کارآموزی در شرکت آب و فاضلاب 53 ص

اختصاصی از فی بوو کارآموزی در شرکت آب و فاضلاب 53 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 75

1) تاریخچه فعالیت شرکت :

شرکت آب و فاضلاب غرب استان تهران در تاریخ 31/3/71 به صورت شرکت سهامی خاص تأسیس شده و شماره 91000 مورخ 31/3/1371 در اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی شهرستان کرج به ثبت رسیده است شرکت در تاریخ 31/3/71 با انتقال اموال و دارایی ها و تأسیسات آب مشروب از شرکت ها و دستگاههای قلبی و چهارچوب قانون نشان شرکت های آب و فاضلاب و قانون تجارت آغاز به کار کرد.

2) فعالیت اصلی شرکت :

موضوع فعالیت شرکت طبق ماده 2 اساسنامه ایجاد و بهره برداری از تاسیسات مربوط به توزیع آب شهری و همچنین جمع آوری و انتقال و تصفیه فاضلاب در داخل محدوده قانونی شهرها و امورات تابعه است .

3) وضعیت اشتغال :

تعداد کارکنان دائم و موقت با شرح ذیل می باشد :

شرح 30/12/83 29/12/82

کارکنان دائم 686 نفر 708 نفر

کارکنان شرکت خدماتی 50 نفر 193 نفر

2) مبنای تهیه صورتهای مالی :

بر اساس قانون تشکیل شرکتهای آب و فاضلاب یکبار به تاریخ 29/12/71 و بعداً تحویل آبرسانیها در خصوص کلیه دارائیها تجدید ارزیابی شده و صورتهای مالی از آن تاریخ اساساً بر بهای تمام شده تاریخی

کارآموزی شیمی هپکو 72 ص Copy

اختصاصی از فی بوو کارآموزی شیمی هپکو 72 ص Copy دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 78

تاریخچه وروند رشد تکامل شرکت هپکو

شرکت هپکو در سال 1354 شمسی باهدف تولید ماشین آلات راهسازی با سرمایه بخش خصوصی وسازمان گسترش ونوسازی صنایع وبا همکاری شرکت های اینترنشنال، پوکلین، ساکایی، دایناپاک ولوکومو در زمینه مونتاژ محصولات در زمینی به مساحت 90 هکتار در شهر صنعتی اراک، شروع به فعالیت نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی وبا توجه به سیاستهای دولت جمهوری اسلامی ایران در زمینه خودکفایی، نیار به توسعه وتعمیق فعالیتها در جهت ساخت وتولید ، این شرکت توانست در زمینه های فضای تولیدی ماشین ابزار وتعمیق وتوسعه ساخت به پیشرفتهای چشمگیری نائل گردد. این فهالیتها ابتدا با کپی کاری غلطکها آغاز شد ودر سال 1363 طی یک مناقصه بین المللی قرارداد انتقال تکنولوژی با شرکت لیبهر آلمان برای تولید دونوع بلدوزر، دونوع بیل مکانیکی {هیدرولیکی}، یک نوع گریدر وبا شرکت ولووسوئد برای تولید دونوع لودر منعقد گردید، همچنین به منظور عملی نمودن پروژه طرح توسعه این کارخانه در راستای افزایش ظرفیت تولید در سال 1364 با نظارت سازمان گسترش ونوسازی صنایع قرارداد دیگری با شرکت لیبهر آلمان منعقد گردید وبا همکاری های فنی واقتصادی دوطرف سرانجام پروژه طرح توسعه این کارخانه در سال 1370 به اتمام رسید ومورد بهره برداری قرار گرفت. شرکت هپکو با تخصیص هزینه ارزی معادل 48میلیون دلار وهزینه ریالی معادل 15میلیارد ریال جهت افزایش توانایی ها وظرفیت تولید به عنوان یکی از صنایع استراتژیک ملی محسوب می گردد. این طرح در دوفاز به اجرا در آمده است که فاز اول آن با توان تولید سالانه 2100 دستگاه هم اکنون مورد بهره برداری قرار گرفته وامکان بهره برداری از فاز دوم آن با توان تولید 3400 دستگاه وجود دارد. این کارخانه مجهز به بخش های عملیات اولیه مشتمل بربرشکاری و فرمکاری، جوشکاری مشتمل برجوشکاری سبک وسنگین، ماشین کاری اعم از ماشین کاری سبک وسنگین ، سالن رنگ قطعات ومجموعه ها وخطوط مونتاژ ماشین الات می باشد. به دلیل استفاده از ماشین های ابزار پیشرفته کامپیوتری واستفاده از آخرین تکنولوژی های شناخته شده جهانی دراین شرکت، این کارخانه قادر است علاوه برطراحی استراکچر {شناخته شده جهانی دراین شرکت، این کارخانه قادر است علاوه برطراحی استراکچرB. O. M ومدل

دانلود تحقیق تاریخچه صنعت نساجی

اختصاصی از فی بوو دانلود تحقیق تاریخچه صنعت نساجی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعداد صفحات : 48 صفحه          -         

قالب بندی : word                   

تاریخچه صنعت نساجی :

بافتن و دوختن تن پوش از جمله نیازهای نخستین بشر بوده است، ولی این که در چه زمانی تن پوش گیاهی و سود جستن از پوست نباتات و حیوانات برای پوشش بدن، به صورت تن پوش پارچه ای درآمده و بشر پیروز به فراگرفتن فن بافندگی شده است به درستی روشن نیست. در فلات ایران همراه با دیرینه ترین نشان های زندگی بشر، نشانه ها و ابزارهایی از فن بافندگی به دست آمده که می رساند از چندین هزار سال پیش، تیره های ایران باستان، با فن ریسندگی و بافندگی آشنایی داشته اند. گیرشمن می نویسد: «شمار شایان نگرش، چنبره های دوک که از گل رس یا از سنگ ساخته شده، در سیالک کاشان، نشان آن است که انسان قدیم، مبادی صنعت بافندگی را می شناخته است.» ایرانیان باستان، رفته رفته در صنعت ریسندگی و بافندگی چیرگی یافتند، به گونه ای که در روزگار پیشدادیان و پیش از آنها به پارچه بافی دست یافته و پارچه های رنگارنگ و زیبایی می بافتند ( در مرز 12000 سال پیش). در روزگار مادها این صنعت پرارزش، خود دانشی را برپا می کرده است، زیرا در روزگار مادها، پارچه و پوشش های گوناگون علفی، پوستی و پشمی، چه از دیدگاه جنس و مواد نخستین آن و چه از دیدگاه رنگ آمیزی و نقش و نگار، دریافت و طرح پدیدار بوده است. مادها در بافندگی پشم، کتان و دیگر الیاف گیاهی را به کار برده و از پشم علاوه بر ریسندگی و ساختن نخ و پارچه های پشمی به وسیله مالیدن آن، نمدهایی بسیار خوب می ساختند و از نمد گونه های تن پوش، از جمله کلاه درست می کنند. هرودت از تن پوش های مادی چنین یاد می کند و می گوید: «کلاهی نمدین که خوب مالیده بودند و آن را (تیار) می گفتند، بر سر، قبایی آستین دار رنگارنگ در بر، زرهی که چنبره های آهنین آن به فلس های ماهی همانند بود بر تن، شلواری که ساق پاها را می پوشانید در پا ...» ساختن نمد به روشی که هنوز در ایران ساخته می شود، پیشینه ای بس دیرینه دارد و از روزگاران بسیار دور، این فن در ایران باستان رواج داشته است تا در روزگار مادها، که علاوه بر سود جستن از نمد، برای ساختن کلاه، فرش و پوشش های دیگر از آن بهره ور می شدند و به ویژه در ساختن زین اسب، از آن سود می جستند. از شکل و ساختمان ابزار و وسایل پارچه بافی در ایران باستان که پدیدار بوده، افسوس که نمونه ای از آنها به دست نیامده است، ولی از گونه های لباس مادها و هخامنشیان و ساسانیان که در نقش های تخت جمشید و کرانه های دیگر دیده شده، این گفتار آشکار می گردد که صنعت پارچه بافی در یاران باستان راه های پیشرفت خود را می پیموده است، به گونه ای که اندک اندک به گوناگونی رنگ ها و گونه های بافت پارچه افزوده شده و پارچه های گوناگون، خشن و نرم و نیز ابریشمی بافته می شده است، تن پوش های گوناگون که جایگاهداران و کارگزاران بزرگ می پوشیدند، نمودار پیشرفت و گسترش این صنعت می باشد. این سیر پیشرفت در صنعت بافندگی و پارچه بافی نشانگر آن است که ایرانیان دانش و آگاهی های خویش را در بافندگی، رفته رفته به فرزندان خویش می آموختند و آن اندازه پیشرفت کرده بودند که گونه هایی از این پارچه ها را به انگیزه بسیار خوب بودن و زیبایی ویژه به خود، در کشورهای همسایه و سرزمین های دیگر، خریداران بسیار داشته است. ایرانیان در روزگار باستان، بیشتر پارچه های مورد نیاز خانواده را در خانه می ساختند، پس هر خانواده در خانه خود، ابزار و دستگاه ریسندگی و بافندگی داشته و زنان همه گروه ها، پوشاک مورد نیاز خانواده را خود تهیه می کردند و کمتر زنی بوده است که از ریسندگی و بافندگی سررشته نداشته باشد. امروزه هم در شهرستان و دیه ها و روستاهای ایران، خانواده ها، از راه صنایع دستی ساده به بافتن گونه های پارچه و فرش با روش باستان سرگرم هستند. در ایران باستان، دانش فنون بافندگی و دوزندگی علاوه بر کنار کردن نیازمندی های خانواده، جزو شخصیت زن ایرانی بوده است و زنان خانواده های بزرگان نیز گرچه به آن نیازی نداشتند، برای سرگرمی و هنرنمایی و ابراز دلبستگی به شوهر و فرزندان، دوزندگی و بافندگی را از همان خردسالی فرا می گرفتند، تا آنجا که ملکه آمیس تریس زن خشایارشا هم، با این که از همان آغاز کودکی و فراگیری بافندگی که شاید نیازی هم به آن نداشته، از دیدگاه نشان دادن ذوق و نشانه کمال برای این آهنگ که بانویی با شخصیت و هنرمند است، به آن دست برده بود و برای شاه نیز با دست خود، پارچه بافته و لباس می دوخته است، آیا می توان گمان کرد، کردار ملکه ها وزنان باشخصیت ایران قدیم برای بانوان ایرانی سرمشق نبوده و زنان برای پیروی از کارهای آمیس تریس ها و همچشمی در ابراز هنرمندی و وانمود نمودن به کدبانویی، کوشش در بافندگی نداشته اند؟ صنعت پارچه بافی از روزگار هخامنشیان وارد دوران تازه ای می شود، بدین معنی که پارچه های ظریف و گرانبهایی که در ساختن و بافتن آنها، پایانه هنر و ذوق را به کار می برده اند، ساخته می شد. در نشریه یونسکو (ایرانشهر) درباره بافندگی و پارچه بافی روزگار هخامنشی چنین آورده شده است:«پارچه بافی ایران در روزگار هخامنشی به ویژه در زمینه بافت پارچه های پشمی نرم و بسیار خوب، نامور بوده و شاهان هخامنشی به داشتن لباس های گرانبها نامبردار بوده اند... وقتی اسکندر مقدونی به دیدن آرامگاه کوروش رفت، دید که تابوت طلایی آن پادشاه از پارچه و فرش های ظریف و قشنگی پوشیده شده است.» بنابراین همچنان که فرآورده های هر پیشه و صنعتی نشان دهنده هنر و دانش تیره های مردم در دوره های گوناگون تمدن است، باید گفت که آموزش صنعت پارچه بافی و بافندگی در روزگار هخامنشی جنبه آغازین نداشته و گسترش آگاهی ها و دانش آنان در این باره، آموزش هایی را در سطح بالا، پذیرا بوده است. بهره و نتیجه دانش و چیرگی هخامنشیان در پارچه بافی و ساختن بافته های گوناگون که تنها به وسیله آموزش و پرورش استادان چیره دست، می توان بر آن دست یافت. تا آن اندازه شایان نگرش بوده است که برخی از نویسندگان می گویند: «نخستین ملتی که صنایع پارچه بافی و بافندگی آن هر چند گز به هزار تومان می ارزید، ایران هخامنشی بود، از جمله دست آوردهای جنگی اسکندر در شوش، یک تخته قالی مخملی بود که یک صد و نود سال از عمرش می گذشت، ولی رونق و رنگ و رویش نیز شالوده اش، فرقی نکرده بود و پنج هزار تالانت طلا ارزشیابی شد. (ایران نامه شوشتری) علاوه بر آموزش های مربوط به صنعت پارچه بافی و بافندگی و آموزش، آگاهی های نظری و آموزش عملی فنون لازم، در ایران باستان، آموزش و تربیت شاگردانی برای بافتن فرش های پشمی و ابریشمی گرانبها معمول بوده است. آموزش هنر قالی بافی به ویژه قالی های ابریشمی، بسیار دشوار و به کار بردن دقت فراوان و دردسر بسیار است و استادان زمان هخامنشی کلاس های ویژه ای برای آموختن به نوجوانان در کرانه های گوناگون برپا کرده بودند. از فرش های بسیار کهن ایران، در موزه ها و کوشک های جهان چون: موزه واتیکان، کوشک مترنیخ در چک اسلواکی موزه های روسیه و کشورهای اروپا و امریکا پدیدار است. در کاوش های پسین، چند تخته فرش از روزگاران ایران باستان که از دیدگاه نقش، همانند فرش های هخامنشی است، ولی از دیدگاه دیرینگی، گویا از سده های خیلی پیش از آن است، در کوهستان آلتای در جنوب روسیه به دست آمده است. رودنکو باستان شناس روسی در دره پازیریک و کرانه های شمالی کوهستان آلتایی در جنوب روسیه، نزدیک مغولستان که به انگیزه سرمای بیش از اندازه، بیشتر سال یخبندان است، به چند تپه باستانی برخورد نمود و در کندوکاو این تپه ها پیروزی یافت، گورهایی از سکاها را پیدا کند. در این گورها، رودنکو به آلات و ابزار و وسایلی از ساکنان آن کرانه دست یافت که از همه مهمتر فرش و پارچه ای است که بر نشان یخبندان، سالم مانده است. گفته های رودنکو حاکی از این بود که این فرش، کار ایران و در کرانه های ماد، پارت یا پارس، در زمان هخامنشی بافته شده و از آن سده پنجم یا چهارم پیش از میلاد است. این فرش اکنون در موزه آرمیتاژ لنینگراد نگهداری می شود. پیدا شدن فرش مزبور گذشته از آنکه نشانه ای از پیشرفت فن قالی بافی از روزگار دیرین تا زمان هخامنشی است از دیدگاه آشنایی با این فن و چگونگی بافتن قالی در آن روزگار و آراستگی بافت و رنگ، دارای ارزش تاریخی بسیار می باشد. اگرچه نمونه های زیادی از قالی های هخامنشی و پیش از آن در دست نیست، ولی با توجه به نقش و طرح و بافت قالی پازیریک می توان گفت که در روزگار هخامنشیان گونه های فرش های زیبا و قالی ها را می بافتند و در کارگاه های قالی بافی، این پیشه و فن را به دیگران می آموختند، زیرا قالی پازیریک فرشی آغازین