لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 7
فهرست و توضیحات:
مقدمه
راهپیمایى ها و تظاهرات
تشویق مردان
تشکیل گروه براى مبارزه
دیگر نقشها
خلاصه
نتیجه
مقدمه
تلاش رژیم پهلوى در بسیج اجتماعى زنان نه تنها آنان را به پشتیبانان شاه تبدیل نکرد، بلکه برعکس، آگاهى که زنان ازرهگذر برنامه نوسازى غربى کشور بهدست آوردند، علیه نظام شاهنشاهى به کار گرفتند، و علىرغم اینکه حجاب همواره درتبلیغات رسانهاى و مطبوعاتى، با تحقیر و انکار روبهرو بود و به معناى محرومیت از مزایاى اجتماعى تلقى مىشد، زنان چادرىچون طوفان و سیل به راه افتادند و پایههاى لرزان رژیم را لرزانتر کردند. زنان مسلمان با اتخاذ و اجراى روشهاى زیرین، اثباتنمودند که حجاب مانعى براى پیشرفت و تحول اجتماعى نیست و آنان قادرند حتى نظام سیاسى را با خطر سقوط مواجه کنند.
راهپیمایى ها و تظاهرات
مشارکت در راهپیمایى بزرگترین جلوه حضور زن ایرانى مسلمان در مخالفت با رژیم پهلوى بود. زنان در همه شهرها وحتى روستاها، در راهپیمایىها دیده مى شدند و البته، در شهرهاى مذهبىتر و مناطق شهرى، حضور فعالترى را به نمایشگذاشتند.
زنان به صورت گسترده در تظاهرات خیابانى سالهاى 1355 تا 1357 مشارکت داشتند. این در حالى بود که اغلب پیش از این،جز به ضرورت از خانه بیرون نمىآمدند و البته در تظاهرات، همان خواستههایى را مطرح مىکردند که مردان مطرح مىنمودند.زنان، علاوه بر شیوههاى رایج کسب خبر و اطلاعرسانى، از طریق مجالس مذهبى خانگى از زمان تظاهرات آگاه مىشدند و زمانى کهدر تظاهرات شرکت مىکردند، تعدادى از آنان نیز به شهادت رسیدند. فعالیت زنان در تظاهرات، شکلهاى متنوعى داشت. برخىتراکت توزیع مىکردند، بعضى تا آنجا پیش مىرفتند که در سنگرسازى در برابر پلیس، شرکت مىجستند و حتى برخى به ویژه درواپسین روزهاى حیات رژیم پهلوى، اسلحه به دست مىگرفتند و به مبارزه با رژیم مىپرداختند. نیکى کدى به جنبه دیگرى ازفعالیت زنان در تظاهرات مىپردازد و مىنویسد. »هنگامى که تهدید رژیم بالا مىگرفت، این خانمهاى چادرى با کمال شجاعت درصف جلوى تظاهرات حضور مىیافتند. » جان فوران نیز در این باره مىگوید: »در تظاهراتى گسترده هزاران زن چادرى پیشاپیشصفوف جمعیت حرکت مىکردند و با اینکار ضمن اینکه خطر را به جان مىخریدند، از دامنه خطر مىکاستند. » حضور وسیع زناندر پیشاپیش تظاهرکنندگان، پیامى عرضه مىکرد: اینکه انقلاب ما، منادى صلح است و لذا دست به خشونت نمىزنیم و مسئولیتآتش زدن بانکها و تخریب اموال خصوصى را بر عهده مأموران دولتى مىدانیم. مراقبت از مجروحان و انتقال آنان به مراکز درمانىیا مراکز امن را نیز باید به نقش زنان در راهپیمایىها افزود.
شرکت زنان در راهپیمایىها و تظاهرات، مشکلتر و خطر سازتر از مردان بود؛ زیرا:
- بیشتر آنان داراى حجاب بودند و این باعث مىشد تا در مواقعى چون تیراندازى که نیاز به فرار بود، امکان کمترى براى تحرکو فرار نسبت به مردان داشته باشند.
- معمولا زنان داراى توانایى جسمى کمترى نسبت به مرداناند و این امر، امکان مقابله با نظامیان و مأموران امنیتى را براى زنانکاهش مىداد.
- بسیارى از زنان در حالى در راهپیمایىها شرکت مىکردند که فرزندى در آغوش یا دست کودکى را در دست داشتند و درصورت حمله مأموران، فرصت کمترى براى فرار و امکان اندکى براى مقاومت پیدا مىکردند.
شکوه حضور زنان به آن بود که علىرغم همه این خطرها، هر روز، حضورى پر رنگتر از گذشته را به نمایش مىگذاشتند. بههمین دلیل، امام خمینى(ره) فرمود که هیچ تاریخى، چنین مردانگى و فداکارى را از زنان ثبت نکرده است.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق درباره نقش زنان در پیروزى انقلاب اسلامى
