فی بوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی بوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

دانلود مقاله مدیریت‌ و برنامه ریزی‌ در روابط‌ عمومی‌

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله مدیریت‌ و برنامه ریزی‌ در روابط‌ عمومی‌ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله مدیریت‌ و برنامه ریزی‌ در روابط‌ عمومی‌


دانلود مقاله مدیریت‌ و برنامه ریزی‌ در روابط‌ عمومی‌

مدیریت‌ و برنامه‌ ریزی‌ در روابط‌ عمومی‌

 مقاله ای مفید و کامل

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:32

چکیده :

روابط‌ عمومی‌ یکی‌ از مهمترین و اساسی‌ترین‌ بخشهای‌ هر سازمان‌ است‌. واحدی‌ که‌ پل‌ ارتباطی‌ میان‌ مدیر با کارکنان‌ سازمان‌ مربوطه‌ با مراجعین‌ و بالعکس‌ می‌باشد.

مدیران‌ موفق‌ درصنعت‌ و بازرگانی‌ امروز به‌ روابط‌ عمومی‌ سازمان‌ خود اهمیت‌ ویژه‌ای‌ می‌ دهند.آنان‌ در جستجوی‌ برتری‌ خلاقیت‌ و ابتکار عمل‌ هستند و کارشناسان‌ ورزیده‌ و مبتکرروابط‌ عمومی‌ را به‌ کار می‌گیرند تا ازکنش‌ها و واکنش‌های‌ جامعه‌ پیرامون‌ خود آگاهی‌ یابند انتقادات‌ را بشنوند و به‌ اصلاح‌ رفتارو تولید خود بپردازند و مزیت‌ هاوبرتری‌های‌ تولید و یا محصول‌ خود را به‌ گوش‌ جهانیان‌ برسانند و به‌ آنها بقبولاند که‌ به‌ افکار عقاید سلیقه‌ها و احساساتشان‌ احترام‌ می‌گذارند.

رهبران‌ هشیار سازمان‌ها امروزه‌ این‌ را بدیهی‌ می‌ دانند که‌ پایبندی‌ به‌ اصول‌ روابط‌ عمومی‌ تنها راه‌ ممکن‌ برای‌ بقای‌ نظام‌ آن‌ هاست‌ و هر چیزی‌ غیر این‌، کهنه‌، قدیمی‌ و از میان‌ رفتنی‌ است‌.

یک‌ مدیر به‌ ویژه‌ در سطح‌ عالی‌ سازمان‌ نیاز به‌ شناخت‌ مخاطبان‌ سازمان‌ و رقبااز یک‌ طرف‌ و مجموعه‌ امکانات‌ انسانی‌ و مادی‌ خود از طرف‌ دیگر دارد.

توجه‌ به‌ روابط‌ انسانی‌ و مهارت‌های‌ اووعلاقه‌مندی‌ به‌ حقوق انسانی‌ راهی‌ ممکن‌ برای‌ گشودن‌ دریچه‌های‌ دریای‌ بیکران‌ استعدادهای‌ نهفته‌ اودر بروز خلاقیت‌ و نوآوری‌ محسوب‌ می‌شود و صاحبان‌ چنین‌ اندیشه‌ای‌ روابط‌ عمومی‌ رابه‌ عنوان‌ واحدی‌ ضروری‌ و لازم‌ در سازمان‌ خود می‌ دانند و تمایلات‌ خود به‌ اعمال‌ رویه‌های‌ روابط‌ عمومی‌ را در شخص‌ خود و سازمان‌ شان‌ می‌پرورانند چراکه‌ بالندگی‌ و شکوفایی‌ روابط‌ عمومی‌ را موجب‌ بقای‌ مدیریت‌ و سازمان‌ خود می‌دانند.

تعاریف‌ روابط‌ عمومی‌

فرهنگ‌ و بستر (چاپ‌ سوم) روابط‌ عمومی‌ را چنین‌ تعریف‌ می‌ کند:

1- ترویج‌ حسن‌ رابطه‌ وایجاد‌ بر حسن‌ نیت‌ بین‌ یک‌ شخص‌ یا یک‌ موسسه‌ بازرگانی‌ یا یک‌ سازمان‌ از یک‌ طرف‌ با اشخاص‌ و گروه‌های‌ دیگر یا با تمام‌ مردم‌ جامعه‌ از طرف‌ دیگر به‌ وسیله‌ توزیع‌ مطالب‌ تفسیری‌ و توسعه‌ مبادله‌ حسن‌ همجواری‌ و سنجش‌ و مطالعه‌ در واکنش‌های‌ عمومی‌

درجه‌ ومیزان‌ تفاهم‌ و حسن‌ نیت‌ یک‌ فرد یا یک‌ موسسه‌ و یا یک‌ سازمان‌ از یک‌ طرف‌ و جامعه‌ از طرف‌ دیگر

روابط‌ عمومی‌ مدیریت‌ مناسبات‌ مطلوب‌ بین‌ سازمان‌ و مخاطبین‌ گوناگون‌ مدیریت‌ اداره‌ و یا فن‌ و دانش‌ اداره‌ و روابط‌ کل‌ یک‌ سازمان‌ وگروه‌های‌ گوناگون‌ است‌. روابط‌ عمومی‌ فرایند شناخت، برنامه‌ ریزی،‌ هدایت‌ وکنترل‌ فعالیت‌ هایی‌ است‌ که‌ منجر به‌ تعادل‌ ناشی‌ از تعامل‌ ناشی‌ از تعامل‌ پایدار سیستم‌ها شده‌ و بقای‌ سیستم‌ را ممکن‌ می‌کند.

روابط‌ عمومی‌ مجموعه‌ای‌ از فعالیت‌های‌ مدیریتی‌ است‌ که‌ موجب‌ استمرار حسن‌ رابطه با کارکنان‌ و مدیران‌، دولت‌،رقبا، سهامداران،‌ نخبگان،‌ رسانه‌های‌ گروهی‌ و سایر افرادی‌ که‌ به‌ نوعی‌ با سازمان‌ همکاری‌ دارند می‌شود. روابط‌ عمومی‌ تلاش‌ برای‌ بقای‌ سازمان‌ وتفسیروتعبیر و معنادادن‌ به‌ حیات‌ سازمان‌ در جامعه‌ به‌ عنوان‌ یک‌ عنصر زنده‌ ارگانیک‌ و پویاست‌.

مجموعه‌ فعالیت‌های‌ روابط‌ عمومی‌ در قالب‌ ارتباطات‌ دیداری،‌ نوشتاری‌ و گفتاری‌ و رفتاری‌ به‌ منصه‌ ظهور می‌رسد.

وظایف‌ روابط‌ عمومی‌

کار وفعالیت‌ عمده‌ روابط‌ عمومی‌ این‌ است‌ که‌ بتواند به‌ درستی‌ امکانات‌ وشرایط‌ محیط‌ بیرونی‌ را تشخیص‌ دهد و اینها رابا امکانات‌ درونی‌ سازمان‌ پیوند دهد و فرآیند درون‌ سازمانی‌ را تسهیل‌ نماید و در نهایت‌ ارتباط‌ سازمان‌ را با ببرون ‌ از آن‌ به‌ درستی‌ برقرار کند.

اولین‌ قدمی‌ که‌ هر روابط‌ عمومی‌ باید بردارد، شناخت‌ محیط‌ است‌ و منظور از شناخت‌ این‌ است‌ که‌ نقاط‌ قوت‌ و ضعف‌ سازمان‌ خود را بشناسد.

تعبیر و تفسیر مسائل‌ یکی‌ از توانائیهای‌ است‌ که‌ در روابط‌ عمومی‌ اهمیت‌ بسیار دارد.توان‌ تحلیل‌ و تفسیر افراد یکی‌ از مواردی‌ است‌ که‌ وجود آن‌ در بخشهای‌ دیگر چندان‌ ضرورتی‌ ندارد و فقط‌ یک‌ خط‌ مشی‌ ودستورالعمل‌ به‌ فرد میدهند ومی‌ گویند که‌ مطابق‌ آن‌ کارش‌ را انجام‌ دهد اما در روابط‌ عمومی‌ با توجه‌ به‌ نوع‌ فعالیت‌ آن‌ فردباید تحلیگر باشد باید اجتهاد وتفکر کندو به‌ تحلیل‌ و تفسیر بپردازد.

در یک‌ جمع‌ بندی‌ کلی‌ وظیفه‌ روابط‌ عمومی‌ موسسات‌ را می‌ توان‌ به‌ ترتیب‌ زیر طبقه‌ بندی‌ کرد:

1- اقدامات‌ ارتباطی‌ کارشناسانه، طرح‌ ریزی‌ شده‌ و مستمر جهت‌ انتقال‌ پیام‌ مدیریت‌ موسسه‌ به‌ گروهها‌ وافرادی‌ که‌ به‌ نحوی‌ برای‌ موسسه‌ اهمیت‌ دارند.

عمدتااین‌ گروهها وافراد به‌ دو دسته‌ اصلی‌ گروههای‌ داخلی‌ وخارجی‌ تقسیم‌ می‌ شوند.

گروههای‌ داخلی‌ سازمان‌ عبارتند از کارمندان‌ و کارگران‌ موسسه‌ و خانواده‌های‌ آنان،‌ مدیران‌ رده‌ بالا،میانی‌ و عملیاتی‌ موسسه‌ و خانواده‌ آنان،‌ همچنین‌ هیات‌ مدیره‌ موسسه‌ و شناخت‌ فردی‌ واهداف‌ و تفکر جمعی‌ آنان‌، ستادهای‌ تخصصی‌ و ستادهای‌ عمومی‌ موسسه‌ و خانواده‌های‌ آنان‌.

گروههای‌ خارجی‌ عبارتند از: خریداران‌ محصول‌ یا استفاده‌ کنندگان‌ از خدمات‌ سازمان‌، دلالان،‌ واسطه‌ها، خریداران‌ عمده،‌ رقبا،ارائه‌ کنندگان‌ مواد اولیه‌ و ماشین‌ آلات‌ موسسه،‌ همسایگان،‌ و تجاری‌ اتحادیه‌ها و اتاقهای بازرگانی و تجاری،موسسات‌ اعتباری‌ و بانکها، دولت‌، گروههای‌ فشار، رسانه‌های‌ جمعی،‌ استادان،‌ مولفان،‌ مترجمان، مخترعان،‌ نوآوران‌ و کارشناسان‌ رشته‌ای‌ که‌ موسسه‌ در آن‌ زمینه‌ فعالیت‌ دارد و سرانجام‌ افکار عمومی‌ جامعه‌ به‌ مفهوم‌ کلی‌ آن‌ .

2-مراقبت،‌ نظارت،‌ بررسی‌ و شناخت‌ عقاید، نظرات‌، خواسته‌ها و گرایشهای‌ افراد و گروهها در مورد مسائل‌ مربوط‌ به‌ سازمان‌ و ارائه‌ پیشنهادهای‌ کارشناسانه به‌ مدیریت‌ دراین‌ زمینه‌ ها،تامدیران‌ تصمیمات‌، خط‌ مشی‌ هاو سیاستهای‌ خود رابا توجه‌ به‌ اطلاعات‌ جامعه‌ شناختی‌ ارائه‌ شده‌ ازسوی‌ روابط‌ عمومی‌ اتخاذ کنند.

3-بررسی‌ و کشف‌ اثرات‌ اجرای‌ اقدامات‌ موسسه‌ بر روی‌ گروهها و تجزیه‌ و تحلیل‌ پیش‌ بینی‌ واکنش‌ مردم‌ در هنگام‌ اجرای‌ سیاستهاواقدامات‌ موسسه‌ وآماده‌ سازی‌ بیشتر اقدامات‌ سازمان.‌

4- پیشنهاد جهت‌ تصحیح‌ آن‌ بخش‌ از خط‌ مشی‌ها، سیاستها و روشها که‌ در تضاد وتقابل‌ با منافع‌ گروهها و یا عموم‌ مردم‌ قرار داردوموجب‌ عکس‌ العمل‌ مخرب‌ خواهد شدوارائه‌ راه‌ حلهای‌ عملی‌ همراه‌ بادلایل‌ مستند و کافی‌.

5- کشف‌ وشناخت‌ آن‌ دسته‌ از اقدامات‌ موسسه‌ که‌ در جهت‌ منافع‌ همگان‌ است‌ و تبلیغ‌ این‌ اقدامات‌ و محور قرار دادن‌ آنهادر متون‌ وپیامهای‌ ارتباطی‌ - تبلیغی‌.

6- پیشنهاد برنامه‌ هاو روشهای‌ تازه‌ که‌ هم‌ در جهت‌ منافع‌ و علایق‌ همگان‌ و هم‌ در جهت‌ منافع‌ موسسه‌ است‌.

7- ایجاد تغییرات‌ مورد نظر در دانش‌، عقاید، گرایشها و رفتار گروههای‌ داخل‌ و خارج‌ سازمان‌.

روابط‌ عمومی‌ و مدیریت‌

روابط‌ عمومی‌ عبارت‌ است‌ ازیک‌ عمل‌ یا وظیفه‌ مشخص‌ مدیریتی‌ که‌ برای‌ استقرارو بقاء یک‌ خط‌ ارتباطی‌ دو سویه،‌ درک‌ مشترک‌، پذیرش‌ و همکاری‌ میان‌ سازمان‌ و مخاطبان‌ آن‌ مارا یاری‌ می‌دهدو توجه‌ مدیریت‌ رامعطوف‌ مسائل‌ حاکم‌ سازمان‌ می‌ کند به‌ گونه‌ای‌ که‌ یا رای‌ حل‌ دشواری‌ها را داشته‌ باشد و بادریافت‌ اطلاعات‌ و حساس‌ بودن‌ در برابر آنها با توجه‌ به‌ افکار عمومی‌ وتاکیدبرمسئولیت‌ مدیران‌ در برابر خواست‌های‌ عمومی‌ و خدمتگزاری‌ به‌ آنها می‌پردازد و به‌ مدیریت‌ کمک‌ می‌کندکه‌ از دگرگونی‌ یاتحولات‌ بهره‌ گیرد و در کنار آن‌ به‌ راحتی‌ ادامه‌ حیات‌ سازمان‌ را تامین‌ کند وبه‌ عنوان‌ یک‌ نظام‌ هشدار دهنده‌ در سنجش‌ تغییرات‌ محیطی‌ در کنار روندهای‌ جاری‌ وآتی‌ سازمان‌ عمل‌ کند و همه‌ این‌ها را به‌ کمک‌ پژوهش‌ و اصول‌ ارتباطات‌ عملی‌ هماهنگ‌ کند.

در واقع‌ روابط‌ عمومی‌ به‌ عنوان‌ رسانه‌ سازمان‌ مطرح‌ است‌ که‌ این‌ رسانه‌ دو سویه(‌ برون‌ سازمانی‌ و درون‌ سازمانی)‌ رابرقرار می‌ کندارتباط‌ درون‌ سازمانی‌ برگزاری‌ جلسات‌ مدیران‌ باکارکنان‌، جلسات‌ سخنرانی‌ برای‌ کارکنان،‌ اجرای‌ پروژه‌های‌ تحقیقی‌ از نحوه عملکرد مدیران‌ وغیره‌ را شامل‌ می‌ شودو ارتباط‌ برون‌ سازمانی‌ ارتباط‌ باعموم‌ مخاطبان‌ سازمان‌ با سلایق‌ و نگرش‌های‌ مختلف‌ است‌.

صداقت،‌ امانت‌، اطلاع‌ رسانی‌ دقیق،‌ بیان‌ آگاهی‌‌ها، عقاید و افکار گرایش‌ها ورفتارهای‌ داخل‌ و خارج‌ سازمان،‌ ارائه‌ خدمات‌ مشاوره‌ای‌ به‌ مدیریت،‌ استمرار و تداوم‌ رابطه‌ای‌ دو سویه‌ میان‌ سازمان‌ و مردم‌ و ایجاد و خلق‌ دگرگونی‌ ویژه‌ در آگاهی‌ها و اعتقادات،‌ گرایش‌ها و رفتارهای‌ افراد در داخل‌ و خارج‌ از سازمان‌ از جمله‌ وظایف‌ روابط‌ عمومی‌ است‌.

روابط‌ عمومی‌ کوشش‌ مدبرانه‌ای‌ برای‌ ترغیب‌ مردم‌ یانفوذ در افکار آنها به‌ وسیله‌ به‌ کارگیری‌ وسائل‌ ارتباطی‌ است‌ تا آن‌ که‌ مردم‌ نظر خوبی‌ نسبت‌ به‌ یک‌ موسسه‌ داشته‌ باشند و آن‌ را محترم‌ شمارند وحمایت‌ و پشتیبانی‌ کنندو در شیب‌ و فرازها در کنار او باقی‌ بمانند.

روابط‌ عمومی‌ بخشی‌ از اعمال‌ مداوم‌ و از روی‌ برنامه‌ مدیریت‌ است‌ که‌ به‌ توزیع‌ اطلاعات‌ (به‌ موقع‌ مداوم‌ و از روی‌ برنامه‌) با در نظر گرفتن‌ شرایط‌ زمان‌، مکان‌ و به‌ تناسب‌ زمینه‌های‌ ذهنی‌ جوامع‌ درونی‌ و بیرونی‌ به‌ کسب‌ و حفظ‌ تفاهم‌، علاقه‌ و پشتیبانی‌ عامه‌ می‌پردازد.

مراحل‌ تهیه‌ برنامه‌ برای‌ انجام‌ وظایف‌ روابط‌ عمومی‌

پس‌ از بیان‌ خطوط‌ اصلی‌ وظایف‌ روابط‌ عمومی‌ سوال‌ این‌ است‌ که‌ برنامه‌ عملی‌ روابط‌ عمومی‌ برای‌ انجام‌ چنین‌ وظایفی‌ چگونه‌ باید تنظیم‌ شود؟ به‌ بیانی‌ دیگر گامهایی‌ که‌ باید عملاً برای‌ تهیه‌ برنامه‌ اجرایی‌ جهت‌ ایفای‌ هر یک‌ از وظایف‌ فوق برداشته‌ شوند، کدامند.

رهنمودهای‌ عملی‌ برای‌ مدیریت‌ روابط‌ عومی‌ به‌ شرح‌ ذیل‌ می‌باشد:

1- تجزیه‌ و تحلیل‌ دقیق‌:

مسئول‌ روابط‌ عمومی‌ باید در آغاز کار و شروع‌ برنامه‌ ریزی‌ و اجرا، مساله‌ مورد نظر را تعیین‌، تعریف‌ و تدوین‌ کند.

چنانچه‌ نتواند این‌ مرحله‌ را به‌ طور‌ جامع‌ و کامل‌ پشت‌ سر بگذارد، گرفتن‌ نتیجه‌ هرگز برایش‌ میسر نخواهد بود. وی‌ باید قادر باشد که‌ به‌ این‌ دو سوال‌ پاسخ‌ روشنی‌ دهد: وضعیت‌ موجود چیست‌؟ و وضعیت‌ آرمانی‌ و مطلوب‌ که‌ در آینده‌ باید به‌ آن‌ دست‌ یافت‌ کدام‌ است‌؟

تحقیق‌ و جمع‌ آوری‌ اطلاعات‌ جامع‌، کامل‌ و به‌ روز مرحله‌ای‌ است‌ که‌ هر کار روابط‌ عمومی‌ با آن‌ آغاز می‌شود در مرحله‌ تحقیق‌ اطلاعاتی‌ به‌ دست‌ می‌آید که‌ از طریق‌ تجزیه‌ و تحلیل‌ آنها می‌توان‌ به‌ دقت‌ به‌ ماهیت‌ و طبیعت‌ مساله‌ پی‌ برد، افراد و گروههای‌ مورد نظر را شناخت‌ رسانه‌ و رسانه‌ هایی‌ را که‌ می‌توان‌ به‌ وسیله‌ آنها آنان‌ را مخاطب‌ قرار داد مشخص‌ کرد و محتوای‌ پیام‌ و زبان‌ آن‌ را نیز تعیین‌ نمود.

و...

NikoFile


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله مدیریت‌ و برنامه ریزی‌ در روابط‌ عمومی‌

دانلود مقاله ارزشیابی مهارت شغلی مدیر آموزشگاه

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله ارزشیابی مهارت شغلی مدیر آموزشگاه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله ارزشیابی مهارت شغلی مدیر آموزشگاه


دانلود مقاله ارزشیابی مهارت شغلی مدیر آموزشگاه

ارزشیابی مهارت شغلی مدیر آموزشگاه

مقاله ای مفید و کامل

 

 

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:116

فهرست مطالب :

فصل اول: تشخیص مفاهیم 5  

- مدیریت، مدیریت آموزشی،‌اصول و کاربردهای آن

- انواع سبکهای مدیریتی

- آموزش و انواع آن

- سیستم، انواع کاربردهای آن (نگرش سیستمی در مدیریت)

- سازمان و انواع کاربردهای آن(نظریه سازمان مدیریت)

فصل دوم: برنامه­ریزی آموزشی و نظارت بر اجرای آن برنامه­ها   21

- برنامه آموزشی و نظارت بر اجرای آن برنامه­ها

- فرایند برنامه­ریزی آموزشی

- اصول تحلیل محتوی دوره آموزشی

- ویژگی اساسی آموزش پودمانی

فصل سوم: ارزشیابی از دوره­های آموزشی 31        

- مفهوم ارزشیابی آموزشی و روشهای آن

اصول ارزشیابی جامع و فراگیر

- اصول ارزشیابی از اثربخشی آموزشی

فصل چهارم: نحوه تهیه گزارش­های مورد نیاز یک آموزشگاه  41

- پایه های اساسی و مقررات مکاتبات اداری

- اصول تهیه گزارش­های مورد نیاز آموزشگاه

فصل پنجم: برقراری روابط انسانی و اصول ارتباطات 42

- اصول برقراری روابط انسانی

- مفهوم ارتباط و عوامل تشکیل­دهنده آن

- عوامل موثر ارتباطی

- اصول روانشناسی عمومی

- اصول جامعه شناسی عمومی

فصل ششم: نظارت بر امور مالی آموزشگاه 49

- هدف اصلی حسابداری و مفهوم معادله اصلی آن

- ثبت معاملات در حساب­ها (شناخت دفاتر مالی و قانونی و دفاتر کمکی حسابداری)

- اصول عمومی حسابداری

- انواع گزارش های حسابداری (تراز آزمایشی، ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت حساب)

- روشهای درج اطلاعات حسابداری

فصل هفتم: تهیه محتوای مربوط به خلاقیت و نوآوریهای مدیر     61

- خلاقیت، نوآوری فنون آنها

- ارتباط خلاقیت و برنامه­ریزی

- شیوه­های تفکر اخلاق

- موانع خلاقیت و نوآوری در سازمان

فصل هشتم: نحوه پیشگیری از حوادث و رعایت نکات ایمنی و بهداشت محیط کار:   85

- حوادث شغلی و علل بروز آنها و بهداشت محیط کار

- وسایل ایمنی و بهداشت کار و کاربرد انها

- اصول پیشگیری از حوادث و رعایت نکات ایمنی و حفاظتی و بهداشت کار

- عوارض جانبی و اصول انجام کمک­های اولیه آتش سوزی و اصول انجام آتش نشانی

چکیده :

مدیر سازمان که از منش رهبری برخوردار است باید مقاصد و جهت گیری یکنواختی را در سازمان ایجاد نماید و محیط داخلی سازمان را به گونه ای ایجاد و نگهداری نمایند که کارکنان بتوانند در دستیابی به اهداف سازمانی کاملا مشارکت نمایند.

مدیریت سازمان با منش رهبری باعث می گردد کارکنان مقاصد و اهداف سازمانی را درک نموده و برای دستیابی به آنها از انگیزه کافی برخوردار شوند. علاوه بر این با بکاربستن منش رهبری فعالیت های سازمان ارزیابی شده و در مسیری یکسان، منظم گردیده و استقرار می یابد و در نتیجه فقدان ارتباط بین سطوح مختلف سازمان به حداقل خود خواهد رسید.

بکارگیری اصل رهبری در سازمان عموما باعث می گردد که:

نیازهای تمامی ذینفعان سازمان شامل مشتریان، مالکین،‌کارکنان،‌ تامین کنندگان، سرمایه گذاران، انجمن هاو مجامع محلی در نظر گرفته شود. اهداف چالش برانگیز با زمانبندی مشخص تنظیم گردد. ارزش های مشترک، مدل های اخلاقی و جوانمردی در تمامی سطوح سازمان ایجاد شده و تقویت گردد. اعتماد ایجاد گردیده و ترس از میان برود.

کارکنان با منابع مورد نیاز،‌ برخوردار از آموزش و آزادی عمل با داشتن مسوولیت و پاسخگویی فعالیت نمایند. کارکنان برای نقش و سهم خود امیدوار و دلگرم گردیده و آنرا تشخیص دهند.

شناسایی،‌ درک و مدیریت فرایند های مرتبط به هم بعنوان یک سیستم، کارآیی و اثربخشی سازمان را در دستیابی به اهداف خود بهبود می بخشد.

مدیریت سیستمی با یکپارچه و مرتب نمودن فرایندها بعنوان بهترین روش دستیابی به نتایج مورد نظر، سازمان را از قابلیت تمرکز تلاش بر روی فرایندهای کلیدی برخوردار می سازد و در ذینفعان سازمان اعتماد سازی به سازگاری، کارآمدی و اثربخشی سازمان را ایجاد نموده و توسعه می بخشد.

فصل اول: تشخیص مفاهیم

مدیریت، مدیریت آموزشی،‌اصول و کاربردهای آن

در راستای‌ اهداف‌ برنامه‌های‌ توسعه‌ فرهنگی‌، اجتماعی‌ و اقتصادی‌ جمهوری‌اسلامی‌ ایران‌ مبنی‌ بر تدوین‌ و اجرای‌ برنامه‌های‌ خاص‌ تربیت‌ مدیران‌ و برنامه­ ریزان‌کارآمد، ارتقای‌ سطح‌ علمی‌ و افزایش‌ کارآیی‌ مدیران‌ ارشد و تلفیق‌ هر چه‌ بیشتر تجارب‌عملی‌ و آموزش‌های‌ علمی‌، مرکز مطالعات‌ مدیریت‌ و بهره‌ وری‌ ایران‌ با استفاده‌ از اساتیدمجرب‌ دانشگاهها در رشته‌های‌ مربوط، اقدام‌ به‌ برگزاری‌ دوره‌های‌ مختلف‌ آموزشی‌براساس‌ نیاز ویژه‌ سازمانهای‌ دولتی‌ و غیر دولتی‌ می‌کند.

