ی تازه‏ای موسوم به «یوزنت»23 پدید آوردند، که مهم‏ترین ابتکار آن، ایجاد گروه‏های مباحثه ‌و گفت و شنود و تبادل اخبار خاص بود. مخترعان این شبکه‌ی اطلاعاتی نیز نرم افزار مخصوص استفاده از آن را مجاناً در اختیار علاقه‏مندان قرار دادند. در سال‏های بعد، به موازات کاهش بهای رایانه‏های شخصی و افزایش قدرت ارتباطی آن‏ها، شبکه‏های اطلاع‏رسانی گوناگونی، که بیشتر به انتشار اخبار رویدادهای انعکاس نیافته از طریق خبرگزاری‏ها و شبکه‏های خبری متعارف، دست می‏زدند و به شبکه‏های «بولتین بورد سیستم»24 معروف شدند، پدید آمدند. این شبکه‏ها که ابتداد در ایالات متحده‌ی آمریکا و سپس در سراسر دنیا مورد استفاده قرار گرفتند، به زودی کاربردهای سیاسی بسیار مهمی پیدا کردند. به طوری که به دنبال جنبش آزادی‏خواهانه‌ی دانشجویان چینی و حوادث خونین میدان «تیانانمن» پکن درسال 1989، دانشجویان چینی مقیم خارج آن کشور، با اعتراض‏های منتشر شده از طریق این‏گونه شبکه‏ها، تواناتی بالقوه‌ی امکانات ارتباطی نوین رایانه‏ای در دنیای امروز را آشکار ساختند، بهره‏برداری سیاسی فرمانده مارکوس، رهبر زاپاتیست‏های انقلابی مکزیک، از امکانات ارتباطی شبکه‌ی «اینترنت» برای انتشار پیام‏های حاوی هدف‏ها و برنامه‏های این جنبش، در فوریه‌ی 1995، به هنگام عقب‏نشینی به عمق جنگل‏های انبوه این کشور، در جهت آگاهی‏دهی به مردم جهان و وسایل ارتباط جمعی و مقابله با سیاست‏های دولت مکزیک، نیز در این زمینه اهمیت خاص داشته است. 2- سیاست‏ها و برنامه‏های ایالات‏ متحده‌ی‏ آمریکا و سایر کشورهای بزرگ غربی در مورد‏ جامعه‌ی اطلاعاتی از اوائل دهه‌ی 1990، همراه با پیشرفت و گسترش کاربرد شبکه‌ی اطلاع‏رسانی «اینترنت»، تحت تأثیر دگرگونی‏های سریع تکنولوژی‏های نوین ارتباطات و اطلاعات و به ویژه، امکانات جدید توسعه‌ی خطوط فیبرنوری و رمزگذاری و رمزگشائی دیجیتال، پیام‏ها و اطلاعات موردانتقال از طریق شیوه‏های سه‏گانه‌ی ارتباطی ( ارتباطات جمعی رادیو ـ تلویزیونی، ارتباطات دور و ارتباطات کامپیوتری) و به عبارت‏ روشن‏تر، بر اثر همگرائی این شیوه‏های ارتباطی و کاربردی شدن ابزارهای چند رسانه‏ای، برای انتقال همزمان اصوات و تصاویر و داده‏ها و اطلاعات، کوشش‏های خاصی در ایالات متحده‌ی آمریکا و سایر کشورهای بزرگ صنعتی، برای ایجاد «بزرگراه‏های اطلاعاتی»، آغاز شدند. الف ـ ایالات متحده‌ی آمریکا اصطلاح «بزرگراه‏های‏اطلاعاتی»25، ظاهراً نخستین بار در سال 1987، به وسیله‌ی «آلبرت گور»26، سناتور وقت و معاون بعدی ریاست جمهوری ایالات متحده‌ی آمریکا، ضمن یک سخنرانی مطرح شده بود. این اصطلاح در نوامبر 1991، در متن قانون جدیدی راجع‏ به پیشبرد استفاده از کامپیوتر27، که از سوی کنگره‌ی آن کشور تصویب گردید، نیز به خودنمائی پرداخت. هدف اصلی این قانون، که از طرف سناتور گور پیشنهاد شده بود و مورد پشتیبانی «جرج بوش»‌، رئیس جمهوری وقت آمریکا هم قرار گرفته بود، به حفظ و حراست رهبری ایالات متحده در زمینه‌ی تکنولوژی‏های اطلاعاتی و ارتباطی، از طریق ایجاد یک شبکه‌ی ملّی بسیار نیرومند مطالعاتی ‏وتحقیقاتی، معطوف بود.