تحقیق در مورد مبانی نظری اصل استقلال موافقت نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق تطبیقی

اختصاصی از فی بوو تحقیق در مورد مبانی نظری اصل استقلال موافقت نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق تطبیقی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:15

 فهرست مطالب

مبانی نظری اصل استقلال موافقت­نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق تطبیقی

چکیده

مقدمه

بخش اول: اصل استقلال موافقت­نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق بیگانه

گفتار اول: حقوق فرانسه

گفتار دوم: حقوق انگلستان و آمریکا

الف_ رویه قضایی

ب_ نظرات مؤلفین

بخش دوم: اصل استقلال موافقت­نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق ایران

گفتاراول:  راه حل قضیه در داوری داخلی

الف _ مفهوم وابستگی شرط داوری به قرارداد اصلی در قانون آیین دادرسی مدنی

ب _ وسعت تبعیت شرط داوری از قرارداد اصلی

گفتار دوم: راه حل قضیه در داوری بین المللی

الف _ مفهوم داوری تجاری بین المللی

ب _تبیین ماده 16 قانون داوری تجاری بین المللی

قرارداد داوری را باید از قراردادهای فرعی و تبعی تلقی کنیم که همواره به مناسبت یک قرارداد اصلی (بیع, حمل و نقل کالا، بیمه و غیره) منعقد می­شود.

این خصیصة فرعی بودن قرارداد داوری, موجب طرح این سؤال شده است که اگر قرارداد اصلی باطل باشد یا فسخ شود، بطلان و فسخ آن چه تأثیری در قرارداد داوری دارد؟ اگر بطلان یا فسخ قرارداد اصلی را مؤثر در حیات قرارداد داوری بدانیم، با این دور باطل مواجه می­شویم که بطلان قرارداد اصلی موجب بطلان قرارداد داوری است و داوری که براساس قرارداد داوری باطل به بطلان قرارداد اصلی رأی صادر می­­کند, رأی باطل و بی اثری صادر کرده است.

به خاطر رفع چنین اشکالی، در اغلب کشورهای دنیا این نظر پذیرفته شده است که قرارداد داوری از قرارداد اصلی مستقل است و در نتیجه بطلان قرارداد اصلی موجب بطلان قرارداد داوری نیست.

این راه حل را قانون­گذار ایران در قانون داوری تجاری بین المللی مصوب 1376 پیش بینی کرده لیکن در قانون آیین دادرسی مدنی آن­ را نپذیرفته است.

موضوع این مقاله مطالعه اصل استقلال شرط داوری از قرارداد اصلی و تبیین مبانی نظری پذیرش این اصل در حقوق تطبیقی و سپس بررسی و نقد راه حل دوگانه­ای است که حقوق ایران در خصوص این اصل در پیش گرفته است.

امروزه بسیاری از اختلاف­های ناشی از روابط تجاری بین المللی از طریق مراجعه به داوری حل و فصل می­شود. دلایل عمدة استقبال فعالان تجاری بین المللی از رجوع به این طریق حل و فصل اختلاف­های عبارت است از: کم هزینه بودن، پنهان ماندن رسیدگی به امر متنازع فیه از دید عموم و در نتیجه حفظ اسرار بازرگانی طرفین، عدم وجود تشریفات دست و پاگیر دادرسی و به خصوص عدم اعتماد هریک از طرفین به بی طرفی دادگاهی که به کشور متبوع طرف دیگر تعلق دارد. در واقع، به خاطر دور زدن چنین معضلاتی، طرفین یک قرارداد تجاری بین المللی توافق می­کنند اختلاف خود را از طریق داوری، که قضاوتی خصوصی و در سراسر جهان مورد قبول است، حل و فصل کنند.

اما، توافق به داوری همه مشکلات را حل نمی­کند. بسیار دیده شده است که با وجود رضایت طرفین به داوری، یکی از آن­ها، هنگام بروز اختلاف، در جهت حل قضیه از طریق داوری اهتمام نمی­کند و حتی برای از اثر انداختن اقدام طرف مقابل در رجوع به داوری، مدعی عدم اعتبار موافقت­نامه داوری می­شود.