سطوح‌ آموزش‌

آموزشهای‌ مراکز در سه رده‌ صورت‌ می‌پذیرد :

دوره‌های‌ عالی‌ ویژه‌ مدیران‌ ارشد سازمانها

سمینارهای‌ تخصصی‌ موضوعی‌ ویژه‌ مدیران‌ عالی‌ و میانی‌

دوره‌های‌ کوتاه‌ مدت‌ موضوعی‌

هدف آموزش

ارتقای سطح علمی و تخصصی مدیران کشور در زمینه های مدیریت و بهروری

پرورش و تربیت نیرو های متخصص و کارآمد سازمانهای کشور

ارتقای سطح تبادل یافته ها و تجربیات مدیران کشور از طریق برگزاری کارگاهها ، سمینار ها و دوره های آموزشی مرتبط با مدیریت و بهروری

http://www.impsc.ac.ir/far/etabout.php

تعریف مدیریت

واژه عمومی برای هماهنگی و هدایت منابع، سرمایه و نیروی انسانی با هدف دستیابی به اهداف سازمان.

مدیران مؤثر یکی از منابع حیاتی در کشورهای توسعه یافته محسوب می شوند. (Dubrin 1989,7) شاید یکی از مهمترین فعالیتها در زندگی اجتماعی بشر امروز را بتوان مدیریت دانست. در عصر حاضر به مدد این فعالیت است که مأموریتها و اهداف سازمانها تحقق می یابند، از منابع و امکانات موجود بهره برداری می شود و توانایی و استعداد انسانها از قـوه به فــعل در می آید.

مدیریت را به شیوه های متعددی تعریف کرده اند. ماری پارکر فالت مدیریت را هنر انجام امور بوسیله دیگران توصیف کرده و بر نقش دیگران و قبول هدف از سوی آنان تأکید ورزیده است. گروهی مدیریت را علم و هنر هماهنگی کوششها و مساعی اعضای سازمان و استفاده از منابع برای نیل به اهداف معین توصیف کرده اند. گروهی دیگر مدیرت را در قالب انجام وظایفی چون برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی و ..... بیان نموده اند. یکی از علمای مدیریت و اقتصاد (هربرت سایمون) مدیریت را تصمیم گیری دانسته و این وظیفه را بهترین و اصلیترین نقش مدیر قلمداد نموده است. (الوانی 1378، 17).

در تعریف دیگری مدیریت فرایند بکارگیری منابع سازمانی برای رسیدن به اهداف سازمانی از طریق وظایف برنامه ریزی و تصمیم گیری، سازماندهی،‌ رهبری و کنترل دانسته شده است.

انواع سبکهای مدیریتی

روش‌ مدیریتی: یکی‌ از جنبه‌های‌ مهم؛ ادغام‌ واحدهای‌ تحقیق‌ و توسعه‌ و هم‌ چنین‌ ادغام‌ با سایر واحدها است.

یک‌ جریان‌ مداوم‌ فناوری‌ از آزمایش‌ به‌ بهره‌برداری‌ و سپس‌ به‌ تولید و مهندسی، مورد نیاز است. یک‌ راه‌حل‌ معمول، حرکت‌ جا به‌ جایی‌ افراد از آزمایشگاه‌های‌ آزمایشی‌ به‌ آزمایشگاه‌های‌ بهره‌برداری‌ است. هنگامی‌ که‌ آزمایش‌ یک‌ برنامه‌ به‌ پایان‌ می‌رسد، محققان‌ و دانشمندانی‌ که‌ سهمی‌ در برنامه‌ داشته‌اند، اغلب‌ طرح‌ را در آزمایشگاه‌ بهره‌برداری‌ تعقیب‌ می‌کنند و بر توسعة‌ موفقیت‌آمیز (مهندسی‌ تولید) و هم‌ چنین‌ بر مرحله‌ تجارتی‌کردن‌ طرح، نظارت‌ می‌کنند. این‌ کار سبب‌ تسهیل‌ ایجاد سازمانی‌ می‌شود که‌ گروه‌ها در آن‌ به‌ طور متقارن‌ روی‌ نسلهای‌ مختلف‌ محصول‌ کار می‌کنند. هر گروه، با نسل‌ خاصی‌ از محصولات‌ در ارتباط‌ است‌ و مرحلة‌ کار خود را از مرحله‌ آزمایش‌ آغاز می‌کند و به‌ سمت‌ واحدهای‌ بهره‌برداری‌ و پس‌ از آن‌ به‌ تولید و بازاریابی‌ حرکت‌ می‌کند.

آموزش و انواع آن

- نقش آموزش در مدیریت

امروزه پیشرفت و توسعه کشور ها ، سازمانهاو موسسات کوچک و بزرگ درگرو علم و دانش بشری است . افزایش علم و دانش و تغییرات پرشتاب سبب شده است که سازمانها، آموزش وپرورش را در راس برنامه های خود قرار دهند. زیرا آموزش و پرورش یکی از مهمترین عوامل توسعه کشورهاست .

زیربنای توسعه کشورها و سازمانها باخلاقیت و نوآوری منابع انسانی مرتبط است . درسازمانهای بهداشتی - درمانی که رسالت حفظ،تامین و نگهداری ، اعتلای سلامت ، کنترل وپیشگیری از بیماریها را برعهده دارند، این نیازبیشتر احساس می شود.

آموزش و پرورش در سازمانهای بهداشتی -درمانی از دو دیدگاه آموزش کارکنان و آموزش مدیران برای بهسازی منابع انسانی مدنظر قرارمی گیرد.

با این منطق که یکی از اجزاء مهم سازمانهای بهداشتی - درمانی ، مدیریت است و مدیر کلیدحل بسیاری از مشکلات تلقی می شود. مدیران خدمات بهداشتی - درمانی علاوه بر داشتن وظایف عام مدیریت نظیر برنامه ریزی ،سازماندهی ، هدایت و کنترل ، نوآوری و انگیزش ، هماهنگی و بودجه بندی و... دارای وظیفه ای مهم تر هستند. آنها باید پاسخگوی نیازها و تقاضاهای بهداشتی - درمانی افرادجامعه بوده و در نجات جان و یا ارتقاء سلامتی آنها بکوشند. و این موضوع بر حساسیت واهمیت کار آنها می افزاید. نظر به ماهیت پویا،زنده و متحول بهداشت و درمان باید مدیران این بخش بتوانند خود را با تغییرات و پیشرفتهاهماهنگ و همگام سازند. توسعه روشهای آموزش و پرورش مدیران گامی در افزایش آگاهی مدیران و بهره دهی سازمانهای خدمات بهداشتی - درمانی است .

در سالهای اخیر به توسعه و پیشرفت مدیریت توجه بسیاری شده و طی برنامه های آموزشی سعی شده که مدیران و صاحبان مقام ،تحت آموزشهای ویژه قرار بگیرند تا بتوانند بازیردستان ، مصرف کنندگان ، مددجویان و سایرافراد جامعه ارتباط برقرار سازند. زیرا نتایج مطالعات عدم رضایت از مبانی قدرت را به دست می دهد. بنابراین توسعه روشهای آموزش وپرورش مدیران گامی در افزایش آگاهی آنها وبهره دهی به سازمانهای بهداشتی - درمانی است . محتوای آموزش مدیران باید برمبنای نیاز آنها واهداف سازمان تنظیم گردد.

موضوع هایی را که باید در آموزش مدیران گنجانیده شود شامل عناوین ذیل درنظرگرفته اند:

  • نظام سیاسی
  • علم اقتصاد
  • عوامل فرهنگی ، عاطفی موثر بر رفتار
  • اتحادیه های صنفی
  • شیوه ها و روشهای کارگزینی
  • تصمیم گیری
  • روشهای ارتباطی
  • حل تضادها و کشمکشها
  • تغییر و نحوه به وجودآوردن آن
  • تنظیم قراردادهای کاری
  • حکمت
  • قاطعیت
  • پویایی گروه
  • ارزشیابی عملکرد
  • روش تدوین اهداف ومقاصد
  • روش تنظیم گزارشها
  • روش مصاحبه
  • تجزیه وتحلیل و آمار

مسلما نیازهای آموزشی مدیران جنبه بین المللی ندارد و در فرهنگهای مختلف بایستی برنامه های خاص آن و سازگار با آن فرهنگ تدوین شود. ولی موضوع هایی مانند علم ارتباطات ، مصاحبه ، پویایی گروهها جزء نیازهای آموزشی مدیران است . بی شک موفقیت مدیران در استفاده از آموزش بستگی به میزان دانش ،مهارت و توانمندی آنها دارد که وسعت بینش ، حدود دانش و سطح اطلاعات و توانایی دررده های مختلف مدیریت متفاوت است .

و...

NikoFile


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله ارزشیابی مهارت شغلی مدیر آموزشگاه

دانلود مقاله نگهداری مهندسی مدیریت

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله نگهداری مهندسی مدیریت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله نگهداری مهندسی مدیریت


دانلود مقاله نگهداری مهندسی مدیریت

نگهداری مهندسی مدیریت

مقاله ای مفید و کامل

 

 

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:103

فهرست مطالب :

مقدمه

فصل اول

کلیات

هدف

منظور

تعاریف اصطلاحات

الف- سیستم های اعلام حریق

اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق اتوماتیک

سیستمهای اعلام حریق از لحاظ نوع علائم هشدار دهنده

انواع سیستم های اعلام حریق

کاشفهای سیستم های اعلام حریق

کاشف

کاشفهای دودی یونیزاسیون

کاشفهای شعله ای

چکیده :

مراکز نگهداری از سرمایه ها و پشتوانه اصلی هر سازمان نظامی به شمار می آیند که علاوه بر ارزش اقتصادی، از نظر استراتژیک نظامی هم از اهمیت زیادی برخوردار می باشند. لذا از این مراکز باید به خوبی حفاظت گردد تا از هر گونه خطری علی الخصوص خطرات آتش سوزی در امنیت کامل قرار گیرند.

در این خصوص علاوه بر برنامه های پیشگیری و استفاده از وسایل اطفاء حریق قابل حمل، می توان با بکارگیری سیستم های اعلام و اطفاء حریق اتوماتیک هر گونه آتش سوزی را در انبارهای این مراکز سریع کشف و با آن مقابله نمود که در صورت استفاده از ترکیب اعلام و اطفاء حریق کوچکترین آتش سوزی در اسرع وقت کشف و توسط سیستم اطفاء حریق مناسب در همان لحظات اولیه اطفاء و از گسترش آن جلوگیری خواهد شد. لذا در این مجموعه مطالبی در قالب آیین نامه ارائه شده است که به کارشناسان مربوطه راهنمایی های لازم را جهت انتخاب،‌ نصب، نگهداری و بازرسی ارائه داده است که امید است با بکارگیری دستورات این آیین نامه بتوان به نحو احسن مراکز مربوطه را به این سیستم ها مجهز نموده و بازرسان با انجام بازرسی های منظم از تجهیز صحیح این سیستم ها، در صورت مشاهده هر گونه نقص و کمبود نسبت به رفع آن گوشزد نمایند.

به امید روزی که با بکارگیری سیستم های پیشرفته حفاظت و ایمنی بصورت اصولی در کلیة مراکز، در تأمین ایمنی قدم مؤثری برداشته شود.

معاونت نگهداری

مدیریت مهندسی

فصل اول:

کلیات

  • هدف:

استاندارد کردن انتخاب، مکانیابی، نصب و فاصله گذاری اجزاء سیستم های اعلام و اطفاء حریق جهت حفاظت از حریق در مراکز نگهداری لجستیک سپاه می باشد.

  • منظور:

منظور از تهیه جزوه ارائه روشهای اصولی جهت رسیدن به هدف مذکور می باشد که این روشها عبارتند از:

الف – ارائه روش صحیح انتخاب سیستم اعلام و اطفاء حریق به منظور انتخاب صحیح سیستم توسط کارشناس.

ب- ارائه روش صحیح نصب و فاصله گذاری کاشفها و نازلها جهت کنترل نصب صحیح توسط کارشناس.

ج- ارائه روش صحیح نگهداری و آزمایش سیستم های اعلام و اطفاء حریق توسط کارشناس.

د- ارائه فرمهای بازرسی از سیستم های اعلام و اطفاء حریق جهت بازرسی از سیستم های مراکز نگهداری.

  • تعاریف اصطلاحات

الف- سیستم های اعلام حریق

  • اعلام حریق

به کلیه خبرهایی که در صورت بروز خطر آتش سوزی به صور مختلف منتشر گردد اعلام حریق گویند.

  • سیستم های اعلام حریق اتوماتیک

به مجموعه ای از تجهیزات که بصورت اتوماتیک هر گونه حریقی را کشف و علائم خطر تولید می کنند سیستم های اعلام حریق اتوماتیک می گویند.

  • سیستمهای اعلام حریق از لحاظ نوع علائم هشدار دهنده

علائم هشدار دهنده سیستمهای اعلام حریق به دو گونه کلی سمعی و بصری تقسیم بندی می گردند که عبارتند از:

سمعی: علائمی که با ایجاد صوتی مانند آژیر و زنگ و یا پیام اعلام خطر می کنند.

بصری: به علائمی که بصورت تصویری و نوری جهت اعلام خطر به کار می روند می گویند.

  • علائم صادره از سیستم های اعلام حریق

انواع علائم:

علائمی که از سیستم های اعلام خطر ممکن است صادر شود به 3 نوع کلی تقسیم می شود که عبارتند از:

الف- علائم بروز اشکال: که در صورت بروز اشکال در سیستم بوجود می آید.

ب- علائم خطر: که در صورت بروز حریق بوجود می آید.

ج- علائم تخلیه: علائم خاص بصورت آلارم و یا پیچ که در صورت نیاز به تخلیه افراد ساکن در محل خطر تولید می گردند.

نوع علائم صادره:

علائم صادره به سه گونه زیر دسته بندی می شوند:

الف- علائم کد بندی نشده: علائمی که بصورت دائم و یکنواخت سمعی و بصری پخش گردند مانند بصدا درآمدن آژیر و زنگ و یا روشن و خاموش شدن چراغ خطر.

ب- علائم کد بندی شده: علائمی بصورت منقطع که پیامهای خاص را اعلام می نمایند.

ج- علائم بصورت پیام: علائمی که از سیستم های صوتی (پچ) بصورت های زنده و یا ضبط شده در صورت بروز خطر پخش می گردند.

  • انواع سیستم های اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق به دو نوع کلی دستی و اتوماتیک تقسیم می شوند که عبارتند از:

سیستم های اعلام حریق دستی:

سیستم هایی که جهت اعلام حریق در ساختمانهای مختلف از آنها استفاده می شود و دارای انواع بلندگو، آیفون و آژیر می باشند، از مهمترین و پُر استفاده ترین این سیستم ها سیستم های شیشه شکن می باشد.

سیستمی که در آن اعلام حریق توسط دست با شکستن شیشه کابین مخصوص اعلام خطر انجام می شود و بلافاصله بعد از شکستن شیشه آژیر خطر به صدا در می آید و در برخی موارد بعد از شکستن شیشه دکمه باید کشیده و یا فشار داده شود، آژیر این سیستم ها تا زمانی که قطع نگردد به ایجاد صدا ادامه خواهد داد.

سیستم های اعلام حریق اتوماتیک

به سیستم هایی که بصورت اتوماتیک آتش را کشف و اعلام می کنند می گویند.

از این سیستم ها در مکانهای کم رفت و آمد مانند انبارها و یا محوطه هایی که هنگام شب خالی می مانند استفاده می کنند این سیستم ها مجهز به کاشفهای حریق می باشند و این کاشفها از مهمترین قسمتهای این سیستم ها به حساب می آیند.

  • کاشفهای سیستم های اعلام حریق

کاشف:

وسیله ای است که به یکی از فرآورده های حاصل از حریق (حرارت، دود و شعله و گاز) حساس بوده و بلافاصله بعد از دریافت یکی از آنها علائمی را به سیستم هشدار دهنده ارسال می نمایند.

انواع کاشفها:

کاشفها با توجه به محصولات حریق (حرارت، دود، شعله و گاز) طراحی می شوند و بطبع دارای انواع حرارتی، دودی، شعله یاب و گازی می باشند.

الف- کاشفهای حرارتی:

این کاشفها به حرارت حاصل از حریق حساس بوده و در انواع حرارت ثابت، توازن حرارتی، حرارت افزایشی مرکب و ترموالکتریک وجود دارند. که بسته به نوع به مقدار ثابتی حرارت یا مقداری افزایش از پیش تعیین شده حساس می باشند.

ب- کاشفهای دودی:

کاشفهایی که به دود حاصل از آتش حساس می باشد و در انواع یونیزاسیون و فتوالکتریکی وجود دارند، این کاشفها در زمان سریعتری آتش را کشف می کنند و عبارتند از:

کاشفهای دودی یونیزاسیون:

این کاشفها دارای مقدار کمی ماده رادیو اکتیو هستند که هوای داخل محفظة بین دو الکترود خود را یونیزه می نمایند و جریان بسیار محدودی در بین دو الکترود بوجود می آورند در نتیجه یک حساسیت الکتریکی در این کاشفها بوجود می آید و با وارد شدن دود به داخل محفظه این جریان کم و یا قطع می گردد و منجر به آلارم و کشف آتش و اعلام حریق می شود. این کاشفها در دو نوع اتاقک مجزا و اتاقک باز (نرمال) وجود دارند.

کاشفهای دودی فتوالکتریک:‌

این کاشفها براساس کاهش یا قطع و یا بازتابش نور کار می کنند و دارای دو نوع می باشند که عبارتند از:

نوع 1- کاشهای دودی نوری:

این کاشفها که در آنها از نورهای مرئی استفاده می شود تضعیف نور و بازتابش می باشند که نوع تضعیف نور به کاهش نور رسیده به گیرندة کاشف حساس می باشد و نوع بازتابش به نور بازتابش شده در اثر برخورد با ذرات معلق در هوا (دود) حساس می باشد.

نوع 2- کاشفهای دودی لیزری:

این کاشفها شباهت زیادی به کاشفهای نوری داشته با این تفاوت که به جای دستة نور مرئی از یک پرتو لیزری استفاده می شود، این کاشفها علاوه بر کشف دود، به حرارت های ناشی از حریق نیز آلارم ایجاد می نمایند، زیرا این حرارت موجب حرکت هوا شده و باعث شکست پرتو می گردد.

ج- کاشفهای شعله ای:

کاشفهای شعله ای بر مبنای حساسیت نسبت به شعله و تشعشعات قابل روئیت شعله یا غیر قابل روئیت توسط چشم انسان کار می کنند این کاشفها به پرتوهای مادون قرمز، ماوراء بنفش حاصل از اشعه حساس بوده و دارای چهار نوع مادون قرمز، ماوراء بنفش، فتوسلی و کوپل نوری می باشند.

د- کاشفهای گازی:

در این کاشفها ماده ای است که سرعت اکسیداسیون گازهای حاصله از آتش سوزی را افزایش می دهند، افزایش درجه حرارت در اثر اکسیداسیون سریع گاز، توأم با افزایش حرارت و تحریک عنصر حساس به حرارت بوده و باعث کشف حریق و ایجاد آلارم می گردد.

انتخاب کاشفها:

فرآیندی که باید در آن کاشف مورد نیاز سیستم اعلام حریق با توجه به انواع حریقهای احتمالی محل، تغییرات شرایط محیط، حجم فضا، شرایط رفت و آمد در آن، سیستم تهویة هوا، وجود جریان هوا در محیط، وجود دودهای تجهیزات نظیر خودروها، آشپزخانه و غیره انتخاب شود.

ب- سیستم های اطفاء حریق

  • اطفاء حریق:

به کلیه اقداماتی که جهت کنترل و مبارزه با آتش سوزی انجام می شود اطفاء حریق گویند.

  • سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک:

به مجموعه تجهیزاتی که بطور ثابت در محل جهت کشف، کنترل، اطفاء سریع آتش سوزی و حفاظت از مناطق خطر مورد استفاده قرار می گیرند سیستم اطفاء حریق اتوماتیک می گویند.

  • انواع سیستم های اطفاء حریق از نظر مواد اطفائی:

سیستم های اطفاء حریق از نظر نوع مواد اطفائی در 4 گونه زیر وجود دارند که عبارتند از:

سیستم های اطفاء حریق آبی:

سیستم هایی که در آنها جهت اطفاء حریق از آب استفاده می شود، این سیستم ها جهت اطفاء حریق مواد خشک و جامد به کار می رود.

سیستم های اطفاء حریق مواد شیمیایی خشک (پودر خشک):

سیستم هایی که در آنها جهت اطفاء‌ حریق از پودر خشک استفاده می شود این سیستم ها جهت اشتعال وسایل الکتریکی و در نوع پودر مخصوص جهت حریق فلزات قابل اشتعال و از پودر چند منظوره جهت اطفاء اکثر حریق ها استفاده می شود.

سیستم های اطفاء حریق مواد شیمیایی تر (کف):‌

سیستمی که در آن جهت اطفاء حریق از کف استفاده می شود این سیستم جهت اطفاء حریق نوع دوم یعنی آتش سوزی مایعات قابل اشتعال کاربرد دارد.

سیستم های اطفاء حریق گازی (دی اکسید کربن):

سیستمی که در آن جهت اطفاء حریق از گازهای خفه کننده مانند (Co2) دی اکسید کربن استفاده می شود این سیستم جهت حفاظت خطر آتش سوزی های جامدات قابل اشتعال و مایعات و وسایل الکتریکی کاربرد دارد.

  • انواع سیستم های اطفاء حریق از نظر عملکرد:

سیستم های اطفاء حریق از لحاظ عملکرد به دو نوع غرق کامل و کاربرد موضعی تقسیم می شوند که عبارتند از:

سیستم اطفاء حریق غرق کامل:

سیستمی که از آن در مکانهای مسدود و بسته جهت کنترل خطر و حفاظت مکان استفاده می شود در این سیستم کل فضای حفاظتی در صورت بروز خطر انباشته از مواد اطفاء می گردد.

سیستم اطفاء حریق موضعی:

سیستمی که از آن در مکانهای باز جهت کنترل خطر و حفاظت خطر در قسمتی از فضا استفاده می شود در این سیستم در صورت بروز خطر مواد اطفائی فضای اطراف منطقة خطر را پوشش می دهند.

  • اجزاء سیستم های اطفاء حریق

هر سیستم اطفاء حریق دارای یک سری اجزاء می باشد که این اجزاء شامل مخزن مواد اطفائی، لوله کشی و اتصالات، نازلها، وسایل راه اندازی و غیره می باشند.

مخزن مواد اطفائی:

مخازنی که در آنها مواد اطفاء جهت مواقع مورد نیاز ذخیره می شود، این مخازن به شکل کروی و استوانه ای ایستاده و یا افقی می باشند.

لوله کشی و اتصالات:‌

لوله ها وسایلی هستند که جهت انتقال مواد از مخزن به محل تحت حفاظت به کار می روند با توجه به نوع مواد اطفائی دارای ویژگیهای خاصی باشند.

اتصالات شامل وسایلی هستند که لوله ها را به مخزن و یا به هم متصل می کنند و یا موجب تقسیم مواد اطفائی در شبکه لوله کشی می شوند.

و...

NikoFile


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله نگهداری مهندسی مدیریت

دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود


دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود

اهداف کلان شهر جدید بینالود

مقاله ای مفید و کامل

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:85

فهرست مطالب :

کارکردهای شهری ناقص

شهرهای جدید تهران

کلانشهر تهران به شهرهای جدید؛

مسائل شهرهای جدید

عدم هم جواری با نواحی کشاورزی

شهر جدید پردیس

الگوی شهرهای جدید در ایران

شهرهای جدید سازمانی _ صنعتی

شهرهای جدید اقماری

شهرهای جدید با هویت مستقل

شهرهای جدید پیوسته

شهرک های شرکتی

مالکیت انحصاری شرکت بر اراضی

* وابستگی خدمات شهر به شرکت؛

قدان رونق شهری

کارکردهای شهرهای جدید

یک اقدام فرهنگی

شهر جدید و نیاز به مدیریتی مناسب

ویژگی های شهرهای جدید

شهرهای جدید به عنوان بخشی از مداخلات

دولت در شهرنشینی

مبانی تئوریک

1-عدم استقبال جهت سکونت

گونه‌شناسی و طبقه‌بندی شهرهای جدید در ایران

گونه‌بندی شکلی / عملکردی شهرهای جدید

شهرهای جدید مستقل

شهرهای جدید اقماری

شهرهای جدید پیوسته

گونه‌بندی شهرهای جدید از لحاظ ایجاد عملکرد خاص

شهرهای جدید مهاجر نشین

شهرهای جدید صنعتی

پایتخت‌های جدید

دولت و شهرهای جدید در ایران

شهرهای جدید قبل از انقلاب اسلامی

شهرهای جدید بعد از انقلاب اسلامی

جمع بندی و نتیجه گیری

چکیده :

شهرهای جدید

شهرهای جدید معمولاً با هدف جلوگیری از گسترش بی رویه شهرهای بزرگ و جذب سرریز جمعیت آنها و نیز جلب مهاجرین احتمالی به عنوان موج گیر تأسیس می شوند. در شهرهای جدید فاصله بسیار بیشتر از شهرک با شهر اصلی است و معمولاً خارج از نفوذ شهر هستند. موضوع شهرهای جدید در ایران در حال حاضر یکی از سیاست های اصلی وزارت مسکن در کنار بهسازی و احیای بافت قدیم شهرها به خصوص شهرهای بزرگ و توسعه بیرونی (فیزیکی) شهرهای موجود می باشد که محل بحث بسیاری از کارشناسان اقتصادی، جامعه شناسی، معماران و شهرسازان و... می باشد.در حال حاضر علیرغم تلاش های انجام شده جمعیتی در حدود ۲۰۰ هزار نفر در بیش از ده شهر جدید در کشور سکونت دارند و پیش بینی شده است در سال ۱۴۰۰ این رقم به ۵/۳ میلیون نفر افزایش یابد.
روند پیچیده تر شدن مسائل شهر و شهرنشینی (به ویژه مسأله مسکن) در سال های اخیر سبب گردید تا سیاستگذاران آمایش زمین های شهری در سطح کشور از اواسط دهه ۶۰ به ایجاد موجی از طرح های آماده سازی زمین و نیز ایجاد شهرهای جدید دست یابند.
در حال حاضر برای ایجاد شهرهای جدید که حجم عملیات احداث آن در تاریخ شهرسازی ایران و حتی در میان کشورهای در حال توسعه نیز بی سابقه است، اهداف بسیار مهمی پیش بینی گردیده است که هر یک از این اهداف ناشی از تنگناها و نیازهای موجود عرصه های شهری است. با این وجود پس از گذشت چند سال از آغاز عملیات احداث شهرهای جدید هنوز این سؤال مطرح است که ایجاد شهرهای جدید چگونه می تواند پاسخگوی اهداف پیش بینی شده باشد یا به عبارت دیگر تحت چه شرایطی و با ایجاد چه زمینه هایی این راه حل می تواند مطلوب و مفید واقع شود و یا احیاناً کارایی خود را از دست می دهد و به صورت معضل جدیدی در می آید. بدون شک نحوه اداره امور این شهرها مؤثرترین شاخصی است که به صورت مستقیم در چند و چون زندگی در شهرهای جدید تأثیر می گذارند. از این روست که برای پاسخ به این سؤال باید شهرهای جدید را به عنوان سکونتگاه هایی که شرایط ویژه ای بر آنها حاکم است شناخت و هدف از ایجاد آنها را بررسی نمود.
به طور کلی ضرورت های احداث نوشهرها در ایران به شرح زیر است:
۱- ضرورت های ناشی از رشد فزاینده جمعیت و شهرنشینی
۲- ضرورت های ناشی از مسأله مسکن در شهرهای بزرگ
۳- ضرورت های ناشی از تمرکززدایی از کلان شهرها
۴- ضرورت های ناشی از کنترل ساخت و سازهای بی رویه اطراف شهرها و برنامه ریزی فضایی
۵- ضرورت های ناشی از ملاحظات زیست محیطی
۶- ضرورت های ناشی از توسعه صنعتی برخی از مناطق و استقرار صنایع بزرگ و اسکان کارکنان.