یک سال بعد،بلافاصله پس از پیروزی «بیل‏کلینتون» و سناتور «آلبرت گور»، نامزدهای حزب دموکرات، در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده ( نوامبر 1992)، رئیس‏‏جمهوری جدید و معاون وی، «بزرگراه‏های‏اطلاعاتی» را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه‏‏های اقتصادی دولت تازه‌ی آمریکا، معرفی کردند. چند روز پس از آغاز زمامداری «بیل کلینتون»، وی و «آلبرت گور»، در فوریه‌ی 1993طی بیانیه‏ای، نقش تکنولوژی‏های جدید ارتباطی در رشد اقتصادی ایالات متحده‌ی را مورد تأکید قرار دادند و ضمن آن، هدف‏های ایجاد و توسعه‌ی بزرگراه‏های اطلاعاتی را چنین توصیف نمودند: «آن جا که در گذشته، قدرت اقتصادی ایالات متحده‌ی آمریکا، با توجه به عمق بندرها و وضعیت راه‏های ما مشخص می‏شد، امروز هم این قدرت، با درنظر گرفتن توانائی ما برای انتقال سریع و مطمئن مقادیر بزرگ اطلاعات و توانائی‏ ما برای کاربرد این اطلاعات و شناخت آن‏ها، مشخص می‏شود. همچنان کـه شبکه‌ی بزرگراه‏های دولت فدرال، تحول تاریخی مهمی در تجارت ما پدید آورد. بزرگراه‏های اطلاعاتی» کنونی ـ با توانائی حمل و نقل اندیشه‏ها، داده‏ها و تصویرها در سراسر کشور و در سراسر جهان ـ برای قابلیت رقابتی معارضه‏گر و قدرت اقتصادی آمریکا، نقش اساسی دارند...» در ماه‏ سپتامبر همان‏سال نیز دولت آمریکا، یک «برنامه‌ی عمل در مورد زیرساخت اطلاعاتی ملّی»28 منتشر کرد و ضمن آن، مجموعه‌ی کوشش‏ها و اقدام‏های ضروری برای پیشرفت و گسترش «بزرگراه‏های اطلاعاتی» را تعیین نمود. همزمان با تلاش‏های رهبران ایالات متحده برای برتری‏جوئی جهانی این کشور در زمینه‌ی بزرگراه‏های‏ اطلاعاتی» و زیرساخت‏های تکنولوژی‏های نوین اطلاعات و محتویات معرفتی پیام‏های موردانتقال از طریق آن‏ها، که تنها در داخل این کشور برای آن‏ها، ضرورت اختصاص 400 میلیارد دلار سرمایه از سوی کمپانی‏های بزرگ ارتباطی، پیش‏بینی شده بود، به ارائه سخنرانی‏ها و گفتمان‏های امیدوارکننده درباره‌ی دست‏آوردهای تازه‌ی این تکنولوژی‏ها و پیام‏ها برای تمام کشورهای دنیا، در کنفرانس‏های بین‏المللی نیز توجه خاصی مبذول گردید. «آلبرت گور»،‌ در ماه مارس 1994، طی یک سخنرانی هیجان‏آمیز در کنفرانس عمومی نمایندگان عالی مقام و تام‏الاختیار کشورهای عضو «اتحادیه‌ی بین المللی ارتباطات دور»، که در «بوئنوس آیرس» مرکز آرژانتین برگزار شد، در مورد اهمیت ایجاد و توسعه‌ی «زیر ساخت‏ اطلاعاتی‏ جهانی»29 و ضرورت گسترش «بزرگراه‏های اطلاعاتی» در تمام کشورها و سراسر دنیا، سخن گفت. وی در این سخنرانی، نکات زیر را خاطر نشان ساخت: «... هدف اصلی، تأمین یک سرویس اطلاعاتی عمومی و جهانی است که برای تمام اعضای جوامع ما قابل دسترسی باشد و به این طریق، امکان نوعی گفتگوی جهانی را پدید