یکی از طرق شایع انکار اعتبار موافقت­نامه داوری, ادعای بی اعتباری قرارداد اصلی و یا ادعای فسخ و خاتمه قرارداد اصلی است: مدعی بی اعتباری توافق داوری استدلال می­کند که چون قرارداد اصلی باطل است، شرط داوری مربوط به آن نیز باطل است یا چون قرارداد اصلی فسخ شده است، قرارداد داوری نیز باید فسخ شده تلقی شود و در نتیجه داور صلاحیت رسیدگی به اختلاف را ندارد. سؤالی که مطرح می­شود این است که آیا می­توان بطلان و فسخ قرارداد اصلی را به موافقت­نامه داوری تسری داد یا موافقت­نامه داوری خود حیات مستقل دارد و شرط ضمن عقد تلقی نمی­شود که محو قرارداد اصلی موجب محو آن شود؟

فایده طرح این سوال روشن است: اگر بطلان قرارداد اصلی را موجب بطلان موافقت­نامه داوری نیز بدانیم، داور صلاحیت ندارد، جز در فرضی که معلوم شود قرارداد اصلی صحیح منعقد شده است، داوری کند. این راه حل به خصوص در فرضی ایجاد اشکال می­کند که داور در بررسی ماهیت قرارداد اصلی، حکم به بطلان آن صادر می­کند. در چنین فرضی بطلان قرارداد اصلی موافقت­نامه داوری را نیز باطل می­کند و چون داور نمی­توانسته براساس موافقت­نامه داوری باطل رأی در ماهیت بدهد، لذا حکم او به بطلان قرارداد اصلی، به سبب دور, باطل خواهد بود.

قانون­گذار ایران در پاسخ به سؤال یاد شده، راه حلی دوگانه دارد: در حالی­که قانون داوری بین المللی مصوب 1376، اصل استقلال شرط داوری از قرارداد اصلی را پذیرفته (ماده 16)، قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379، با استمرار راه حل سنتی قانون سابق، بر عدم استقلال این دو از یکدیگر تأکید می­کند (ماده 461).

این راه حل دوگانه البته قابل انتقاد است و باید کنار گذاشته شود. اما، کدام راه حل بر دیگری ترجیح دارد؟ مطالعه سیستم­های حقوقی کشورهای بیگانه نشان می­دهد که در این کشورها، راه حل استقلال شرط داوری از قرارداد اصلی به نحو وسیعی پذیرفته شده است و راه حل پیش گرفته شده در قانون آیین دادرسی مدنی ایران، طرفدار چندانی ندارد. تبیین و توجیه راه حل استقلال موافقت­نامه داوری از قرارداد اصلی موضوع این­مقاله است که بامطالعه سیستم­های حقوقی بیگانه آن ­را آغاز می­کنیم. پس از بررسی این سیستم­ها خواهیم دید که دوگانگی راه حل قضیه در حقوق ایران دقیقاً در چیست و چه راه حل واحدی را باید دنبال نمود. پس، برای انجام این مهم لازم است ابتدا اصل استقلال شرط داوری از قرارداد اصلی را در حقوق بیگانه و سپس در حقوق ایران بررسی و تحلیل کنیم.

داور و نقش داوری در فوتبال

اختصاصی از فی بوو داور و نقش داوری در فوتبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد داور و نقش داوری در فوتبال و در 6 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :
داور ، فردی است که در زمین بازی فوتبال ، عدالت را برقرار می کند . او مجری قانون است و تمام تلاش خود را بر صحیح انجام دادن این امر بکار می بندد . داور با توجه به رنگ پیراهنش در زمین به خوبی مشخص است تا اینکه بازیکنان او را با یار خودی اشتباه نگیرند .
کار داور بسیار سخت و مشکل است . یک داور ابتدا باید یک روانشناس خوب باشد تا بتواند بازی را در طول 90 دقیقه متعادل نگه داشته و اداره کند . معمولا بیشتر داوران حرفه ای سعی می کنند در نیمه اول کارتی نشان ندهند و آنها را برای نیمه دوم می گذارند .
درست است که فوتبال ، بازی بدون وقفه ای است اما بعضی مواقع مثل موارد زیر بازی متوقف می شود :
• وقتی توپ از خط کناری و خط دروازه زمین خارج شود (توپ اوت شود)
• وقتی داور اعلام ضربه پنالتی می کند .
• وقتی گلی به ثمر می رسد .
• وقتی بازیکنی به سختی صدمه می بیند .
در مواقع بالا ، داور تصمیم قطعی را اتخاذ می نماید و بازی با سوت او مجددا به جریان می افتد . در فوتبال ، تقریبا همه تصمیم ها را داور اتخاذ می نماید . در هوای بد ، او است که تصمیم می گیرد ، بازی انجام گیرد یا خیر . داور این قدرت را دارد که بتواند بازیکنی را از زمین اخراج نماید کاپیتان های دو تیم فقط می توانند با داور صحبت کنند یا احیانا به تصمیم او مودبانه اعتراض بنمایند .
دو کمک داور (خط نگهدار) وجود دارند که در خطوط کناری زمین ، داور را یاری می دهند . خیلی از قضاوت های داور فوتبال در حضور بیش از 100000 تماشاچی ، انجام می گیرد و ممکن است دو تیمی که با هم بازی می کنند ، از نظر سیاسی و یا دینی تفاهم نداشته باشند . کما اینکه بار ها در صحنه های بین المللی این مسئله پیش آمده است . این داور است که باید در حین بازی تمام مسائل را کنترل کند .

