الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث

اختصاصی از فی بوو الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث - با 15 صفحه مفید در قالب وورد

الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث

خبرگزاری فارس: مقصود از عنوان «الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث»، ارائة معیارها، بایدها و نبایدهایی است که برای اصلاح شیوه مصرف در جامعه اسلامی، در قرآن و سخنان پیشوایان اسلام آمده است.

واژة «الگو» به معنای معیار، نمونه و سرمشق است؛1 بنابر این مقصود از عنوان «الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث»، ارائة معیارها، بایدها و نبایدهایی است که برای اصلاح شیوه مصرف در جامعه اسلامی، در قرآن و سخنان پیشوایان اسلام آمده است. بدین منظور، چند مسئله باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد:

الف ـ مبانی اصلاح الگوی مصرف

مبانی اصلاح الگوی مصرف را می‌توان در دو مبنا خلاصه کرد:

1. مبانی عقلی: رفاه و توسعة اقتصادی پایدار جامعه، راهی جز اصلاح الگوی مصرف ندارد؛ زیرا اگر الگوی مصرف، اصلاح نشود، مصرف بی‌رویه، موجب تباهی منابع سرمایه‌گذاری و مانع مشارکت همگان در هزینه‌های عمومی و بهبود توزیع درآمد می‌شود و بدون منابع سرمایه‌گذاری و مشارکت همگانی، توسعة پایدار امکان‌پذیر نیست. از این رو، در روایتی از امام صادق(ع) میانه‌روی ـ که از لوازم اصلاح الگوی مصرف است ـ از سپاهیان عقل، و مصرف بی‌رویه و اسراف از سپاهیان جهل شمرده شده است.

همچنین در روایتی از امام علی(ع) آمده است: «العقل انک تقتصد فلا تسرف: خردمندی این است که میانه‌روی کنی و اسراف نکنی.»بنابر این اگر هیچ دلیل شرعی‌ای برای اثبات ضرورت اصلاح الگوی مصرف نداشته باشیم، مقتضای عقل و تدبیر برای رسیدن به توسعه و رفاه پایدار، وجوب اصلاح الگوی مصرف و اجتناب از مصرف بی‌رویه است.

2. مــبانی دینــی: از نظر اســـلام ضـــرورت اصـــلاح الگوی مـــصرف، لااقـــل ســـه مبنـــای محکـــم اعتقـــادی و اخلاقی دارد:

یک. اعتقاد به مالکیت خداوند متعال: باور داشتن به این اعتقاد که مالکیت انسان، اساساً اعتباری و در طول مالکیت حقیقی آفریدگار هستی است. این باور بدین معناست که انسان اجازه ندارد اموال در اختیارش را هرگونه که می‌خواهد، مصرف کند، چنان که در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «اموال از آن خداست و آنها را نزد آفریدگان خویش امانت نهاده است و فرمانشان داده که از آن، با میانه‌روی بخورند و با میانه‌روی بنوشند و با میانه‌روی بپوشند و با میانة روی ازدواج کنند و با میانه‌روی، وسیلة سواری بخرند و سوار شوند و بیش از آن را به مؤمنان نیازمند ببخشند. هرکه از این حد [اعتدال و میانه‌روی] فراتر رود، آنچه از آن مال می‌خورد، حرام است و آنچه می‌نوشد، حرام و آنچه می‌پوشد، حرام و آنچه به وسیلة آن مال، ازدواج می‌کند، حرام و آنچه سوار می‌شود، حرام است.» این سخن بدین معناست که اسراف و مصرف بی‌رویه مال، با اعتقاد به مالکیت خداوند متعال در تضاد است و اصلاح الگوی مصرف از لوازم توحید عملی است...