آورد که در آن هر فرد بتواند سخن خود را بیان کند ... «زیر ساخت‏ اطلاعاتی جهانی» تنها یک استحاله‌ی عملی دموکراسی نخواهد بود. بلکه در واقع امر نیز عملکرد دموکراسی را با افزایش و گسترش مشارکت شهروندان در تصمیم‏گیری‏ها، تقویت خواهد کرد. این زیرساخت، به توانائی کشورها برای همکاری مشترک در میان آن‏ها، مساعدت خواهد نمود. من در این زمینه، یک عصر جدید دموکراسی آتنی، که در مجامع گفت و شنودی ایجاد شده از طریق زیرساخت اطلاعاتی جهانی پدید خواهد آمد، پیش رو می‏بینم...» معاون رئیس‏جمهوری آمریکا، در همین سخنرانی، ضمن تأکید بر نقش مهم شبکه‏های جدید اطلاعاتی به عنوان ابزارهای توسعه و همبستگی جهانی و ضرورت اداره‌ی این شبکه‏ها از طریق مؤسسات خصوصی در تمام کشورها، ابراز امیداواری کرد که شبکه‏های مذکور بتوانند مسائل مربوط به عدم تعادل‏های بزرگ اجتماعی و اقتصادی کنونی دنیا را، که مانع پیشرفت کشورهاست، حل کنند. در حدود یک سال بعد، «آلبرت گور»‌، در کنفرانس سران هفت کشور بزرگ صنعتی جهان در زمینه‌ی تکنولوژی‏های نوین ارتباطی و «بزرگراه‏های اطلاعاتی»، که در روزهای 25 و 26 فوریه‌ی 1995، از سوی «اتحادیه‌ی اروپایی»، در بروکسل،‌ پایتخت بلژیک تشکیل شد، سخنرانی مهم دیگری راجع‏ به «برنامه‌ی همکاری در زمینه‌ی زیرساخت‏ اطلاعاتی جهانی»30 ایراد کرد. دولت ایالات متحده‌ی آمریکا، در سال‏های اخیر به موازات سیاست‏ها و برنامه‏های یاد شده در مورد تدارک پیشرفت و گسترش «بزرگراه‏های اطلاعاتی» در داخل آن کشور و در سطح جهانی، هدف‏های برتری‏جویانه‌ی کمپانی‏های خصوصی بزرگ آمریکائی و مخصوصاً انحصارهای ارتباطی، در جهت دستیابی به منافع موردنظر در عرصه‌ی رقابت‏های بین‏المللی با کمپانی‏های سایر کشورهای سرمایه‏داری را، مورد حمایت قرار داده است و به همین لحاظ، با برخی از کوشش‏های کشورهای اروپای غربی و «اتحادیه‌ی اروپایی» برای وضع مقررات محدود کننده در برابر فعالیت‏های آزاد و بی حد و حصر مؤسسه‏های ارتباطی انحصارگر ایالات متحده در زمینه‏های نوین الکترونی، مخالفت کرده است. یکی از اقدا‏م‏های مهم دولت آمریکا در حمایت از جهانی ‏سازی فعالیت‏های اقتصادی، کاربرد تکنولوژی‏های ارتباطی الکترونی و تحکیم و تقویت این فعالیت‏ها، انتشار گزارش مهمی موسوم به «چارچوب کلی تجارت الکترونی جهانی»31 است. این گزارش که به سرپرستی «ایراماگازینر»32 تهیه و تدوین شده بود و در اول ژوئیه‌ی 1997، چندماه پس از آغاز دوره‌ی دوم ریاست جمهوری «بیل کلینتون»، شخصاً به وسیله‌ی خود وی اعلام و معرفی گردید، از توسعه‌ی بدون هرگونه مانع تجارت الکترونی در ایالات متحده و سراسر جهان، پشتیبانی کرده است. در گزارش مذکور ، ضمن تأکید بر اهمیت و ضرورت توجه به «زیرساخت‏ اطلاعاتی ملّی» و «زیرساخت‏‏های اطلاعاتی جهانی»، چنین گفته شده است: 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  24  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید