لینک و پرداخت دانلود * پایین مطلب *
فرمت فایل : word ( قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 10
فهرست
- اسم من «دارچین» است!
- اسم من «درخت مسواک» است!
- اسم من «ریواس» است
- اسم من «زردچوبه» است!
- اسم من «زرشک» است!
- اسم من «زعفران» است!
- اسم من زنجبیل است !
مقدمه
من اشتها آورم. نشاط آور بوده، نفس را باز میکنم. پادزهر خوبی برای سموم حیوانی و نباتی هستم. دلهره و وسواس رااز بین میبرم. کبد و معده را تقویت میکنم. ضد سکسکه هستم و رعشه را نیز تسکین میدهم.
نام من دارچین، مخصوص پوستهای معطری است که بهترین آنها در سیلان به عمل میآید و انواع دیگر آن که در خارج از سیلان میروید به مرغوبی دارچین سیلان نیست.
فارسی من دارچین سفید است. به من دارچینی هم میگویند. اعراب اسم مرا دارصینی گذاشتهاند. سلخه نوع چینی من است که به آن دارچین ختابی هم میگویند و در هند و عمان هم کاشته میشود. بوی آن کمتر از من بوده و رنگ آن کمی سرخ است ودر خواص مانند من میباشد. منتها کمی ضعیفتر. «قرفه» نوع دیگری از من است که خارج از سیلان روییده و دارای پوست ضخیمی میباشد و در لغت عرب قرفه به معنی پوست درخت است و اختصاصا نام این پوست میبا شد. قرفه نیز دارای تمام خواص من بوده و قدرت آن در تقویت معده بیشتر از من است، ولی منافع دیگر کمتر از من میباشد. من اشتها آور بوده، غذاهای سنگین را لطیف میکنم. ایرانیان مرا مانند چای دم کرده و قبل و بعد از غذا مینوشند و چای دارچین معروف است.
دانلود مقاله خواص ادویه جات