دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
فهرست و توضیحات:
مقدمه
توصیه به سحر خیزی در قران
حضرت سجاد (ع) تهجد را باعث آبادانی شب می داند و در دعای روز عرفه می فرماید : اللهُّم ..... واعمُر لَیلی بِایقاظی منهُ لِعِبادِکَ و تَفَرُدی بالّتَحَجُدِلکَ.
خدایا! .و شبم را آبادگردان به بیدار نمودنت مرا در ان برای بندگیت و تنها بودنم به شب برای تو باشد.
هر که در این خانه شبی داد کرد خانه فردای خود اباد کرد
در سوره اعراف در ایه 205 امده است: که خداوند را در شبانگاه یاد کن و از غافلان نباش!
امام صادق (ع) می فرمایند : ( بالا ترین فسا د این است که انسان از یاد خدا غافل و بی خبر شود!)
از جنید پرسیدند: بلا چیست ؟ گفت : بلا غفلت از صاحب بلا است.
امام صادق (ع) می فرمایند :ملکی در زمین مانند خروس است که پنجه ان در ته زمین است و بالهای او در هوا و گردن او خم شده است در زیر عرش ، پس هر گاه شب از نصفه بگذرد می گوید :بر می خیزند نمازگزاران! و در ان زمان خروسها صدا می کنند و ان ملک ساکت می شود تا زمانیکه خداوند بفرماید. و چون صبح طلوع کند میگوید : بر می خیزند از خواب غافلان!
هنگام سپیده دم خروس سحری دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در اینه صبح کزعمر شبی گذشت و تو بی خبری
توصیه به سحر خیزی در روایات
حضرت رسول فرمودند : جبرییل انچنان مرا به شب زنده داری سفارش کرد که گمان کردم نیکان امتم هرگز نمی خوابند!
و در جای دیگری به حضرت علی (ع) می فرمایند : یا علی !نماز شب را بخوان اگر چه خواندن ان به اندازه دوشیدن یک گوسفند کوتاه باشد و در سحرگاهان دعا کن زیرا دعا در سحر رد نمی شود.
کلاٌ در روایات بیشتر به بیداری قلب توصیه شده و در سحر تلکید فراوان به ذکر خداوند شده است.
زیرا درهای رحمت خداوند در سحرگاه باز می شود.
بر خیز که علشقان به شب راز کنند گرد در و بام دوست پرواز کنند
هر جا که دری بود به شب دربندند الا در عاشقان که شب باز کنند
سحر : در لغت به معنای پیش ازسپیده صبح و سپیده دم است.در تفسیر نمونه سَحَرَ بر وزن بَشَرَ و در اصل به معنای پوشیده و پنهان بودن است و چون در ساعات اخر شب پوشیدگی خاصی بر همه چیز حکومت می کند نام ان سحراست.
سهر: به معنای بیداری در شب و به معنای: 1-بی خوابی 2-مواظبت ۳- توجه ومراقبت است
ساهور نیز از این کلمه گرفته شده است و اسمی است برای ماه.
«یُسَبحُ فی الفلَک دائماً لیلاً و نهاراً»
ماه شب و روز پیوسته در گردش و حرکت دایره ای در مدار خودش است و لحظه ای سکون ندارد و به ان ساهور میگویند ، یعنی همیشه بیدار!
من و تو غافلیم و ماه و خورشید بر این گردون گردان نیست غافل