تعاریف
شهرهای جدید در نظام های اجتماعی- اقتصادی جهان و با توجه به تحولات نظریه ای بسیار دگرگون شده اند. هنوز تعریف جامعی برای شهرهای جدید ارائه نشده است. اما می توان تعاریف زیرا را برای آنها پذیرفت:
۱- شهرهای جدید اجتماع های برنامه ریزی شده ای است که در پاسخ به اهداف از پیش تعیین شده ایجاد می شود.
۲- ایجاد شهر جدید عملی ارادی است که فرض را بر وجود یک منبع قدرت یا سازمانی می گذارد که تأمین کننده مکان و منابع برای توسعه شهر و اعمال کنترل مداوم بر آن است تا شهر به اندازه بادوامی برسد.
۳- شهر جدید اجتماعی خود اتکاست با جمعیت و مساحت مشخص، فاصله ای معین از مادرشهر، برنامه ریزی از پیش تعیین شده اهداف معین و همچنین برخوردار از تمام تسهیلات لازم برای یک محیط مستقل.
۴- معمولاً شهرهای جدید برای تمرکززدایی کالبدی اقتصادی و اجتماعی در ناحیه شهری شهرهای بزرگ طراحی می شوند تا با وجود جاذبه نزدیکی به شهرهای بزرگ جمعیت تشویق به خروج از مادرشهر شوند تا اسکان به همراه اجرای برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی فراهم آید. بدین ترتیب جذب سرریز های جمعیتی ساماندهی فضایی مادرشهر و ناحیه شهری بهبود وضعیت محیط کار زندگی سالم و اجتماعی کامل میسر می شود در واقع مفهوم شهر جدید مفهوم اجزای یک شهر در ارتباط ارگانیک با یکدیگر است.
بنابر تعاریف قبلی شهرهای جدید دارای تاریخ تولد مشخصی هستند و در زمان کوتاه و معینی ساخته می شوند. این گونه شهرها در تضاد کامل با پیدایش و تحول شهرهای متراکم هستند و بر اساس یک هسته پیش از آن که به وجود آیند تشکیل می شوند و به کندی رشد می کنند. معمولاً برنامه ریزی شهر جدید مبتنی بر پیش بینی جمعیت است تا این جمعیت تضمینی پایه ای برای پیش بینی نیازهای کالبدی اقتصادی و اجتماعی آینده باشد. طراحی و ساخت شهرهای جدید بیشتر در زمین های بکر و غیرقابل کشت و بدون هسته اولیه صورت می گیرد.
دلایل ایجاد شهرهای جدید
سیاست ایجاد شهرهای جدید پس از انقلاب به یقین از بزرگترین و بااهمیت ترین سیاست هایی است که در زمینه شهرسازی و به طور کلی شهرنشینی کشور اتخاذ شده است اما باید دید منشاء اتخاذ چنین سیاستی چه بوده و بر اساس کدام راهبردی به این نتیجه ختم شده است. در این باره وزارت مسکن علاوه بر وجود مشکلات کالبدی شهرها دلایل زیر را ارائه داده است:
۱- جمعیت کشور در سال ۱۴۰۰ به ۱۳۰ میلیون خواهد رسید که ۹۶ میلیون نفر در مناطق شهری و ۳۴ میلیون نفر در مناطق روستایی اسکان می یابند. برابر این پیش بینی جمعیت شهرنشین کشور در سی سال آینده سه برابر می شود و بر پایه این فرض تعدادی از شهرها و تراکم آنها و سایر موارد ثابت خواهد ماند بنابراین نیاز به سطحی معادل سه برابر سطح موجود شهرها خواهد بود. در چهارچوب این استدلال چون پیرامون شهرها را باغ ها و مزارع می پوشاند برای پیشگیری از انهدام آنها ضرورت احداث شهرهای جدید مطرح می شود.
۲- حل مشکل مسکن شهری و حل مشکلات ناشی از نارسایی های امور زیربنایی شهرها و هرج و مرج و نابسامانی کالبدی شهرها هرچند که عوارضی تبعی دیگر ناشی از تراکم شدید جمعیت در چند شهر بزرگ نظیر بیکاری، فقر، حاشیه نشینی و غیره نیز در اتخاذ تصمیم ایجاد شهرهای جدید نقش داشته است.
۳- تمرکززدایی از شهرهای بزرگ و جذب سرریزهای جمعیتی آنها، جلوگیری از توسعه بی رویه شهرهای بزرگ، ایجاد تعادل رشد اقتصادی و اجتماعی کنترل حرکات مهاجرتی و نیز به سبب اشباع امکانات شهرهای بزرگ در جذب جمعیت مهاجر. اگر به سیر اتخاذ سیاست های پاسخگویی به مشکلات شهرنشینی در ایران پس از انقلاب اسلامی نگریسته شود مشخص می گردد که در پاسخ به مشکل مسکن ابتدا با واگذاری زمین های مصادره شده به شهرنشینان و برخی مهاجرین فاقد مسکن تا حدی از شدت بحران کاسته شده ولیکن به زودی عدم کارآیی این راه حل به ویژه در شهرهای بزرگ به اثبات رسید از این رو برای کمک به واگذاری زمین به نیازمندان و جلوگیری از زمین بازی در این شهرها قانون زمین شهری وضع شد. صرف نظر از این که در این دوره تا چه حد سیاست ارائه مسکن تحقق یافته است، به طور کلی مسکن با واگذاری زمین و همچنین ساخت و سازهای وسیع تا حدی خود انگیخته تأمین شده است. برای برنامه ریزی و طراحی دقیق این گونه مجموعه ها به صورتی صحیح و از پیش اندیشیده شده، ضرورت ایجاد و طرح های آماده سازی مطرح شد. اما در برخی از شهرهای بزرگ، شهرهایی با محدودیت های ویژه، یافتن اراضی وسیع مناسب، آماده سازی و متصل به بافت موجود شهر میسر نشد از این رو توسعه ناپیوسته به عنوان یگانه راه پاسخگویی به گسترش برخی از شهرهای بزرگ یا شهرهایی با موقعیت ویژه مطرح گردید. این چنین توسعه ای دیگر نمی توانست مانند طرح های آماده سازی از زیربناهای شهر موجود استفاده کند و حداکثر باید به تأمین خدمات در حد ساکنان خود اکتفا نماید. زیرا به دلیل فاصله از شهر اصلی باید به خود متکی بوده و نیز دارای زیربناهای لازم خدمات و صنایع باشد تا به صورت یک شهر مستقل و پویا عمل کند.

اهداف عمده شهرهای جدید
مهمترین اهداف شهرهای جدید را به شرح زیر می توان برشمرد:
۱. جلوگیری از توسعه بی رویه و کلانشهر شدن مادرشهر
۲. انتقال کارگاه ها از مادرشهر به شهر جدید
۳. جذب سرریز جمعیت با ایجاد کانون های اشتغال در شهر جدید
۴. جلوگیری از بالا رفتن قیمت زمین در مادرشهر و بورس بازی زمین به علت توسعه نامحدود مادرشهر
۵. پالایش مادرشهر برای سازماندهی توسعه آن به شکل منفصل
۶. کاهش هزینه رفت و آمد از مادرشهر به مناطق صنعتی اطراف شهرهای بزرگ و حذف زمان تلف شده کارکنان مناطق صنعتی مذکور و جابجایی ساکنان به علت وسعت شهر بزرگ
۷. جلوگیری از ایجاد حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ
۸. سبک شدن بار ترافیک در داخل مادرشهر
۹. احداث محل سکونت در نزدیکی محل کار
۱۰. استفاده از اراضی غیرزراعی برای ایجاد شهرهای جدید و جلوگیری از تخریب اراضی کشاورزی حومه شهرهای بزرگ
۱۱. ایجاد اشتغال در شهر جدید و جلوگیری از خوابگاهی شدن آنها
۱۲. تنزل بهای تمام شده واحدهای مسکونی به علت پایین بودن بهای زمین با توجه به نسبت هزینه ساخت و قیمت زمین در شهرهای بزرگ و در نتیجه امکان ارائه مسکن به مردم
۱۳. انتقال سرمایه های کوچک مردم از فعالیت های واسطه ای به سرمایه گذاری در مسکن و صنایع و کارگاه های تولید ی به علت پایین بودن قیمت زمین و حذف سرقفلی های کلان در شهرهای بزرگ
۱۴. کاهش هزینه های توسعه زیربنای مادرشهر
۱۵. آزاد شدن سطوح کارخانه ها و کارگاه های مزاحم داخل مادرشهر برای ایجاد تأسیسات مورد نیاز زیربنایی از قبیل فضاهای سبز، آموزش خدماتی و ترافیکی
۱۶. جلوگیری از آلودگی محیط زیست در شهرهای بزرگ که در بعضی از شهرها از جمله تهران به شکل خطرناکی درآمده است.
۱۷. احداث شهر از پیش برنامه ریزی شده و متناسب با نیاز واقعی جامعه
۱۸. امکان کنترل ساخت و سازها در شهر جدید طبق ضوابط مطلوب مطالعه شده
۱۹. پالایش شهر از شغل های کاذب و مخرب که با توسعه رشد شهرهای بزرگ روبه ازدیاد است.
مسائل شهرهای جدید
به طور کلی، هر پدیده اجتماعی دارای کارکردهای مثبت و منفی است. لذا، شهرهای جدید نیز به عنوان پدیده های اجتماعی گرچه برای پاسخگویی به نیازهای شهروندان احداث شده ولی در عین حال دارای مشکلات عدیده ای است که در زیر به چند نمونه از آنها اشاره می گردد:
* فقدان تمرکز بین بخش های خصوصی و دولتی،
* ناکافی بودن سیستم مالی برای تضمین سرمایه گذاری
* عدم برآورد دقیق هزینه ها برای کسب امکانات در بازار و....
* فقدان هماهنگی بین مدیریت شهرها و برنامه های مربوط به حمل و نقل
* عدم توجه به جنبه های تاریخی و هویتی شهروندان، زیرا، شهروندان معرف ویژگی ها، ریشه ها، اصالت و فرهنگ های مختلف هستند. این عدم توجه موجب اختلال در وضعیت روانشناختی ساکنین گشته و عامل تنش های فرهنگی، قومی و تاریخی می گردد. از این رو، عدم احساس هویت جمعی و تعلق گروهی باعث می گردد که آنها نتوانند در روابط اجتماعی مشارکت نمایند.

کارکردهای شهری ناقص
شهر جدید، به رغم کمک های متعدد نمی تواند همانند شهرمادر باشد، زیرا جذابیت های خاص آن را ندارد. شهرمادر در طول تاریخ شهر شده است و براساس نیازهای تدریجی شکل های جدید از نهادها و سازمان های در آن به وجود آمده اند. حال آن که شهر جدید با توجه به این که با فاصله جغرافیایی تعیین شده در اطراف شهرمادر ساخته می شود. به راحتی نمی تواند خود را تکمیل کند و مجبور است به عنوان شهر اقماری و وابسته در کنار شهر متروپل قرار بگیرد. تنوع گروه ها و اقوام، ناشناخته شدن آنها توسط دیگر گروه ها و تنش های فرهنگی که این وضع ایجاد خواهد کرد، نمی تواند سیمای مطلوبی از شهر ارائه نماید.
* شهر جدید یک اقدام غیر واقع بینانه در جهت دهی شهرنشینی و تمرکز به طرف پیرامون محسوب می شود که آینده روشنی را نشان نمی دهد.
شهرهای جدید تهران
سیاست ایجاد و توسعه شهرهای جدید در اطراف تهران با توجه به اهداف زیر اجرا شده است:
۱. توزیع مناسب و برنامه ریزی شده جمعیت در ناحیه شهری تهران از نظر هدایت سرریز جمعیت کلانشهر تهران به شهرهای جدید؛
۲. تمرکززدایی از کلانشهر ناحیه با انتقال برخی از وظایف آن به شهرهای جدید به گونه ای که این شهرها بتوانند نقش پیوندی بین مراکز جمعیتی کوچک و کلانشهر را ایفا کنند؛
۳. پالایش تهران و بهبود و ارتقای معیارهای زیستی و خدماتی در آن؛
۴. جلوگیری از بالارفتن بی رویه قیمت زمین مسکن و همچنین ایجاد نواحی حاشیه نشینی و تخریب اراضی کشاورزی، در اطراف تهران.
برای برآورده شدن اهداف فوق، شهرهای جدیدی در ناحیه شهری تهران مکان یابی شده اند. محدوده ناحیه ای که به عنوان ناحیه شهری تهران برای مکان یابی شهرهای جدید مطالعه می شود، از شمال تا ارتفاعات البرز، از شرق تا شهرستان دماوند، از جنوب تا شهرستان ری و از غرب تا شهرستان قزوین است. این ناحیه؛ شهرستان های تهران، کرج، ورامین، ری و شمیرانات، ساوجبلاغ و شهریار را در برمی گیرد و ۱۳ هزار کیلومتر مربع (کمتر از یک درصد مساحت کل کشور) مساحت دارد. این ناحیه از نظر همبستگی اقتصادی _ اجتماعی، رشد جمعیتی مشابه، راه های ارتباطی و دسترسی های قدیمی دارای بافت درهم تنیده ای است و به عنوان یک ناحیه واحد شناخته می شود. حجم جمعیت آن طی ۱۳۳۵ _ ۱۳۷۰ ، ۹/۴ برابر شده است، در حالی که جمعیت کل کشور طی همین مدت ۶/۲ برابر افزایش داشته است (جمعیت ناحیه شهری تهران از یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۳۵ به ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۷۰ و میزان شهرنشینی از ۶/۸۰ درصد به ۹۲ درصد رسیده است.) طی سال های اخیر از رشد جمعیت تهران کاسته شده، اما به رشد جمعیت ناحیه شهری تهران افزوده شده است (رشد جمعیت شهر تهران طی دهه ۱۳۵۵- ۱۳۶۵ و ۱۳۶۵ _ ۱۳۷۰ معادل ۸/۲ و ۴/۲ درصد بوده است). همچنین ۲۱ درصد مهاجران کل کشور در ناحیه شهری تهران اسکان یافته اند. به طور کلی با خوش بینی بسیار می توان اظهار داشت که در ۱۳۹۵ جمعیت ناحیه شهری تهران به ۱۹ تا ۲۱ میلیون نفر می رسد. طبق محاسبات برای ۶ میلیون نفر فضا مورد نیاز است. براین اساس پنج شهر جدید پردیس، هشتگرد، اشتهارد، زاویه و پرند در دستور کار طراحی و احداث برای اسکان مهاجرین و جمعیت مازاد تهران و شهرهای ناحیه شهری قرار گرفت. باید طبق برنامه از پیش تنظیم شده دست کم حدود ۳ میلیون نفر از آن به عنوان سرریز جمعیت به این شهرهای جدید هدایت و اسکان یابند.
هم اکنون شهر تهران با محدودیت های جدی توسعه روبه رو است، زیرا در چند سال گذشته بیش از ۳۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی داخل محدوده پنج ساله و ۲۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی محدوده ۲۵ ساله زیر ساخت و ساز رفته است، در عین حال علاوه بر اراضی کشاورزی، به باغ های پیرامون تهران نیز هجوم برده است.
مکان یابی پنج شهر جدید ناحیه شهری تهران (پردیس، هشتگرد، پرند، اندیشه و لتیان) با توجه به معیارهای زیر انجام گرفته است.
۱- دسترسی مناسب به شبکه های ارتباطی اصلی در ناحیه و فاصله مناسب با شهرهای بزرگ ناحیه.
۲- امکان تأمین نیازهای اساسی به تأسیسات زیربنایی از قبیل آب، برق وانرژی.
۳- امکان بهره برداری از توان های بالقوه اقتصادی.
۴- عدم هم جواری با نواحی کشاورزی.
۵- مناسب بودن محل استقرار شهر از نظر ایجاد تعادل میان قطب ها و شهرهای موجود در ناحیه.
۶- دارا بودن شرایط مناسب اقلیمی، توپوگرافی، زیست محیطی و چشم اندازهای مطلوب.
۷- دارا بودن شرایط مناسب برای احداث شهر از نظر تأمین نیروی انسانی و مصالح ساختمانی مورد نیاز.
شهر جدید پردیس
برابر مصوبه مورخ ۲۳/۱۲/۶۸ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران درباره موضوع مکان یابی و تعداد جمعیت شهر جدید پردیس، احداث این شهر از دیدگاه قانونی رسمی شد و در تاریخ ۱/۵/۱۳۶۹ اساسنامه شرکت عمران آن به تصویب رسید. محل استقرار این شهر پس از انجام مطالعات مکان یابی شهرهای جدید در ناحیه شهری تهران برگزیده شد. شهر جدید پردیس در فاصله ۳۵ کیلومتری شرق تهران در کنار جاده ترانزیت تهران _ آمل احداث می شود. این جاده یکی از راه های اصلی کشور است که پایتخت را به شهرهای مهم ساحلی دریای خزر متصل می کند. بنابراین محدوده راهبردی شهر جدید پردیس شامل محدوده شرقی ناحیه شهری تهران تا منتهی الیه حوزه شهری دماوند می شود. اراضی آب انجیرک به دلیل عوامل مناسبی که در زیر می آید برای احداث شهر جدید پردیس با ظرفیت ۲۰۰ هزار نفر جمعیت برگزیده شده است:
* فاصله مناسب با تهران (حدود ۳۵ کیلومتر).
* استقرار آن در مسیر یکی از جاده های اصلی کشور.
*وجود موانع توپوگرافی که مانع اتصال این ناحیه به تهران می شود.
* تراکم بسیار کم جمعیت در این ناحیه که از متوسط تراکم سطح کشور با احتساب زمین های کویری نیز کمتر است.


* وجود شرایط مناسب زیست محیطی و چشم اندازهای طبیعی.
به شرط تحقق برنامه های پیش بینی شده، در این شهر می توان ۲۰۰ هزار نفر جمعیت را در زمینی به مساحت ۲۱۴۰ هکتار مستقر کرد و امکانات بالقوه تأمین ۵۰ هزار شغل وجود خواهد داشت.


همچنین در بخش شرقی ناحیه شهری تهران می توان نقش شهر میانی را برای شهر جدید پردیس در نظر گرفت، اما مطالعات جمعیتی، تعداد جمعیت محدوده راهبردی شهر جدید پردیس را در حدود سال ۱۴۰۰ در شرایط ادامه روند خود به خودی استقرار جمعیت و تشدید آن بالغ بر ۲۵۷ هزار نفر نشان می دهد که به طور محسوسی بیش از ظرفیت جمعیتی تعیین شده برای این شهر می باشد.
برای این شهر از نظر نقش خدماتی، دو عملکرد تحقیقاتی علمی و توریستی- تفریحی پیش بینی شده است، زیرا عملکرد شهر فراتر از مرزهای کالبدی آن خواهد رفت و به حوزه نفوذ خود اثر خواهد گذاشت. مراکز تحقیقات پزشکی و مخابراتی نیز در پردیس مستقر خواهد شد، بنابراین شهر جدید پردیس به کانون علمی، تخصصی و فنی ناحیه شهری تهران و احتمالاً تحقیقات اجتماعی کشور مبدل می شود. همچنین عملکرد توریستی _ تفریحی شهر سبب رونق فعالیت هایی چون هتلداری، ایجاد رستوران و احداث مراکز تفریحی و سیاحتی در محور ارتباطی با شهر تهران خواهد شد، چنانچه شهر جدید پردیس بتواند در نظام سلسله مراتب فضایی شهری تهران نقش میانی را ایفا کند و خدمات اداری، سیاسی و تجاری ناحیه شرق تهران بزرگ را سامان دهد، می توان به تحقق عملکردهای آن امیدوار شد.

الگوی شهرهای جدید در ایران

شهرهای جدید ایران از نظر استقرار در فضا و کارکرد در پنج الگو طبقه بندی می شوند:
۱- شهرهای جدید سازمانی _ صنعتی
این الگو به عنوان نخستین اقدام در زمینه ایجاد شهرهای جدید و برای استفاده بهینه از منابع و امکانات بالقوه در مناطق مختلف کشور طراحی و احداث شده است. این گونه شهرها به دلیل دارا بودن موقعیت جغرافیایی و شرایط اقتصادی _ اجتماعی خاص، پذیرای نقش ویژه ای شده اند و بیشتر آنها از خوداتکایی برخوردار بوده اند و مشاغل و خدمات کافی برای ساکنان ایجاد کرده اند، مانند آبادان، اندیمشک، مسجد سلیمان، پولادشهر، پیرانشهر، بندر شاهپور، آغاجاری، هفتگل، زرندنو، شهرک مس سرچشمه و شهرک های صنعتی البرز، ساوه، رشت و غیره.
۲- شهرهای جدید اقماری
متداول ترین نوع ایجاد شهرهای جدید در ایران شهرهای جدید اقماری است. ضرورت احداث چنین شهرهایی ناشی از رشد روز افزون مشکلات شهرهای بزرگ در قبل و بعد از انقلاب بوده است. از این الگو بیشتر در اطراف شهرهای بزرگ به خصوص تهران استفاده شده است و نقش عمده آن ساماندهی فضایی شهر اصلی و جذب سرریزهای جمعیتی شهرهای بزرگ می باشد.
پیش از انقلاب به دنبال اجرای طرح های جامع شهری و ناحیه ای ده ها شهرک و قطب صنعتی به وجود آمده اند که علاوه بر بخش خصوصی، وزارت مسکن و شهرسازی در احداث آنها سهیم بوده است، علاوه بر این شهرها، بعد از انقلاب نیز شهرهای جدیدی در دست احداث هستند. بعضی از شهرهای جدید در قبل و بعد از انقلاب عبارتند از: شاهین شهر، مجلسی و بهارستان در اصفهان، هشتگرد، پرند، اندیشه در تهران، علوی در بندرعباس، سهند در تبریز، صدرا در شیراز، رامین در اهواز، رامشار در زابل، طبس در چاه بهار، گلبهار و بینالود در مشهد و مهاجران در اراک. این گونه شهرها در خارج از محدوده طرح جامع و بیشتر در ناحیه شهری مادرشهرها برای تحقق راهبرد ایجاد شهرهای جدید مصوب شورای عالی شهرسازی کشور احداث شده اند و برای توسعه ناپیوسته شهر اصلی ایفای نقش می کنند.
پس از انقلاب نیز به دلیل پیش بینی دو برابر شدن جمعیت کشور و سه برابر شدن جمعیت شهری آن طی دوره ۱۴۰۰-۱۳۶۵ لزوم طراحی و احداث این شهرها برای ساماندهی فضایی شهرهای بزرگ و کنترل رشد جمعیتی و کالبدی آنها مطرح شد.
۳- شهرهای جدید با هویت مستقل
این الگو برای تعادل در توزیع جمعیت و امکانات، توسعه ناحیه ای، خودکفایی نسبی از نظر اشتغال و خدمات، رعایت اصول زیست محیطی و در نهایت جدایی گزینی از مشکلاتی که در شهرهای بزرگ با آنها مواجه هستند به کار می رود. در ایران از نظر کارکرد هیچ کدام از شهرهای جدید ساخته شده موفق به ایفای کارکردی از این نوع نبوده اند.

و...

NikoFile


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود

دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود

اختصاصی از فی بوو دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود


دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود

اهداف کلان شهر جدید بینالود

مقاله ای مفید و کامل

 

 

 

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:85

فهرست مطالب :

کارکردهای شهری ناقص

شهرهای جدید تهران

کلانشهر تهران به شهرهای جدید؛

مسائل شهرهای جدید

عدم هم جواری با نواحی کشاورزی

شهر جدید پردیس

الگوی شهرهای جدید در ایران

شهرهای جدید سازمانی _ صنعتی

شهرهای جدید اقماری

شهرهای جدید با هویت مستقل

شهرهای جدید پیوسته

شهرک های شرکتی

مالکیت انحصاری شرکت بر اراضی

* وابستگی خدمات شهر به شرکت؛

قدان رونق شهری

کارکردهای شهرهای جدید

یک اقدام فرهنگی

شهر جدید و نیاز به مدیریتی مناسب

ویژگی های شهرهای جدید

شهرهای جدید به عنوان بخشی از مداخلات

دولت در شهرنشینی

مبانی تئوریک

1-عدم استقبال جهت سکونت

گونه‌شناسی و طبقه‌بندی شهرهای جدید در ایران

گونه‌بندی شکلی / عملکردی شهرهای جدید

شهرهای جدید مستقل

شهرهای جدید اقماری

شهرهای جدید پیوسته

گونه‌بندی شهرهای جدید از لحاظ ایجاد عملکرد خاص

شهرهای جدید مهاجر نشین

شهرهای جدید صنعتی

پایتخت‌های جدید

دولت و شهرهای جدید در ایران

شهرهای جدید قبل از انقلاب اسلامی

شهرهای جدید بعد از انقلاب اسلامی

جمع بندی و نتیجه گیری

چکیده :

شهرهای جدید

شهرهای جدید معمولاً با هدف جلوگیری از گسترش بی رویه شهرهای بزرگ و جذب سرریز جمعیت آنها و نیز جلب مهاجرین احتمالی به عنوان موج گیر تأسیس می شوند. در شهرهای جدید فاصله بسیار بیشتر از شهرک با شهر اصلی است و معمولاً خارج از نفوذ شهر هستند. موضوع شهرهای جدید در ایران در حال حاضر یکی از سیاست های اصلی وزارت مسکن در کنار بهسازی و احیای بافت قدیم شهرها به خصوص شهرهای بزرگ و توسعه بیرونی (فیزیکی) شهرهای موجود می باشد که محل بحث بسیاری از کارشناسان اقتصادی، جامعه شناسی، معماران و شهرسازان و... می باشد.در حال حاضر علیرغم تلاش های انجام شده جمعیتی در حدود ۲۰۰ هزار نفر در بیش از ده شهر جدید در کشور سکونت دارند و پیش بینی شده است در سال ۱۴۰۰ این رقم به ۵/۳ میلیون نفر افزایش یابد.
روند پیچیده تر شدن مسائل شهر و شهرنشینی (به ویژه مسأله مسکن) در سال های اخیر سبب گردید تا سیاستگذاران آمایش زمین های شهری در سطح کشور از اواسط دهه ۶۰ به ایجاد موجی از طرح های آماده سازی زمین و نیز ایجاد شهرهای جدید دست یابند.
در حال حاضر برای ایجاد شهرهای جدید که حجم عملیات احداث آن در تاریخ شهرسازی ایران و حتی در میان کشورهای در حال توسعه نیز بی سابقه است، اهداف بسیار مهمی پیش بینی گردیده است که هر یک از این اهداف ناشی از تنگناها و نیازهای موجود عرصه های شهری است. با این وجود پس از گذشت چند سال از آغاز عملیات احداث شهرهای جدید هنوز این سؤال مطرح است که ایجاد شهرهای جدید چگونه می تواند پاسخگوی اهداف پیش بینی شده باشد یا به عبارت دیگر تحت چه شرایطی و با ایجاد چه زمینه هایی این راه حل می تواند مطلوب و مفید واقع شود و یا احیاناً کارایی خود را از دست می دهد و به صورت معضل جدیدی در می آید. بدون شک نحوه اداره امور این شهرها مؤثرترین شاخصی است که به صورت مستقیم در چند و چون زندگی در شهرهای جدید تأثیر می گذارند. از این روست که برای پاسخ به این سؤال باید شهرهای جدید را به عنوان سکونتگاه هایی که شرایط ویژه ای بر آنها حاکم است شناخت و هدف از ایجاد آنها را بررسی نمود.
به طور کلی ضرورت های احداث نوشهرها در ایران به شرح زیر است:
۱- ضرورت های ناشی از رشد فزاینده جمعیت و شهرنشینی
۲- ضرورت های ناشی از مسأله مسکن در شهرهای بزرگ
۳- ضرورت های ناشی از تمرکززدایی از کلان شهرها
۴- ضرورت های ناشی از کنترل ساخت و سازهای بی رویه اطراف شهرها و برنامه ریزی فضایی
۵- ضرورت های ناشی از ملاحظات زیست محیطی
۶- ضرورت های ناشی از توسعه صنعتی برخی از مناطق و استقرار صنایع بزرگ و اسکان کارکنان.

تعاریف
شهرهای جدید در نظام های اجتماعی- اقتصادی جهان و با توجه به تحولات نظریه ای بسیار دگرگون شده اند. هنوز تعریف جامعی برای شهرهای جدید ارائه نشده است. اما می توان تعاریف زیرا را برای آنها پذیرفت:
۱- شهرهای جدید اجتماع های برنامه ریزی شده ای است که در پاسخ به اهداف از پیش تعیین شده ایجاد می شود.
۲- ایجاد شهر جدید عملی ارادی است که فرض را بر وجود یک منبع قدرت یا سازمانی می گذارد که تأمین کننده مکان و منابع برای توسعه شهر و اعمال کنترل مداوم بر آن است تا شهر به اندازه بادوامی برسد.
۳- شهر جدید اجتماعی خود اتکاست با جمعیت و مساحت مشخص، فاصله ای معین از مادرشهر، برنامه ریزی از پیش تعیین شده اهداف معین و همچنین برخوردار از تمام تسهیلات لازم برای یک محیط مستقل.
۴- معمولاً شهرهای جدید برای تمرکززدایی کالبدی اقتصادی و اجتماعی در ناحیه شهری شهرهای بزرگ طراحی می شوند تا با وجود جاذبه نزدیکی به شهرهای بزرگ جمعیت تشویق به خروج از مادرشهر شوند تا اسکان به همراه اجرای برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی فراهم آید. بدین ترتیب جذب سرریز های جمعیتی ساماندهی فضایی مادرشهر و ناحیه شهری بهبود وضعیت محیط کار زندگی سالم و اجتماعی کامل میسر می شود در واقع مفهوم شهر جدید مفهوم اجزای یک شهر در ارتباط ارگانیک با یکدیگر است.
بنابر تعاریف قبلی شهرهای جدید دارای تاریخ تولد مشخصی هستند و در زمان کوتاه و معینی ساخته می شوند. این گونه شهرها در تضاد کامل با پیدایش و تحول شهرهای متراکم هستند و بر اساس یک هسته پیش از آن که به وجود آیند تشکیل می شوند و به کندی رشد می کنند. معمولاً برنامه ریزی شهر جدید مبتنی بر پیش بینی جمعیت است تا این جمعیت تضمینی پایه ای برای پیش بینی نیازهای کالبدی اقتصادی و اجتماعی آینده باشد. طراحی و ساخت شهرهای جدید بیشتر در زمین های بکر و غیرقابل کشت و بدون هسته اولیه صورت می گیرد.
دلایل ایجاد شهرهای جدید
سیاست ایجاد شهرهای جدید پس از انقلاب به یقین از بزرگترین و بااهمیت ترین سیاست هایی است که در زمینه شهرسازی و به طور کلی شهرنشینی کشور اتخاذ شده است اما باید دید منشاء اتخاذ چنین سیاستی چه بوده و بر اساس کدام راهبردی به این نتیجه ختم شده است. در این باره وزارت مسکن علاوه بر وجود مشکلات کالبدی شهرها دلایل زیر را ارائه داده است:
۱- جمعیت کشور در سال ۱۴۰۰ به ۱۳۰ میلیون خواهد رسید که ۹۶ میلیون نفر در مناطق شهری و ۳۴ میلیون نفر در مناطق روستایی اسکان می یابند. برابر این پیش بینی جمعیت شهرنشین کشور در سی سال آینده سه برابر می شود و بر پایه این فرض تعدادی از شهرها و تراکم آنها و سایر موارد ثابت خواهد ماند بنابراین نیاز به سطحی معادل سه برابر سطح موجود شهرها خواهد بود. در چهارچوب این استدلال چون پیرامون شهرها را باغ ها و مزارع می پوشاند برای پیشگیری از انهدام آنها ضرورت احداث شهرهای جدید مطرح می شود.
۲- حل مشکل مسکن شهری و حل مشکلات ناشی از نارسایی های امور زیربنایی شهرها و هرج و مرج و نابسامانی کالبدی شهرها هرچند که عوارضی تبعی دیگر ناشی از تراکم شدید جمعیت در چند شهر بزرگ نظیر بیکاری، فقر، حاشیه نشینی و غیره نیز در اتخاذ تصمیم ایجاد شهرهای جدید نقش داشته است.
۳- تمرکززدایی از شهرهای بزرگ و جذب سرریزهای جمعیتی آنها، جلوگیری از توسعه بی رویه شهرهای بزرگ، ایجاد تعادل رشد اقتصادی و اجتماعی کنترل حرکات مهاجرتی و نیز به سبب اشباع امکانات شهرهای بزرگ در جذب جمعیت مهاجر. اگر به سیر اتخاذ سیاست های پاسخگویی به مشکلات شهرنشینی در ایران پس از انقلاب اسلامی نگریسته شود مشخص می گردد که در پاسخ به مشکل مسکن ابتدا با واگذاری زمین های مصادره شده به شهرنشینان و برخی مهاجرین فاقد مسکن تا حدی از شدت بحران کاسته شده ولیکن به زودی عدم کارآیی این راه حل به ویژه در شهرهای بزرگ به اثبات رسید از این رو برای کمک به واگذاری زمین به نیازمندان و جلوگیری از زمین بازی در این شهرها قانون زمین شهری وضع شد. صرف نظر از این که در این دوره تا چه حد سیاست ارائه مسکن تحقق یافته است، به طور کلی مسکن با واگذاری زمین و همچنین ساخت و سازهای وسیع تا حدی خود انگیخته تأمین شده است. برای برنامه ریزی و طراحی دقیق این گونه مجموعه ها به صورتی صحیح و از پیش اندیشیده شده، ضرورت ایجاد و طرح های آماده سازی مطرح شد. اما در برخی از شهرهای بزرگ، شهرهایی با محدودیت های ویژه، یافتن اراضی وسیع مناسب، آماده سازی و متصل به بافت موجود شهر میسر نشد از این رو توسعه ناپیوسته به عنوان یگانه راه پاسخگویی به گسترش برخی از شهرهای بزرگ یا شهرهایی با موقعیت ویژه مطرح گردید. این چنین توسعه ای دیگر نمی توانست مانند طرح های آماده سازی از زیربناهای شهر موجود استفاده کند و حداکثر باید به تأمین خدمات در حد ساکنان خود اکتفا نماید. زیرا به دلیل فاصله از شهر اصلی باید به خود متکی بوده و نیز دارای زیربناهای لازم خدمات و صنایع باشد تا به صورت یک شهر مستقل و پویا عمل کند.

اهداف عمده شهرهای جدید
مهمترین اهداف شهرهای جدید را به شرح زیر می توان برشمرد:
۱. جلوگیری از توسعه بی رویه و کلانشهر شدن مادرشهر
۲. انتقال کارگاه ها از مادرشهر به شهر جدید
۳. جذب سرریز جمعیت با ایجاد کانون های اشتغال در شهر جدید
۴. جلوگیری از بالا رفتن قیمت زمین در مادرشهر و بورس بازی زمین به علت توسعه نامحدود مادرشهر
۵. پالایش مادرشهر برای سازماندهی توسعه آن به شکل منفصل
۶. کاهش هزینه رفت و آمد از مادرشهر به مناطق صنعتی اطراف شهرهای بزرگ و حذف زمان تلف شده کارکنان مناطق صنعتی مذکور و جابجایی ساکنان به علت وسعت شهر بزرگ
۷. جلوگیری از ایجاد حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ
۸. سبک شدن بار ترافیک در داخل مادرشهر
۹. احداث محل سکونت در نزدیکی محل کار
۱۰. استفاده از اراضی غیرزراعی برای ایجاد شهرهای جدید و جلوگیری از تخریب اراضی کشاورزی حومه شهرهای بزرگ
۱۱. ایجاد اشتغال در شهر جدید و جلوگیری از خوابگاهی شدن آنها
۱۲. تنزل بهای تمام شده واحدهای مسکونی به علت پایین بودن بهای زمین با توجه به نسبت هزینه ساخت و قیمت زمین در شهرهای بزرگ و در نتیجه امکان ارائه مسکن به مردم
۱۳. انتقال سرمایه های کوچک مردم از فعالیت های واسطه ای به سرمایه گذاری در مسکن و صنایع و کارگاه های تولید ی به علت پایین بودن قیمت زمین و حذف سرقفلی های کلان در شهرهای بزرگ
۱۴. کاهش هزینه های توسعه زیربنای مادرشهر
۱۵. آزاد شدن سطوح کارخانه ها و کارگاه های مزاحم داخل مادرشهر برای ایجاد تأسیسات مورد نیاز زیربنایی از قبیل فضاهای سبز، آموزش خدماتی و ترافیکی
۱۶. جلوگیری از آلودگی محیط زیست در شهرهای بزرگ که در بعضی از شهرها از جمله تهران به شکل خطرناکی درآمده است.
۱۷. احداث شهر از پیش برنامه ریزی شده و متناسب با نیاز واقعی جامعه
۱۸. امکان کنترل ساخت و سازها در شهر جدید طبق ضوابط مطلوب مطالعه شده
۱۹. پالایش شهر از شغل های کاذب و مخرب که با توسعه رشد شهرهای بزرگ روبه ازدیاد است.
مسائل شهرهای جدید
به طور کلی، هر پدیده اجتماعی دارای کارکردهای مثبت و منفی است. لذا، شهرهای جدید نیز به عنوان پدیده های اجتماعی گرچه برای پاسخگویی به نیازهای شهروندان احداث شده ولی در عین حال دارای مشکلات عدیده ای است که در زیر به چند نمونه از آنها اشاره می گردد:
* فقدان تمرکز بین بخش های خصوصی و دولتی،
* ناکافی بودن سیستم مالی برای تضمین سرمایه گذاری
* عدم برآورد دقیق هزینه ها برای کسب امکانات در بازار و....
* فقدان هماهنگی بین مدیریت شهرها و برنامه های مربوط به حمل و نقل
* عدم توجه به جنبه های تاریخی و هویتی شهروندان، زیرا، شهروندان معرف ویژگی ها، ریشه ها، اصالت و فرهنگ های مختلف هستند. این عدم توجه موجب اختلال در وضعیت روانشناختی ساکنین گشته و عامل تنش های فرهنگی، قومی و تاریخی می گردد. از این رو، عدم احساس هویت جمعی و تعلق گروهی باعث می گردد که آنها نتوانند در روابط اجتماعی مشارکت نمایند.