و ساده نیست، بلکه گذشته از طرح و رنگ و نقشه آن که با تصاویری چند، زنان روزگار هخامنشی را نشان می دهد، بافتی استادانه هم دارد و نشان می دهد که بافندگان آن از آزمودگی و آموخته های نیاکان خود، سود جسته و در نتیجه آموزش های گوناگون در این پیشه چیرگی یافته اند. در روزگار اشکانیان به انگیزه پیوندهای بازرگانی و رونق داد و ستد با کشورهای همسایه از جمله ورود ابریشم طبیعی از چین، صنعت بافندگی به ویژه بافته های ابریشمی پیشرفت بسیار نمود. تن پوش های زنان و مردان پارتی با نقش و نگارهای گوناگون و زیور آلات رنگارنگ، نشان می دهد که در بافتن پارچه و پوشاک پایانه دقت و چیرگی را به کار می برده اند. گونه های تن پوش از دیدگاه دوخت و شکل و رنگ و آراستگی نقش و نگار آنها روشن می سازد که هنر و صنعت بافندگی در دوره اشکانیان، آموزش داده می شده و بافندگان و دوزندگان پارچه های رنگین و گرانبها، دوره های آموزشی ویژه ای می گذرانده اند، زیرا اگر ابزاری بسنده برای بافندگی و همچنین آموزش های نظری و عملی پارچه بافی این روزگار نبود، هرگز این همه پارچه ها و تن پوش های رنگارنگ و گوناگون بافته نمی شد. در کرانه گرمی مشکین شهر در آذربایجان خاوری ضمن کندوکاو، گورهایی از روزگار اشکانی پیدا شده که درون آنها نشانه هایی از آن روزگار به دست آمده و از جمله این نشانه ها ، پاره ای پارچه می باشد. پارچه پیدا شده، بخشی از لباس مرده است و آنچه که بازمانده بیش از بیست سانتی متر نیست، ولی همین اندازه پارچه، خود نمونه ای بسیار مهم است. این پارچه که امروزه در موزه تهران نگهداری می گردد، پس از تخته فرش هخامنشی پازیریک، کهن ترین و زیباترین پارچه نقش و نگاردار و رنگین جهان است و از دیدگاه باستان شناسی شایان اهمیتی فراوان بوده. این پارچه جای بین پارچه هخامنشی و پارچه های ساسانی را پر می کند. نمونه های زیادی از پارچه های ساسانی در موزه ها پدیدار است، ولی از پارچه های ساخت اشکانی، جز پاره مزبور به دست نیامده است. در روزگار ساسانیان صنعت پارچه بافی در زمینه ساخت پارچه های زربفت و قلابدوزی با   پروژه های بسیار خوب و شایان نگرش، پیشرفت بسیاری نمود. کارخانه های ریسندگی و بافندگی ایرانی ناموری به سزا داشت و گونه های پارچه های زربافت و تن پوش های ابریشم که به کرانه های دیگر برده می شد، می ساختند. در این روزگار بافندگی نه تنها در بیشتر خانواده ها معمول بود، بلکه مراکز بزرگ ویژه هنر بافندگی پدیدار شد و با تولید بسیاری از گونه های پارچه ها، خواست های مردم را برآورده می کرد. بافته های ایران نه تنها در روم، بلکه در اروپا تا مرزهای گل خریداری داشته و شمار شصت پاره از پارچه های گرانبهای آن روزگار در موزه های بزرگ جهان چون: موزه آرمیتاژ لنینگراد و موزه برلن و موزه آلبرت ویکتوریا در لندن پیدایی دارد. قالی بافی در روزگار ساسانی همراه با دیگر رشته های بافندگی پیشرفتی شگرف نموده است و می توان گفت که زیبا ترین زیباترین قالی های جهان از آن این روزگار است. ثعالبی می گوید: تخت طاقدیس خسرو پرویز، از چهار قالی زربافت مرواریددوز و یاقوت نشان پوشیده بود و هریک از این فرش ها فصلی از سال را نشان می داد. قالی بزرگی را که در تالار باریکی از کوشک های شاهی تیسفون بوده و وهاری خسرو (بهار کسری) نام داشته و یا بنا به گفته بلعمی، آن را فرش زمستانی می گفته اند از همان جنس زربفت بوده است. این فرش که شصت ارش درازا و شصت ارش پهنا داشته، در فصل زمستان دیدگاه های بهاری در برابر شاه می گسترده است. در متن آن خیابان ها و جدول های آب ساخته بودند، جوی ها از میان باغی خرم می گذشت، که کشتزارها و باغچه های پر میوه و سبزی آن را فراگرفته بودند. شاخ و برگ این درختان از زر و سیم گوهرهای رنگارنگ بود. این فرش ها که گفته شده تنها یک تخته بوده که هر گوشه آن یک فصل را نشان می داد. به هر حال این فرش ها یا فرش، هنگام چپاول دربار ساسانیان به دست اعراب یورشی افتاد و آن را پاره پاره نموده بین بزرگان و سران لشکری بخش کردند. گسترش آموزش هنر بافندگی و پارچه بافی در روزگار ساسانی، امکان به کار بردن نخ های زرین و سیمین را در پارچه و فرش فراهم می سازد و ذهن آفریننده و بافنده پارچه و قالی ایرانی را به عرضه داشت پارچه و فرش

