اختصاصی از
فی بوو تحقیق در مورد فعالیت پلاسمین و بستن یا دلمه شدن شیر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:14
فهرست مطالب
فعالیت پلاسمین و بستن یا دلمه شدن شیر
چکیده مطالب:
مقدمه:
مواد و روش‌ها:
نمونه‌گیری:
آنالیز شیمیایی:
آنالیز آماری:
نتیجه‌گیری و مباحثه:
فعالیت پلاسمین:
پلاسمینوژن:
کل (پلاسمین و پلاسمینوژن):
فعال‌سازی پلاسمینوژن:
پارامترهای مربوط به دلمه بستن شیر:
زمان دلمه بستن:
میزان استحکام و ثبات دلمه‌ها:
تغییر ناپذیری دلمه‌ها:
نتیجه‌گیری:
نمونه‌های شیر به صورت ماهانه از 19 گاو Holstein و 19 گاو Jersey طی 10 ماه لاکتوزسازی و در گله‌های جداگانه گرفته شدند (در کل 380 نمونه شیر). تأثیرات ناشی از پرورش گله‌ها، تعداد لاکتوزسازی، فصل و مرحلة لاکتوزسازی و تعامل میان این پارامترها و پلاسمین، پلاسمینوژن و اندازه‌گیری مشخص شده و مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد لاکتوزسازی بیشترین تأثیر را بر فعالیت پلاسمین بر جای گذاشت، فعالیتی که در طول دورة لاکتوزسازی افزایش یافت اما تحت تأثیر مسائل مربوط به پرورش گله‌ها، PH، پروتئین یا چربی قرار نداشت. مرحلة لاکتوزسازی و فصل تنها فاکتورهایی بودند که بر روی پلاسمینوژن تأثیر گذاشتند. درصد پلاسمینوژن فعال شده در طول لاکتوزسازی‌های چهارم و آخر و همچنین در فصول پاییز و زمستان به بیشترین میزان خود رسید. فعالیت پلاسمین، پارامترهای دلمه شدن شیر را تحت تأثیر قرار نداد. زمان دلمه شدن شیر هم زمان با افزایش میزان چربی و پروتئین و کاهش میزان PH، کاهش یافت. پروتئین و چربی افزایش یافته باعث شدند که میزان دلمه شدن افزایش یابد. نمونه‌های شیر جمع‌آوری شده در فصل پاییز دارای بالاترین میزان استحکام بودند و مرحلة لاکتوزسازی تأثیری بر میزان استحکام و تزلزل ناپذیری شیر بر جای نگذاشت. هر چه میزان PH کمتر می‌شد و میزان پروتئین و چربی افزایش می‌یافت، از مدت زمان دلمه شدن کاسته می‌شد. افزایش میزان پروتئین و چربی باعث افزایش میزان استحکام دلمه شدن شیر می‌شد. شیر گرفته شده از گلة Jersey دارای دلمه‌های مستحکم‌تری نسبت به گلة Holstein بود. شمار لاکتوزسازی و مرحلة مربوط بدان بر روی استحکام دلمه‌ها تأثیری نداشتند.
لغات کلیدی: پلاسمین، پلاسمینوژن، دلمه شدن شیر، لاکتوزسازی
مخفف‌ها: A3= فاصله میان میزان Formagraph زمانیکه زمان موجود، سه برابر RCT می‌باشد ـ A45= فاصله میان میزان Formagraph که 45 دقیقه بعد از افزودن پنیر مایه می‌باشد ـ K20 = زمانیکه فاصله میان میزان Formagraph برابر 20 میلی‌متر است ـ RCT = زمان دلمه شدن مایة پنیر (از زمان افزودن مایه پنیر تا فاصله میان خط‌های Formagraph)
مقدمه:
پلاسمین (EC 3.4.21.7) که یکی از آنزیم‌های proteolytic موجود در شیر نرمال می‌باشد، آنزیم خونی است که داخل شیر می‌شود. فعالیت آن ناشی از تولید کازئین ـ Y و peptoneـ proteose در کازئین B می‌باشد. مقدار پلاسمین در شیر نرمال کم است و این آنزیم اکثراً بعنوان آنزیم پلاسمینوژن موجود می‌باشد. فعال کنندة پلاسمینوژن، آنزیم خونی است که میزان آن در شیر گاو اندازه‌گیری شده است. این آنزیم، میزان فعالیت پلاسمین را خصوصاً در شیر پاستوریزه افزایش می‌دهد. عوامل بازدارندة فعال کننده‌های پلاسمین و پلاسمینوژن نیز از طریق خون وارد شیر می‌شوند. فعال کننده‌های پلاسمین و پلاسمینوژن با کازئین در ارتباط‌اند اما بازدارنده‌های آنها را می‌توان در سرم شیری یافت. هر چه به انتهای مرحلة لاکتوزسازی نزدیک‌تر می‌شویم فعالیت پلاسمین طی mastitis و در شیر گاوهای پیرتر افزایش می‌یابد. این موضوع باعث افزایش میزان تجزیة کازئین B در این نوع شیرها می‌شود. بنابر پیشنهاد Richardson، فعالیت پلاسمین در اواخر مرحلة لاکتوزسازی شیر افزایش می‌یابد چون در این مرحله، پلاسمین بیشتری از طریق خون وارد شیر می‌شود که این موضوع هیچ ارتباطی به افزایش فعالیت پلاسمینوژن نخواهد داشت. به گزارش politis و همکارانش، نسبت پلاسمینوژن به پلاسمین در طول مراحل اولیه لاکتوزسازی 55/6 و در اواخر این مرحله 29/3 خواهد بود که این موضوع بیانگر آنست که فعالیت پلاسمینوژن در اواخر مرحلة لاکتوزسازی افزایش می‌یابد. بنابر گزارش Richardson، پلاسمین در شیر گاوهای Friesianـ Holstein نسبت به گاوهای Jersey دارای فعالیت بیشتری می‌باشد. بنابر مشاهدات Schaar، چنین گرایشی در شیر گله‌های Swedish Friesian و Jersey نیز به چشم می‌خورد اما فعالیت پلاسمین در محتوای کازئین هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند. کازئین در اندازه‌گیری میزان فعالیت پلاسمین تداخل ایجاد می‌کند که این موضوع بدلیل وجود زیر لایه‌های سینتتیک می‌باشد.
دانلود با لینک مستقیم
تحقیق در مورد فعالیت پلاسمین و بستن یا دلمه شدن شیر 