کارکردهای شهری ناقص
شهر جدید، به رغم کمک های متعدد نمی تواند همانند شهرمادر باشد، زیرا جذابیت های خاص آن را ندارد. شهرمادر در طول تاریخ شهر شده است و براساس نیازهای تدریجی شکل های جدید از نهادها و سازمان های در آن به وجود آمده اند. حال آن که شهر جدید با توجه به این که با فاصله جغرافیایی تعیین شده در اطراف شهرمادر ساخته می شود. به راحتی نمی تواند خود را تکمیل کند و مجبور است به عنوان شهر اقماری و وابسته در کنار شهر متروپل قرار بگیرد. تنوع گروه ها و اقوام، ناشناخته شدن آنها توسط دیگر گروه ها و تنش های فرهنگی که این وضع ایجاد خواهد کرد، نمی تواند سیمای مطلوبی از شهر ارائه نماید.
* شهر جدید یک اقدام غیر واقع بینانه در جهت دهی شهرنشینی و تمرکز به طرف پیرامون محسوب می شود که آینده روشنی را نشان نمی دهد.
شهرهای جدید تهران
سیاست ایجاد و توسعه شهرهای جدید در اطراف تهران با توجه به اهداف زیر اجرا شده است:
۱. توزیع مناسب و برنامه ریزی شده جمعیت در ناحیه شهری تهران از نظر هدایت سرریز جمعیت کلانشهر تهران به شهرهای جدید؛
۲. تمرکززدایی از کلانشهر ناحیه با انتقال برخی از وظایف آن به شهرهای جدید به گونه ای که این شهرها بتوانند نقش پیوندی بین مراکز جمعیتی کوچک و کلانشهر را ایفا کنند؛
۳. پالایش تهران و بهبود و ارتقای معیارهای زیستی و خدماتی در آن؛
۴. جلوگیری از بالارفتن بی رویه قیمت زمین مسکن و همچنین ایجاد نواحی حاشیه نشینی و تخریب اراضی کشاورزی، در اطراف تهران.
برای برآورده شدن اهداف فوق، شهرهای جدیدی در ناحیه شهری تهران مکان یابی شده اند. محدوده ناحیه ای که به عنوان ناحیه شهری تهران برای مکان یابی شهرهای جدید مطالعه می شود، از شمال تا ارتفاعات البرز، از شرق تا شهرستان دماوند، از جنوب تا شهرستان ری و از غرب تا شهرستان قزوین است. این ناحیه؛ شهرستان های تهران، کرج، ورامین، ری و شمیرانات، ساوجبلاغ و شهریار را در برمی گیرد و ۱۳ هزار کیلومتر مربع (کمتر از یک درصد مساحت کل کشور) مساحت دارد. این ناحیه از نظر همبستگی اقتصادی _ اجتماعی، رشد جمعیتی مشابه، راه های ارتباطی و دسترسی های قدیمی دارای بافت درهم تنیده ای است و به عنوان یک ناحیه واحد شناخته می شود. حجم جمعیت آن طی ۱۳۳۵ _ ۱۳۷۰ ، ۹/۴ برابر شده است، در حالی که جمعیت کل کشور طی همین مدت ۶/۲ برابر افزایش داشته است (جمعیت ناحیه شهری تهران از یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۳۵ به ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۷۰ و میزان شهرنشینی از ۶/۸۰ درصد به ۹۲ درصد رسیده است.) طی سال های اخیر از رشد جمعیت تهران کاسته شده، اما به رشد جمعیت ناحیه شهری تهران افزوده شده است (رشد جمعیت شهر تهران طی دهه ۱۳۵۵- ۱۳۶۵ و ۱۳۶۵ _ ۱۳۷۰ معادل ۸/۲ و ۴/۲ درصد بوده است). همچنین ۲۱ درصد مهاجران کل کشور در ناحیه شهری تهران اسکان یافته اند. به طور کلی با خوش بینی بسیار می توان اظهار داشت که در ۱۳۹۵ جمعیت ناحیه شهری تهران به ۱۹ تا ۲۱ میلیون نفر می رسد. طبق محاسبات برای ۶ میلیون نفر فضا مورد نیاز است. براین اساس پنج شهر جدید پردیس، هشتگرد، اشتهارد، زاویه و پرند در دستور کار طراحی و احداث برای اسکان مهاجرین و جمعیت مازاد تهران و شهرهای ناحیه شهری قرار گرفت. باید طبق برنامه از پیش تنظیم شده دست کم حدود ۳ میلیون نفر از آن به عنوان سرریز جمعیت به این شهرهای جدید هدایت و اسکان یابند.
هم اکنون شهر تهران با محدودیت های جدی توسعه روبه رو است، زیرا در چند سال گذشته بیش از ۳۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی داخل محدوده پنج ساله و ۲۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی محدوده ۲۵ ساله زیر ساخت و ساز رفته است، در عین حال علاوه بر اراضی کشاورزی، به باغ های پیرامون تهران نیز هجوم برده است.
مکان یابی پنج شهر جدید ناحیه شهری تهران (پردیس، هشتگرد، پرند، اندیشه و لتیان) با توجه به معیارهای زیر انجام گرفته است.
۱- دسترسی مناسب به شبکه های ارتباطی اصلی در ناحیه و فاصله مناسب با شهرهای بزرگ ناحیه.
۲- امکان تأمین نیازهای اساسی به تأسیسات زیربنایی از قبیل آب، برق وانرژی.
۳- امکان بهره برداری از توان های بالقوه اقتصادی.
۴- عدم هم جواری با نواحی کشاورزی.
۵- مناسب بودن محل استقرار شهر از نظر ایجاد تعادل میان قطب ها و شهرهای موجود در ناحیه.
۶- دارا بودن شرایط مناسب اقلیمی، توپوگرافی، زیست محیطی و چشم اندازهای مطلوب.
۷- دارا بودن شرایط مناسب برای احداث شهر از نظر تأمین نیروی انسانی و مصالح ساختمانی مورد نیاز.
شهر جدید پردیس
برابر مصوبه مورخ ۲۳/۱۲/۶۸ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران درباره موضوع مکان یابی و تعداد جمعیت شهر جدید پردیس، احداث این شهر از دیدگاه قانونی رسمی شد و در تاریخ ۱/۵/۱۳۶۹ اساسنامه شرکت عمران آن به تصویب رسید. محل استقرار این شهر پس از انجام مطالعات مکان یابی شهرهای جدید در ناحیه شهری تهران برگزیده شد. شهر جدید پردیس در فاصله ۳۵ کیلومتری شرق تهران در کنار جاده ترانزیت تهران _ آمل احداث می شود. این جاده یکی از راه های اصلی کشور است که پایتخت را به شهرهای مهم ساحلی دریای خزر متصل می کند. بنابراین محدوده راهبردی شهر جدید پردیس شامل محدوده شرقی ناحیه شهری تهران تا منتهی الیه حوزه شهری دماوند می شود. اراضی آب انجیرک به دلیل عوامل مناسبی که در زیر می آید برای احداث شهر جدید پردیس با ظرفیت ۲۰۰ هزار نفر جمعیت برگزیده شده است:
* فاصله مناسب با تهران (حدود ۳۵ کیلومتر).
* استقرار آن در مسیر یکی از جاده های اصلی کشور.
*وجود موانع توپوگرافی که مانع اتصال این ناحیه به تهران می شود.
* تراکم بسیار کم جمعیت در این ناحیه که از متوسط تراکم سطح کشور با احتساب زمین های کویری نیز کمتر است.


* وجود شرایط مناسب زیست محیطی و چشم اندازهای طبیعی.
به شرط تحقق برنامه های پیش بینی شده، در این شهر می توان ۲۰۰ هزار نفر جمعیت را در زمینی به مساحت ۲۱۴۰ هکتار مستقر کرد و امکانات بالقوه تأمین ۵۰ هزار شغل وجود خواهد داشت.


همچنین در بخش شرقی ناحیه شهری تهران می توان نقش شهر میانی را برای شهر جدید پردیس در نظر گرفت، اما مطالعات جمعیتی، تعداد جمعیت محدوده راهبردی شهر جدید پردیس را در حدود سال ۱۴۰۰ در شرایط ادامه روند خود به خودی استقرار جمعیت و تشدید آن بالغ بر ۲۵۷ هزار نفر نشان می دهد که به طور محسوسی بیش از ظرفیت جمعیتی تعیین شده برای این شهر می باشد.
برای این شهر از نظر نقش خدماتی، دو عملکرد تحقیقاتی علمی و توریستی- تفریحی پیش بینی شده است، زیرا عملکرد شهر فراتر از مرزهای کالبدی آن خواهد رفت و به حوزه نفوذ خود اثر خواهد گذاشت. مراکز تحقیقات پزشکی و مخابراتی نیز در پردیس مستقر خواهد شد، بنابراین شهر جدید پردیس به کانون علمی، تخصصی و فنی ناحیه شهری تهران و احتمالاً تحقیقات اجتماعی کشور مبدل می شود. همچنین عملکرد توریستی _ تفریحی شهر سبب رونق فعالیت هایی چون هتلداری، ایجاد رستوران و احداث مراکز تفریحی و سیاحتی در محور ارتباطی با شهر تهران خواهد شد، چنانچه شهر جدید پردیس بتواند در نظام سلسله مراتب فضایی شهری تهران نقش میانی را ایفا کند و خدمات اداری، سیاسی و تجاری ناحیه شرق تهران بزرگ را سامان دهد، می توان به تحقق عملکردهای آن امیدوار شد.

الگوی شهرهای جدید در ایران

شهرهای جدید ایران از نظر استقرار در فضا و کارکرد در پنج الگو طبقه بندی می شوند:
۱- شهرهای جدید سازمانی _ صنعتی
این الگو به عنوان نخستین اقدام در زمینه ایجاد شهرهای جدید و برای استفاده بهینه از منابع و امکانات بالقوه در مناطق مختلف کشور طراحی و احداث شده است. این گونه شهرها به دلیل دارا بودن موقعیت جغرافیایی و شرایط اقتصادی _ اجتماعی خاص، پذیرای نقش ویژه ای شده اند و بیشتر آنها از خوداتکایی برخوردار بوده اند و مشاغل و خدمات کافی برای ساکنان ایجاد کرده اند، مانند آبادان، اندیمشک، مسجد سلیمان، پولادشهر، پیرانشهر، بندر شاهپور، آغاجاری، هفتگل، زرندنو، شهرک مس سرچشمه و شهرک های صنعتی البرز، ساوه، رشت و غیره.
۲- شهرهای جدید اقماری
متداول ترین نوع ایجاد شهرهای جدید در ایران شهرهای جدید اقماری است. ضرورت احداث چنین شهرهایی ناشی از رشد روز افزون مشکلات شهرهای بزرگ در قبل و بعد از انقلاب بوده است. از این الگو بیشتر در اطراف شهرهای بزرگ به خصوص تهران استفاده شده است و نقش عمده آن ساماندهی فضایی شهر اصلی و جذب سرریزهای جمعیتی شهرهای بزرگ می باشد.
پیش از انقلاب به دنبال اجرای طرح های جامع شهری و ناحیه ای ده ها شهرک و قطب صنعتی به وجود آمده اند که علاوه بر بخش خصوصی، وزارت مسکن و شهرسازی در احداث آنها سهیم بوده است، علاوه بر این شهرها، بعد از انقلاب نیز شهرهای جدیدی در دست احداث هستند. بعضی از شهرهای جدید در قبل و بعد از انقلاب عبارتند از: شاهین شهر، مجلسی و بهارستان در اصفهان، هشتگرد، پرند، اندیشه در تهران، علوی در بندرعباس، سهند در تبریز، صدرا در شیراز، رامین در اهواز، رامشار در زابل، طبس در چاه بهار، گلبهار و بینالود در مشهد و مهاجران در اراک. این گونه شهرها در خارج از محدوده طرح جامع و بیشتر در ناحیه شهری مادرشهرها برای تحقق راهبرد ایجاد شهرهای جدید مصوب شورای عالی شهرسازی کشور احداث شده اند و برای توسعه ناپیوسته شهر اصلی ایفای نقش می کنند.
پس از انقلاب نیز به دلیل پیش بینی دو برابر شدن جمعیت کشور و سه برابر شدن جمعیت شهری آن طی دوره ۱۴۰۰-۱۳۶۵ لزوم طراحی و احداث این شهرها برای ساماندهی فضایی شهرهای بزرگ و کنترل رشد جمعیتی و کالبدی آنها مطرح شد.
۳- شهرهای جدید با هویت مستقل
این الگو برای تعادل در توزیع جمعیت و امکانات، توسعه ناحیه ای، خودکفایی نسبی از نظر اشتغال و خدمات، رعایت اصول زیست محیطی و در نهایت جدایی گزینی از مشکلاتی که در شهرهای بزرگ با آنها مواجه هستند به کار می رود. در ایران از نظر کارکرد هیچ کدام از شهرهای جدید ساخته شده موفق به ایفای کارکردی از این نوع نبوده اند.

و...

NikoFile


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله اهداف کلان شهر جدید بینالود