28 اسلاید
-تغییر مشهود در رفتار؛یعنی دوری گزینی از خانواده ودوستان نزدیک،فقدان علاقه به انجام فعالیتهای معمول،انرژی پایین،خواب زیاد،افت نمره های تحصیلی.
2-مسمومیت ویااستفاده از داروبرای دو یا چند موقعیت.
3-نوسان خلقی.
4-عدم حضوریاتاخیرمتوالی برای حضوردرمدرسه.
5-تغییرگروه همتاها به گروهی که به طورقابل توجهی در کار مصرف موادهستند.
این محصول در قالب ورد و قابل ویرایش در 20 صفحه می باشد.
مقدمه
از روز اولی که شدم معلم تمام تلاشم این بود که هر چه توی کتاب های درسی است بریزم توی مغز بچه ها. اگر موفق می شدم پیروز بودم اگر نه، حرص می خوردم ،عصبی می شدم ، گاهی تنبیه و گاهی جریمه و...خلاصه باید به هر طریق ممکن مفاهیم را از کتاب به بچه ها انتقال می دادم. به یاد می آورم کودکی که الف را از پایین به بالا می نوشت و بابا را وارونه یا بچه ای که جدول ضرب حفظش نمی شد یا شاگردی که املایش خراب بود و متنی را بد و کند می خواند. همیشه فکر می کردم یا من کارم راخوب انجام نمی دهم یا این که بچه ها نمی خواهند یاد بگیرند؛ بازیگوشند، بی ادبند و پدر و مادر بی توجهی دارند .
چندین سال گذشت خدا می داند تو این مدت چه قدر بر سر دانش آموزان بیچاره فریاد کشیدم و چقدر خودم را اذیت کردم . مدت ها این شیوه ی آموزگاری من بود تا اینکه اولین بار دریک کارگاه آموزشی در شهر کرد از زبان دکتر محرم آقازاده با اصطلاح «اختلالات یادگیری» آشنا شدم.از آن موقع تصور دیگری نسبت به مقوله ی یادگیری و آموزش پیدا کردم و بسیار به موضوع علاقمند شدم . بعدها در منطقه کلاس ضمن خدمت چند ساعته ای گذاشتند و سی دی هایی از دکتر مصطفی تبریزی در ارتباط با اختلالات یادگیری توزیع نمودندو سرانجام در سال تحصیلی 90/89 مرکزآموزشی و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری( (L.Dشهر دایر شد و شدم مربی مرکز. چیزهای جدیدی آموختم؛ فهمیدم توی این سالهای آموزگاری چقدر بی راهه رفته ام.
حالا که با آزمون ادراک بصری بندر-گشتالت آشنا شده ام می فهمم چرا آن بچه ی معصوم قادر نبود دایره را بکشد یا حرف صاد را درست بنویسد.آن موقع تصور من این بود که هرشکل یا هر حرف را همانطور که من می بینم او هم می بیند.بسیار دیر شد اما چه قدر خوشحالم که بگویم:
دیگر هرگز بر سر کودکی که املایش ضعیف است داد نمی زنم.
دیگر هرگز کودکی راکه جدول ضرب حفظش نمی شود خنگ خطاب نمی کنم.
دیگر هرگز بچه ای که در خواندن مشکل دارد لال نام نمی گذارم.
چون یاد گرفتم، شاگردی که در املا پیشرفت نمی کرد ومحکومش می کردم به نوشتن مشق و رونویسی ؛ممکن است در حافظه دیداری، شنیداری یا دقت مشکل داشته است. حالا می فهمم که غلبه ی طرفی چیست و چه تاثیری می تواند در یادگیری داشته باشد. حالا می فهمم که هماهنگی حرکات ریز و درشت چقدر می تواند در پیشرفت دانش آموزان موثر باشد.حالا می فهمم مطالبی که در کتاب ریاضی بچه ها با عنوان بازی و ریاضی آمده بودند چقدر مهم بودند.حالا می فهمم چگونه بین چشم و دست بچه ها باید هماهنگی ایجاد کرد تا بتوانند یاد بگیرند بنویسند و رسم کنند.
ای کاش! همه ی آموزگاران دوره های تخصصی را در ارتباط با اختلالات یادگیری می گذراندندوهمه آنان نسبت به موضوع علاقمند می شدند.مطمئنم آن وقت،نه آموزگاری بر سر کودکی فریاد می کشید.نه دانش آموزی خنگ و کودن و لال خطاب می شد.
