چکیده :
یکی از مهمترین مسائلی که در معماری امروز جهان مطرح می شود طراحی سیستم های تهویه و به طبع آن ایجاد جریان هوا در ساختمان های طراحی شده می باشد در گذشته از آنجا که هنوز انبوه سازی انجام نشده بود تهویه به شیوه طبیعی انجام می شد ولی با گذشت زمان و افزایش جمعیت نیاز به سیستم های تهویه مصنوعی بیش از بیش احساس شد سیستم هایی که بسته به شیوه و روش ساخت ساختمان در انواع مختلف طراحی شدند تا بتوانند نیاز به تهویه مطلوب در ساختمان را بر طرف کنند و لی آنچه در این میان اهمیت پیدا می کرد شیوه طراحی این سیستم ها و نحوه جای گذاری آنها در ساختمان ها به گونه ای که بتوانند بهترین راندمان کاری را داشته باشند بود .هر ساختمان بسته به کاربری تعریف شده برای آن به سیستم خاصی از تهویه مطلوب احتیاج پیدا می کند به عنوان مثال یک ساختمان مسکونی عادی هرگز به یک سیستم تهویه غول پیکر احتیاج پیدا نمی کند در حالی که بحث تهویه در ساختمان های آزمایشگاهی و تحقیقاتی به دلیل استفاده از مواد آزمایشگاهی و گاها سمی به یکی از اصلی ترین بحث های طراحی این گونه ساختمان ها تبدیل شده است دراین پژوهش نویسنده بر آن است تا در ابتدا به تعریف تهویه مطلوب و انواع سیستم های تهویه و در نهایت به مناسب ترین سیستم تهویه در ساختمان های آزمایشگاهی و تحقیقاتی بپردازد و آز آنجا که گستردگی حیطه تحقیقات و آزمایش باعث تنوع در طراحی سیستم های تهویه می شود با محدود کردن موضوع به آزمایشگاه های تحقیقات زیستی از نظر موضوعی و ایران معاصر از نظر زمانی سعی خواهد کرد به نتیجه مطلوب تر در این زمینه دست پیدا کند .
بررسی نحوه طراحی و عملکرد سیستم های تهویه در ساختمان های آزمایشگاهی و تحقیقاتی ایران معاصر