هایی می نمایاند که دارای ارزش هنری بسیار بوده است. پیدایی هنر و بافندگی انگیزه ای برنده بر پیدایی دانش شیمی، رنگ شناسی، نبات شناسی (بوتانیک)، پزشکی، دامپزشکی، نقاشی و جز آنهاست.

الیاف

الیاف (فیبر یا فایبر) به معنی رشته است و چند کاربرد دارد:

1-الیاف غذایی (فیبر غذایی)

2-الیاف (نساجی) که خود چند دسته است:

الیاف نساجی طبیعی

کرک (الیاف)

الیاف نساجی مصنوعی

3-فایبر گلاس

4-فیبر نوری

الیاف نساجی طبیعی

الیافی هستند که از طبیعت و بدون نیاز به تغییری کلی در ماهیت و یا شکل آن بدست می‌آیند.

الیاف زیر از الیاف طبیعی هستند:

1-پنبه  2-پشم  3-ابریشم  4-کنف  5-چتایی  6-شاه‌دانه

کاربرد الیاف طبیعی:

1- تولید نخ

2- تولید منسوجات / پارچه‌های بی بافت

الیاف نساجی مصنوعی به گروهی از الیاف نساجی گفته می‌شود که توسط روشهای خاص تولیدی و بصورت مصنوعی تولید می‌شوند و بطور معمول در طبیعت وجود ندارند ولی ممکن است ریشه طبیعی داشته یاشند.

الیاف نساجی مصنوعی:

1- الیاف سلولز                                                

2- الیاف استات سلولز

3- الیاف ویسکوز

4- الیاف اکریلیک

5- الیاف پلی پروپیلن

6- الیاف پلی‌آمید (نایلون)

7- الیاف پلی استر

8- پلی‌وینیل الکل

9- پلی اتیلن

                                  الیاف پلی استر

الیاف پلی‌استر (کدهای PET یا PES) الیاف مصنوعی حاصل از دی‌متیل ترفتالات (DMT) یا اسید ترفتالیک و اتیلن گلیکون (الیاف پلی استر استاندارد یا نوع تجاری تریلن ٰterylene) و یا از 1 و 4 در متیلول سیکلوهگزان (نوع وستان (vestan) و یا کودل (kodel) که به روش ذوب‌ریسی تولید می‌شوند. تولید انبوه این الیاف از سال 1945 آغاز شد و امروزه این لیف با تولید جهانی 21 میلیون تن در سال 2002 بیشترین سهم تولید را در بین الیاف به خود اختصاص داده است. خصوصیات: دانسیته g/cm3 1.38 ، نیرو تاحد پارگی بسیار زیاد،‌الااستیسیته خوب، مقاومت سایشی، ثبات بسیار خوب نوری،‌مقاومت در برابر اسیدهای معدنی و آلی بالا. الیاف پلی‌استر ضد چروک و نمدی شدن بوده و جمع نمی‌شوند، به راحتی شستشو و به سرعت خشک می‌شوند. حالات قابل عرضه: نخ‌های فیلامنتی،‌الیاف مقطع (قابل اختلاط با پشم،‌پنبه، و نوع قابل استفاده در فرش) دسته الیاف،‌الیاف لایی،‌تک فیلامنت‌ها و پارچه‌های اسپان باند و انواع الیاف میان‌تهی الیاف هالو (Hollow fiber) و الیاف دوجزئی

نخ

نخ به رشته‌های باریک و بلندی گفته می‌شود که با روش‌های ریسندگی و از در کنار هم قرار گرفتن الیاف بوجود می‌آید و کاربرد‌های مختلف در صنایع نساجی دارد.

کاربرد‌های نخ در صنایع نساجی:

دوخت: نخ جهت اتصال دو تکه پارچه بکار می‌رود.

تولید پارچه: نخ جزو اصلی و عموماً تنها جز تشکیل دهنده پارچه‌ است

                                       ریسندگی

تبدیل الیاف به نخ ، ریسندگی نامیده می‌شود. انسان از هزاران سال پیش به این موضوع پی برده بود که اگر دسته‌ای از الیاف را با کشش دادن، موازی کرده و آن را تاب دهد فشار و اصطکاک سطحی بوجود آمده بین الیاف، باعث درگیری آنها به یکدیگر شده و رشته ای مقاومتر را تشکیل می دهند که همان نخ است. این عمل اساس تبدیل الیاف به نخ است که ریسندگی نامیده می شود.

ریسندگی بر سه اصل استوار است:

کشش دادن و موازی کردن الیاف

تاب دادن

پیچیدن و تولید نخ

اختراع ماشین‌های ریسندگی، در این زمینه باعث افزایش سرعت تولید و کاهش هزینه و همچنین باعث افزایش مرغوبیت تولیدات شده‌است . روشن است که ماشینهای به کار گرفته شده در ریسندگی، بسته به نوع نخی که تولید می‌کنند ، کاملاً باهم متفاوت اند. به عنوان مثال، ماشین‌هایی که برای تولید نخهای پنبه‌ای مورد استفاده قرار میگیرند قادر به تولید نخ‌های از جنس پشم یا ابریشم نیستند. از این جهت سیستم ماشین‌های ریسندگی ، یا به اصطلاح خط ریسندگی ، کاملاً به نوع نخ تولیدی بستگی دارد