بیان مسئله
همیشه در کلاسهای ما تعدادی دانش آموز وجود دارد که با صبر و وتحمل، ساعت های درسی را می گذرانند و خسته و مضطرب از این ساعتها بهره ای نمی برند . بر چسب کودن وعفب مانده می خورند،دچار افسردگی می شوند ودر نهایت، ترک تحصیل می کنند.
گفته می شود: در مدارس عادی، نزدیک چهار تا دوازده درصد دانش آموزان چنین وضعیتی دارندکه رها شده اند یا در خوشبینانه ترین حالت،بازخواست می شوند یا وادار می شوند،مشق بنویسند، بیشتر کار کنند وتمرین بیشتری انجام بدهندو گاهی هم متاسفانه از جانب اولیا تنبیه می شوند.
خوشبختانه در سال های اخیر،صاحب نظران تفاوتهایی بین عقب ماندگان ذهنی و عقب ماندگان درسی قائل شده اند.این جریان به پیدایش گروه دیگری از دانش آموزان انجامیده است که آن ها را دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری نامگذاری کرده اند .
اواسط مهر سال 90 در دفتر مرکز به اتفاق سایر همکاران مشغول گفتگو بودیم که خانمی میانسال در حالی که پسری تپل و نامرتب را کشان کشان با خود می آورد وارد شد . سلام کرد و با ناامیدی و عجز تمام می خواست کمکش کنیم . او می گفت هر روز از جانب آموزگار پسرش به مدرسه احضار می شود . معلوم شد رسول کلاس سوم است و در زمینه املا مشکل اساسی دارد بد خط است و تکالیفش را به درستی انجام نمی دهد.اعتماد به نفس ندارد و از مدرسه گریزان است . رسول آخرین عضو یک خانواده ی هفت نفری است پدر کارگر و بیسواد و مادرش خانه دار و بیسواد است. تولد طبیعی داشته، با شیر مادر تغذیه شده، بیماری خاصی نداشته و رشد حرکتی و تکلم وزبانش طیبیعی بوده است.
یکی از عوامل نبود موفقیت تحصیلی در دانش آموزان، وجود اختلالات یادگیری در آنان است که منجر به افت تحصیلی، کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس و ترک تحصیل آنها می شود. برچسب های «عقب مانده»، «تنبل» و غیره به این قبیل دانش آموزان آنها را از ادامه تحصیل بازمی دارد و لطمات جبران ناپذیری از نظر روانی و اقتصادی به کودک و خانواده و نظام آموزش و پرورش کشور وارد خواهد کرد.
از آنجا که دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، جزو بچه های در معرض خطر و شکننده محسوب می شوند، آموزش و پرورش باید از این افراد پشتیبانی کند و یک سپر دفاعی برای آنان باشد. همچنین نظام اجتماعی نیز باید از آنان حمایت و مراقبت کند. برای کاهش آمار بالای مبتلایان به این اختلالات و عوارض جانبی، ضرورت دارد معلمان با این اختلالات آشنایی پیدا کنند.
فایل ورد 16 ص
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:4
فهرست و توضیحات:
اختلالات رفتاری در کودکان
ناخن جویدن در کودکان و شیوه های پیشگیری از آن
کودکی که به دنیا می آید عالی ترین و کامل ترین امکانات رشد را داراست. او در بهترین حالت خود آفریده شده است و آمادگی و ظرفیت آن را دارد که به شایسته ترین وجه پرورده شود و به برترین کمالات دست یابد.
کافی است عادی به دنیا بیاید و خانواده و محیطی مناسب در اختیارش باشد تا ببالد و رشد و نمو کند و جایگاه والای خویش را در این جهان بیابد.
اما زندگی خانوادگی و محیط بهداشتی، آموزشی، اجتماعی و فرهنگی بسیاری از مردم جهان چنان است که دستیابی به چنین مقصودی را دشوار و گاه امکان ناپذیر می سازد. محدودیت های محیط زندگی گروهی از کودکان چنان زیاد است که بقای آنان نیز ناممکن می گردد.
مشکلات عاطفی و رفتاری کودکان نیز که نتیجه اجتناب ناپذیر فقر، نابسامانی های خانوادگی و کاستی های آموزشی و اجتماعی است شدیدا مانع رشد و بالندگی و وصول آنان به کمالاتی است که در خلقت شان مقدر شده است.
