در بیست و چهارم ژوئن 1859 میلادی ارتش‌های امپراطوری اتریش و امپراطوری فرانسه جنگی خونین را در منطقه ای بنام سولفورینو در شمال کشور ایتالیا آغاز نمودند و شدت فاجعه به حدّی بود که در مدت 16 ساعت نبرد، چهل هزار تن کشته و زخمی‌شدند. در صحنه نبرد، مجروحین زیادی بدون هیچگونه رسیدگی و امدادرسانی مرگ خود را به انتظار نشسته بودند. در این میان بازرگانی جوان از کشور سوییس بنام هانری دونان که اتفاقاً از آن منطقه عبور می‌کرد تحت تاثیر شرایط دهشتناک و رقت انگیز مصدومین و مجروحین، اقدام به سازماندهی داوطلبانی از روستاهای اطراف نمود و گروه های امدادی و درمانی را برای کمک به آسیب دیدگان تشکیل داد و با کمک این گروه ها جمع کثیری از مجروحین از مرگ حتمی نجات یافتند.
هانری دونان پس از این واقعه و تحت تاثیر خاطرات تلخ و اندوهبار جنگ، در سال 1862 کتابی را با نام خاطرات سولفورینو منتشر نمود. در این کتاب دو پیشنهاد مشخص مطرح گردیده بود اول : تامین گروه های امدادی و درمانی داوطلب در کشورهای مختلف، به نحوی که در زمان صلح، آموزش ببینند و بتوانند در زمان جنگ به یاری مجروحین بپردازند و دوّم : تصویب یک معاهده بین‌المللی که براساس آن دولت‌ها متعهد به حمایت و محترم شمردن چنین گروه های امدادی شدند.
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 26 صفحه آماده پرینت می باشد
سازمان هلال احمر