رشته ی مهندسی نساجی:
گرایش‌ تکنولوژی‌ نساجی: دانشجوی‌ تکنولوژی‌ نساجی‌ نحوه‌ تولید نخ‌، پارچه‌، قالی‌ و موکت‌ را مطالعه‌ کرده‌ و آموزش‌ می‌بیند و تا حدودی‌ با طراحی‌ ماشین‌آلات‌ نساجی‌ و قطعات‌ مختلف‌ آنها آشنا می‌گردد. همچنین با شیوه‌های‌ ریسندگی‌ نخ‌ها، مقدمات‌ بافندگی‌ و بافندگی‌ آشنا می‌شود و برای‌ شناخت‌ دستگاه‌های‌ نساجی‌ دروسی‌ درارتباط‌ با علم‌ مکانیک‌ می‌گذراند.
درس‌های‌ این‌ رشته‌ در طول‌ تحصیل‌ :
دروس‌ مشترک‌ در‌ گرایش‌های‌ مختلف‌ مهندسی‌ نساجی‌:
ریاضی‌ عمومی‌، فیزیک‌ عمومی‌، شیمی‌ عمومی‌، برنامه‌نویسی‌ کامپیوتر، معادلات‌ دیفرانسیل‌، آمار و احتمالات‌ مهندسی‌، محاسبات عددی.

تحقیق درباره ی تاریخچه هندبال

اختصاصی از فی بوو تحقیق درباره ی تاریخچه هندبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تاریخچه هندبال:

هوم تاریخ نوین مشهور یونان در کتاب معروف خود او دیه از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. این بازی که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود، در سال 1926 کشف شد. "هومر" تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود " اودیسه" از ورزش هندبال با نام" اورانیا" یاد کرده است و تصاویر مربوط به این بازی نیز که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوراهای آتن قدیم حجاری شده بود ، در سال 1926 کشف شد.در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی خانم های درباری و شوالیه های به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پراختند و شاعران وقت ، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند. "کنراد کخ "که یک معلم ورزش آلمانی بود، در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام "رافابل اشپیل" معرفی کرد که از آن پس آن را به صورت هندبال یازده نفره بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام "هازنا"داشت. پس از اولین جنگ جهانی "هرمان " رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته دکتر"کارل شلنز" استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1904 تا 1920 با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، "فوتبال"اثر بسیاری بر آن گذاشته است. قبل از تشکیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیک و دو و میدانی اداره می شد، اما "کارل دیم" برای یکنواختی آن اقداماتی انجام داد که بعدها به نتیجه رسید.تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد. اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال 1926 برگزار شد ، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سرانجلم در اوت 1928 ، فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده کشور عضو در آمستردام تشکیل شد و "اوری براندرج "عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش کمک های بسیاری کرد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931، کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال جزو بازی های المپیک درآید.از سال 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 کشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیک سال 1936 برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و کشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در سال 1937 در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد که آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان ، دانمارک، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته کشور آلمان به مقام اول نایل آمد و در هندبال هفت نفره ، کشورهای اتریش و سوئد به ترتیب مقام های دوم و سوم را به دست آوردند.پس از دومین جنگ جهانی ، ارتباطات بین المللی به سرعت از سر گرفته شد و به ترتیب ، فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا این که در ژوئیه سال 1946 با پیگیری کشورهای فرانسه  و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند ، فرانسه ،هلند،نروژ،لهستان و سوییس ، کنگره ای در اسن شهر تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون فعلی هندبال در این شهر منجر شد. سپس در سال 1950 محل این فدراسیون ، به کشور سوییس انتقال یافت ، در استکهلم یک کمیسیون فنی بین المللی تشکیل شد که هدف از تشکیل آن بررسی مقررات هندبال بود. در سال 1947 اولین دوره داوری هندبال در دانمارک تشکیل شد که آثار بسیار مهم و مطلوبی در داوری این ورزش به جای گذاشت.

در سال 1948 فرانسه مسابقات هندبال یازده نفره را با عنوان "جام صلح "برگزار کرد و کشورهای سوئد ، دانمارک،سوییس و فرانسه به ترتیب مقام های اول تا چهارم را به دست آوردند.در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوییس برگزار شد که کشورهای آلمان ، سوئد، سوییس ، اتریش، دانمارک،هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند.در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و این کشور به مقام اول رسید و کشورهای آلمان و چکسلواکی  به مقام های دوم و سوم رسیدند، در مسابقات بین المللی هندبال یازده نفره نیز که در سال 1955 در آلمان برگزار شد، کشور میزبان به همراه سوییس و شوروی به مقام های اول تا سوم دست یافتند.در سال 1956 مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی ، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند . سال بعد ، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در کشور یوگسلاوی برگزار شد که کشورهای چکسلواکی ، مجارستان و یوگسلاوی به مقام های اول تا سوم رسیدند.در سال 1958 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در آلمان برگزار شد و کشورهای سوئد ، چکسلواکی و آلمان مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در حال حاضر فدراسیون بین المللی هندبال 129 عضو دارد که 23 عضو آن در کنگره بارسلون پذیرفته شده اند. علاوه بر آن ، هندبال در بیش از 30 کشور دیگر نیز علاقه مندانی دارد که به این ورزش می پردازند. به طور کلی تا سال 1952 هندبال یازده نفره که در زمین فوتبال بازی می شد بر هندبال هفت نفره که در زمین کوچکتری ، در داخل سالن بازی می شد، اما از آن پس هندبال هفت نفره به ویژه در کشورهای اسکاندیناوی ، به سرعت رشد کرد و در دیگر کشورها نیز جای هندبال یازده نفره را گرفت.در ایران در سال 1344شمسی که دکتر امیر تاش پدر هندبال ایران پس از پایان دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرد گفتگو ها و اقدامات اولیه ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.مدارک نیز از فدراسیون بین الملی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات پیدایش ورزش هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند. در سال 1352 با توجه به پشتوانه که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت یدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سر انجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس گردید و شخصی به نام مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد

در قرنهای شانزدهم و هفدهم میلادی خانمهای درباری و شوالبه‌ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می‌پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند کزادکخ- که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابل اشپیل» معرفی کرد که از آن پس آن را به صورت هندبال یازده نفره بازی می‌کردند که شباهت زیادی به یکی از بازیهای محلی چکواسلواکی به نام «هازنا» داشت.
پس از اولین جنگ جهانی، آقای «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار خدمت کرد البته دکتر «کارل شلنز» استاد دانشرای عالی تربیت بدنی و ورزش بر این که او را پدر هندبال نامیده‌اند، بیشتر در سال 1920 مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاسهای خود به مرحله اجرا در آورده بود: لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.
در کشورهای شمالی به دلیل سردی هوا برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه‌ای بدان داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفرة امروزی شد. تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین‌المللی نیز هندبال جز و فدراسیون بین‌المللی دو و میدان محسوب می‌شد،اما به دلیل اهمیت هندبال این فدراسیون در هشتمین کناره خود که در سال 1926 برگزار شد کمیسیون برای مستقل هندبال با یازده کشور هند و در آمسزدام تشکیل شد که آقای «اوری بر اندج» عضو هیأت مدیره آن، برای گسترش این ورزش کمکهای بسیاری کرد. در سال 1931 کمیته بین‌المللی المپیکی اجازه داد که هندبال جز و بازیهای المپیک در آتن.

 تعریف و معرفی هندبال:

در این ورزش کافی است نوعی بازی بسکتبال را در نظر آوریم که توپ با سرعتی بیش از حد معمول در حدود دروازه‌ها در جریان باشد و بازیکنها با حرارت و جدیت بیشتی سعی می‌کنند به جای شوت به حلقه، از پشت یک محوطه 6 متری که محوطه دروازه‌بان است توپ را در دروازه‌ای که تقریباً نصف دروازه فوتبال است وارد نمایند و یک امتیاز کسب کنند. در ایران بصورت رسمی در مدارس برگزار شد 48-1347 – 1354 فدراسیون هندبال ایران تشکیل شد و اولین ریاست دکتر امیرتاش و الان آقای رحیمی میباشد.

مزیتهای هندبال:

ویژگیهای ورزشهای اساسی مثل دو و میدانی و نکته‌های فنی بیشتر ورزشهای دسته جمعی را داراست و مزیت دیگر برای کسب آمادگیهای جسمانی نظیر سرعت، چابکی، استقامت، مهارت، دقت، قدرت و هماهنگر بین اعصاب و عضله‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تاریخچه هندبال در ایران

در سال 1344شمسی که دکتر امیر تاش پدر هندبال ایران پس از پایان دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرد گفتگو ها و اقدامات اولیه ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران کرد. از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.مدارک نیز از فدراسیون بین الملی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات پیدایش ورزش هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند.

در سال 1352 با توجه به پشتوانه که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت یدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سر انجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس گردید و شخصی به نام مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد.

مسابقات قهرمانی هم از سال 1355 شروع شد که نتایج آن متعاقبا اعلام می شود.

قوانین و مقررات هندبال

قوانین و مقررات پنج اصل در هندبال میباشد.

1. دریافت
2. پاس
3. در
4. شوت
5. گول یا فریب

وسایل اصلی بازی هندبال، توپ – دروازه- و زمین می‌باشد.

توپ:

از جنس چرب طبیعی یا مصنوعی است و بنا به لغزنده یا براق باشد و بصورت دایره کامل باشد.محیط توپ ویژه مردان بزرگسال بین 58 تا 60 سانتیمتر و وزن آن 425 تا 475.

محیط توپ ویژه بانوان و جوانان 54تا56 سانتی‌متر و وزن آن بین 325 تا 400 گرم است.

دروازه‌ها:

هر زمین دارای دو دروازه میباشد که دو طرف زمین می‌باشد. طول دروازه 3 متر، عرض 2 متر عمق بالای یک متر و عمق پایین 5/1 متر سطح اتکا را تشکیل می‌دهد.

 زمین بازی هندبال:

یک مربی مستطیل است که طول زمین 5سانتی‌متر میباشد. دارای دو نیمع میباشد که با خط سرتاسری وسط تعیین می‌گردد.

در هزینه دو محوطه 6 و 9 متری جلوی دروازه ما قرار دارد که محوطه شش متر برای دروازبان و 9 متر برای پرتاب خطاهای افراد دفاع میباشد.

در جلوی دروازه یک خط 15×5 سانتی‌متر به فاصله  چهار متر از خط دروازه وجود دارد که حد جلو آمدن دروازه‌بان را در موقع پرتاب پنالتی است.

خط دیگری به ابعاد 100×5 سانتی‌متر در فاصله هفت متری دروازه میباشد که محل پرتاب پنالتی میباشد.