متاسفانه اکثر ما به درستی نمی دانیم که هرگاه فرزندانمان از امکانات رشد و پرورش صحیح برخوردار باشند، چه زندگی متعالی در انتظارشان است.
ما غالبا غافل از آنیم که سعادت و کمال کودکانمان در گرو رشدیافتگی ما بزرگسالان است. بسیاری از ما هنوز هم چنین تصور نادرستی در ذهن داریم که گویا کودکان وقتی به دنیا می آیند از همان اول برخی خوب و برخی بدند، بعضی شرور و بعضی نجیبند، گروهی خوش اقبال و گروهی بدبختند.
ما غالبا فرزندان خود را به دلیل خطاها و اختلال ها و ناسازگاری هایشان محکوم می کنیم یا به باد ناسزا و تنبیه می گیریم و فراموش می کنیم که به جای آن باید خطاها و ندانم کاری های خودمان را دلیل بروز مشکلات آنان بدانیم.
واقعیت های زندگی خانواده ها حاکی از آن است که بسیاری از آنان آشنایی کافی در زمینه رشد و پرورش فرزندانشان را ندارند. فراوانند کودکانی که تحت سرپرستی ناقص یکی از والدین به سر می برند و یا نابسامانی های خانوادگی، نظیر مناقشات پدر و مادر با اعتیاد پدر و سرپرست خانواده و یا به ویژه فقر فرهنگی و تربیتی اولیاء دشواری های بزرگی را در راه رشدشان ایجاد می کند.
گستره این نوع مشکلات به قدری وسیع است و چنان گروه بزرگی از کودکان در معرض مخاطرات روانی و فکری و اجتماعی قرار دارند که اتخاذ تدابیر همه جانبه مشاوره ای و مددکاری را اجتناب ناپذیر می سازد.
برای چنین منظوری ضروری است که علاوه بر ارائه خدمات گسترده روان شناسی و تعلیم و تربیتی در مدارس، مراکز مشاوره کودک و خانواده با امکانات کافی در شهرها و روستاهای بزرگتر ایجاد شود.
با توجه به مقدمات ارائه شده به ذکر چندین مورد از اختلالات رفتاری و روند پیشگیری و درمان این اختلالات می پردازیم.
یکی از شایع ترین واکنش های نوروتیک ناخن جویدن است که در هر سنی و در همه گروه های اجتماعی دیده می شود اما بیشتر در سنین کودکی و اوایل بلوغ اتفاق می افتد و با افزایش سن نیز معمولا میزان و شدت آن کاسته می شود.طبق تحقیق «وکسلر» جویدن ناخن از 5 سالگی شروع می شود و کم کم در 10 تا 15 سالگی به شدت خود می رسد ولی اکثر مبتلایان را کودکان 9 الی 11 ساله تشکیل می دهند. غالبا در سنین نوجوانی فرد متوجه عادات نامطلوب خود می شود. جویدن ناخن در دخترها بیشتر از پسرها است و گاهی در یک خانواده همه افراد مبتلا به آن می شوند.
جویدن ناخن بر خلاف انگشت مکیدن در سر فرصت انجام نمی گیرد بلکه نشانه دلواپسی، اضطراب یا ترس مثلا از امتحان، تنبیه و ... است. اغلب کودکان قبل از امتحان و بزرگسالان در اتاق انتظار ناخن هایشان را می جوند.
تیک را می توان پرش غیر عادی و مکرر عضلات چهره تعریف کرد که ویژگی های خاص خود را داراست و به صورت های گوناگون عنوان می شود . تیک ها معمولا سریع و تکراری هستند و به عنوان حرکات کلیشه ای شناخته می شوند که شخص نمی‌تواند آنها را کنترل کند . در طبقه بندی اختلالات تیک با سه طبقه ی کلی تحت عنوان اختلالات تورت اختلال تیک صوتی یا حرکتی مزمن و اختلال تیک گذرا سرو کار داریم که به طور کلی درمان روانشناختی اختلالات تورت در مقایسه با درمان روان شناختی اختلالات تیک صوتی یا حرکتی مزمن و همچنین اختلال تیک گذرا کارایی بالاتری را نشان می دهد.
اختلالات تیک طبقه ای از اختلالات حرکتی می باشند . که ویژگی بارز آنها حرکت سریع ، تکراری و غیر ارادی عضلات است . آنها را می توان به عنوان گذرا یا مزمن طبقه بندی کرد و این وضعیت بستگی به این دارد که چگونه اختلال مشهود شده است . و ملاک تمیز برای تیک های مزمن یا گذرا حداقل یک سال است بدین ترتیب که اگر یک سال تیک بارز شده باشد آن را به عنوان تیک مزمن محسوب می کنند (وبر،1984ص 775)
تیک ممکن است در یک یا چند دسته از عضلات مخطط بدن یا حتی عضو دیده شود. این حرکات ظاهرا به منظور خاص صورت نمی گیرند ولی بی‌علت و بدون انگیزه هم نیست و در کودکان و نوجوانان شاد ، ایمن و متعادل از نظر روانی ، عاطفی و هیجانی کمتر دیده می شود . بین شدت تیک و شدت کشمش های عاطفی وهیجانی همواره رابطه ی نزدیکی وجود دارد . مثلا مشاهده شده است که کودکی که از لحاظ تحصیلی هم از طرف اولیای مدرسه و هم به علت داشتن پدری سخت گیر مورد سرزنش بوده دچار تیک سر شده است اما در تعطیلات تابستان این عارضه به کلی از بین رفته است . فرستادن چنین کودکی به مدرسه شبانه روزی و قطع تماس با پدرش باعث رفع تیک شده است . در واقع تیک نمایانگر نوعی تخلیه ی روانی و نشانه ی ناراحتی های عصبی است . به همین دلیل آن را یکی از علائم نوروتیک به شمار می‌آورند . یکی از نکات و ویژگی های مهم در رابطه با تیک از بین رفتن آنها درهنگام خواب است .
در سبب شناسی تیک با دیدگاه تحلیل روانی : دیدگاههای یادگیری ، مدل کنشگر ، نقطه نظر پزشکی و سبب شناسی عصبی سرو کار داریم . با این وجود در دیدگاه یادگیری روش حساسیت زدایی منظم و تقلیل اضطراب می تواند کارایی بالایی را برای درمان تیک فراهم سازد . تیک را بعضی ارثی می دانند و می گویند که دربعضی خانواده‌ها زیاد دیده می شود چون در این خانواده ها میزان درگیری ها ، بیماری های عصبی و هیجانات زیاد است لذا بهتر است تیک را یک پدیده ی خانوادگی بدانیم نه ارثی و به علاوه انتقال ارثی آن تاکنون ثابت نشده است .
جو عاطفی نامناسب زمینه را برای بروز اختلالات رفتاری فراهم می کند و مشهود است که محیط های خانوادگی نامطلوب در کودکان اضطراب، افسردگی و پرخاشگری را افزایش می دهد و منجر به بروز اختلالاتی از قبیل پیش فعالی ، تیک پر اشتهایی و کم اشتهایی روانی می گردد.
در مواقعی که مشکلات خانوادگی تشدید می یابد و یا موقعیت های خاص محیطی باعث فشار بیش از حد به کودک می شود و وی را مضطرب می کند زمینه را برای بروز و تشدید اختلال تیک گذرا فراهم می شود . ( جیمز ، لکمن ، ماسک ، هاردین ، مارین 1989 ص566-573)
طبقه بندی اختلالات تیک:
شایع ترین تیک اولیه چشمک زدن است که در پی آن یک تیک سر یا ادا و اطوار با عضلات صورت است اکثر علائم حرکتی و صوتی پیچیده سالها پس از شروع علائم اولیه ظاهر می گردند . هرزه گویی ( ادای کلمات رکیک معمولا در اوایل نوجوانی شروع می شود و در یک سوم موارد مشاهده می شود. هرزه گویی ذهنی که در آن به ناگهان یک فکر یا کلمه زشت و نامقبول اجتماعی در ذهن خطور می کند ممکن است مشاهده گردد . در بعضی موارد شدید آسیب جسمی از جمله کنده شدن شبکیه و مسایل اورتوپدیک از تیک های شدید ناشی گردیده است .( پور افکاری 1375 ص 414)
باید تیک ها را از حرکات نابهنجار دیگری که مانند آنها ناگهانی و یکنواخت نیستند متمایز کرد، حرکت کره ای ( داع الرقص) ،حرکت دفع شر ، بعضی از وسواس های وخیم ( پاک کردن کفش روی پادری ) ، دست زدن به یک شی برای پیشگیری از خطر و مانند آن) حرکات ریتمی مختلف ( اعضای بدن و سر ) و حرکات یکنواخت سایکوزی ها.
شامل 30 صفحه فایل word قابل ویرایش