پرتاب اوت
اگر توپ از خطوط کناری و یا دروازه به خارج رود از طرف داور اعلام پرتاب اوت خواهد شد که اگر از خط کناری خارج شود تیمی که تا آخرین لحظه خروج توپ از زمین تماسی با آن نداشته است ، اوت را پرتاب خواهد کرد . اگر توپ به تیم دفاع کننده برخورد کند و از خط دروازه به خارج رود از سوی داور ضربه کرنر اعلام خواهد گشت . در غیر این صورت توپ در منطقه دروازه تیم دفاع کننده کاشته خواهد شد . هنگام پرتاب اوت نکات چهارگانه را به خاطر بسپارید :
• توپ باید به وسیله دو دست پرتاب گردد .
• پاهای بازیکن هنگام پرتاب باید روی زمین قرار داشته باشد (پرتاب کننده مجاز به بلند نمودن پاشنه پای خود می باشد(
• پرتاب کننده توپ را باید کاملا از بالای سر خود پرتاب نماید .
• پرتاب کننده خود مجددا نمی تواند توپ را دریافت نماید . مگر اینکه به یکی از بازیکنان داخل زمین برخورد نماید.
ضربه کرنر
برای شلیک ضربه کرنر توپ را در منطقه کرنر قرار داده و چند قدمی به عقب برداشته و سپس آنرا بر روی دروازه بفرستید . البته هنگام مسابقه ضربه کرنر را به هر منطقه ای که در نظر می گیرید می توانید بفرستید ولی در تمرینات سعی نمایید که ضربه های کرنر را روی دروازه بفرستید . زیرا حداقل 5 بازیکن خودی در منطقه دروازه ضربه شما خواهند بود . کرنر زن های با تجربه ضربه های کرنر را به صورت پیچ دار (کات) بر روی دروازه می فرستند . زیرا این نوع کرنر ها در ضریب مدافعین و دروازه بان تیم مقابل نقش موثری را ایفا می نماید .
دراپ بال
در مواقع زیر دراپ بال می دهند :
• زمانی که معلوم نیست توپ به وسیله کدام تیم به خارج (اوت) رفته است .
• هنگامی که بازیکنی صدمه دیده از زمین خارج شده است .
یک بازیکن از هر تیم در نقطه ای که داور تعیین می کند قرار می گیرند و سایر بازیکنان حداقل به شعاع 15/9 متر از دو بازیکن فاصله بگیرند . سپس داور توپ را روی زمین می اندازد که لحظه برخورد توپ به زمین مساوی با شروع مجدد بازی است .

تحقیق در مورد خلاصه قوانین داوری فوتبال

اختصاصی از فی بوو تحقیق در مورد خلاصه قوانین داوری فوتبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه19

فهرست مطالب

  بازی فوتبال

ضربه زدن به توپ:

زدن تو با سر‌ (هد):

پرتاب اوت:

1. کنترل توپ
2. ضربه‌زدن به توپ

محوطه جریمه

نقطه پنالتی

تعداد بازیکنان

زمان و نحوه تعیین تیم پیروز

فوتبال

بازی فوتبال ابتدا در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی/اواسط قرن نوزدهم میلادی در انگلستان اجرا شد. البته مدارکی در دست است که نشان می‌دهد بازیی شبیه به بازی فوتبال در قرون پیشتر متداول بوده است. این بازی رفته رفته در اواخر قرن نوزدهم در مدارس انگلستان طرفداران بسیاری پیدا کرد. اولین بار در سال 1225 هجری شمسی/1846 میلادی دانشگاه کمبریج در انگلستان مجموعه‌ای از مقررات بازی فوتبال را منتشر کرد. این مقررات به تدریج توسط ملت‌های دیگر نیز پذیرفته شد.

در سال 1283/1904 گام‌های نخستین در جهت تاسیس فدراسیون بین‌المللی فوتبال توسط ربوت گرین فرانسوی و هریشمن هلندی برداشته شد. محل تاسیس فدراسیون در ابتدا شهر پاریس بود. اکنون محل دبیرخانه فدراسیون بین‌المللی در کشور سوئیس و در شهر زوریخ است. فدراسیون بین‌المللی فوتبال بر مسابقه‌های بین‌المللی و قاره‌ای جهانی نظارت دارد و از سال 1930 میلادی به بعد هر چهار سال یکبار مسابقه‌های جام جهانی فوتبال را برگزار می‌کند.

مجمع فوتبال ایران در سال 1299 شمسی دایر