وقت بازی برای بازیکنان زن و مرد 16 سال به بالا دو نیمه 30 دقیقه‌ای با 10 دقیقه استراحت وقت بازی برای جوانان 12 تا 16 سال 25×2 دقیقه و برای جوانان 8 تا 12 سال 20×2 دقیقه که بین هزینه 10 دقیقه استراحت داده می‌شود.

وقت بازی برای خردسالان زیر 8 سال 10×2 یا 15×2 دقیقه با 10 دقیقه استراحت بین دو نیمه وقت با سوت داور شروع و با علامت «وقت نگهدار» پایان می‌یابد. ضمناً در صورتی که بربازی را خواسته باشند و بازی مساوی بشود دو نیمه 5 دقیقه‌ای بازی می‌کنند و بدون استراحت و سواد و نیمه و اگر مساوی شد باز هم دو نیمه دیگر .

تیم هندبال:

یک تیم رسمی هندبال 12 نفر بازیکن میباشد که در زمین شش نفر بازیکن و یک دروازه‌بان که جمعاً هفت نفر بازی می‌کنند و 5 نفر ذخیره می‌باشد.

در شروع مسابقه باید حداقل 5 نفر بازیکن در هر تیم حاضر باشند و اگر در چنین مسابقه تعداد کمتر از 5 باشند بازی ادامه خواهد یافت.

هر تیم باید از محل ویژه تعویض خود استفاده کند و هیچ وقت نباید تعداد بازیکنان داخل زمین از هفت نفر بیشتر باشد. خطای تعویضی با یک پرتاب آزاد از محل خطا و 2 دقیقه اخراج برای بازیکن خطا کار جریمه دارد.

شماره لباسها باید از یک تا بیست باشد.

دروازبان اجازه دارد:

1. برای دفاع از دروازه، تپ را با هر قسمت از بدن لمس کند.
2. به صورت آزاد، با حمل توپ، در محوطه دروازه خود حرکت کند.
3. بدون توپ از محیط دروازه خارج شود و به عنوان بازیکن زمین و تحت مقررات مربوط به بازیکنان زمین در بازی شرکت جوید.

دروازه‌بان اجازه ندارد:

1. در حرکات دفاعی خود بازیکنان حمله را به خطر اندازد.
2. توپ را پس از کنترل عمداً از خط دروازه به خارج بفرستد.
3. با توپی که کنترل کرده است از محوطه دروازه خارج شود.
4. پس از پرتاب دروازبان، قبل از بازیکن دیگر، توپ را لمس کند.
5. در حالی که توپ را، که به عنوان بازیکن زمین در اختیار دارد، با خود به داخل محوطه دروازه‌ ببرد.
6. و موارد دیگر.

 محوطه دروازه:

تنها دروازه‌بان حق دارد در محوطه دروازه، که خط 6 متر جزو آن به حساب می‌آید حضور داشته باشد. در صورتی که یک بازیکن زمین با هر قسمت از بدن این محوطه را لمس کند خطا است بازیکن خودی حق ندارد توپ را عمداً به داخل محوطه دروازه خود بیندازد.

 نحوه بازی با توپ برای هر بازیکن:

-         هر بازیکن اجازه دارد با همه اجزای بدن که بالاتر از زانو است توپ را پرتاب کند، هل بدهد یا ضرب بزند بگیرد و یا متوقف کند.

-         توپ را ایستاده و یا هنگامی که روی زمین متوقف است تا 3 ثانیه در اختیار نگهدارد.

-         حداقل تا سه قدم توپ را با خود حمل کند.

-         در حالت ایستاده و یا دویدن یک مرتبه به زمین بزند و یا بطور مکرر آن را با یک دست در بیل کند بعد از کنترل مجدد توپ قانون 3 ثانیه و 3 قدم وارد عمل خواهد شد.

-         توپ را با یک دست به دست دیگر بدهد.

بازیکن اجازه ندارد در بازی با توپ به شرح زیر عمل کند:

-         توپ را دو بار پشت سرهم لمس کند مگر اینکه در بین این دو لمس توپ با زمین، بازیکن دیگر و یا دروازه تماس پیدا کرده باشد.

-         توپ را با ساق و یا پا لمس کند. مگر اینکه توسط یار مخالف به طرف او پرتاب پده باشد.

-         تیم نمی‌تواند با بازی غیر فعال توپ را بیش از اندازه حفظ کند.

-

دانلود پاورپوینت تاریخچه ماشین ها - 55 اسلاید

اختصاصی از فی بوو دانلود پاورپوینت تاریخچه ماشین ها - 55 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اتومبیل وسیله ای است که در عصر حاضر زندگی بشر را دچار دگرگونی کرده و نزد همه شناخته شده است، ابداع اتومبیل به شخص خاصی بر نمی گردد بلکه به مرور زمان این وسیله دچار دگرگونی شده تا تبدیل به شکل و تجهیزات امروزی گردیده است . در سال 1600 سیمون ستوین هلندی یک ارابه بدون اسب ساخت که نیری خود را از بادبانهایش می گرفت که توانایی حمل 28 نفر را داشت و مسافت 68  کیلو متری را در 2  ساعت می پیمود . در سال 1840  ارابه ای در فرانسه اختراع شد که با نیروی فنر های بزرگی شبیه فنر ساعت حرکت میکرد که به خاطر داشتن سرعت زیاد همان روز آزمایش متوقف شد.

مناسب برای دانش آموزان و دبیران و اولیا

برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید: